به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

محمد کتولی

  • مهدی چوری، فاتح رحیمی *، علی قاسمی، محمد کتولی
    زمینه و هدف

    پروتئوس میرابیلیس به عنوان مهمترین باکتری بیماریزای عامل ایجاد عفونتهای ادراری پیچیده، به ویژه عفونتهای ادراری مرتبط با سوند شناخته می شود، که به طور موثر بیوفیلم کریستالی را بر روی سطوح مختلف مانند سوندهای مجرای ادرار تشکیل می دهد. بیماریزایی پروتئوس میرابیلیس ناشی از توانایی آن در تولید مجموعه ای از عوامل حدت مختلف، مانند بیوفیلم ، مولکولهای چسبندگی، اوره آز، همولیزین، فعالیت سوارمینگ، پروتئازها و سیدروفورها می باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژنهای مربوط به عوامل حدت مختلف در میان سویه های پروتئوس میرابیلیس اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم جداسازی شده از بیمارا ن مبتلا به عفونت ادراری در یک بیمارستان مرجع در اصفهان در طی اردیبهشت لغایت آذر سال 1401 بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه در مجموع 50 ایزوله پروتئوس میرابیلیس از نمونه های ادراری 50 بیمار مبتلا به عفونت ادراری در یک بیمارستان مرجع در شهر اصفهان جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با پرایمرهای اختصاصی ژنهای ureC و ureR مورد تایید قرار گرفتند. تمامی سویه ها به منظور سنجش توانایی تشکیل بیوفیلم با استفاده از آزمون کمی میکروتیتر پلیت مورد بررسی قرار گرفتند و فراوانی ژنهای مرتبط با عوامل حدت (zapA ، zapD ، pta ، hpmA ، mrpA و hlyA) در میان سویه های مولد بیوفیلم با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تعیین گردید.

    یافته ها

    تمامی جدایه های جمع آوری شده واجد ژنهای ureC و ureR مثبت بودند و به عنوان سویه های پروتئوس میرابیلیس مورد تایید قرار گرفتند. همچنین، تمامی سویه ها قادر به تشکیل بیوفیلم بودند که در این میان 52 ، 44 و 4 درصد از سویه ها به ترتیب مولد بیوفیلم قوی، متوسط و ضعیف بودند. علاوه بر این، ژنهای zapA و zapD در 100 درصد سویه های بیوفیلم مثبت شناسایی شدند و فراوانی ژنهای hpmA ، pta و mrpA نیز به ترتیب محدود به 96 ، 94 و 90 درصد سویه ها بود. از سوی دیگر، ژن hlyA در هیچکدام از سویه های پروتئوس میرابیلیس مورد بررسی شناسایی نشد

    نتیجه گیری

    شیوع بالای سویه های پروتئوس میرابیلیس مولد بی وفیلم واجد طیف وسیعی از عوامل حدت در میان بیماران مبتلا به عفونت ادراری در بیمارستان مورد مطالعه در اصفهان، نشان دهنده انتشار کلونال سویه های بیماریزای مولد بیوفیلم در اصفهان و همچنین اهمیت سویه های پروتئوس میرابیلیس به عنوان یک تهدید بالقوه برای سلامت بیماران است.

    کلید واژگان: پروتئوس میرابیلیس, عفونت ادراری پیچیده, بیوفیلم, عوامل حدت, اوره آز, همولیزین
    Mehdi Choor, Fateh Rahimi*, Ali Qasemi, Mohammad Katouli
    Background and Aim

    Proteus mirabilis is the main pathogen causing complicated urinary tract infections (UTIs), especially catheter-associated UTIs (CAUTIs), which efficiently forms crystalline biofilm on different surfaces such as urethral indwelling catheters. The pathogenesis of P. mirabilis is related to its ability to produce a variety of virulence factors, such as biofilms, adhesion molecules, urease, hemolysin, swarming activity, proteases and siderophores. The aim of this study was to characterize the frequency of different virulence genes among biofilm producing uropathogenic P. mirabilis strains isolated from patients with UTI in a referral hospital in Isfahan during April-December 2022.

    Material and Methods

    In this study a total of 50 P. mirabilis isolates were collected from urine samples of 50 patients with UTI in a referral hospital in Isfahan and confirmed using polymerase chain reaction (PCR) by specific primers for ureC and ureR genes. All strains were tested for their ability to form biofilm using quantitative microtiter plate (MTP) assay, and the frequency of different virulence associated genes (zapA, zapD, pta, hpmA, mrpA and hlyA) among biofilm producing strains was determined by specific primers.

    Results

    All collected isolates were positive for ureC and ureR genes and confirmed as P. mirabilis. Also, all strains were able to form biofilm, in which 52, 44 and 4% of strains produced strong, moderate and weak biofilm, respectively. Moreover, zapA and zapD genes were detected in 100% of biofilm positive strains and the frequency of hpmA, pta and mrpA genes was limited to 96, 94 and 90% of strains. On the other hand, the hlyA gene was not detected in any studied P. mirabilis strains.

    Conclusion

    The high prevalence of biofilm producing P. mirabilis with a broad spectrum of virulence factors among patients with UTI in the studied hospital in Isfahan, indicating the clonal dissemination of biofilm producing pathogenic strains in Isfahan also the importance of P. mirabilis strains as a potential threat to patients’ health.

    Keywords: P. Mirabilis, Complicated UTI, Biofilm, Virulence Factors, Urease, Hemolysin
  • علی قاسمی، فاتح رحیمی، محمد کتولی
    سابقه و هدف

    عفونت دستگاه ادراری یکی از شایعترین عفونتها و از مهمترین دلایل مرگ و میر در انسان به شمار می رود. اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک عامل اصلی عفونت ادراری در انسان است که به علت توانایی این باکتری برای تشکیل بیوفیلم منجر به مقاومت سطح بالا نسبت به کالسهای مختلف آنتی بیوتیکی می شود. تشکیل بیوفیلم شاخص اصلی ایجاد عفونتهای پایدار و عود عفونتهای ادراری محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین شیوع سویه های اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم و بررسی ارتباط مقاومت آنتی بیوتیکی با کمیت و کیفیت بیوفیلم تشکیل شده در بیماران مبتال به عفونت ادراری در اصفهان انجام گرفته است.

    روش کار

    جهت انجام این مطالعه در طی سال 1396 ،در مجموع 213 ایزوله شکوک به اشرشیا کالی از افراد مبتلا به عفونت ادراری در یک بیمارستان مرجع در اصفهان جمع آوری و با استفاده از آزمونهای تشخیصی بیوشیمیایی و تاییدی PCR مورد شناسایی قرار گرفتند. تولید کورالی 1 /سلولز و تشکیل بیوفیلم به ترتیب با استفاده از آزمونهای کیفی قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت سویه های مولد بیوفیلم نسبت به 17 آنتی بیوتیک به روش انتشار دیسک و بر اساس دستورالعمل های Clinical .گردید تعیین & Laboratory Standards Institute (CLSI).

    یافته ها

    با استفاده از آزمونهای معمول بیوشیمیایی و PCR در مجموع 166 سویه  78 درصد به عنوان اشرشیا کالی مورد شناسایی و تایید قرار گرفتند. براساس نتایج آزمونهای کیفی ژلوز قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت، در مجموع 39 سویه  23 درصد  قادر به تشکیل بیوفیلم با واسطه تولید کورالی و/یا سلولز بودند. بالاترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های اشرشیا کالی بیوفیلم مثبت نسبت به آمپی سیلین و به دنبال آن سفوتاکسیم، سفپودوکسیم و سفتریاکسون مشاهده شد. از طرف دیگر، کارباپنمها و آمینوگلیکوزیدها نیز موثرترین آنتی بیوتیکها بر علیه عفونتهای ناشی از اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم بودند.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده شیوع بالای سویه های اشرشیا کالای اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم مقاوم به آنتی بیوتیک در میان بیماران مبتلا به عفونت ادراری در اصفهان است. علاوه بر این، ارتباط مستقیمی میان توانایی تولید بیوفیلم قوی و مقاومت آنتی بیوتیکی سطح بالا در سویه های اشرشیا کالی بیوفیلم مثبت مشاهده گردید .

    کلید واژگان: عفونت مجاری ادراری, اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک, بیوفیلم, کارباپنمها, آمینوگلیکوزیدها
    Ali Qasemi, Fateh Rahimi, Mohammad Katouli
    Background

    Urinary tract infection (UTI) is one of the most common bacterial infections, and a significant cause of morbidity in humans. Uropathogenic Escherichia coli (UPEC) is known as the primary cause of UTI and due to its ability to form biofilm results in high level resistance to different classes of antibiotics. Biofilm formation is a major determinant for the persistence and recurrence of UTI. In this study we aimed to determine the prevalence of biofilm producing UPECs and the relationship between antibiotic resistance and the quantity and quality of biofilm formation in patients with UTI in Isfahan.

    Materials and Methods

    During 2017, a total of 213 suspected E. coli isolates were collected from patients with UTI in a referral hospital in Isfahan and were identified using common biochemical and PCR confirmatory diagnostic tests. Production of curli/cellulose, and, biofilm formation was assessed using qualitative Congo red agar (CRA) and quantitative microtiter plate (MTP) methods, respectively. Biofilm producing strains were tested for susceptibility to 17 antibiotics using disk diffusion method by the guidelines of Clinical & Laboratory Standards Institute (CLSI).

    Results

    A total of 166 strains (78%) were identified and confirmed as E. coli using common biochemical and PCR tests. According to the results of qualitative CRA and quantitative MTP assays, 39 strains (23%) were able to form curli and/or cellulose and were biofilm positive. The highest resistance rate of biofilm producing E. coli strains was against ampicillin followed by cefotaxime, cefpodoxime and ceftriaxone. On the other hand, carbapenems and aminoglycosides were also the most effective antibiotics against UPEC infections.

    Conclusion

    The results of the present study indicating the high prevalence of antibiotic resistant biofilm producing UPEC strains among patients with UTI in Isfahan. Moreover, a direct relationship between the strong biofilm production and high level antibiotic resistance was also found.

    Keywords: UTI, UPEC, biofilm, carbapenems, aminoglycosides
  • علی قاسمی، فاتح رحیمی *، محمد کتولی
    سابقه و هدف

    تشکیل بیوفیلم در اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک یک عامل تعیین کننده در ایجاد و گسترش عفونتهای مجرای ادراری به شمار می رود. توانایی تشکیل بیوفیلم و تولید آنزیمهای بتالاکتامازی در اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک، ارتباط قابل توجهی با پایداری و عود عفونتهای ادراری دارد. در این مطالعه فراوانی سویه های اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم و بتالاکتاماز جداسازی شده از افراد مبتلا به عفونتهای ادراری در یک بیمارستان مرجع در شهر زاهدان مورد بررسی قرار گرفت.

    روش کار

    در طی سال 1396 در مجموع 112 جدایه اشرشیا کلای از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در بیمارستان امام علی)ع(با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد PCR زاهدان جمع آوری گردید و با استفاده از آزمونهای معمول بیوشیمیایی و آزمون شناسایی قرار گرفتند. توانایی تولید کورلای/سلولز و تشکیل بیوفیلم در میان سویه های تایید شده به ترتیب با استفاده از آزمون کیفی قرمز کنگو و آزمون کمی میکروتیتر پلیت مورد بررسی قرار گرفت. تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف و همچنین مقاومت آنتی تعیین گردید. CLSI بیوتیکی سویه های مولد بیوفیلم با استفاده از آزمون انتشار دیسک با استفاده از دستورالعملهای

    یافته ها

    در مجموع 85 سویه) 76 درصد(بر اساس آزمونهای استاندارد بیوشیمیایی و مولکولی، به عنوان اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک مورد شناسایی و تایید قرار گرفتند. فراوانی سویه های اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم در این مطالعه بسیار بالا بود و 58 80 درصد(در - سویه) 68 درصد(با تولید کورلای و/یا سلولز، قادر به تشکیل بیوفیلم بودند. مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار بالایی) 99 میان سویه های مولد بیوفیلم نسبت به آمپی سیلین، سفوتاکسیم، سفپودوکسیم، سفتازیدیم و سفتریاکسون مشاهده شد. همچنین، 62 درصد سویه های اشرشیا کلای بیوفیلم مثبت، قادر به تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف بودند و ارتباط معنی داری میان تولید بیوفیلم قوی و آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف مشاهده گردید.

    نتیجه گیری

    فراوانی بالای سویه های اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک با توانایی تولید همزمان بیوفیلم و آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف جداسازی شده از افراد مبتلا به عفونت ادراری در زاهدان، ممکن است ناشی از وضعیت اقتصادی-اجتماعی نامناسب و همچنین آب و هوای گرم این شهر باشد.

    کلید واژگان: عفونت ادراری, اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک, بیوفیلم, بتالاکتاماز وسیع الطیف, زاهدان
    Ali Qasemi, _ Fateh Rahimi*, Mohammad Katouli
    Background

    Biofilm formation is a major determinant factor in the development of urinary tract infections (UTIs) by uropathogenic Escherichia coli (UPEC). The ability of UPEC to form biofilm and produce beta-lactamases is linked to persistence and recurrence of UTIs. In this study, we investigated the prevalence of biofilm and beta-lactamase producing UPECs among patients with UTI in Zahedan.

    Materials and Methods

    During 2017, a total of 112 suspected E. coli isolates were collected from patients with UTIs in Imam Ali Hospital in Zahedan, and identified using common biochemical tests and also PCR by specific primers. The ability of confirmed strains to produce of curli/cellulose and form biofilm was assessed using qualitative Congo red agar (CRA) and quantitative microtiter plate (MTP) methods, respectively. Extended-spectrum beta-lactamase (ESBL) phenotypic production and antibiotic susceptibility of biofilm producing strains were investigated using disk diffusion method by the guidelines of CLSI.

    Results

    A total of 85 isolates (76%) were identified and confirmed as UPEC strains using standard biochemical and molecular confirmatory diagnostic tests. The prevalence of BFP strains was very high, as 58 strains (68%) produced curli and/or cellulose and were able to produce biofilm. BFP strains showed high resistance (80-99%) to ampicillin, cefotaxime, cefpodoxime, ceftazidime and ceftriaxone. Moreover, 62% of strains were able to produce ESBL, and also a significant association between the strong biofilm and ESBL production was found.

    Conclusion

    The high prevalence of biofilm and ESBL producing UPEC strains isolated from patients with UTI in Zahedan, might be in part due to low socioeconomic status and also warm climate of this city.

    Keywords: Urinary infection, UPEC, biofilm, ESBL, Zahedan
  • علی قاسمی، فاتح رحیمی*، محمد کتولی
    سابقه و هدف

    تشکیل بیوفیلم شاخص اصلی در گسترش عفونتهای دستگاه ادراری ناشی از اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک محسوب می شود. تشکیل بیوفیلم نیازمند حضور مجموعه ای از ژنهای مختلف است که باعث تسهیل چسبندگی اولیه، بلوغ، تولید ماتریکس پلیمری خارج سلولی و پراکندگی بعدی باکتریها می شود. چندین عامل سطحی سلول از قبیل فالژل، فیمبریه، کورلای و تولید اگزوپلی ساکارید در اتصال سلولهای باکتریایی به مجاری ادراری و گسترش بیوفیلم نقش دارند. در این مطالعه شیوع سویه های اشرشیا کلای مولد بیوفیلم جداسازی شده از بیماران مبتال به عفونت ادراری در شهر زاهدان و همچنین فراوانی ژنهای موثر در تشکیل بیوفیلم در میان این سویه ها مورد بررسی قرار گرفت.

    روش کار

    در طی سال 1396 ،در مجموع 112 جدایه اشرشیا کلای از بیماران مبتال به عفونت ادراری در یک بیمارستان مرجع در شهر زاهدان جمع آوری گردید و با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی و PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد شناسایی قرار گرفتند. توانایی تشکیل کورلای و سلولز و همچنین تولید بیوفیلم در میان سویه ها به ترتیب با استفاده از آزمونهای کیفی ژلور قرمر کنگو و کمی میکروتیتر پلیت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، حضور ژنهای بیوفیلمی csgA ،papC ،fimH ،sfaS و afaI با استفاده از آزمون PCR تعیین گردید.

    یافته ها

    در مجموع 85 سویه (76 درصد) با استفاده از آزمون PCR به عنوان اشرشیا کلای مورد شناسایی و تایید قرار گرفتند. در این میان، 58 سویه (68 درصد) مولد کورلای و سلولز بودند که به ترتیب 7 ،88 و 5 درصد سویه ها واجد مورفوتایپهای rdar ،bdar و pdar بودند. عالوه بر این، 52 ،31 و 17 درصد سویه ها نیز به ترتیب مولد بیوفیلم قوی، متوسط و ضعیف بودند. ژنهای csgA ، papC ،fimH ،sfaS و afaI نیز به ترتیب در 98 ،79 ،71 ،14 و 10 درصد سویه ها مورد شناسایی قرار گرفتند.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان دهنده شیوع بالای سویه های اشرشیا کلای مولد بیوفیلم و واجد ژنهای مرتبط با تشکیل بیوفیلم در میان بیماران مبتلا به عفونت ادراری در زاهدان است. حضور این ژنها که مرتبط با چسبندگی باکتریها هستند، موید نقش مهم کورلای و فیمبریه در تشکیل بیوفیلم و در طی عفونت ادراری است که می توانند به عنوان اهداف مهمی در درمان حایز اهمیت باشند.

    کلید واژگان: اشرشیا کلای اوروپاتوژنیک, بیوفیلم, کورلای, سلولز, ژنهای فیمبریه ای
    Ali Qasemi, Fateh Rahimi*, Mohammad Katouli
    Background and objective

    Biofilm formation is a major determinant in the development of urinary tract infections (UTIs) by uropathogenic Escherichia coli (UPEC). Biofilm formation requires a set of genes facilitating the initial adhesion, maturation, production of the extracellular polymeric matrix and subsequent dispersal of bacteria. Several cell surface factors such as flagella, fimbriae, curli and exopolysaccharide production are involved in attachment of bacterial cells to the urinary tract and biofilm development. In this study we showed the prevalence of biofilm producing E. coli strains isolated from patients with UTI in Zahedan and also the presence of biofilm-associated genes was assessed.

    Materials and methods

    During 2017, a total of 112 E. coli isolates were collected from patients with UTI in a referral hospital in Zahedan and were identified using common biochemical and PCR confirmatory diagnostic tests. The ability of E. coli strains to form curli and cellulose and also biofilm was measured using qualitative Congo red agar and quantitative microtiter plate assays, respectively. The presence of csgA, papC, fimH, sfaS and afaI biofilm-associated genes was tested by PCR assay.

    Results

    A total of 85 strains (76%) were identified and confirmed as E. coli using PCR test. Amongst all, 58 strains (68%), produced curli and cellulose and were biofilm positive, in which, 7, 88 and 5% exhibited rdar, bdar and pdar morphotypes, respectively. Moreover, 52, 31 and 17% of strains were able to form strong, moderate and weak biofilm, respectively. The genes csgA, papC, fimH, sfaS and afaI were detected in 98, 79, 71, 14 and 10% of strains, respectively.

    Conclusion

    The results of the present study revealed the high prevalence of biofilm producing E. coli strains with biofilm associated genes among patients with UTI in Zahedan. The presence of such genes which are associated with bacterial attachment indicating the important role of curli and fimbria in biofilm formation during UTI infections which highlighted them as important targets for therapeutic purposes.

    Keywords: Uropathogenic Escherichia coli, biofilm, curli, cellulose, fimbrial genes
  • Ali Qasemi, Fateh Rahimi*, Mohammad Katouli
    Background and objective

    Urinary tract infections (UTIs) are some of the most common bacterial infections, and a significant cause of morbidity in all age groups that incur large financial costs to health-care systems. Uropathogenic Escherichia coli (UPEC) is the primary cause of UTIs and due to its high resistance to most classes of antibiotics, results in treatment failure. UPEC strains possess various virulence factors such as the ability to form biofilm which plays an important role in UTIs. The formation of biofilms by UPEC on or within bladder epithelial cells and as well as on urinary catheters is responsible for persistent infections which leading to recurrences. In this study we aimed to determine the prevalence of biofilm producing E. coli strains isolated from patients with UTI in Isfahan.

    Materials and methods

    During 2017, a total of 213 E. coli isolates were collected from patients with UTI in a reference hospital in Isfahan and were identified using common biochemical and PCR confirmatory diagnostic tests. The ability of E. coli strains to form curli and cellulose was measured using qualitative Congo red agar assay and a quantitative microtiter plate assay was employed to test the biofilm forming capacity of the strains.

    Results

    A total of 166 strains were identified and confirmed as E. coli using PCR test. Using qualitative Congo red agar plate assay, 127 strains (77%) exhibited saw morphotype and were not able to produce curli and cellulose. The other 39 strains (23%), produced curli and cellulose and were biofilm positive, in which, 38, 59 and 3% exhibited rdar, bdar and pdar morphotypes, respectively. Also, the results of microtiter plate assay showed that all of 39 curli and cellulose producing strains were biofilm positive in which 18, 26 and 56% of strains were able to form strong, moderate and weak biofilm, respectively.

    Conclusion

    The results of this study revealed the high prevalence of E. coli associated UTIs among different sexes and age groups in Isfahan. Biofilm production is closely related to antibiotic resistance and nowadays, biofilm forming UPEC strains are global public health concern. All strong biofilm producer UPEC strains, were able to form curli and cellulose simultaneously; which indicating the important role of these two compounds in the intensity of biofilm formation. Therefore, providing new therapeutic strategies and powerful compounds for destroying or inhibition of curli and cellulose will play an essential role in solving the clinical problems caused by biofilm of E. coli.

    Keywords: Urinary tract infections, uropathogenic Escherichia coli, biofilm, curli, cellulose, morphotype
  • Fateh Rahimi, Majeed Bouzari*, Mohammad Katouli, Mohammad Reza Pourshafie
    Background And Objective
    Staphylococcus aureus is known as community-acquired and nosocomial pathogen. Most of the isolates contain lysogenic phages and various virulence factors. The aim of the study was to analyze the antibiotic resistance pattern and detect the enterotoxin A gene among MRSA isolated from two hospitals in Tehran.
    Materials And Methods
    Totally 94 isolates of methicillin resistant S. aureus were identified at the species level using specific primers. Susceptibility to seventeen antibiotics was determined using disc diffusion method and Minimum inhibitory concentration (MIC) of oxacillin and vancomycin in MRSA isolates were also detected using Etest. mecA and sea genes were detected using specific primers. Primers for identification of 6 classes of prophages were used in a Multiplex-PCR assay.
    Results
    The highest antibiotic resistance was observed to penicilli and followed by ciprofloxacin, erythromycin, kanamycin, amikacin, tobramycin, clindamycin and tetracycline. Five different prophage types were found in MRSA isolates and all MRSA isolates contained at least one prophage type. One hundred percent of the MRSA isolates contained sea and mecA genes.
    Conclusion
    High prevalence of different classes of prophages, production of enterotoxin A and high resistance of MRSA isolates to first and second lines of treatments is a potential treat for public health.
    Keywords: MRSA, prophages, enterotoxin A
  • Rahimi F, Pourshafie Mr, Bouzari M*, Katouli M
    Background And Objective

    Staphylococcus aureus is a common cause of infections among human and animals and known as community-acquired and nosocomial pathogen. MRSA infection has recently become a serious problem in anti-microbial chemotherapy. The aim of the study was to detect and analyze the antibiotic resistance pattern among MRSA isolated from six hospitals in Tehran in 2008-2011.

    Material And Methods

    Totally 396 isolates of MRSA from clinical samples were collected from six hospitals in Tehran. All isolates were identified at the species level using specific primers. Susceptibility to seventeen antibiotics was determined using disc diffusion method. MIC of oxacillin and vancomycin in MRSA isolates was also done using Etest according to CLSI recommendation. PCR was used to detect mecA gene.

    Results

    Using PCR all isolates were confirmed as MRSA. The highest level of resistance was observed to oxacillin, penicillin, ciprofloxacin, kanamycin, erythromycin, tobramycin and amikacin respectivelyMIC results showed that 86% of isolates showed high level resistant to oxacillin (MIC≥256 μg/ml). None of the MRSA isolates were resistant to vancomycin. One hundred percent of the isolates contained mecA gene.

    Conclusion

    This study showed that the prevalence of MRSA isolates is lower than the other studies in Iran. MRSA isolates showed resistance to broad spectrum of antibiotics. Synercid, linezolid, vancomycin and chloramphenicol are the most effective antibiotics against MRSA infections. Detection of mecA gene is a rapid and reliable method for identification of MRSA isolates.

    Keywords: MRSA, methicillin, vancomycin, mecA, Tehran
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال