به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مختار جعفر پور

  • مختار جعفرپور، علیرضا محمودیان، سهیلا جعفرپور، موسی الرضا حاج زاده
    مقدمه
    آسپیرین به عنوان داروی ضد درد و برخی ویژگیی درمانی دیگر مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه برای تعیین آثار جانبی مصرف آسپیرین که یک داروی پرمصرف می باشد، بر جفت انجام شد.
    مواد و روش کار
    40 سر موش ماده نژاد BALB/C را به دو گروه تجربی1و2، و دوگروه پلاسبوی1و2، جمعا به 4 گروه ده تایی بصورت تصادفی تقسیم کردیم. پس از باردار شدن موش، گروهی تجربی 1 و 2 روزانه mg/kg200 آسپیرین محلول در 1 سی سی سرم فیزیولوژی و گروهی پلاسبوی 1 و 2 روزانه 1 سی سی سرم فیزیولوژی از طریق گاواژ دریافت نمودند. سپس تحت بیهوشی موش کشته شده و جفت استخراج گردیدند. جفت های موش های سقط شده و مرده نیز بلافاصله همانند بقیه موش ها استخراج شده و در فرایند تثبیت بافتی قرار گرفتند. سپس رنگ آمیزی با هماتوکسیلین- ائوزین انجام شده و مورد مطالعه قرار گرفتند.
    نتایج
    در گروه تجربی 1، دو مورد و در گروه تجربی2، هفت مورد سقط جنین مشاهده شد. در گروهی پلاسبو سقط جنین مشاهده نشد. در گروهی تجربی تغییرات پاتولوژیک مشخصی مشاهده شد، در حالیکه در گروهی پلاسبو تغییر بافتی مشاهده نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    آثار سوء آسپیرین منجمله آثار خونریزی دهنده آن بر دستگاه گوارش در تحقیقات دیگران گزارش شده است. در این تحقیق نیز خونریزی از جفت و بدنبال آن سقط جنین مشاهده شد. لذا توان پیشنهاد داد که مصرف آسپیرین موجب اختلال در جدار عروق شود یعنی همان چیزی که در بررسی میکروسکپیک نوری مشاهده کردیم.
    کلید واژگان: آسپیرین, موش, جفت, ساختار بافت شناسی, سقط جنین}
    Background and Objective
    Aspirin is widely used as analgesic and anti-inflammatory drug. The aim of this study was to investigate the side effects of aspirin on placenta.
    Materials And Methods
    Forty balb/c female mice were randomly divided into experimental and placebo groups; further each placebo and experimental groups were divided into groups 1 & 2. All animals were mated with male mice. Pregnant experimental mice were treated daily by 200 mg/ kg aspirin dissolved in 1 ml saline (through gavage) during pregnancy while, the animals of placebo groups received saline (1 ml /kg/day). Mice in groups 1(both placebo and experimental) were anesthetized and killed at day 10 and mice in groups 2 (both placebo and experimental) were killed at day 20 of gestation. Placentas were removed and processed for histological evaluation using routine histological procedures.
    Results
    Abortion occurred in two pregnant mice in experimental group 1 and in seven in experimental group 2. There was no abortion in placebo groups. Pathologic changes i.e. syncicial degeneration and fibrotic tissue formation were present in placental tissues of both experimental groups but no histological changes were observed in placebo groups.
    Conclusion
    Side effects of aspirin such as gastrointestinal bleeding has been reported in several studies. Placental bleeding and subsequently abortion was observed in this study. Therefore, it can be proposed that consumption of aspirin may cause bleeding and disconnectivity in placenta and may cause abortion. It may be suggested that aspirin should be used in pregnant women with caution.
  • مختار جعفرپور، علیرضا محمودیان، سهیلا جعفرپور
    اهداف
    مصرف کنترل نشده نمک طعام احتمالا موجب افزایش فشارخون شریانی می شود. افزایش فشارخون در تعداد زیادی از بیماران همراه با ضایعات در جدار شرایین بزرگ مشاهده می شود. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات احتمالی جدار شرایین بزرگ در موش های آزمایشگاهی پس از دریافت خوراکی نمک طعام انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 20 سر موش نر و 20 سر موش ماده 2ماهه با وزن تقریبی 30 تا 35 گرم از نژاد Balb/c به صورت تصادفی در 2 گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. در هر گروه 10 سر موش نر و 10 سر موش ماده قرار گرفت. گروه تجربی محلول 18 گرم نمک طعام در هزار سی سی آب معمولی به صورت آب آشامیدنی و گروه کنترل آب معمولی جهت آشامیدن به مدت 12 هفته مصرف نمود. بعد از 12 هفته همه موش ها با کلروفرم بیهوش و کشته شدند. شرایین آئورت و کاروتید از بدن آنها خارج شد و به منظور ثبوت بافتی در محلول فرمالین 10% قرار گرفت. از بلوک های پارافینیزه مقطع تهیه و با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ شد و مورد بررسی میکروسکوپیک قرار گرفت. از نمونه های انتخابی تصویربرداری صورت گرفت و یافته ها تحلیل آماری شد.
    یافته ها
    تجمع کلسترول در انتیمای شرایین بزرگ موش های گروه تجربی مشاهده شد، ولی در موش های گروه کنترل وجود نداشت. انفیلتراسیون تعداد زیادی ماکروفاژ واکوئوله در جدار و تشکیل آتروم در انتیمای شرایین بزرگ موش های گروه تجربی تغییرات غیرطبیعی دیگری بود که در گروه کنترل دیده نشد (0.001>p).
    نتیجه گیری
    تغییرات غیرطبیعی مشاهده شده در گروه تجربی حاکی از ایجاد آترواسکلروزیس در این مدل های آزمایشگاهی است، لذا احتمال دارد مصرف زیاد نمک طعام موجب پیدایش آترواسکلروزیس شود.
    کلید واژگان: نمک طعام, شرایین بزرگ, آترواسکلروزیس}
    Jafarpour M., Mahmoodian A. R., Jafarpour S
    Aims
    Uncontrolled salt intake may increase arterial blood pressure. In many patients, high blood pressure is associated with big arterial wall injuries. This study was performed with the aim of evaluating the probable changes of arterial wall in laboratory mice after a period of oral salt intake.
    Methods
    In this experimental study, 20 male and 20 female laboratory mice weighing 30-35 grams with 2 months of age and Balb/c ethnicity were randomly divided into two experimental and control groups. There were 10 male and 10 female mice in each group. The experimental group received normal saline as 18 gram NaCl solved in 1000 cc tap water for 12 weeks and the control group received tap water in the same period. All mice were anesthetized by chloroform and killed and the aorta and carotid arteries were excised and placed in 10% formalin solution for fixation. Sections were obtained from the paraffinized blocks and stained by Hematoxylin & Eosin. Stained sections were observed microscopically. Elective specimens were photographed and findings were statistically analyzed.
    Results
    Atheromas were observed in big arterie's intima in experimental mice but this phenomenon was not seen in control group. Cholesterol deposition and vacuolated macrophage infiltration were other abnormal changes in arterial wall of mice in experimental group that did not exist in control group (p<0.001).
    Conclusion
    Abnormal changes in the experimental group which are mentioned above indicate atherosclerosis in these laboratory models. Therefore, probably high salt intake induces atherosclerosis.
  • مختار جعفرپور، حسن مفیدپور، علیرضا ابراهیم زاده
    زمینه و هدف
    آثار مخرب بافتی در پی مصرف اتانول در تعدادی از اعضای بدن به اثبات رسیده است. این در حالی است که در کلیه چنین آثاری کمتر به طور کلاسیک مورد تحقیق قرارگرفته است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات اتانول بر ساختار هیستولوژیک بافت کلیه در موش انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی تعداد40 سر موش نژاد Balb/c از هر دو جنس نر و ماده با تعداد مساوی و با وزن تقریبی 35-30 گرم، به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل طی سال 1384 در دانشکده پزشکی مشهد تقسیم گردیدند. به طوری که در هر کدام از گروه های تجربی و کنترل نیمی از موش ها نر و نیمی دیگر ماده بودند. گروه تجربی روزانه به میزان یک میلی گرم اتانول به ازای یک گرم وزن بدن، به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند و گروه کنترل نیز به همین میزان و روش سرم فیزیولوژی دریافت کردند. نیمی از موش های گروه تجربی بعد از یک ماه مصرف روزانه اتانول و نیمه دیگر بعد از دوماه مصرف روزانه اتانول، تحت بیهوشی قرار گرفته و کلیه های آنها خارج شد. بعد از شستشو با نرمال سالین، به مدت 48 ساعت در فرمالین فیکس شدند. بقیه مراحل آماده سازی بافت ها به روش معمول در آزمایشگاه بافت شناسی انجام شد و با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. سپس نمونه ها با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند و از نمونه های موردنظر تصویر تهیه گردید.
    یافته ها
    در بافت بینابینی قشر کلیه موش های نر و ماده گروه تجربی که یک ماه اتانول دریافت کرده بودند، خونریزی و اینفیلترای آماسی محدود مشاهده شد. در گروه تجربی که موش ها دوماه اتانول دریافت کرده بودند، اینفیلتراسیون بسیار متراکم سلول های آماسی لنفوپلاسموسیتی به ویژه در بخش عمقی مدولا و اطراف عروق خونی با گسترش به ناحیه کالیس ها و لگنچه دیده شد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که اتانول اثرات تخریبی پیشرونده بر قشر و مغز کلیه دارد. به طوری که هرقدر زمان تزریق بیشتر باشد، میزان تغییرات ساختار هیستولوژیک بیشتر خواهد بود.
    کلید واژگان: اتانول, کلیه, تغییرات ساختار هیستولوژیک, بافت شناسی}
    Mokhtar Jafarpur, Hasan Mofidpur, Ali Reza Ebrahimzadeh
    Background and Objective
    Destructive effects of ethanol consumption have been confirmed on several organs of the body. Nevertheless, classic research which has been done on kidney in this field had less attention. The aim of this study was to evaluate of ethanol effects on light microscopic structure of Mice kidneys.
    Materials and Methods
    In this experimental study, Balb/c strain mice, equally 40 males and females, weighing 30-35 grams were divided in two equal experimental and control groups randomly. The Mice in control and expermented groups further divided in two sub groups. One sub group received 1mg/gr body weight daily of ethanol for one month, intraperitoneally and other sub group received 1mg/gr body weight of ethanol for two months, intraperitoneally. Control groups divided in two sub groups and Mice received daily salin with same volume as experimental groups. Then, the Mice have been anesthetized and sacrificed and then, subsequently kidneys were removed. Routine histological methods and Hematoxylin and Eosin staining were done. Slides were observed by light microscope.
    Results
    In experimental group, Mice which received ethanol for one month, interstitial bleeding and inflammatory cells infiltration in cortical zone of kidney was observed. In Mice which received ethanol for two months, we observed massive and concentrated lymphoblastic infiltration, especially on deep medulla around the blood vessels with extending to calyxes and pelvis of the kidney. No histological changes were observed in control groups.
    Conclusion
    This study showed that the intraperitoneal injection of ethanol cause progressive destruction effects on cortex and medulla of the kidney. These effects depend on duration of ethanol consumption.
    Keywords: Ethanol, Kidney, Abnormal changes, Histology}
  • علیرضا محمودیان، مختار جعفرپور، سید حسن علوی، حسن مفیدپور، علیرضا ابراهیم زاده
    زمینه و هدف
    مصرف مواد مخدر در دوران بارداری احتمال سقط جنین را افزایش می دهد؛ اما این که مواد مخدر با چه مکانسیمی باعث افزایش سقط جنین می شود، هنوز به صورت یک سوال باقی است. یکی از مکانیسم های احتمالی، افزایش سقط جنین، تغییرات ساختاری جفت به دنبال مصرف مواد مخدر می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تغییرات هیستولوژیک جفت به دنبال مصرف مرفین انجام شد.
    روش تحقیق: به منظور انجام این پژوهش 40 سر موش ماده دو ماهه نژاد Balb/c با وزن تقریبی 35-30 گرم تحت شرایط استاندارد اتاق حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه ده تایی، شامل دو گروه تجربی و دو گروه شاهد تقسیم شدند. با قرار دادن این موش ها در معرض موش های نر و رویت واژینال پلاک روز صفر حاملگی مشخص گردید. گروه تجربی 1، به مدت ده روز و گروه تجربی 2 به مدت پانزده روز، روزانه به میزان 10 میلی گرم مرفین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه های شاهد، مطابق الگوی فوق، سرم فیزیولوژی به جای محلول مرفین دریافت نمودند. بعد از طی مدتهای فوق، موش های گروه شاهد و گروه تجربی بیهوش و جفت آنها از رحم خارج گردید و پس از ثبوت و پاساژ بافتی، برشهایی به ضخامت 5 میکرون تهیه گردید و با هماتوکسیلین - ائوزین (H&E) رنگ آمیزی شدند؛ سپس نمونه ها با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه و بررسی قرارگرفتند و از موارد انتخابی تصویر تهیه گردید.
    یافته ها
    در گروه تجربی 1، تعداد 2 سر موش در حین بارداری تلف شدند و 1 مورد سقط جنین مشاهده گردید. در گروه تجربی 2، تعداد 4 سر موش در حین بارداری تلف شدند و تعداد سقط ها نیز 2 مورد بود. در گروه های شاهد، مرگ و میر مادری و سقط جنین مشاهده نگردید. مقایسه میزان مرگ و میر مادری و سقط جنین در گروه های مورد تحقیق، اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0P<). دربررسی میکروسکوپیک نمونه های گروه تجربی 1، بی نظمی پرزهای جفت قابل توجه بود و تغییرات بافتی به صورت تکثیر فیبروبلاستی در جفت مشاهده گردید. در گروه تجربی 2، فیبروز شدید بافتی در جفت قابل ملاحظه بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این تحقیق، مصرف مرفین می تواند موجب سقط جنین، مرگ مادری و تغییرات ساختاری در ساختمان میکروسکپیک جفت شود؛ همچنین این تغییرات ساختمانی جفتی می تواند موجب سقط جنین و یا عقب ماندگی رشد داخل رحمی گردد.
    کلید واژگان: جفت, موش, مرفین, تغییرات ساختاری}
    Dr. A. Mahmoodian, Dr. M. Jafarpour, Dr. Sh. Alavi, Dr. H. Mofidpour, Dr. Ar. Ebrahimzadeh *
    Background And Aim
    Opioids consumption during pregnancy increase abortion. But the mechanisms that opioids increase abortion have been remained as a question. One of the mechanisms that may be caused to increase abortion is placental histological changes during pregnancy. The aim of this study was to determine histological changes after morphine consumption.
    Materials And Methods
    Forty intact adult female Balb/c mice with two months-age, weighing 30-35 gr were used in this study. The animals were maintained at the animal house under controlled conditions (12 h light and dark cycle, 21°Cand 50% relative humidity). Then they were mated overnight with 20 fertile males of the same strain. The day on which spermatozoa were found in vaginal smear was designated as embryonic day 0(E0). The pregnant mice were divided in 4 groups (2 experimental and 2 control groups). Experimental group 1 was received daily 10mg/kg morphine for 10 days and Experimental group 2 was received daily 10mg/kg morphine for15 days. In Control grope, mice were injected 10mg/kg normal saline parallel to experimental grope as a placebo. After this, in both control and experimental gropes, mice were anesthetized and placentae were removed from the body. Then they were fixed in formalin for 48 hours. After routine histological processing and embedding in paraffin, all the specimens were cut in to 5 μm thickness sections and stained by Hematoxylin-Eosin. Then specimens were observed by light microscopy and photographs were taken.
    Results
    In experimental group1, two pregnant mice were died and one abortion was occurred. In experimental group 2, four mice were died and also two abortions were occurred. In control groups neither die nor abortion occurred. In experimental group 1 disruption of the placental villi were irregular and fibroblast cells were increased. In experimental group 2, intensive necrosis was seen.
    Conclusions
    Our research was showed that abortion histological changes in placenta and significant neonate mortality rate and nervous system defect may be occurred after morphine consumptions.
  • حسن مفید پور، مختار جعفرپور، علیرضا ابراهیم زاده
    زمینه و هدف
    اتانول یک ماده شناخته شده با مصارف فراوان پزشکی و صنعتی است که به صورت خوراکی مصرف شده و عوارض خطرناکی بر اعضای مختلف بدن می گذارد. آثار الکل بر روی برخی از اعضای بدن مورد بررسی قرار گرفته است. در صورتی که اثر این ماده کمتر به صورت تجربی بر روی ریه مطالعه شده است. لذا هدف از این پژوهش، بررسی تغییرات احتمالی اتانول بر بافت ریه موش بالغ می باشد.
    روش بررسی
    در این پژوهش تعداد 20 سر موش سه ماهه بالغ (نر و ماده) به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 21 روز، اتانول رقیق شده را به صورت یک بار در روز دریافت نموده و در همین مدت موش های گروه کنترل سرم فیزیولوژی دریافت کردند. سپس ریه موش ها در هر دو گروه آزمایش و کنترل خارج گردیده، در فرمالین فیکس و بعد از پاساژ بافتی، در پارافین قالب گیری شدند و برشهای 5 میکرونی از آنها تهیه گردید. نمونه ها با روش H&E رنگ آمیزی و برای مطالعه با میکروسکوپ نوری آماده گردیدند.
    یافته ها
    بررسی لام های میکروسکوپی در گروه مورد، پر خونی در عروق سپتوم آلوئولار همراه با خونریزی و ارتشاح متوسط و شدید سلول های آماسی و بطور عمده پلی مورفونوکلئر نوتروفیلی در بافت همبند سپتوم آلوئولار را نشان داد. علاوه بر این خونریزی اینترا آلوئولار کانونی در بخش هایی از نواحی ریه مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    این پژوهش نشان داد که اتانول می تواند بر بافتهای ریه آثار تخریبی از جمله پرخونی، خونریزی و آماس بر جای بگذارد.
    کلید واژگان: موش, ریه, ساختمان میکروسکوپی}
    Dr. H. Mofidpoor, Dr. M. Jafarpoor, Dr. Ar. Ebrahimzadeh
    Background And Aim
    Ethanol is a well-known substance with extensive medical and industrial applications. It is used also as a drinking and has dangerous side effects on several organs of the body. Effects of ethanol on some organs of the body have been studied but few experimental studies have been carried out on lung. The purpose of this research was to study the effects of ethanol on histological changes of lung structure after ethanol consumption in adult mouse.
    Materials And Methods
    Twenty adult Male and female, 3 month age mice, were selected and divided randomly into two experimental and control groups. Diluted ethanol was injected intraperitoneally, once daily, for 21 days in the experimental group. Control group received normal saline simultaneously. After 21 days ethanol consumption, mice were anesthetized and lungs were removed. Specimen were immediately washed in normal saline and fixed in formalin, dehydrated with an ascending ethanol series, cleared with xylene and then embedded in paraffin. The paraffin blocks were cut into sections of 5µm thickness. Sections were stained with H&E and were studied by light microscope.
    Results
    Congestion in blood vessels of the septal alveolar, accompanied by bleeding, moderate and severe inflammatory cells infiltration, mainly polymorphonuclear neutrophill, were seen on septal alveolar tissues by light microscopy. Focal intraalveolar bleeding was seen in some areas of the lung as well.
    Conclusion
    This study showed that ethanol may have destructive effects on lung tissues such as blood congestion, bleeding and inflammation.
  • ایرج جعفری انارکولی، علیرضا محمودیان، حسین حقیر، مختار جعفرپور
    عصب سیاتیک بزرگ ترین شاخه شبکه ساکرال و قطورترین عصب بدن (به عرض 2 سانتی متر) است که به وسیله شاخه های قدامی L4 - S3 تشکیل و از طریق سوراخ سیاتیک بزرگ و از زیر عضله پیریفورمیس از لگن خارج شده، وارد ناحیه گلوتئال می گردد. سپس از فاصله بین تروکانتر بزرگ و برجستگی ایسکیال عبور کرده، وارد خلف ران می شود که معمولا در زاویه فوقانی حفره رکبی با تقسیم به دو شاخه انتهایی به نام عصب های تی بیال و پرونئال مشترک پایان می یابد. اگرچه تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه اصلی انتهایی در لگن شایع است ولی وقوع هم زمان واریاسیون هایی نظیر تقسیم عصب سیاتیک به دو شاخه انتهایی در حفره لگنی، وجود عضله پیریفورمیس با دو بخش فوقانی و تحتانی کاملا مجزا، تقسیم عصب گلوتئال تحتانی به دو دسته الیاف فوقانی و تحتانی، عبور شاخه پرونئال مشترک به همراه الیاف فوقانی عصب گلوتئال تحتانی از بین دو قسمت عضله پیریفورمیس و عبور شاخه تی بیال به همراه الیاف تحتانی عصب مذکور از زیر بخش تحتانی عضله در ناحیه گلوتئال یک طرف پدیده ای نادر و بسیار مهم است که می تواند از نظر گیرافتادن این عناصر در بین دو بخش عضله و ایجاد سندرم پیریفورمیس و همین طور به لحاظ مجاورت نزدیک تر با محل تزریقات عضلانی ناحیه گلوتئال دارای اهمیت فوق العاده باشد. این واریاسیون نادر برای متخصصین علوم پزشکی به خصوص جراحان و متخصصین علوم تشریح بسیار ارزشمند است و آگاهی از وجود چنین واریاسیونی می تواند از عوارض جانبی در حین عمل جراحی بکاهد.
    کلید واژگان: عصب سیاتیک, واریاسیون, عضله پیریفورمیس}
    I. Jafari Anarkooli *, Ar Mahmodian, H. Haghir, M. Jafarpour
    Sciatic nerve, as the largest branch of the sacral plexus and the thickest nerve of the body, forms from the union of ventral branches of L4-S3. Then it leaves the pelvis via the greater sciatic foramen below the piriformis and descends between the greater trochanter and ischial tuberosity. Afterwards, it divides into the tibial and the common proneal nerves, most frequently at the level of the upper angle of the popliteal fossa. Bifurcation into its two major divisions may occur, anywhere, between the sacral plexus and the upper angle of the popliteal fossa. However, concurrent occurrence of these variations: dividing of the sciatic nerve into two terminal branches in pelvis, existence of piriformis with completely separated upper and lower parts, the common proneal nerve passing through the two parts of piriformis in which one part of inferior gluteal nerve fibers and tibial nerve passing under the lower part of this muscle in company with the other part of inferior gluteal nerve, is a rare and very important phenomenon. This phenomenon may be of great importance in view of both entrapment of these members between two parts of piriformis which can lead to "piriformis syndrome", and being next to the muscular injection site of the gluteal region. Furthermore, it might be of major significance for medical specialists in particular for anatomists and surgeons to reduce the postoperative complications.
    Keywords: Sciatic nerve, Variation, Piriformis}
  • ایرج جعفری انارکولی، علیرضا محمودیان، محمدحسن کریم فر، مختار جعفر پور
    شریان آگزیلاری ادامه شریان تحت ترقوه ای است که از کنار خارجی دنده اول شروع شده و در کنار تحتانی عضله گرد بزرگ پایان می یابد و از آنجا به بعد تحت عنوان شریان بازویی وارد ناحیه بازو می گردد. در سال 1385 در بخش آناتومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد هنگام تشریح جسد یک مرد حدودا 35-30 ساله که با روش کلاسیک آناتومی (Grant’s method)انجام شد، مشاهده گردید که از قسمت دوم شریان آگزیلاری طرف راست یک تنه شریانی مشترک جدا شده و سپس به شاخه های، شریان سینه ای خارجی و شریان تحت کتفی تقسیم گردیده بود. این مورد یک واریاسیون کمیاب می باشد که تاکنون در کتب مرجع آناتومی گزارش نگردیده است. از آنجا که از شاخه های شریانی اندام فوقانی برای bypass عروق کرونری و flap در جراحی های ترمیمی استفاده می شود و از طرف دیگر به دلیل افزایش استفاده از ابزارهای مداخله گر و تهاجمی در تشخیص بیماری های قلبی عروقی، شناخت و آگاهی از الگوهای نرمال و متغیر شریانهای اندام فوقانی از جمله شریان آگزیلاری برای متخصصین علم پزشکی مخصوصا جراحان و آناتومیست ها فوق العاده ارزشمند و مفید خواهد بود. بنابراین آگاهی از وجود چنین واریاسیونی می تواند از عوارض جانبی در حین عمل جراحی بکاهد.
    کلید واژگان: شریان آگزیلاری, واریاسیون, شریان تحت کتفی}
    Jafari Anrkooli I. *, Mahmoudian Ar *, Karimfar Mh *, Jafarpur M. *
    The axillary artery, a continuation of the subclavian artery, begins at the outer border of first rib, and ends nominally at the inferior border of teres major muscle where it becomes the brachial artery. During the dissection of a 30-35-year-old man cadaver, according to classical anatomy method (Grant’s method), we found an unusual branching in the second part of the axillary artery on the right side. The second part of axillary artery had a common branch, from which a lateral thoracic and subscapular artery was originated. This is an infrequent variation that has not been reported in the anatomy references, as yet.The increasing use of invasive diagnostic and interventional procedures in cardiovascular diseases, as well use of branches of upper limb arteries for coronary bypass and flaps in reconstructive surgery. Therefore, accurate knowledge of normal and variant arterial pattern of the upper extremities, for example axillary artery, is very important for medical specialists particularly anatomists and surgeons. Awareness of such variations can help surgeons to reduce the postoperative complications.
    Keywords: Axillary artery, variation, subscapular artery}
  • مختار جعفرپور، حسن مفید پور، علیرضا ابراهیم زاده
    زمینه و هدف
    مطالعات متعددی در مورد اثرات اتانول بر بیضه انجام گرفته است ولی تغییرات میکروسکوپی ناشی از مصرف الکل، کمتر مورد توجه محققین بوده است. لذا هدف از این پژوهش، ارزیابی اثرات اتانول بر ساختمان میکروسکوپی بافت بیضه موش بود و این که آیا تغییرات احتمالی در ناحیه خاصی از بیضه ایجاد می شود و یا این که تمام آن را در بر می گیرد.
    مواد و روش ها
    به منظور انجام این پژوهش تعداد 40 راس موش نر نژاد Balb/c، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. گروه آزمایش روزانه به میزان یک میلی گرم اتانول به ازای هر گرم وزن بدن، به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نموده و گروه کنترل نیز به همین میزان، سرم فیزیولوژیک دریافت کردند. در ادامه نیمی از موش ها پس از یک ماه تزریق، و نیمه دیگر پس از دو ماه تزریق، در هر دو گروه آزمایش و کنترل تحت بیهوشی قرار گرفتند و بلافاصله بیضه های آن ها از بدن خارج گردیده و پس از شستشو با نرمال سالین، در فرمالین فیکس گردید. پس از پاساژ بافتی در پارافین قالب گیری، برش هایی به ضخامت 10 میکرون تهیه و با هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی شدند. لام های آماده شده با میکروسکوپ نوری مورد بررسی و تصویربرداری قرار گرفت.
    یافته ها
    تغییرات تخریبی در بافت بیضه موش هایی که یک ماه اتانول دریافت کرده بودند، رخ داده و این تغییرات تخریبی در بافت بیضه گروهی که به مدت دو ماه اتانول دریافت کرده بودند، با وسعت بیشتری بخصوص در ساختار لوله های منی ساز مشاهده گردید. این در حالی است که در گروه کنترل، هیچ گونه تغییر غیر طبیعی و یا تخریبی مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    اتانول تزریقی اثر تخریبی پیشرونده بر ساختمان بافتی بیضه بخصوص لوله های منی ساز و دودمان سلول های جنسی دارد به طوری که هر قدر زمان تزریق بیشتر باشد، میزان این تغییرات تخریبی نیز بیشتر خواهد بود.
    کلید واژگان: اتانول, بیضه, لوله های منی ساز, سلولهای جنسی}
    H. Mofidpur, M. Jafarpur*, Ar Ebrahimzadeh
    Background and
    Purpose
    Many studies have been conducted on the effects of ethanol on testis; however, little attention has been paid to microscopic changes due to alcohol administration. This study is, therefore, conducted to evaluate the effects of ethanol on the microscopic structure of testis in mice and whether probable changes are restricted to a specific area or the entire testicular tissue is affected. Methods and Materials: For the purposes of the study, forty male Balb/c mice were selected and randomly divided into two equal experimental and control groups. The experimental group received 1mg ethanol intraperitoneal injection per each gram body weight every day; the control group mice were injected, as a placebo, the same amount of normal saline. After one month, one half of the mice and after two months, the other half - in both control and experimental groups - were anesthetized; their testis were immediately removed, washed in normal saline and placed in fixative formalin. After routine histological processing and embedding in paraffin, sections of 10 mm thickness were cut and stained by Hematoxylin-Eosin. Prepared specimens were examined and photographed by light microscopy.
    Results
    Abnormal testicular changes occurred in mice with one month ethanol injection. Excessive somniferous tubules destructions were also observed in mice with two-month ethanol injection. But no abnormal changes or destructions were observed in mice of the control group.
    Conclusion
    The injection of ethanol has a progressive destructive effect on somniferous tubules and germ cells of testis in a way that the longer the duration of the ethanol injections, the stronger the effects of destructive changes will be.
    Keywords: ETHANOL, TESTIS, SEMENIFEROUS TUBULES, GERM CELLS}
  • محمد افشار، جواد حامی، مختار جعفرپور، بابک تقی زاده
    زمینه و هدف
    استامینوفن دارویی است که به طور معمول در طی تمام مراحل بارداری به عنوان ضد درد و پایین آورنده تب به کار می رود؛ در حالی که اطلاعات اندکی در مورد اثرات تراتوژنیک مصرف مزمن این دارو وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثرات تراتوژنیک مصرف طولانی این دارو، در زمان قبل و حین بارداری بر روی جنین های موش انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، در شرایط استاندارد آزمایشگاه حیوانات 30 سر موش ماده از نژاد Balb/c در شش گروه تجربی 5) سر در هر گروه(دسته بندی شدند. حیوانات در سه گروه اول)تجربی (I، 2800 mg/day و سه گروه دوم)تجربی (II 5600 mg/day (در دو نوبت صبح و بعدازظهر) به ترتیب در زمانهای 10، 20 و 30 روز قبل از جفت گیری و 10 روز اول حاملگی به صورت گاواژ شربت استامینوفن دریافت نمودند. در مقابل، نمونه های شاهد در دو گروه I و II با همان تعداد و در زمانهای فوق به ترتیب نرمال سالین و ماده زمینه دارو را دریافت کردند. پس از جفت گیری در شرایط استاندارد و رویت پلاک واژنی زمان صفر حاملگی مشخص گردید. موش ها در روز هجدهم حاملگی سزارین شدند و جنین های جمع آوری شده، توسط استریومیکروسکوپ بررسی شدند. اطلاعات در جداول توزیع فراوانی درج و با استفاده از آزمونهای ANOVA و Tukey در سطح معنی داری P≤0.05 ارزیابی گردید.
    یافته ها
    مصرف طولانی مدت استامینوفن در مقادیر فوق و در زمانهای 20 و 30 روز قبل از حاملگی و 10 روز اول حاملگی باعث ناهنجاری هایی در اندام به صورت بد شکلی، کوتاهی و عدم تشکیل دست و غیر قرینگی در اندام ها شد. هموراژی و جذب جنینی نیز از دیگر موارد مشاهده شده بود. میزان بروز این ناهنجاری ها با مقدار و مدت زمان مصرف استامینوفن رابطه مستقیم نشان داد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه، مصرف استامینوفن می تواند سبب ایجاد ناهنجاری در جنین موش شود. برای اثبات وجود این تاثیرات بر جنین انسان نیاز به مطالعه بیشتر وجود دارد و به مادران باردار توصیه می گردد از مصرف استامینوفن حداقل یک تا دو ماه قبل از حاملگی خودداری نمایند.
    کلید واژگان: استامینوفن, حاملگی, اثرات تراتوژنیک}
  • مختار جعفرپور، علیرضا ابراهیم زاده
    زمینه و هدف
    تخریب بافتی در پی مصرف اتانول در برخی از اعضای بدن مورد مطالعه قرار گرفته است. در حالیکه بررسی چنین آثاری در تخمدان کمتر مورد تحقیق واقع شده است. لذا هدف این پژوهش بررسی اثر اتانول برساختمان میکروسکپی تخمدان می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تعداد 40 سر موش ماده نژاد BALB/c، با وزن تقریبی 35-30 گرم، انتخاب و به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم گردیدند. گروه تجربی روزانه به میزان یک میلی گرم اتانول به ازای هر گرم وزن بدن، به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت و گروه کنترل نیز به همین میزان و روش سرم فیزیولوژی دریافت نمودند. نیمی از موش های گروه تجربی بعد از یکماه مصرف روزانه اتانول و نیمه دیگر بعد از دو ماه مصرف روزانه اتانول، تحت بیهوشی قرار گرفتند و تخمدان های آنها از بدن خارج گردید. نمونه ها بعد از شستشو با نرمال سالین، به مدت 48 ساعت در فرمالین فیکس شدند. سپس بقیه مراحل آماده سازی بافتی مطابق روش متداول در آزمایشگاه بافت شناسی انجام و با هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند و از نمونه های مورد نظر تصویر مورد نظر تهیه گردید.
    یافته ها
    نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد در گروهی از حیوانات که یک ماده اتانول دریافت کرده بودند، تعداد فولیکول های قشری کاهش یافته و نیز افزایش تعداد فیبروبلاست های بخش مرکزی قابل ملاحظه بود. در گروه تجربی که موش ها دو ماه اتانول دریافت کرده بودند، تخریب بافتی به حدی بود که هیچ اثری از فولیکول ها دیده نشد. در گروه کنترل هیچگونه آثار تخریبی و غیرطبیعی مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه می توان اظهار نمود که اتانول تزریقی دارای اثرات تخریبی پیشرونده بر قشر و مغز تخمدان می باشد و هر قدر زمان تزریق بیشتر باشد، میزان تخریب بیشتر خواهد بود
    کلید واژگان: اتانول, تخمدان, تخریب بافتی, موش}
    Dr M. Jafarpur, Dr. Ar. Ebrahimzadeh
    Background and Aim
    Destructive effects of ethanol consumption on several organs of the body have been studied. Nevertheless experimental research has not been done on ovary in this field. The aim of this study was to evaluate the effects of ethanol on light microscopic structure of mouse's ovaries.
    Materials and Methods
    Forty female, BALB/c strain, weighing 30-35 grams mice were selected and divided in two equal experimental and control groups randomly. In experimental groups, mice were injected intraperitoneally 1mg ethanol per each gram body weight every day. In Control groupe, mice were injected 1mg normal saline per each gram body parallel to experimental group as a placebo. After one-month injection, One-half of mice and after two months injection, another half of mice, in both control and experimental groups, were anesthetized and sacrificed. Ovaries were removed and washed in normal saline. Then they were placed in fixative (formalin) for 48 hours. After routine histological processing and embedding in paraffin, all the specimens were cut in to 10μm thickness sections and stained by Hematoxylin-Eosin. Then specimens were observed by light microscopy and photographed.
    Results
    In experimental group, female mice that had received ethanol for one month, diminished follicles in the cortex and increased fibroblasts in the medulla. Mice that had received ethanol for two months showed massive fibrotic tissues both in cortex and medulla without any follicles in the cortex. No abnormal changes were observed in control groups that were injected normal saline for one and two months.
    Conclusion
    According to our results, we suggest that injection of ethanol has the progressive destructive effects on cortex and medulla of ovaries and these changes depend on duration and amount of ethanol administration.
  • حسن مفیدپور، سید حسن علوی، سیدعباس طباطبایی یزدی، مختار جعفرپور
    زمینه و هدف
    مرفین از دسته داروهای ضد درد مخدر علاوه بر خاصیت ضد دردی دارای اثراتی روی ساختار بدن است. این مطالعه به منظور بررسی مرفین روی ساختار کبد موش صحرایی انجام شد.
    روش بررسی
    در این تحقیق تعداد 20 سر موش نر نژاد Balb/C در دو گروه ده تایی کنترل و آزمایش استفاده شد. به گروه آزمایش 15mg/kg مرفین به صورت داخل صفاتی روزانه یک نوبت به مدت 21 روز تزریق شد. به گروه کنترل به همان حجم روزانه نرمال سالین تزریق شد. در روز بیست و دوم کبد موش ها با استفاده از بیهوشی عمومی خارج و به روش معمولی هیستوپاتولوژیک لام تهیه و به طریقه H&E رنگ آمیزی و مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت.
    یافته ها
    نکروز کانون های کوچک با انفیلتراسیون آماسی پلی مورف و هسته های نکروتیک نشان از بروز هپاتیت مزمن فعال در گروه های آزمونی دیده شد. همچنین تجمع قطرات ریز چربی در سیتوپلاسم هپاتوسیت ها بروز استئاتوزمیکرووزیکولار و همچنین التهاب در اطراف عروق و فضای پورت را نشان داد. هیچ گونه تغییری در نمونه های گروه شاهد دیده نشد.
    نتیجه گیری
    مصرف مرفین می تواند اختلالات ساختاری در کبد ایجاد نماید.
    کلید واژگان: موش, مرفین, هپاتیت, هپاتوسیت}
    H.Mofidpour, Sh.Alavy, Sa.Tabatabaee-Yazdi, M.Jafarpour
    Background and Objective
    Morphine is an opioid analgesic and has known effects on different organs. This study was done to determine the histopatological changes of liver due to morphine adminstration in adult mice.
    Materials and Methods
    In this experimental study, 20 male Blab/c mice divided experiment and control groups. In experiment and control group, animals recived 15mg/kg/day morphine and salin normal interperitoneally, for 21 days respectively. Day 22 the livers were dissected under anaesthesiology. Specimens were processed for histological study and stanied with H&E.
    Results
    In experimental group, small sites of necrosis with poly morphic inflammatory infiltration and debris formation of necrotized nucleus in death area, so hepatitis was suggested. Also accumulation of micro droplets of lipid inside the hepatocyte cytoplasm withont nucleus displacement (fatty damages with small vacuoles) observed in cases. In addition, microvesicular steatosis and mouth teeth necrosis in liver parenchyma with inflammation in the vein and portal space were seen in cases. Any changes was not seen in control group.
    Conclusion
    The interperitoneal adminstration of morphine can cause histopatological changes in mice liver.
    Keywords: Mice, Morphine, liver, Hepatitis, Histopatological changes}
  • محمد آهی، مختار جعفرپور، ناهید رحیمی فرد، سکینه غفاریان، حسن مفیدپور، علیرضا فاضل
    سابقه و هدف
    تغییرات در زنجیره گلیکوکونجوگیت های سطح سلولی، در واکنش ها و تمایزات سلولی و دیگر پدیده های تکاملی اعضای جنینی تاثیرپذیری داشته و در این نوع قند انتهایی موجود در زنجیره های گلیوکونجوگیت ها، در تکامل جنینی نقش مهمی را ایفا می کند. هدف از بررسی حاضر مشخص نمودن نوع قندهای انتهایی موجود در این زنجیره ها طی روزهای مختلف تکاملی با کاربرد مواد لکتینی می باشد.
    مواد و روش ها
    روش لیکتن هیستوشیمی با به کاربردن تعدادی از لیکتن های کونژوگه شده به وسیله HRP انجام گردید. در این رابطه تعداد 212 عدد از بافت های جنینی و نوزادی موش پس از فیکساسیون با محلولB4G و آماده سازی معمول بافتی با ضخامت 5 میکرومتر به صورت Serial selection تحت برش قرار گرفت. سپس جهتت مشخص نمودن نمونه های مطلوب با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ شدند.
    یافته ها
    واکنش سلول های ناحیه مرکزی غده فوق کلیوی جنین 16 روزه در برابر، لکتین OFA و لکتین های UEA1 و LTA به ترتیب، زیاد (+4) متوسط (+3) بود. این واکنش در سلول های نوزاد سه روزه در برابر، لکتین UEA1 و لکتین OFA و LTA به ترتیب کم (+2) و اندک (+) بود. سلول های جنینی و نوزادی در برابر لکتین های VVA و GSA1-B4 فاقد واکنش بودند.
    نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این بررسی نشان می دهد که در این روند یعنی، زمان واکنش پذیری با لکتین های (LTA) Lotus Tetragonolobus Agglutinin, (OFA) Orange Fungus, Agglutinin و (UEA1) Ulex Europeus Agglutinin1 پیشنهاد کننده این یافته می باشد که گلیکوکونجوگیت های دارای فوکوز در مسیر مهاجرتی سلول های نورال کرست به ناحیه مرکزی غدد فوق کلیوی و تبدیل آنها به سلول های کرومافینی، دارای نقش تعیین کننده می باشند.
    کلید واژگان: لکتین هیستوشیمی, سلول های کرومافینی, عدد فوق کلیوی}
  • مختار جعفرپور، علیرضا نظری
    سابقه و هدف
    نقش قندهای انتهایی زنجیره های گلیکوکونژوگه به عنوان عوامل القایی درتکامل بافت های جنینی مشخص شده است. هدف این مطالعه، ردیابی قند انتهایی α-L-Fucose با روش لکتین بافتی- شیمیایی، تعیین زمان بروز و روشن کردن نقش اختصاصی آن در تکامل کلیه موش بود.
    مواد و روش ها
    جنین های موش های باردار از نژاد Balb/c در روزهای مختلف بارداری طی مراحلی با فرمالین تثبیت شدند. پس از آبگیری با روش های معمول بافت شناسی با استفاده از پارافین، قالب گیری انجام شد. از بلوک های به دست آمده با روش برش متوالی، برش های ده میکرونی تهیه شد. لکتین (Lotus Tetragonolobus) LTA به عنوان ردیاب ویژه قند انتهایی α-L-Fucose با غلظت استاندارد تهیه شد و برش هایی را که قابلیت استفاده آن ها قبلا با رنگ آمیزی آلسین بلو مشخص شده بود، در معرض آن قرار داده شد. غلظت 10 میکروگرم لکتین در یک میلی لیتر PBS (Phosphate Buffered Saline)، توسط شرکت فروشنده به عنوان غلظت استاندارد توصیه شده است. در خاتمه از آلسین بلو به عنوان رنگ زمینه استفاده شد. مقاطع پس از آماده شدن با میکروسکوپ نوری همزمان توسط چند نفر و به صورت منفی مورد بررسی قرار گرفته و ضمن تبادل یافته ها، شدت واکنش ها درجه بندی شد.
    یافته ها
    در نمونه های قبل از روز پانزدهم جنینی هیچ واکنشی با لکتین LTA دیده نشد و شروع واکنش در روز پانزدهم مشاهده شد. در روزهای بعدی، شدت واکنش و وسعت آن افزایش یافته و این پدیده در روزهای 19 و 20 جنینی به حداکثر رسید. جالب ترین نکته این بود که واکنش عمدتا در لوله های ادراری مشاهده شد و بقیه بافت کلیه توسط رنگ زمینه مشخص می شد.
    استنتاج
    در این مطالعه مشخص شد که قند انتهایی α-L-Fucose درروز پانزدهم جنینی در لوله های ادراری کلیه موش بروز کرده و در روزهای بعدی افزایش می یابد؛ به نحوی که در روزهای آخر جنینی به حد اکثر میزان خود می رسد. لذا به نظر می رسد که قند مذکور نقش کلیدی را در تکامل لوله های ادراری ایفا می کند.
    کلید واژگان: لکتین LTA, قند انتهایی α, L, Fucose, لوله های ادراری, تکامل جنینی}
    M. Jafarpur, A.R. Nazari
    Background and
    Purpose
    The role of glycoconjugate terminal sugars on development of fetal tissues as inducing factors has been distinguished. Lectinhistochemistry tracing of α-L- fucose terminal sugar, defining its effective time and elucidating its specific role in development of the mouse kidney were among the main objectives of this study.
    Materials And Methods
    Fetuses of Balb/c pregnant mice on 9th – 20th gestational days were fixed by formalin. Specimens were histologically parffinized after dehydration. Serial sections were done for preparation of 10 micrometer sections. Lotus tetragonolobus (LTÂ) lectin as specific tracer of α-L-fucose terminal sugar was diluted as standard solution (10 micrograms lectin in 1 ml PBS as defined by Sigma Çompany). Üsable sections which had been matched by alcian blue were posed to lectin. Then alcian blue was used as counterstain. Prepared sections were observed using light microscope and the range of reactions determined.
    Results
    The first reaction with LTÂ was observed on 15th fetal days. Range and intensity of reaction to LTÂ increased in higher gestational day. This phenomenon reached to maximum on 19-20th fetal days. Ôutstanding point was selective reaction of urinary tubes to lectin and other tissues were stained merely by alcian blue. Çonclusion: Previous researches have confirmed that terminal sugars reveal in some stages of organogenesis and do their key roles on development. Ïn this study we observed that α-L-fucose reveals in 15th fetal day on urinary tubes and increases in higher days. Ït reaches to maximum in terminal fetal days. So we suggest that this terminal sugar has key role in development of urinary tubes.
    Keywords: LTA lectin, α L, fucose terminal sugar, urinary tubes, fetal development}
  • اثر تزریق وسیع هیدروکورتیزون بر ساختمان غدد فوق کلیوی
    مختار جعفرپور، علیرضا نظری
    زمینه و هدف
    در مقیاس میکروسکوپ نوری مطالعات اندکی در زمینه آثار تخریبی هیدروکورتیزون انجام شده است؛ در این تحقیق با استفاده از حیوانات آزمایشگاهی تغییرات بافتی در سطح میکروسکوپ نوری به دنبال مصرف وسیع هیدروکورتیزون مورد ارزیابی قرار گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه مورد – شاهدی، 40 راس موش شامل 20 راس موش نر و 20 راس موش ماده در دو گروه 20 تایی (10 نر و 10 ماده) از نژاد Balb/c انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. موش ها در گروه مورد به روش تزریق داخل صفاقی، روزانه 5 میکروگرم به ازای هر گرم وزن بدن هیدروکورتیزون دریافت کردند. موش های گروه شاهد نیز به همان میزان و روش، سرم فیزیولوژی دریافت کردند. پس از 15 و 30 روز، موش ها بیهوش و غدد فوق کلیوی آنها خارج گردید. این غدد بعد از شستشو در نرمال سالین، به مدت 48 ساعت در فیکساتیو فرمالین قرار داده شدند؛ سپس بقیه مراحل آماده سازی بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین (H&E) انجام شد. بعد از آماده شدن، لام ها با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند و تصویربرداری انجام شد.
    یافته ها
    در گروه مورد، موش هایی که 15 روز هیدروکورتیزون دریافت کرده بودن، تخریب بافتی در ناحیه قشری و مرکزی غدد فوق کلیوی را نشان دادند. در موش هایی که 30 روز هیدروکورتیزون دریافت کرده بودند، تخریب قشری و مرکزی به میزان بسیار وسیع و شدید مشاهده شد؛ در گروه شاهد، چه آنهایی که 15 روز سرم فیزیولوژی دریافت کرده بودند و چه آنهایی که 30 روز، تغییری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این مطالعه، هیدروکورتیزون تزریقی به صورت وسیع (Overdose) اثر تخریبی پیشرونده بر قشر و مغز غدد فوق کلیوی دارد. هر قدر زمان دریافت هیدروکورتیزون بیشتر باشد، میزان تخریب بیشتر خواهد بود.
    کلید واژگان: هیدروکورتیزون, غدد فوق کلیوی, تخریب بافتی}
  • اثر اتانول بر سلول های پانکراس در موش بالغ
    حسن مفیدپور، مختار جعفرپور، سیدعباس طباطبایی یزدی، سید حسن علوی
    زمینه و هدف
    یکی از موادی که به دنبال مصرف بی رویه، اثرات سو و مخربی بر روی اعضای مختلف بدن بر جای می گذارد، الکل است. این عوارض بر اندامهایی چون مری، معده، کبد، قلب، سیستم عصبی و... مورد تحقیق قرار گرفته است و این تحقیقات همچنان ادامه دارد؛ اما در مورد پانکراس، تحقیق کمتری گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر اتانول بر سلول های پانکراس انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مداخله گر و آزمایشگاهی، 20 راس موش نر بالغ از نژاد Balb/C انتخاب و به طور تصادفی به دو دسته 10 تایی (مورد و شاهد) تقسیم شدند. برای نمونه های گروه مورد به مدت 3 هفته هر روز در ساعت 8 صبح و 4 بعدازظهر مقدار 15mg/g الکل به صورت داخل صفاقی تزریق گردید و برای نمونه های گروه شاهد طی همین مدت و به اندازه حجم مشابه، نرمال سالین تزریق شد. پس از پایان دوره تزریق، پانکراس نمونه های هر دو گروه خارج و پس از شستن در سرم فیزیولوژی به مدت 48 ساعت در فرمالین 10% جهت فیکس شدن قرار داده شدند. برای شفاف کردن نمونه ها، از گزیلل و برای آغشته شدن از پارافین مذاب به مدت معنی استفاده گردید. برای برش زدن از میکروتوم استفاده شد و برشهایی به ضخامت 5 میکرون از هر نمونه تهیه و مقاطع به روی لام منتقل شدند؛ لام ها به روش هماتوکسیلین – ائوزین (H&E) رنگ آمیزی و برای مطالعه و بررسی با میکروسکوپ نوری آماده شدند.
    یافته ها
    در لام های گروه شاهد، تغییری مشاهده نگردید و طرح کلی بافت پانکراس در نواحی اگزوکرین و اندوکرین طبیعی بودند. در لام های گروه مورد، تغییر چربی (Fatty Change) موضعی در نواحی مختلف اگزوکرین پانکراس، به صورت واکوئول های چربی در اندازه های متفاوت دیده شد؛ همچنین در گروه مورد در اطراف عروق و بافت همبندی لابه لای غدد اگزوکرین و جزایر لانگرهانس التهاب مزمن با عروق متسع و ارتشاح لنفوسیت و پلاسموسیت وجود داشت.
    نتیجه گیری
    این پژوهش نشان داد که اتانول به طرق مختلف می تواند باعث آسیب و ایجاد استئاتوز در پانکراس شبیه کبد، پانکراتیت حاد، انسداد مجاری توسط توپی های پروتیینی، فیبروز و پانکراتیت مزمن گردد.
    کلید واژگان: پانکراس, اتانول, موش, پانکراتیت, تغییر چربی}
  • محمد آهی، مختار جعفرپور، ناهید رحیمی فرد، سکینه غفاریان، حسن مفیدپور، علیرضا فاضل
    سابقه و هدف
    با توجه به این که محققین بافت شناس، غدد فوق کلیوی را بیش تر با روش های ایمنی- بافتی- شیمیایی بررسی نموده اند و در مورد زنجیره های گلیکوکونژوگه سطح سلولی آن ها کم تر تحقیق به عمل آمده، بر آن شدیم تا با مشخص نمودن قند یا قندهای انتهایی زنجیره های گلیکوکونژوگه سطح سلول های کرومافینی در حال تکامل موجود در ناحیه مرکزی، غدد فوق کلیوی جنینی را مورد بررسی قرار دهیم.
    مواد و روش ها
    تعداد 212 سر از جنین های 13 تا 20 روزه حاصل از جفت گیری 26 موش نروماده سوری نژاد Balb/c پس از طی مراحل پایداری بافتی، به طریق Serialsection به ضخامت 5 میکرومتر برش داده شدند. جهت رویت غدد فوق کلیوی و انتخاب مقطع مناسب، برش ها ابتدا توسط روش هماتوکسیلین- ائوزین (H & E) رنگ آمیزی شدند و سپس برش های انتخابی با به کارگیری لکتین بافتی- شیمیایی، مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.
    یافته ها
    از بین لکتین های OFA،WGA،VVA،PNA،MPA که مورد استفاده قرارگرفتند، لکتین MPA در روزهای مختلف جنینی، با شدت و ضعف وابسته به سن نمونه، افزایش و یا کاهش سلول های کرومافین، ناحیه مرکزی غدد فوق کلیوی را مشخص کرد. در آزمایش از لکتین PNA به عنوان شاهد مثبت استفاده گردید. سلول های کرومافینی به هیچ کدام از دیگر لکتین های مورد استفاده، پاسخی ندادند.
    استنتاج
    با توجه به این که تنها لکتین MPA در روزهای مورد مطالعه جنینی، با سلول های کرومافینی قسمت مرکزی غدد فوق کلیوی واکنش نشان داده است و این لکتین به طور اختصاصی در سطح سلول به گیرنده (Galactos-N-Acetyl Galactosamine) Gal-GalNAc متصل می گردد، پیشنهاد می شود که قند انتهایی Gal-GalNAc به عنوان گیرنده فاکتورهای القایی تکامل و عامل کلیدی در تکامل سلول های کرومافین در ناحیه ی مرکزی غدد فوق کلیه، در نظر گرفته شود.
    کلید واژگان: لکتین ها, سلول های کرومافین, لکتین بافتی, شیمیایی, گیرنده Gal, GalNAc, لکتین MPA}
    M. Ahi, M. Jafarpour, N. Rahimifard, S. Ghaffarian, H. Mofidpour, A.R. Fazel
    Background and
    Purpose
    Since histologists studied suprarenal glands more with immuno histochemical methods, and less about its surface cell glycoconjugate chains. Therefore this study was conducted to examine sugar or terminal glycoconjugate sugar chains of surface developing medullary chromatinic cells in mouse embryonic suprarenal glands.
    Materials And Methods
    Mice embryos at days 13th to 20th of gestation developed by mating of 26 balb/c mice, were desected in diameter of 5 micrometers by serial section method after tissue processing. For observation of suprarenal glands and selection of proper sample, specimens were first stained with hematoxyline eosine (H&Ë) methods, then by using lectin, histochemistry processing microssopic study was done.
    Results
    Âmong the used lectins such as, MPÂ, PNÂ, VVÂ, WGÂ and ÔFÂ, only MPÂ on different embryonic days, with intensity and weakness related to the age, increase and/or decrease of chromaffinic cells, showed medullary region of adrenal gland. PNÂ was used as positive control. Çonclusion: Since only MPÂ lectin on the days of embryonic study had reaction with the chromaffin cells of suprarenal gland medullary region, and specifically binds to the cell surface receptor Gal-GalNÂc (Galactose-N-Âcetyl Galactosamine). Therefore it is proposed that, termal sugar Gal-GalNÂc as a recipient of the development inducing factors, be considered an important factor in development of chromaffin cells at medullary region of suprarenal gland.
    Keywords: chromaffin cells, lectin histochemistry, Gal, GaiNAc receptor, MPA lectin}
  • مطالعات لکتین هیستوشیمی قسمت مرکزی غده فوق کلیوی در دوران جنینی
    محمد آهی، مختار جعفرپور، سکینه غفاریان، حسن مفید پور، علیرضا فاضل
    جهت مشخص نمودن قند یا قندهای انتهایی زنجیره های گلیکو کونجو گیت های سطح سلول های کرومافینی در حال تکامل موجود در ناحیه مرکزی غدد فوق کلیوی جنین های موش را مورد بررسی قرار دادیم. از جنین در روزهای 20-13 موش های سوری نژاد Balb/c استفاده شد. پس از طی مراحل فیکس و پاساژ بافتی و برش به طریق Serial Section به ضخامت 5 میکرومتر، جهت مشاهده غدد فوق کلیوی و انتخاب مطلوب، برش ها ابتدا توسط روش رنگ آمیزی هماتوکسین - ائوزین (H & E) رنگ شدند و سپس برشهای انتخابی با بکارگیری لکتین هیستوشیمی مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند...
    کلید واژگان: سلولهای کرمافین ناحیه مرکزی غدد فوق کلیوی, لکتین هیستوشیمی, گیرنده Gal - Galnac, لکتین MPA}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال