به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب محمدکاظم عرب نیا

  • علی اصغر بلوریان، محمود بهشتی منفرد، لطیف گچکار، محمد قمیسی، مهران شاهزمانی، مهنوش فروغی، محمد کاظم عرب نیا، کامران قدس، علی دباغ
    جراحی قلب از شایع ترین اعمال در جراحی سرتاسر دنیاست. یکی از عوارض این عمل که به خصوص در چند روز اول پس از عمل رخ می دهد فیبریلاسیون دهلیزی Atrial Fibrillation است که برای جلوگیری از آن از روش های مختلف استفاده می شود اما هنوز به عنوان یک مسئله جدی و مهم به حساب می آید و گزارش هایی مبنی بر تاثیر پریکاردیوتومی خلفی بر کاهش میزان بروز آن در تحقیقات پزشکی وجود داشته که نیاز به بررسی بیشتر و تجربیات گسترده تری دارد. در عین حال، این آریتمی، عمدتا در 24 تا 48 ساعت اول پس از عمل رخ می دهد و باعث طولانی تر شدن مدت بستری بیمار (9/4 روز بیشتر) و هزینه بالاتر درمان، همچنین اختلال همودینامیک، انفارکتوس میوکارد، انتوباسیون مجدد، ترومبو آمبولی و افزایش شانس سکته مغزی پس از عمل جراحی قلب می گردد.
    Ali Asghar Bolourian, Mahmoud Beheshti Monfared, Latif Gachkar, Mohammad Ghomeisi, Mehran Shahzamani, Mahnoosh Foroughi, Mohammad Kazem Arabnia, Kamran Ghods, Ali Dabbagh
    Background
    Atrial fibrillation is the most common but benign arrhythmia following cardiac surgery. Although this arrhythmia is often self-limited and vanishes in about 24 hours upon surgery; a number of arrhythmias might ensue among which some might be really life-threatening. A multitude of therapeutic modalities have been proposed for the prevention of this arrhythmia and one of them is posterior pericardiotomy. This method has not been fully accepted by the peers yet and more studies are needed to prove its efficacy and benefits to the patients.
    Methods
    In this single-blind randomized clinical trial, done over a 2-year period from February 2009 to January 2011, the effects of posterior pericardiotomy were evaluated in 174 patients (87 the case and 87 the control groups) undergoing elective coronary artery bypass grafting (CABG). The case group underwent CABG with posterior pericardiotomy while the control group underwent CABG-only operation. The post-operative incidence of arrhythmia, especially atrial fibrillation, was assessed for a week using statistical methods.
    Results
    The prevalence of postoperative atrial fibrillations were fewer in the group undergoing CABG with posterior pericardiotomy compared with the CABG-only group (P<0.004).
    Conclusion
    Posterior pericardiotomy seems to reduce the incidence of atrial fibrillation following elective CABG; therefore, its application is suggested for elective CABGs.
  • منیر عباسزاده قنواتی، محمد کاظم عرب نیا، عباس ربانی، محمدحسین ماندگار، محمود پردل
    مقدمه
    عوارض زخم پا بدنبال اعمال جراحی گرافت شریان کرونری در نوشته ها کمتر و به ندرت گزارش شده است. در این مقاله تجربه خود را در درمان 30 بیمار مبتلا به عارضه زخم پا بعد از عمل گرافت شریان کرونری ارایه میدهیم.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر 2100 پرونده بیماران تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونری با استفاده از ورید صافن در مدت بیش از 5 سال و در دو مرکز مورد بررسی قرار گرفتند. ریسک فاکتورهای مهم برای آنهایی که دچار زخم پا شده بودند مورد آنالیز قرار گرفتند و با تمام بیمارانی که در همان زمان تحت عمل جراحی گرافت شریان کرونری قرار گرفته بودند مقایسه شدند.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد 30 بیمار بعد از عمل گرافت شریان کرونری؛ دچارعارضه زخم اندام تحتانی بعد از عمل شدند (1.4درصد) که 19 نفر از آنها نیاز به عمل جراحی داشتند و 11 نفر از بیماران تحت درمان دارویی قرار گرفتند. اقدامات درمانی شامل؛ 6 نفر دبریدمان زخم؛ 2 نفر گرافت پوست؛1 نفر عمل جراحی آنژیو پلاستی؛ 7 مورد فاشیوتومی؛ 1مورد آمبولکتومی وفاشیوتومی و 2 نفر انتقال بافت آزاد بود. از 14 متغیر ارزیابی شده با آنالیز چندگانه؛ زمان بای پس قلبی؛ مدت عمل جراحی و زدن بالون داخل شریان بعد از عمل به عنوان متغیرهای مستقل معنی دار مشخص شدند که در ایجاد عارضه زخم پا دخالت داشتند (P<0.05).
    نتیجه گیری
    عوامل ایجاد کننده زخم پا بعد از برداشت ورید صافن در اعمال جراحی گرافت شریان کرونری چندگانه هستند. برای کاهش این عارضه توصیه می شود که قبل از برداشت ورید صافن در اعمال جراحی گرافت شریان کرونر ارزیابی عروقی اندام انجام گردد؛ به مناسب بودن تکنیک عمل توجه شود و محل برداشت ورید بطور دقیق انتخاب گردد.
    کلید واژگان: گرافت شریان کرونر, برداشت ورید صافن, عوارض زخم اندام تحتانی}
    Monir Abbaszadeh Ghanavati, Mohammad Kazem Arabnia, Abbas Rabbani, Mohammad Hosein Mandegar, Mahmood Pordel
    Background
    Major leg wound complications after coronary artery bypass graft procedures are infrequent and few are reported in the litrature.We present our experience in treating 30 patients with major leg wound complications after coronary revascularization procedures.
    Materials And Methods
    A retrospective review of 2100 bypass procedures with saphenous veingraft performed over a 5-years period was conducted.15 potential risk factors for those who developed Major leg wound complications were analyzed and compared with the entire cohort of patients undergoing similar bypass procedures during the same period.
    Results
    lower extremity wound complications occurred in 30 patients (1.4%),19 of whom required additional surgical interventions.There were 6 wound debridments 2 skin grafts, 1angioplasty, 7fasciotomies,1embolectomy and fasciotomy 2 free tissue transfer. Of 14 variables evaluated by multivriate analysis, cardiopulmonary bypass time, duration of surgery and postoperative intraaortic ballon pump use were identified as significant independent predictors of major leg wound complications (p<0.05).
    Conclusion
    The causes of major leg wound complications after saphenous vein harvest for coronary artery bypass graft procedures are multifactorial. To minimize these complications,we recommend vascular evaluations before saphenous vein harvest, attention to proper surgical tecnique,and careful harvest site selection.
    Keywords: Coronary Revascularization, Saphenous Vein Harvest, Leg Wound Complications}
  • محمود بهشتی منفرد، محمدمسعود مجیدی تهرانی، منوچهر حکمت، محمدکاظم عرب نیا، سیداحمد حسن تاش، علی محمد حلاج زاده، محمد رضوان نوبهار، ناصر کچوییان، مهنوش فروغی، حمیدرضا تقی پور، مرتضی صافی، رضا کیانی، نیما رضایی
    سابقه و هدف
    عمل بای پاس عروق کرونری یکی از شایعترین اعمال جراحی در این عصر است. نتایج این عمل بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد. یکی از این فاکتورها بیماری های زمینه ای بیمار نظیر بیماری دیابت می باشد.
    مواد و روش ها
    در این بررسی نتایج عمل جراحی بای پاس در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مقایسه گردید. 100 بیمار دیابتی و 100 بیمار غیر دیابتی کاندید عمل جراحی انتخاب شدند و میزان مرگ و میر و عوارض کوتاه مدت عمل در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد.
    یافته ها
    از مجموع بیماران دیابتی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بودند 23 نفر به عوارض پس از عمل دچار شدند در حالیکه از مجموع بیماران غیر دیابتی تنها 20 نفر دچار عوارض پس از عمل گردیدند. در گروه دیابتی میزان مرگ و میر 4% و در گروه غیر دیابتی 3% بود. سن بالای 70 سال در بروز عوارض عمل جراحی در هر دو گروه موثر بوده است (P <0.05). فشار خون بالا در بیماران دیابتی به صورت معنی داری بیشتر از افراد غیر دیابتی بود ولی این عامل اثر معنی داری بر افزایش عوارض پس از عمل نداشت. همچنین در گروه بیماران دیابتی از 60 بیمار با درگیری هر سه رگ، 21 مورد (35%) دچار عوارض پس از عمل شدند که این عامل در این گروه از بیماران به صورت معنی داری در افزایش عوارض موثر بوده است (P <0.001).
    نتیجه گیری و توصیه ها: هرچند دیابت اثر نسبتا کمی در افزایش میزان عوارض عمل به طور کلی دارد ولی به نظر می رسد که عوارض قلبی عروقی و عوارض عفونی عمل در گروه دیابتی بیشتر باشد.
    کلید واژگان: پیوند کنار گذر شریان کرونری, دیابت شیرین, فشار خون بالا}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال