به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب محمدرضا هاتفی

  • محمدرضا هاتفی*، ملیحه حدادنژاد، صدرالدین شجاع الدین، فریده باباخانی، مهدی خالقی تازجی
    مقدمه و اهداف

     افراد با بدراستایی های پوسچرال از جمله تیبیوفمورال واروس احتمالا با الگوهای حرکتی ناقص حین فعالیت های عملکردی همراه هستند که با آسیب های غیربرخوردی اندام تحتانی مرتبط است. درمورد این افراد توصیه شده است طراحی پروتکل های تمرینی باید باهدف کنترل و بهبود نقص های عملکردی انجام شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تیپینگ خلفی X (PXT)  و فیدبک خارجی در زمان واقعی بر شاخص های کینماتیکی و الکترومایوگرافی اندام تحتانی حین تکلیف اسکات تک پا در افراد با تیبیوفمورال واروس بود.

    مواد و روش ها

     اطلاعات الکترومیوگرافی عضلات و کینماتیکی اندام تحتانی 24 ورزشکار تفریحی با بدراستایی تیبیوفمورال واروس  (12=PXT، 12=RTF) در حالی ثبت شد که شرکت کنندگان در هر دو گروه حرکت اسکات تک پا را  5 مرتبه به صورت متوالی در 2 شرایط متفاوت (قبل و بعد از مداخله) به فاصله 2 دقیقه استراحت انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس دوطرفه و بونفرونی در سطح معناداری 0/05≥P استفاده شد.

    یافته ها

     نتایج مطالعه حاضر حاکی از افزایش فعالیت عضله گلوتئوس مدیوس (0/013=P) در فاز اکسنتریک و کاهش اداکشن هیپ (0/001=P) در حداکثر فلکشن زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در گروه RTF، کاهش چرخش خارجی تیبیوفمورال زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در حداکثر فلکشن زانو (0/034=P)، فاز اکسنتریک (0/001=P) و فاز کانسنتریک (0/001=P) در گروه PXT، کاهش پرونیشن مچ پا بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در فاز اکسنتریک (0/001=P) و کانسنتریک (0/001=P) در گروه PXT و در فاز اکسنتریک (0/004=P) در گروه RTF، افزایش ابداکشن مچ پا بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در فاز کانسنتریک (0/001=P)، اکسنتریک (0/001=P) و در حداکثر فلکشن زانو (0/004=P) در گروه PXT و در فاز اکسنتریک در گروه RTF (P=0/006)، کاهش دورسی فلکشن مچ پا در حداکثر فلکشن زانو بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله (0/017=P) در گروه RTF بود. 

    نتیجه گیری

     نتایج مطالعه حاضر نشان داد که هر دو مداخله PXT و RTF می تواند به اشکال مختلفی بر پارامترهای کینماتیکی افراد با بدراستایی تیبیوفمورال واروس تاثیرگذار بوده و با هدف اصلاح آنی نقص های پوسچرال حین تکلیف اسکات تک پا مورد استفاده قرار بگیرد.

    کلید واژگان: الکترومایوگرافی سطحی, تیبیوفمورال واروس, کینماتیک, کینزیوتیپ, فیدبک خارجی}
    Mohamadreza Hatefi *, Malihe Hadadnezhad, Sadredin Shojaedin, Farideh Babakhani, Mehdi Khaleghi Tazji
    Background and Aims

     People with postural malalignment such as tibiofemoral varus (TFRV) may experience movement patterns dysfunction during functional activities that are related to non-contact lower extremity injuries. Training protocols should be designed for these people to control and improve their functional dysfunctions. The present study aimed to investigate the effect of posterior X-taping (PXT) and real-time external feedback (RTF) on kinematic and electromyographic indices of the lower extremities during the single-leg squat task in individuals with TFRV.

    Methods

     Electromyographic and kinematic information of the lower extremities of 24 recreational athletes with TFRV (PXT=12, RTF=12) were recorded while participants in both groups performed single-leg squat 5 times consecutively and took a 2-minute rest between two different conditions (before and after the intervention). To analyze the data, 2-way analysis of variance and Bonferroni post hoc test were used at the significant level of P≤0.05.

