به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب محمد کریمیان شیرازی

  • محمد کریمیان شیرازی، غلامرضا رزمی*، ابوالقاسم نقیبی
    لیشمانیوز جلدی از بیماری های مهم انگلی در مناطق گرمسیر و نیم گرمسیر و گرم و مرطوب است و کانون های عمده ای از آن در نواحی مختلف کشور از جمله استان خراسان رضوی به صورت آندمیک وجود دارد. اولین قدم جهت کنترل بیماری، شناسایی عوامل خطر ساز بیماری است. هدف مطالعه، بررسی جنبه مختلف اپیدمیولوزی لیشمانیوز جلدی در شهر مشهد انجام شده است. یک مطالعه مقطعی – توصیفی طی چهار فصل از ابتدا زمستان 1390 الی آخر پاییز 1391 از افراد معرفی شده جهت تشخیص لیشمانیوز جلدی به آزمایشگاه تشخیص انجام شد. ابتدا اطلاعات بیماران پس از مراجعه به آزمایشگاه های تشخیص درفرم تاریحچه ثبت شد. برای تایید بیماری، گسترش مستقیم از زخم آنها تهیه و پس از رنگ آمیزی با گیمسا، گسترش ها با میکروسکوپ نوری (عدسی 100 روغنی) بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده صد بیمار تایید شده به لیشمانیوز جلدی طی این یک سال، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.از مجموع 100 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی 58% زن و 42% مرد بودند. بالاترین میزان بیماری در گروه سنی 20-29 سال به میزان 34% و در گروه سنی 0-9 سال به میزان 24% مشاهده شد. بیشترین بیماران در فصل پاییز 40% و کمترین آن در فصل بهار به میزان 15% دیده شد. نیز 18% بیماران با حیوان در منزل یا محل کار تماس مستقیم داشتند. در مجموع تعداد 217 زخم در 100 بیمار شمارش گردید که بیشترین زخم ها در دست و صورت بوده و کمترین آن در ساق مشاهده گردید. بیشترین تعداد بیماران واجد 1 الی 2 زخم (6/51% زخم ها) در بدن و کمترین بیماران بیشتر از 6 زخم (5/6% زخم ها) در بدن داشتند که قطر بیشتر زخم ها (9/48% زخم ها) بین 1-5 میلی متر بود. در 6/92 %زخم های مشاهده شده از بروز تا زمان مراجعه به آزمایشگاه 6 ماه گذشته بود. در این مطالعه 76% بیماران واجد نوع زخم خشک و بقیه بیماران واجد زخم مرطوب بودند. نتایج این مطالعه نشان دهنده فراوانی نسبتا بالای بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان مشهد می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده توجه بیشتر مسئولین بهداشتی شهرستان به امر کنترل و پیشگیری بیماری بسیار ضروری است.
    کلید واژگان: لیشمانیوز جلدی, بررسی, مشهد}
    Mohhammed Karimian Shirazi, Gholamreza Razmi *, Abolghasem Naghibi
    Cutaneous leishmaniasis is an important parasitic disease in tropical and subtropical areas. There are many nidus in different areas of Iran, such as Khorasan Razavi Province The first step to control of each disease is to determine of risk factors. The aim of study was to study the different epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis. A cross- sectional study was done on persons that were introduced to laboratory to detecte leishmania spp in cutaneous wounds during winter to autumn in 2011- 2012. First, the data in each person was recorded in history form. Then, tissue smear was prepared from cutaneous wound and stained with giemsa methods, after that examined with light microscope with oel lenz. The data of one hunderd peitaint were analysed with statistical methods.: A total of one hundred patients,the frequency male and female were 58% and 42%, respectively (P>0.05). The highest frequency were observed in the age groups of 20-29 year old (34%) and 0-9 year old (24%) (P<0.05). The largest number of cutaneous leishmaniasis was reported in autumn (40%) and the lowest in spring (15%). Eighteen percent of pateints were directly contacted with dogs in house and housework. A total of 217 counted wounds, the majority of wounds were found in hand and face and minority in leg (P<0.05). The most pateint had one and two wounds and lowest paitent six wound. The diameter of the most wounds were 1-5 mm. The most patients, the wound was appeared less than 6 months before diagnosing. In the present study, The frequency of dried and wet wounds were 76% and 34%, respectively. Based on the results, the frequency of cutaneous of leishmaniasis was high in Mashhad area and need to more surveillance by public health authorities in order to control and prophylaxis of disease.
    Keywords: Cutanous leishmaniasis, Study, Mashhad area}
  • محمد کریمیان شیرازی، غلامرضا رزمی*، ابوالقاسم نقیبی
    زمینه و هدف
    لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماری های اندمیک واجد اهمیت بهداشتی در ایران است. تظاهرات بالینی این بیماری به دو شکل خشک و مرطوب دیده می شود. تشخیص گونه های لیشمانیا در هر منطقه جهت کنترل بیماری ضروری است، با توجه به تشابه مورفولوژیک آنها لازم است از روش های حساس از جمله واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تعیین گونه های لیشمانیا استفاده گردد. مطالعه حاضر جهت تعیین گونه های انگل لیشمانیا به روش ملکولی از پاییز1390 تا تابستان 1392 در شهرستان مشهد انجام گرفت.
    روش تحقیق: ابتدا از ضایعات جلدی 100 بیمار مبتلا به سالک گسترش نسجی تهیه شد و از زخم 25 نفر از آنها کشت تک یاخته در محیطNNN غنی شده با RPMI انجام شد. نمونه های مثبت جهت استخراج DNA و آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده شدند. در دو مرحله آزمایش PCR انجام گرفت، در مرحله اول جهت تشخیص جنس لیشمانیا از روش PCR استفاده شد و در مرحله دوم، نمونه های مثبت با روش Semi –nested PCR برای تعیین گونه های لیشمانیا مورد آنالیز قرار گرفتند.
    یافته ها
    در مرحله اول PCR، آلودگی به جنس لیشمانیا در تمامی نمونه ها مثبت تشخیص داده شد. در مرحله دوم، 94% نمونه های مثبت لیشمانیا تروپیکا و 6% بقیه نمونه ها لیشمانیا ماژور تشخیص داده شدند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج بدست آمده در شهرستان مشهد گونه لیشمانیا تروپیکا فراوانی بیشتری در مقایسه با لیشمانیا ماژور دارد.
    کلید واژگان: لیشمانیا تروپیکا, لیشمانیا ماژور, لیشمانیازیس جلدی, واکنش زنجیره ای پلیمراز, مشهد}
    Mohhammed Karimian Shirazi, Gholamreza Razmi *, Abolghasem Naghibi
    Background And Objective
    Cutaneous leishmaniasis is an endemic diseases with important public health in Iran. The cinical signs of disease were seen as dry and wet forms. It is essential to distinguish leishmania species in every area for designing control of diseases. The morphology of leishman bodies in each speiecis are very similar and need to sensitive diagnostic method such as PCR to differntiate of them. The present study,a molecular study has been done to identify of leishmania species in Mashhad area from autumn in 2011 to summer in 2013.
    Methods
    Firstly, tissue smears were collected from the lesion of one hundred patients and from the ulcer of 25 paitents were cultured in NNN nutrified with RPMI. The positive samples (tissue smears and culture) were used for DNA extraction and PCR. PCR methods were used in two steps. Firstly a sensitive PCR was used to detect the leishmania genus and secondly, the positive samples were examined with species specific semi-nested - PCR
    Results
    In first step of PCR, all of sampled were positive for Leishmania spp and in second step Leishmania tropica and L.major were detected in 94% and 6% in positive –PCR amplicon, respectively.
    Conclusion
    Based on the results, Leishmania tropica is more prevalent than L.major in Mashhad.
    Keywords: Leishmania tropica, Leishmania major, cutaneous Leishmaniasis, PCR, Mashhad area}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال