فهرست مطالب مرضیه خواجویی نژاد
-
زمینه مطالعهبیماری های تولید مثلی از مهمترین و مخاطره برانگیزترین مشکلات ایگواناهای ماده می باشند. تخم ماندگی یکی از بیماری تولید مثلی می باشد که در این بیماری ایگوانای ماده در گذاشتن یک یاچند تخم دچار مشکل می شود،که اغلب نگهداری نامناسب این حیوانات در شرایط خانه علت اصلی این عارضه می باشد. تمایز حالات فیزیولوژی و پاتولوژی تولید تخم، نظیر تخم ماندگی در ایگوانا بسیار دشوار است و نیاز به مطالعات گسترده دارد.هدفدر مطالعه حاضر ارزش تشخیصی دو تکنیک تصویربرداری رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی در عارضه تخم ماندگی در ایگوانای سبز مقایسه شده اند.روش کاراز دو روش تصویربرداری تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال و اولتراسونوگرافی به عنوان روش های غیر تهاجمی و به منظور ارزیابی تخم ماندگی در ایگوانای ماده استفاده شد. اولتراسونوگرافی با رهیافت شکمی و در نماهای استاندارد صورت گرفت. حالت گماری های رادیوگرافی نیز به صورت پشتی-شکمی و جانبی بود.نتایجاولتراسونوگرافی اطلاعات بیشتر و دقیق تری نسبت به رادیوگرافی که شاید تنها در تشخیص حضور تخم های با پوسته کلسیفیه و بارداری ایگوانا مفید باشد، دراختیار می گذارد. تخم ها و فولیکول هایی با اکوژنیسیته و اندازه متفاوت، حاشیه های نامنظم تخم ها و مایع آزاد اکوژن درمحوطه شکمی نشانه هایی می باشد که در اولتراسونوگرافی ایگواناهای ماده متعاقب تخم ماندگی مشاهده می شود. از میان نشانه های اولتراسونوگرافی، مهم ترین و قابل اعتمادترین نشانه بیماری تخم ماندگی، وجود مایع آزاد اکوژن در حفره سلومی می باشد، در حالیکه رادیوگرافی قادر به نشان دادن این مایع در حفره سلومی ایگواناهای سبز تخم مانده نمی باشد. از بین دو نمای رادیوگرافی نیز، نمای پشتی-شکمی نسبت به نمای جانبی اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت تخم ها و فولیکول ها ارائه می دهد.
نتیجه گیری نهایی: در مجموع در صورت مشکوک بودن به بیماری تخم ماندگی در ایگوانای سبز، اولتراسونوگرافی نسبت به رادیوگرافی قابل اعتمادتر است و محکم ترین نشانه نیز مشاهده مایع آزاد اکوژن در محوطه شکمی می باشد. درنهایت هردو روش اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دیجیتال به عنوان مکمل در تشخیص بیماری تخم ماندگی در ایگوانای ماده سبز توصیه می شود.کلید واژگان: رادیوگرافی, اولتراسونوگرافی, ایگوانای سبز, تخم ماندگی, اکوژنیسیته}BACKGROUNDReproductive diseases are among the most important life threatening problems in captive female iguanas. Egg binding is a reproductive disorder in which female iguana cannot lay one or more of its eggs, mainly caused by improper husbandry. Physiological and pathological process of egg production such as egg binding in iguanas has to be assessed more.ObjectivesIn this study, diagnostic value of two modalities, radiography and ultrasonography, have been compared for evaluation of egg binding in green iguana.MethodsIn this study ultrasonography and digital radiography were used as non-invasive methods to evaluate and describe dystocia in captive female green iguanas. Ultrasonography was performed in ventral aspect of abdomen in two sagittal and transverse planes. While radiographic images were taken in both dorso-ventral (DV) and lateral projections.ResultsUltrasonography provided more accurate and informative results than digital radiology. Radiography can be used to detect gravidity and presence of large eggs or follicles. Heterogeneous echogenic eggs or follicles, with different egg size, irregularity in egg borders and echogenic free fluid in celomic cavity were detected in egg-bound green iguanas. Among these ultrasongraphic evidences, the strongest sign was presence of echogenic free fluid in celomic cavity. However digital radiography is unable to delineate fluids in celomic cavity following egg binding in green female iguanas. Among two radiographic positioning, dorso-ventral view provides more information than lateral images.ConclusionsIn conclusion, when we encounter a female green iguana with clinical signs of egg binding, ultrasonography has more advantages than radiography, however both modalities can be informativeKeywords: Radiography, Ultrasonography, Green iguana, Egg binding, Echogenicity} -
پیش زمینه و هدفزردچوبه دارای اثرات محافظتی آنتی اکسیدانی و بیولوژیکی در برابر رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو می باشد. در این مطالعه تاثیرات عصاره زردچوبه بر روی آسیب های روده ای و استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دریافت کننده متوترکسات بررسی شده است.روش کارآزمایش روی موش های صحرایی نر در شش گروه انجام گرفت. گروه اول نرمال سالین، گروه های دوم و سوم دوزهای متفاوت(به ترتیب 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) عصاره زردچوبه به مدت 30 روز به صورت خوراکی، گروه چهارم تک دوز متوترکسات (20 میلی گرم بر کیلوگرم) در روز سی ام به صورت تزریقی (IP)، گروه پنجم و ششم دوزهای مختلف عصاره زردچوبه همراه با تک دوز متوترکسات دریافت نمودند. چهار روز پس از تزریق متوترکسات موش ها بیهوش و نمونه خون جهت تعیین آنتی اکسیدان تام، نمونه بافت ژوژنوم برای بررسی های آسیب شناسی و اندازه گیری مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی جمع آوری شد.یافته هاکوتاه و پهن شدگی پرزهای روده، زخم مخاط، نفوذ سلول های التهابی، خونریزی غشاء پایه روده همراه با نکروز سلول های اپیتلیوم و کنده شدن آن ها در گروه دریافت کننده متوترکسات مشاهده گردید. فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در گروه دریافت کننده متوترکسات کاهش (05/0>p)، اما در گروه دریافت کننده توام متوترکسات و زردچوبه فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز افزایش معنی داری را نسبت به گروه دریافت کننده متوترکسات نشان داد (05/0>p). متوترکسات پراکسیداسیون لیپیدی را افزایش (05/0>p) ولی عصاره زردچوبه باعث کاهش آن شد (05/0>p).
نتیجه گیری و بحث: این نتایج نشان می دهد که زردچوبه می تواند روده کوچک موش صحرایی را در مقابل آسیب های ناشی از متوترکسات محافظت کند. به نظر می رسد که این اثرات حفاظتی زردچوبه به خاطر خاصیت آنتی اکسیدانی آن باشد.
کلید واژگان: عصاره زردچوبه, متوترکسات, استرس اکسیداتیو, روده موش صحرایی}Background and AimsThe aim of the present study was to evaluate the protective effects of turmeric on intestinal damage and oxidative stress induced by Methotrexate.Materials and MethodsFor this purpose, male rats were divided into 6 groups. Group I received normal saline orally. Group II received single dose of methoterxate (20 mgkg -1) IP at day of 30, the fifth and the sixth groups received turmeric extract received different dose of turmeric and single dose of methoterxate (MTX). Four days after MTX injection blood samples were taken to evaluation the total antioxidant status and jejunum samples were taken to determine antioxidant enzyme activities, aldehyde malondialdehyde (MDA), and histopathological assessment.ResultsThe histopathology analysis showed that the mean difference between groups II received single dose of methotrexate and groups V and VI received methotrexate plus turmeric. There are epithelial cells necrosis, inflammatory cells, blunting and villus shortening in second group. However in groups V and VI have been shown to be ameliorated and decreased in pathologic results, especially in group VI. Biochemical result shown that the levels of superoxidase dismutase, glutathione peroxidase and catalase reduced in group II, but increased significantly (P< 0.05) in turmeric + MTX groups. MTX increased lipid peroxidation; however, turmeric decreased peroxidation significantly (P<0.05).ConclusionThese results revealed that turmeric extract by its antioxidant properties may protect the intestinal methotrexate-induced damage in rats.Keywords: Turmeric extract, Methoterxate, Intestinal, Oxidative stress, Rat}
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.