فهرست مطالب مریم سلیمی بنی
-
زمینه و هدف
ژن PAX4 فاکتور های رونویسی حیاتی را برای تکوین و تمایز سلولی رمز گذاری می کنند. PAX4 برای تولید اجداد سلولی جزایر پانکراس و تمایز آن ها به سلول های بتا ضروری است. عملکرد صحیح این ژن نه تنها در تکوین بلکه در بقا و ترمیم سلول های بتا نیز ضروری است و جهش های موجود در آن با دیابت نوع یک و دو همراه است. در همین راستا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تیمول بر بیان ژن PAX4 در موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی و اجرا شد.
روش کاردر این مطالعه مورد-شاهدی 42 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طور تصادفی در 7 گروه شش تایی توزیع شدند. گروه A: گروه شاهد سالم، گروه B: هر سه روز یک بار طی یک ماه در هر نوبت 160 میلی گرم بر کیلوگرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می کنند، گروه C: دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است و گروه کنترل منفی (شاهد دیابتی)، گروه D: داروی کاهنده ی قند خون (متفورمین) به مقدار 80 میلی گرم برکیلو گرم به صورت گاواژ دریافت می کنند، گروه E و G و F گروه تیمار هستند که به ترتیب 40، 80 و 160 میلی گرم بر کیلو گرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می کنند. جهت بررسی تغییر بیان ژن PAX4 از تکنیک Real Time - PCR استفاده شد. آنالیز اطلاعات مربوطه با استفاده از نرم افزار SPSS V.22صورت گرفت و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه آماری نمونه ها استفاده شد.
یافته هامطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن PAX4 در موش های دیابتی تیمار شده با دوز های مختلف تیمول دارای تفاوت معنی داری نسبت به گروه دیابتی شاهد می باشد (001/0>p). بنابراین استفاده از ماده موثره تیمول سبب افزایش بیان ژن PAX4 در سلول های بتای پانکراس در رت های دیابتی شده که این افزایش بیان به صورت وابسته به دوز بود.
نتیجه گیریتیمول می تواند با افزایش بیان PAX4 و کاهش غلظت گلوکز خون به بهبود بیماری در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: تیمول, بیان ژن, PAX4, دیابت, استرپتوزوتوسین}BackgroundThe PAX4 gene encodes crucial transcription factors for cellular differentiation and development. PAX4 is essential for the production of pancreatic islet cell ancestors and their differentiation into beta cells. Proper function of this gene is essential not only in development but also in the survival and repair of beta cells, and mutations in it are associated with type 1 and type 2 diabetes. The present study was designed to investigate the effect of thymol on PAX4 gene expression in streptozotocin-induced diabetic mice.
MethodsIn this study, 42 adult Wistar rats were randomly divided into 7 groups of six. Group A: healthy control group, group B: receive 160 mg/kg thymol by gavage every three days once a month, group C: streptozotocin-diabetic, and negative control group (diabetic control), Group D: Glycemic drug (metformin) 80 mg/kg gavage, group E, G and F are treatment group that gavage 40, 80 and 160 mg/kg, respectively they receive. Real time - PCR technique was used to evaluate the expression of PAX4 gene. Data analysis was performed using SPSS V.22 software and ANOVA was used for statistical comparison of samples.
ResultsThe present study showed that the expression of PAX4 gene in diabetic rats treated with different Thymol doses had a significant difference compared to the diabetic control group (P-value < 0.001). In this case, the use of Thymol has led to an increase in the expression of PAX4 gene in pancreatic beta cells in diabetic rats, which was a dose-dependent increase of expression.
ConclusionThymol can be considered to improve disease in patients with diabetes mellitus by increasing PAX4 expression and decreasing blood glucose concentration.
Keywords: Thymol, Gene expression, PAX4, Diabetese, Streptozotocin} -
چکیدهدرسیستمهای پرورشی نیمه متراکم و متراکم، میگو جهت رشد و نمو علاوه برغذاهای طبیعی موجود دراستخر، به غذای کاملی که بتواند تمام احتیاجات غذایی موجود را فراهم نماید نیازمند است. این بررسی برروی 6 استخر در مزارع پرورشی میگوی چوئبده آبادان به مدت 7 ماه با دو جیره متفاوت وارداتی گلدکوین و داخلی بیضای شیراز از تغذیه شدند. نمونه برداری در مرحله استارتر با میانگین وزنی 35/0±25/2، رشد با میانگین وزنی 41/1±9 و پایانی با میانگین وزنی 41/1±16 انجام شد. نتایج نشان داد در شاخص های رشد دو جیره غذایی هیچ اختلاف معناداری دیده نشد (05/P) و خاکستر در مرحله رشد در میگوی تغذیه شده با جیره بیضا بیشتر از گلدکوئین، اختلاف معنادار بود (05/0>P)، در سایر مراحل بین پروتئین خام، لیپید خام و خاکستر اختلاف معنی دار مشاهده نشد(0/05)
کلید واژگان: میگوی وانامی, ترکیبات بیوشیمیایی, شاخص رشد, جیره غذایی}AbstractIn intensive and semi-intensive breeding systems of shrimp, growth and development Dependson natural foods addition, the complete nutrition that can provide all the nutritional requirements of existing needs. This study was done on 6shrimp farms pool in Choebdeh of Abadan for 7 months. Shrimp were fed with two different diets,Goldquine imported and domestic Shiraz Bayda. Sampling at the starter with an average weight of 2/52 ± 0/35, growing at an average weight of9 ± 1/41 and final with an average weight of 16± 1/41 was conducted. The results showed no significant difference in the indices of two diets (P
Keywords: Biochemical composition, growth indeses, Dietry}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.