فهرست مطالب مریم داور

رنگ در محیط زندگی انسان از اهمیت بسزایی برخوردار است و یکی از موثرترین عوامل بر کیفیت زندگیمان است. رنگ ها خواه به طور جداگانه و خواه در ترکیب با یکدیگر، تاثیرات متفاوتی بر روح و روان آدمی باقی میگذارد. در واقع تاثیرات رنگها و احساساتی که در اثر مشاهده آنها در انسان ظاهر میشود، آنچنان است که امروزه رنگ در واکاوی اشخاص به ویژه کارآموزان در حکم یکی از عوامل اساسی تلقی میشود. رنگ و تصویر بیش از هر عامل دیگری ذهن کارآموز را به خود جلب میکند. با رنگ تکنیک یادگیری به مراتب افزایش مییابد رنگ از عوامل محیطی مهمی است که در بروز خالقیت، رشد و تکوین شخصیت کارآموز نقش بسیار بسزایی دارد؛ مطالعه آنچه که تاثیر رنگها را بر رشد و یادگیری کارآموزان افزایش میدهد بسیار مهم است. در این پژوهش تالش میشود که علیرغم خصوصیات گوناگون رنگ به شناخت رنگها و بهرهگیری مناسب از قواعد آن برای طراحی محیط آموزشی اطراف کارآموز به گونهای که رنگ در فضای آن به ارتقاء خالقیت و سطح آموزش کمک کند. در این پژوهش که به روش توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانهای شکل گرفته است، نتایج نشان میدهد که کارآموز برای رشد قبل از هر چیزی به ارضاء عاطفی و احساس پیوندها با محیط فیزیکی و آموزشی خود نیازمند است؛ بنابراین یک مشخصه محیط مناسب، وجود محرکها و انگیزه های الزم و منطبق با توانایی شناختی و ادراکی کارآموزان است. با رعایت اصول و عوامل محیطی رنگی در طراحی فضاهای مورد استفاده کارآموز میتوان کاری کرد که بین کارآموز با دنیای رنگارنگ پیرامون او نوعی تعامل ایجاد شود و در سایه این دوستی و شیفتگی امر یادگیری و بروز خالقیت به سهولت و با لذت انجام گیرد.

قبل از شکلگیری مدرنیته در قرن هجدهم میلادی، جوامع غربی درگیر اندیشه ها و تفکرات دیگری به جز اندیشه «خردگرایی»، «عقلانیت» و«انسانمحوری» بودند که امروزه به عنوان شعار مدرنیته از آنها نام میبرند. برهه زمانی این دگرگونی فکری برابر بوده با اوج معماری ریشهدار و اصیل ایرانی که سالها پیشتر بر اساس خرد، عقلانیت و جایگاه والای بشری اقدام به خلق بناها مینمودهاند. معماران ایرانی با شناسایی عوامل مختلف تاثیرگذار بر محل اسکان، زمینه-های خلق معماری بومی خاص هر منطقه را به وجود آوردهاند. معماری بومی که خود بر اساس عناصر گوناگونی از جمله فرهنگ، اقتصاد، معیشت و عوامل اقلیمی شکل گرفته و متفاوت با معماری منطقهای دیگر میباشد. تنوع سیمای روستاها و شهرها مختلف کشور گواه این امر است که تفاوتهای موجود بر اساس تجربه و دانش بومی شکل گرفته است. مدرنیته به طور اساسی از گذشته گسسته است، بدین معنا که نهادهای اجتماعی مدرن، از برخی جهات، ویژگی-های بیهمتایی دارند که آنها را از سامانهای سنتی متمایز می کند. با ورود مدرنیته به علوم مختلف اجتماعی و کاربردی زمینه های دگرگونی در کشورهای در حال توسعه از سالها پیش نمایان شده است. مقوله معماری بومی نیز از این قائده مستثنی نبوده، به گونهای که فرهنگ، اصالت و هویت خود را فراموش کرده و با جایگزین کردن اندیشه ها و شیوه های معماری مدرن، مسبب تغییرات گستردهای در شکل معماری روستاها و شهرها شده است.
با بررسی های میدانی صورت گرفته بر روی معماری بومی روستاهای غرب کشور آنچه مشهود است گویای این واقعیت است که با داشتن منطق و دلایل خاص در زمینه شکل، نحوه استقرار، پلان، استفاده از مصالح محلی و... در احداث بناهای بومی، معماری محلی این منطقه در عصر حاضر دچار از هم گسیختگی شده و بناهای مسکونی جدید بدون کوچکترین تفاوتی با بناهای موجود در شهرها و روستاهای دیگر نقاط کشور خلق شده و برآورده کننده نیازهای ساکنینش نیز نمیباشند، زیرا معماری روستایی نیازمند فضاهایی در جهت و همسویی با شغل و نحوه معیشت ساکنینش میباشد. با این وجود اهالی روستاها این نقص را پذیرفته و بدون کوچکترین اعتراضی با تغییر در شیوه زندگی خود در صدد همراهی با سیل مدرنیته و بهرهبرداری از تکنولوژی های عصر جدید هستند.