    Results

     The present study results indicated an increase in gluteus medius muscle activity (P=0.013) in the eccentric phase and a decrease in hip adduction (P=0.001) in maximal knee flexion (P=0.034) after the intervention compared to before the intervention in the RTF group. Also, there was a reduction in external tibiofemoral rotation of the knee after the intervention compared to before intervention in maximal knee flexion (P=0.034), eccentric phase (P=0.001), and concentric phase (P=0.001) in the PXT group. In addition, there was a decreased ankle pronation after the intervention compared to before the intervention in the eccentric phase (P=0.001) and concentric (P=0.001) in the PXT group and in the eccentric phase (P=0.004) in the RTF group. Besides, there was an increased ankle abduction after the intervention compared to before the intervention in the concentric phase (P=0.001), eccentric phase (P=0.001), and maximum knee flexion (P=0.004) in the PXT group, and in the eccentric phase in the RTF group (P=0.006). Finally, there was a decrease in ankle flexion dorsiflexion at maximum knee flexion after the intervention compared to before the intervention (P=0.017) in the RTF group.

    Conclusion

     The results of the present study showed that PXT and RTF interventions can affect the kinematic parameters of individuals with TFRV malalignment in different ways and can be used to correct immediately postural defects during the single-leg squat task.

    Keywords: Surface Electromyography, Tibiofemoral Varus, Kinematic, Kinesiotape, External Feedback}
  • رامین بلوچی*، فریده باباخانی، محمدرضا هاتفی، حسین حسین پور
    مقدمه

    هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام فوقانی بر مبانی آزمون تعادلی Y، قدرت و دامنه حرکتی چرخش شانه در ورزشکاران بدمینتون باز بود.

    روش شناسی:

     30 بدمینتون باز پسر بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (15=n) و تجربی (15=n) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرینات ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته برای مدت 40 دقیقه انجام دادند، در حالی که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. اندازه گیری عملکرد اندام فوقانی بواسطه آزمون تعادلی Y، و همچنین قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی شانه به ترتیب بواسطه دینامومتر دستی و گونیامتر قبل و بعد از ارائه مداخله انجام شد.

    یافته ها

    تجزیه و تحلیل داده های حاصل از تحقیق بر اساس آزمون آماری آنکوا (ANCOVA) نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین آزمون تعادل اندام فوقانی Y بین دو گروه کنترل و تجربی در هر دو دست برتر و غیر برتر وجود دارد که بیانگر تاثیر مثبت تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد افراد در اجرای آزمون تعادل Y می باشد (05/0 < p) با این حال هیچ تفاوت آماری در قدرت عضلانی و دامنه حرکتی چرخش خارجی و داخلی شانه بعد از ارائه مداخله مشاهده نشد (05/0 < p).

    نتیجه گیری

    بنظر می رسد که ارائه برنامه تمرینات ثبات مرکزی می تواند با رویکرد افزایش عملکرد اندام فوقانی و بالطبع پیشگیری از آسیب در ورزشکاران بدمینتون باز در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: دامنه حرکتی, قدرت, آزمون تعادلی Y, ثبات مرکزی, ورزشکاران بدمینتون}
    Ramin Balochi*, Farideh Babakhani, Mohamadreza Hatefi, Hossien Hassanpor

    The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks of core stability exercises on upper limb performance based on Y balance test, strength and range of motion of shoulder rotation in badminton athletes. 30 male badminton players were randomly assigned to two control (n=15) and experimental (n=15) groups. The experimental group performed the core stability training program for eight weeks, three sessions a week for 40 minutes, while the control group did not receive any intervention. Measurement of upper limb function was done by Y balance test, and also shoulder strength and internal and external rotation range of motion were measured by handheld dynamometer and goniometer respectively, before and after the intervention. The analysis of the data obtained from the research based on the ANCOVA statistical test showed that there is a significant difference in the average of the Y upper limb balance test between the two control and experimental groups in both dominant and non-dominant hands. which indicates the positive effect of core stability exercises on people's performance in performing the Y balance test (p<0.05); however, no statistical difference was observed in muscle strength and range of motion of external and internal rotation of the shoulder after the intervention. (p < 0.05). It seems that the provision of core stability training programs can be considered with the approach of increasing the performance of the upper limbs and, of course, preventing injuries in badminton players.

    Keywords: Range of Motion, Strength, Y-Balance Test, Core Stability, Badminton Players}
  • رقیه جلیل پیران*، فریده باباخانی، رامین بلوچی، محمدرضا هاتفی
    زمینه و هدف

    در زنجیره ی حرکتی عضلات مفصل هیپ نقش مهمی در فعالیت های حرکتی دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر چرخش خارجی ایزومتریک هیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی در چرخش های مختلف ران در حرکت پلویک دراپ می باشد.

    روش بررسی

    این مطالعه نیمه تجربی شامل 15 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی (18 تا 25 سال) است. افراد حرکت پلویک دراپ را در زوایای نوترال، 15 درجه چرخش داخلی و 20 درجه چرخش خارجی مفصل هیپ با و بدون چرخش خارجی ایزومتریک هیپ انجام دادند. اطلاعات الکترومیوگرافی از حداکثر فعالیت عضلانی سرینی میانی، کشنده پهن نیام و مربع کمری توسط دستگاه الکترومیوگرام ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 24 و از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون تی وابسته با سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد حرکت پلویک دراپ با اعمال چرخش خارجی ایزومتریک هیپ تفاوت معناداری در فعالیت سرینی میانی نشان نداد (05/0≤p) ولی این عضله در چرخش داخلی افزایش میانگین داشت و فعالیت کشنده پهن نیام و مربع کمری با اعمال نیرو تفاوت معناداری نشان داد (05/0≥p) که هر دو عضله در چرخش داخلی کاهش فعالیت، ولی در چرخش خارجی افزایش فعالیت نشان دادند.

    نتیجه گیری

     با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پلویک دراپ با اعمال نیرو می تواند به عنوان یک روش موثر جهت افزایش نسبت فعالیت عضله سرینی میانی به کشنده پهن نیام و سرینی میانی به مربع کمری در زاوایای نوترال و 15 درجه چرخش داخلی در زنان سالم در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: الکترومایوگرافی, چرخش خارجی, پلویک دراپ, چرخش داخلی, ایزومتریک}
  • محمدرضا هاتفی*، رامین بلوچی، فریده باباخانی

    هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر وضعیت های متفاوت مفصل هیپ بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین حرکت اسکات بود. روش شناسی: فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی 15 دانشجوی مرد سالم در حین حرکت اسکات با زاویه های خنثی °15،°30، °45 چرخش خارجی و داخلی مفصل هیپ ثبت شد. برای حذف خستگی احتمالی، آزمودنی ها اسکات را 2 بار با فواصل استراحت 30 ثانیه بین تکرار و 4 دقیقه بین زوایای مختلف انجام می دادند. تفاوت معناداری در میزان فعالیت وستوس مدیالیس (052/ 0= p)، وستوس لترالیس (0/102=p) و تنسورفاسیالاتا (0/193=p) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده نشد. درحالی که تفاوت معناداری در میزان فعالیت گلوتیوس مدیوس (001/ 0= p) و بایسپس فموریس (0/015=p) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ دیده شد. ضمن اینکه معنادار بودن نسبت فعالیت گلوتیوس مدیوس به تنسورفاسیلاتا در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده شد. اسکات با زوایای خارجی مفصل هیپ می تواند به عنوان یک روش موثر جهت افزایش فعالیت گلوتیوس مدیوس و نسبت فعالیت گلوتیوس مدیوس به تنسورفاسیالاتا و افزایش فعالیت بایسپس فموریس در زوایای °45 خارجی و °30 داخلی مفصل هیپ در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: الکترومایوگرافی سطحی, اسکات, چرخش مفصل هیپ}
    Mohamadreza Hatefi*, Ramin Balochi, Farideh Babakhani

    The purpose of this study was to investigate the effect of different hip joint postures on electromyographic activity of selected lower limb muscles during squatchr('39')s movement. Electromyographic activity of selected lower limb muscles of 15 healthy male students was recorded while performing a squat with neutral, 15°, 30°, 45° external and internal rotation of the hip. Friedmanchr('39')s nonparametric test was used to compare muscle activation at different angles of the hip rotation and the Wilcoxon test was used to determine within-group differences. The results of this study showed no significant difference in the activity of Vastus medialis (p = 0.052), Vastus lateralis (p = 0.102) and tensor fasciae lata (p = 0.193) in squat between different hip joint angles, but Significant differences were observed in gluteus medius muscle activation (p = 0.001) and biceps femoris (p = 0.015) in squat between different hip joint angles. Also, the results of this study showed that gluteus medius to tensor fascia lata activation ratio was significant in squat between different hip joint angles. squat with the external hip angles can be considered as an effective method to increase gluteus medius activation and gluteus medius to the tensor fasciae latae activation ratio. On the other hand, 45 ° external and 30 ° internal hip angles can be considered as an effective method to increase the biceps femoris activation.

    Keywords: Surface electromyography, Squat, Hip rotation}
  • فریده باباخانی*، مونا حیدریان، محمدرضا هاتفی

    پیچ خوردگی مچ پا یکی از رایج ترین آسیبها حین فعالیت بدنی است که ممکن است منجر به بیثباتی شود و بر عملکرد ورزشکاران تاثیر بگذارد. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فوری کینزیوتیپ و تخته تعادل بر حس پوزیشن مفصل مچ پا در ورزشکاران با بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. 48 ورزشکار مرد با بی ثباتی عملکردی مچ پا در مطالعه حاضر داوطلب و به چهار گروه تقسیم بندی شدند: کینزیوتیپ، تخته تعادل، ترکیبی و کنترل. پیش آزمون حس وضعیت مفصل مچ پا برای افراد در زاویه های 10 °و °30 پالنتارفلکشن مچ پا با استفاده از ژیروسکوپ انجام شد. همچنین پس از اعمال مداخله، پس آزمون از افراد گرفته شد. تحلیل واریانس اندازه گیریهای مکرر چهار طرفه و به دنبال آن تجزیه و تحلیل تکمیلی با آزمون بونفرنی برای مقایسه گروه ها با هم استفاده شد. همچنین، برای ارزیابی متغیر درون گروهی از تحلیل آزمون t زوجی استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری قابل توجهی در استفاده از تمرینات یک جلسه ای تخته تعادل و کینزیوتیپ و ترکیبی در °10 و °30 پلانتارفلکشن مچ پا وجود دارد (05.0>p) اما هیچ تفاوت آماری معناداری بین گروه های تمرینی در هیچ یک از آزمونها وجود نداشت (05.0<p). نتایج نشان داد که تمرینات یک جلسهای تخته تعادل و کینزیوتیپ و ترکیبی میتواند به عنوان یک مداخله موثر در پیشگیری و کاهش آسیب به طور جداگانه در نظر گرفته شود، اما بین این سه برنامه تمرینی تفاوت معنی داری وجود نداشت.

    کلید واژگان: بی ثباتی مچ پا, کینزیوتیپ, حس وضعیت, تخته تعادل}
    Farideh Babakhani *, Mona Heydarian, Mohamadreza Hatefi

    Ankle sprain is one of the most common injuries during a physical activity, which may lead to instability and affect athletes’ performance. The present study aimed to investigate the immediate effects of kinesiotape and wobble balance board trainings on ankle joint position sense of individuals with Functional Ankle Instability (FAI). A total of 48 male athletes with FAI voluntarily participated in this study and were stratified into four groups including kinesiotape, wobble board, combined, and control groups. The pre-test was performed by Position sense at angles of (Plantarflexion 10°and 30°) using a gyroscope. Following the intervention, the post-test was taken from the subjects. Four-way repeated measures Analysis of Variance (ANOVA) followed by the post hoc analysis with Bonferroni’s test was conducted to compare the groups. In addition, paired sample t test was used to assess the intragroup variable. The results indicated statistically significant differences in applying immediate kinesiotape, wobble board training, and the combination of the two methods in 10 ° and 30 ° of plantar flexion (p≤0.05). However, there was no statistically significant difference between the practice groups (p≥0.05). Based on the findings, one-session exercises by wobble board and kinesiotape, as well as the combination of taping and wobble board could be considered as an effective intervention for preventing and reducing injury separately. However, no significant difference was observed among the three training programs.

    Keywords: Ankle instability, kinesiotape, Position sense, Wobble board}
  • مونا حیدریان، فریده باباخانی*، محمدرضا هاتفی، رامین بلوچی
    زمینه و هدف

    تغییر در راستای اندام تحتانی در صفحه فرونتال و الگوی فعالیت عضلات حین رکاب زدن با سندرم درد کشکک زانو و اصطکاک باندایلیوتیبیال مرتبط است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر باندلوپ بر شاخص کینماتیکی و الکترومایوگرافی اندام تحتانی در حین رکاب زدن بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی، اطلاعات کینماتیکی اندام تحتانی و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات 30 نفر از دانشجویان پسر (15 نفر سالم، 15 نفر ژنوواروم) در کلینیک موفقیان تهران در سال 1398 در حین رکاب زدن، با و بدون باند لوپ در 10 سیکل رکاب زدن در طول 30 ثانیه آخر ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و t زوجی آنالیز شدند.

    یافته ها

    تفاوت معنی داری در میزان فعالیت گلوتیوس مدیوس (001/0=p) و نسبت فعالیت گلوتیوس مدیوس به تنسورفاسیالاتا در هر دو گروه (042/0= pنرمال، 045/0= pژنوواروم)، زمان شروع فعالیت تنسورفاسیالاتا (007/0=p) و زمان پایان فعالیت گلوتیوس مدیوس (018/0=p) در گروه نرمال، و زمان شروع فعالیت گلوتیوس مدیوس (048/0=p)، زمان پایان فعالیت گلوتیوس مدیوس (047/0=p) و میانگین زاویه ابداکشن زانو (047/0=p) در گروه ژنوواروم مشاهده شد. هم چنین تفاوت معنی داری در میانگین فعالیت تنسورفاسیالاتا با و بدون باندلوپ بین دو گروه (003/0= pبدون لوپ، 001/0= pبا لوپ) و میانگین (021/0=p) و حداکثر زاویه ابداکشن زانو (027/0=p) بدون باندلوپ بین دو گروه مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    رکاب زدن با باندلوپ می تواند به عنوان یک روش موثر جهت افزایش عملکرد و فعالیت گلوتیوس مدیوس و در عین حال کاهش فعالیت تنسورفاسیالاتا و بهبود کینماتیک زانو در صفحه فرونتال جهت پیش گیری از آسیب و بهبود ثبات زانو در افراد سالم و ژنوواروم باشد.

    کلید واژگان: الکترومایوگرافی سطحی, باند لوپ, کینماتیک, دوچرخه ثابت}
    M. Haydarian, F. Babakhani*, M. Hatefi, R. Balochi
    Background and Objectives

    Change in the lower extremity alignments in the frontal plane and muscle activation patterns during pedaling is associated with patellofemoral pain (PFP) and iliotibial band (ITB) syndrome. Therefore, the aim of the present study was to determine the effect of band loop on kinematic and electromyography of lower extremities during pedaling.

    Materials and Methods

    In this descriptive study, Kinematic information of the lower extremity and the electromyographic activity of muscles of 30 male students (normal=15, Genuvarum (GV)=15) in the Movafaghian Clinic in Tehran were recorded during pedaling with and without band loop in 10 pedaling cycles of last 30 seconds. Independent t-test and paired t-test were used to analyze the data.

    Results

    The results showed a significant difference in the gluteus medius (Gmed) muscle activation (p=0.001) and Gmed/tensor fasciae latae (TFL) activity ratio in both groups (normal p= 0.042, GV p= 0.045), onset of TFL (p=0.007) and offset of Gmed activity (p=0.018) in the normal group, and the onset of Gmed muscle (p=0.048), offset of Gmed (p=0.047) and mean knee abduction angle (p=0.047) in the GV group. Also, the results showed a significant difference in TFL activation with and without the loop across the two groups (with loop p= 0.001, without loop p= 0.003) and the mean (p=0.021) and maximum knee abduction angle (p=0.027) without loop between the two groups.

    Conclusion

    Pedaling with loop band can be an effective method to increase the function and activation of Gmed muscle while decreasing TFL, improving knee kinematics in the frontal plane and knee stability to prevent injury in the normal and GV groups.

    Keywords: Surface electromyography, Band loop, Kinematic, Ergometer}
  • فریده باباخانی*، محمدرضا هاتفی
    هدف

    تمرینات شکمی متعددی با توپ سوییس بال جهت بهبود ثبات مرکزی با اهداف تقویتی و توان بخشی استفاده می شود که در همین راستا ادعا شده است تمرینات ناپایداری تاثیر بیشتری روی فعال سازی عضلات ناحیه مرکزی دارند، ولی درستی این ادعا هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد و مطالعه کاملی در خصوص مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات مرکزی در تمرینات مختلف ثبات مرکزی انجام نشده است؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مرکزی در حرکت پلانک از پهلو روی سطح ثابت و سوییس بال بود.

    روش ها

     در پژوهش حاضر با توجه به معیارهای ورود وخروج از تحقیق و به روش نمونه گیری دردسترس، 15 نفر از دانشجویان مرد دانشگاه علامه طباطبایی در مطالعه حاضر شرکت کردند. ثبت فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی، مورب خارجی و مورب داخلی آزمودنی ها در حالی انجام شد که حرکت پلانک از پهلو را روی سطح ثابت و سوییس بال (ناپایدار) دو ست به مدت پنج ثانیه انجام می دادند و بین هر ست 30 ثانیه استراحت می کردند.

    یافته ها

    داده های فعالیت الکترومایوگرافی از عضلات مورد مطالعه در حین حرکت پلانک از پهلو با و بدون توپ سوییس بال بر اساس آزمون تی زوجی نشان داده شده است. نتایج این آزمون تفاوت معنی داری را در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله راست شکمی، مورب خارجی و سرینی میانی در افراد سالم نشان داد (05/0>P) و نتایج حاکی از افزایش فعالیت الکترومایوگرافی این عضلات در حرکت پلانک با توپ سوییس بال نسبت به بدون توپ سوییس بال بود، اما تفاوت معناداری در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله مورب داخلی در حرکت پلانک از پهلو بین دو شرایط با و بدون توپ سوییس بال مشاهده نشد (05/0<P).

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج به دست آمده می توان عنوان کرد اجرای تمرین پلانک از پهلو در سطح ناپایدار به وسیله توپ سوییس بال، تغییراتی را در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی و مورب خارجی نسبت به سطح پایدار به وجود می آورد و وضعیت ناپایداری که در این تحقیق بررسی شد، عضلات کمری لگنی موثر در پایداری ناحیه مرکزی را در حد بالایی درگیر می کند؛ بنابراین تمرین پلانک به پهلو در وضعیت های پایدار و ناپایدار در یک برنامه پیش رونده که هدف آن افزایش تدریجی فشار تمرینی است، می تواند در تقویت و به کارگیری انقباضات عضلات موثر در پایداری ناحیه مرکزی موثر باشد. بنابراین، استفاده از شیوه های تمرینی ناپایداری به ورزشکاران در جهت افزایش ثبات مرکزی توصیه می شود.

    کلید واژگان: ثبات مرکزی, پلانک, الکترومایوگرافی سطحی}
    Farideh Babakhani*, Mohamadreza Hatefi
    Objective

     Numerous abdominal exercises with Swiss ball are used to improve core stability with strengthening and rehabilitation goals. It is claimed that the stability exercises have a greater impact on core muscle activation, but the validity of this claim is still in doubt. Moreover, there is no comprehensive study on the comparison of the core muscles activity in different core stability exercises. Therefore, the purpose of this study was to compare the Electromyography (EMG) activity of core muscles while performing side plank on stable and unstable (Swiss ball) surfaces.

    Methods

     Fifteen male students of Allameh Tabataba’i University were selected for the study based on inclusion and exclusion criteria. The EMG activity of gluteus medius, rectus abdominis, external oblique, and internal oblique muscles in subjects was recorded while performing side plank exercise on a fixed surface and a Swiss ball (2 sets of 5 seconds with a 30-second rest interval).

    Results

    There was a significant difference in the EMG activity of gluteus medius, external oblique and rectus abdominis muscles between two conditions of with and without Swiss ball (P<0.05), but no significant difference was observed in the EMG activity of internal oblique muscle (P>0.05).

    Conclusion

     Side plank exercise on the unstable surfaces (Swiss balls) can cause changes in the EMG activity of gluteus medius, rectus abdominis and external oblique muscles compared to when the exercise is performed on stable surfaces, and highly involved the pelvic lumbar muscles effective in maintaining core stability. Therefore, the use of side plank exercise on unstable conditions in a progressive program with gradually increased intensity is recommended which can be effective in strengthening and applying effective muscle contractions useful for core stability.

    Keywords: Core stability, Plank, Surface electromyography}
  • فریده باباخانی، محمدرضا هاتفی*، مونا حیدریان، مسعود برزگر
    هدف

    با توجه به اهمیت تعادل در انجام کارهای روزمره و فعالیت های ورزشی، ضروری است ارزیابی تعادل بدن از زوایای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه تغییرات مرکزفشار پا و زمان رسیدن به پایداری بین افراد با و بدون هایپرلوردوزیس بود.

    روش ها

    در پژوهش حاضر، 30 دانش آموز دختر مقطع راهنمایی استان تهران با دامنه سنی 14-15 سال که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، شرکت کردند. انحنای ستون فقرات آزمودنی ها بوسیله خط کش منعطف ارزیابی شد که به دو گروه، 15 نفر دارای هایپرلوردوزیس و 15 نفر افراد سالم تقسیم شدند. جهت ارزیابی ثبات پاسچر به صورت ایستا از وضعیت ایستادن با چشم باز و بسته بر روی دستگاه صفحه نیرو (مدل Ver3.0.2 ساخت شرکت دانش سالار ایرانیان) و همچنین جهت ارزیابی ثبات پاسچر به صورت پویا، از آزمون پایداری فرود بر روی دستگاه صفحه نیرو استفاده شد. روش های آمار استنباطی t مستقل جهت تحلیل داده ها به کار گرفته شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون آماری نشان داد اختلاف معناداری در شاخص های تغییر پذیری مرکز فشار (COP) در وضعیت ایستاده با دو پا با چشم باز و بسته  بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس وجود ندارد) 05/0(p> اما زمان رسیدن به پایداری (TTS) بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس از نظر آماری معنادار بود(05/0p<).

    نتیجه گیری

    نتایج تحقیق حاضر  نشان داد که راستای غیر طبیعی ستون فقرات (هایپرلوردوزیس) به عنوان یک ریسک فاکتور می تواند شاخص تعادلی دینامیک (زمان رسیدن به پایداری) را تحت شعاع قرار دهد، اما روی شاخص تعادلی استاتیک با چشمان باز و بسته (تغییر پذیری مرکز فشار) تاثیری نداشته است.

    کلید واژگان: صفحه نیرو, تعادل, ثبات پاسچر}
    Farideh Babakhani, Mohamadreza Hatefi*, Mona Heydarian, Masod Barzegar
    Objective

    According to importance of balance in daily routines and sports activities, it is necessary to evaluate the balance of the body from different angles. Therefore, the aim of this study was to Comparison of Center of Pressure and time to Stabilization in students with and without Hyperlordosis.

    Methods

    In this study, 30 female students of Tehran's middle school with a range of 14-15 years old who were selected by available sampling method were participated. Subjects' spinal curvature was evaluated by a flexible ruler. Which divided into two groups: 15 patients with hypereloidosis and 15 healthy subjects. To assess postural static stability in a static state, from open and closed eyes on the force plate (Ver3.0.2 model from an Iranian scientist) was used. also to assess postural stability in the dynamic state, the landing stability test on the force plate device was used. Independent Sample T test statistics were used to analyze the data.

    Results

    The results of the statistical test showed that there was  no significant difference in the parameters of the center of pressure (COP) in two- position with open and closed eyes between the two groups of healthy and hyperlordosis (p> 0/05). But the time to stabilization (TTS) between the two healthy groups and hyperlordosis was statistically significant (p <0/05).

    Conclusion

    The results of this study showed that the Spine Curvature Disorders (hyperlordosis) as a risk factor can distort the dynamic balance index (time to stabilization), But has no affect the static balance with both open eyes and closed eyes (center of pressure).

    Keywords: Force plate, Balance, Postural control}
  • کمال امیدوار، محمدرضا هاتفی
    پدیده شهرنشینی، تحولاتی را در ساختار فیزیکی، اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی شهرها به وجود آورده است. شهر اردکان در شمال شهر یزد واقع شده است. با توجه به رشد جمعیت، توسعه فیزیکی این شهر در جهت افقی بوده و گسترش مداوم ساخت و سازهای شهری سبب از بین رفتن مزارع کشاورزی و باغهای اطراف شهر شده است. این مقاله سیر تحول و توسعه فیزیکی اردکان را بررسی میکند. در این باره، عوامل و متغیرهای مختلفی مانند راه های ارتباطی، شبکه سنتی استحصال آب (قناتها)، عوامل اقتصادی، نقش مذهب، سیاست و مدیریت شهری مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق، تلفیقی با بهرهگیری از روش های میدانی، تاریخی، توصیفی و تحلیلی بوده و از داده ها و اطلاعات جمعیتی، اشتغال، صنعت، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی، شهرداری و وسعت و کاربری های موجود در مرکز آمار ایران و طرحهای هادی و جامع شهری و مقایسه آنها در دوره های مختلف 1335 تا 1390 و نقشه های توپوگرافی محل استفاده شده است. یافته ها نشان میدهد که شهر اردکان چهار مرحله توسعه شهری را پشت سر گذاشته است. قناتها نقش اساسی در پیدایش شهر و سپس چاه های عمیق و نیمه عمیق و انتقال آب از زایندهرود، تاثیر مهمی در تحول و توسعه فیزیکی اردکان داشته اند. عوامل افزایش جمعیت، گسترش وسعت شهر سالهای 1335 تا 1390، وجود چهار محور ترانزیتی مهم، گسترش زیاد بخش صنعت، اشتغال و آموزش در محور ارتباطی شمال- جنوب به ویژه محور اردکان- نایین و سمت غربی شهر، وجود و گسترش اماکن مذهبی در محله های مختلف و وجود 600 هکتار اراضی بایر به صورت پراکنده در سطح شهر در توسعه فیزیکی اردکان نقش بسیار مهمی داشته اند. به علت محدودیت هایی که در بخشهای شمالی، شرقی و جنوبی شهر وجود دارد، توسعه فیزیکی آن به سمت این مناطق نامناسب است.
    کلید واژگان: توسعه فیزیکی, توسعه شهری, توسعه کالبدی, روند تکوین, اردکان یزد}
    Kamal Omidvar, Mohammad Reza Hatefi
    The phenomenon of urban settlement has created certain changes in physical، economic، cultural and social structure of cities. Ardakan city is located in the north of Yazd city. With regard to the growth of population، the physical development of this city has been in the horizontal direction and the constant expansion of urban constructions has destructed agricultural fields and gardens around the city. This article is an attempt to study the physical change and development of Ardakan. The research method is a combination and uses the field، historical، descriptive and analytical methods. Furthermore، the data of population، employment، industry، culture، social، educational، municipality’s، area and existing use in Iranian Statistical Center and urban pilot projects and their comparison in different periods from 1956 to 2012 and finally the place topographical maps have been used. The findings show that Ardakan city has passed four urban development stages. Qanats have had a basic role in the formation of city and then deep and semi-deep wells and transfer of Zayanderood water، all have had important roles in physical development of Ardakan. The factors of population increase، the expansion of city area from 1956 to 2012، the presence of four important transit routes، development of industry، employment and education in the link axes of north-south specially the pivot of Ardakan-Nayeen and the western part of the city، the presence and expansion of religious places in different districts and the 600 hectares of scattered uncultivated lands at city level have played important roles in the physical development of Ardakan. Due to limits in northern، eastern and southern parts of city، its physical development towards these regions is unfavorable.
    Keywords: Physical Development, Urban Development, Physical Development, Evolution Trend, Ardkan of Yazd}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال