فهرست مطالب مریم شریف پور
-
مراجعه به احادیث در فهم آموزه های دین، عملکردی آشنا در اندیشه دینی است؛ از همان صدر اسلام، عالمان مسلمان برای فهم ژرفای دین به احادیث مراجعه می کردند از این رو زمانی که سخن از بهره مندی از احادیث در یک حوزه دانشی خاص مانند پزشکی است، استفاده محتوایی از آن اهمیت ویژه ای یافته و ضرورت نگاه تخصصی به موضوع مطرح می شود. امروزه با توجه به اقبال عام و رویکردهای افراطی و تفریطی به طب سنتی، اسلامی، شاهد بروز پیامدهای ناگواری در حوزه سلامت عمومی هستیم که می تواند تردیدی در تمام گزاره های دینی ایجاد نماید؛ هرچند رویکرد عالمان در مواجه با روایات طبی مختلف است، اما غالب عالمان مسلمان، عرضه روایت بر قواعد نقد و پالایش حدیث را لازم می دانند و با توجه به چالش ها و پیچیدگی های بسیاری که در این نوع از روایات وجود دارد بررسی انها از سوی صاحب نظران امری ضرورری است. در این نوشتار با بررسی دیدگاه حدیث پژوهان، مبانی سندی و متنی اعتبار روایات طبی بررسی شده است و در اعتبار سندی روایات طبی، علمای اسلام ضمن اتفاق نظر بر پذیرش روایات طبی متواتر و محفوف به قراین صحت، در حجیت روایات طبی غیر محفوف به قراین که توسط ثقه نقل شده باشد همانند سایر روایات دو دسته شده اند و اختلاف نظر دارند. با توجه به ماهیت تجربی موضوع طب، معیار عدم مخالفت با تجربه و یافته های علمی در میان معیارهای عمومی نقد متن اهمیت ویژه ای دارد. همچنین به بخشی از معیارها در نقد بیرونی اشاره کردیم معیارهایی که در حل پیچیدگی های این دسته از روایات می تواند راهگشا باشد نظیر سنجش اصالت روایت و کتب و بررسی سلامت روایت از حیث تحریف و تصحیف، تقطیع و نقل به معنا.
کلید واژگان: احادیث پزشکی, اعتبار, فهم روایات, نقد درونی, نقد بیرونی, دستاوردهای قطعی علم}Referring to hadiths in understanding religious is a familiar practice in religious thought from the very beginning of Islam. Muslim scholars referred to hadiths to understand the depth of religion. Therefore, when it comes to benefiting from hadiths in a specific field of knowledge such as medicine, using them in a meaningful way is of particular importance and necessity of an expert look at the issue is raised. Nowadays, due to the general popularity and extreme approaches to traditional and Islamic medicine, we are witnessing the occurrence of unfortunate consequences in the field of public health. Which can create doubt in all religious propositions; Although the approach of scholars is faced whit different medical traditions, but the majority of Muslim scholars consider it necessary to present the narration on the rules of criticizing and refining the hadith. And considering the many changes and complexities that exist in this type of narratives, it is necessary to review them by experts. In this article, by examining the point of view of hadith scholars, the documentary and textual bases of the validity of medical traditions have been examined and in the documentary validity of medical narrations, Islamic scholars agree on the acceptance of frequent medical narrations that are subject to evidence of authenticity in the authenticity of medical narrations that are not subject to evidence that are narrated by reliable sources like other narrations, they are divided into two categories and they disagree. Considering the experimental nature of the subject of medicine the criterion of non-contradiction with experience and scientific findings is particularly important among the general criteria of text criticism. we also mentioned some of the criteria in the external review the criteria that can be helpful in solving the complexities of this category of narrations, such as measuring the authenticity of narrations and books and examining the health of the narration in terms of distortion and correction, intersection and quoting in meaning.
Keywords: Medical Hadiths, Validity, Understanding Hadiths, Internal Criticism, External Criticism, Definitive Achievements of Science} -
-
فلسفه زبان یکی از مهم ترین مباحث در پژوهش های فلسفی و زبان دین نیز یکی از مباحث دامنه دار در فلسفه دین است. نظریات متعدد در حیطه زبان دین به دو گروه شناختاری (ناظر به واقع) و غیرشناختاری تقسیم می شوند. نظریه زبان دینی علامه طباطبایی، با تتبع در آثار وی، خصوصا تفسیر المیزان، در شمار نظریات شناختاری قرار می گیرد، زیرا وی تمامی گزاره های دینی را ناظر به واقع و توصیف گر واقعیت می داند. او با قائل بودن به زبان عرف، البته با اندکی تفاوت با آن (زبان عرف خاص) و مجموع اصول اشتراک معنوی و تاویل و نظریه غائیت و کارکردگرایی در معانی صفات الهی، معتقد به حقیقی، عینی و قابل صدق و کذب بودن زبان دین است که اینجا نظریه وی زبان «عرفی ترکیبی» نامید شده است. وی با توجه به این اصول، معانی اسما و صفات الهی را همانند معانی صفات مخلوقات، البته با تفاوت تشکیکی می داند، البته در موضع دیگری با توجه به محدودیت ذهن در نفی حد و نقص از خداوند و شناخت او، به سمت «اثبات بلاتشبیه» پیش می رود، ولی آن را لازمه الهیات سلبی نمی داند، بلکه معتقد است که باید این معانی را به خدا نسبت داد، اما دانست که این معانی بدون نقص نیستند. وی خداوند را متصف به صفات کمالی ایجابی، سلبی و فعلی و مقیاس شناخت معانی صفات خداوند را دو اصل «اصالت وجود» و «اصل صدور» می داند. از لوازم نظریه وی می توان به عدم انسان وار انگاری خدا و همچنین نفی نظریات غیرشناختاری زبان دین اشاره کرد.کلید واژگان: اشتراک معنوی, تاویل, زبان دین, شناختاری, عرف عام, علامه طباطبایی}Philosophy of language is one of the important issuse in philosophical researches and religiouse language is one of the important issues in religiouse philosophy. Variouse theories in religiouse language devide in to two parts: cognative and non- cognative theories. Allameh Tabatabaies theory in religiouse language is known as a cognative languge as researching in his works. Specially his great interpretation Al- mizan. Because he know all of the religiouse propositions as cognative. He analysis his theory in religiouse language as for Motealieh philosophys principles (such as reality) also real paraphrase. As for this principles, he belived that meanings of Gods names and attributes is such as meanings of creatures names, but with comparative differance.Of course, in another position he get on to the "proving without any smilile" as for mind limitation in negation of end and fault from God and Gods cognition.
But he dont know its requisite of negative theology, even he belive must attach this meaning to God but, know this meanings areot without fault. we can point from requisite his theory to the humanity God and also negative of non- cognative theorise.tKeywords: Religiouse language, Cognative, Tradition, Paraphrase, Allameh Tabatabaie} -
مشارکت سیاسی زنان امری مقبول در جهت کارآمد نمودن نظام اجتماعی و سیاسی است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر اساس مبانی فقهی نگاهی متفاوت به حقوق طبیعی زنان و حق مشارکت سیاسی- اجتماعی آنان داشته، آنها را به رسمیت شناخته و قوای حاکم را موظف به بسترسازی مقتضی جهت نیل به آن نموده است. علی رغم وجود بسترهای قانونی برای مشارکت سیاسی زنان، در عمل پاره ای از محدودیت های ساختاری بر سر راه این مشارکت وجود دارد. از آنجا که مبنای قانون اساسی فتاوای فقهی می باشد، لذا برداشت های فقهی نقش اصلی را دارند. برداشت فقهی رایج، زنان را در موضع حکومت، قضاوت و مرجعیت، از باب ولایت انتصابی متصدی نمی داند اما می توان با تکیه بر ظرفیت فقه مبتنی بر اجتهاد زمان و مکان، جایگاه زن را در باب ولایت انتخابی ارتقا بخشید.
کلید واژگان: زن, مبانی فقهی, ولایت انتخابی, حقوق سیاسی, قانون اساسی ایران}Political cooperation of women is an acceptable issue inimproving the efficiency of socio-political systems. TheConstitution of Islamic Republic of Iran, based on its jurisprudential principles, looks differently at women natural rights and their right of socio-political cooperation. It legitimizes such rights and enforces the governing powers to prepare the necessary foundations for achieving such rights. Despite the presence of legal grounds for women political cooperation, there are a number of structural obstacles on the way of enacting such cooperation. Since the Iranian legal Constitution is based on fatwas issued by religious jurists, jurisprudential interpretations play the key role. The common jurisprudential interpretation does not entitle women to have a key role in states of governance, jurisdiction, religious reference, as well as appointed guardianship. However, through relying on potentials of jurisprudence based on time-space diligence, we can enhance women status concerning elected guardianship.Keywords: Woman, Jurisprudential principles, Electedguardianship, Political rights, The Constitution of Islamic Republic of Iran} -
زبان دین یکی از مباحث مهم در فلسفه دین می باشد. این دانش به دلیل اهمیت بحث معنا و نقش کلیدی گزاره های کلامی در توجیه و صدق گزاره های دینی، به بحث از توصیف و توجیه گزاره های کلامی می پردازد. پرداختن به صدق و کذب گزاره های کلامی و سپس معناداری یا بی معنایی و در دهه های اخیر، معرفت بخشی یا غیر معرفت بخشی آنها (شناختاری یا غیر شناختاری) از مسائل این علم بوده است. در این بین، رهیافت های زبان دینی، به دو گروه عمده شناختاری (ناظر به واقع و توصیفگر واقعیتها) و غیر شناختاری تقسیم می شوند. رهیافت های زبانی چون نمادین دانستن متون دینی، رمزی، اسطوره ای، استعاره ای یا کنایه ای دانستن آن از قسم غیر شناختاری می باشند. علامه طباطبایی فیلسوف و مفسر برجسته جهان تشیع، ساختار زبان قرآن را بر مبنای عرف عام دانسته، که البته با عرف عام تفاوت هایی نیز دارد و از آنجا که در زبان عرف عقلا از رمز، استعاره، کنایه و نماد برای تفهیم بهتر و سریعتر مطلب استفاده می شود، خداوند نیز در قرآن در مواردی این صناعات ادبی را جهت تقریب ذهن از محسوس به معقول به کار برده است؛ اما کل زبان قرآن را (اخبار، انشاء، نماد، رمز و کنایه و...) شناختاری، ناظر به واقع و معنادار می داند. وی به هیچ عنوان، کاربرد زبان اسطوره را در هیچ کجای قرآن نپذیرفته و آن را با حق و حقیقت بودن قرآن و هدف آن در تناقض می داند.
زبان دین یکی از مباحث مهم در فلسفه دین می باشد. این دانش به دلیل اهمیت بحث معنا و نقش کلیدی گزاره های کلامی در توجیه و صدق گزاره های دینی، به بحث از توصیف و توجیه گزاره های کلامی می پردازد. پرداختن به صدق و کذب گزاره های کلامی و سپس معناداری یا بی معنایی و در دهه های اخیر، معرفت بخشی یا غیر معرفت بخشی آنها (شناختاری یا غیر شناختاری) از مسائل این علم بوده است. در این بین، رهیافت های زبان دینی، به دو گروه عمده شناختاری (ناظر به واقع و توصیفگر واقعیتها) و غیر شناختاری تقسیم می شوند. رهیافت های زبانی چون نمادین دانستن متون دینی، رمزی، اسطوره ای، استعاره ای یا کنایه ای دانستن آن از قسم غیر شناختاری می باشند. علامه طباطبایی فیلسوف و مفسر برجسته جهان تشیع، ساختار زبان قرآن را بر مبنای عرف عام دانسته، که البته با عرف عام تفاوت هایی نیز دارد و از آنجا که در زبان عرف عقلا از رمز، استعاره، کنایه و نماد برای تفهیم بهتر و سریعتر مطلب استفاده می شود، خداوند نیز در قرآن در مواردی این صناعات ادبی را جهت تقریب ذهن از محسوس به معقول به کار برده است؛ اما کل زبان قرآن را (اخبار، انشاء، نماد، رمز و کنایه و...) شناختاری، ناظر به واقع و معنادار می داند. وی به هیچ عنوان، کاربرد زبان اسطوره را در هیچ کجای قرآن نپذیرفته و آن را با حق و حقیقت بودن قرآن و هدف آن در تناقض می داند.
کلید واژگان: زبان قرآن, زبان نمادین, زبان انشائی, رمز, اسطوره, علامه طباطبایی}Religious language is one of the important issues in religious philosophy. This knowledge deals with discussion of description and explaining of kalam proposition due to the importance of discussion of meaning and pivotal role of kalam proposition in explaining and truth of religious proposition. Dealing with truth and false of kalam proposition and then meaningful or meaningfulness and in the recent decades their cognitive or non-cognitive have been the problems of this knowledge. Therefore، theories of religious language divide to two main cognitive and non-cognitive groups. Lingual theories such as symbolic، mysterious، mythical، meta-phorical and allegorical contain a part of non- cognitive group. Allameh Tabatabaie، the philosopher and famous commentator in Tashayo World، believes that structure of Quranic language is traditional- based; of course، it differs from traditional language. Since، mystery، metaphor، allegory and symbol have usages in traditional language for the better and faster understanding، God has also used some of these literary terms in order to approximate mind from sensible to contemplative. However، the Quran language is cognitive and meaningful. He doesn’t accept language of myth anywhere in Quran and believe that it is in contradiction with truth of Quran and its aim.Keywords: Quran, Allameh Tabatabaii, Symbolic Language, Phraseological Language, Code, Symbol} -
تحلیل معانی اوصاف الهی، یا همان مساله زبان دین در الهیات مسیحی و اسلامی، دارای پیشینه طولانی است. این موضوع در علم فلسفه دین در حال حاضر دارای رویکردهای فراوان، متفاوت و گاه متعارضی است. رویکرد علامه طباطبایی و توماس آکوئیناس در زبان دین، شناختاری و ناظر به واقع بودن آن را می رساند. علامه اسلوب زبان دین را همان اسلوب زبان عرف عام، البته با تفاوت هایی می داند و از آنجا که در زبان عرف عام از صناعات ادبی ای چون تمثیل نیز استفاده شده است، وجود تمثیل را در زبان دین می پذیرد که البته ریشه در واقعیت داشته و جهت فهم بهتر مطلب ارائه می گردد، اما در نظریه زبان دینی توماس آکوئیناس کل زبان دین، تمثیلی دانسته شده است، که علاوه بر ناسازگاری درونی این نظریه، اشکالات فراوانی نیز به آن وارد است و نمی تواند معرفت جدیدی در باب تحلیل اوصاف الهی ارائه کند.کلید واژگان: تمثیل, تحلیل اوصاف الهی, علامه طباطبایی, توماس آکوئیناس, زبان دین}The conceptual analysis of God’s attributes or religious language in Christian and Islamic Theology is of a long history. The subject has different various approaches in the contemporary philosophy of religion. Allame Tabatabaee and Aquinas’ approaches of the religious language are cognitive and factual. According to Tabatabaee, the structure of religious language and ordinary language bear similarities. Like ordinary language in which used techniques and figures of speech as analogy, Allame Tabatabaee confirms analogy in religious language stems from reality used for better understanding. On the other hand, Aquinas’ theory considers religious language unreal. Suffering from inconsistency, the theory made a great deal of objections and failed to present a new knowledge of God’s attributes.Keywords: analogy, Divine attributes, Allame Tabatabaee, Thomas Aquinas, religious language}
-
از مسائل مهم در کلام، فلسفه و عرفان نظری، ماهیت نداشتن خدای متعال است. این مسئله بر مبانی عمیق عقلی استوار است و آثار دینی و اعتقادی فراوان و تاثیر ژرفی بر فهم بهتر برخی از آیات و روایات دارد.
بیشتر مخالفان این مسئله، متکلمان اند. علت اصلی مخالفت آنها عدم درک صحیح از مفهوم اشتراک معنوی وجود می باشد. ازآنجاکه این قاعده فلسفی است، روش تحقیق آن تحلیلی منطقی خواهد بود. تامل در مبانی و ساختار منطقی و معنایی ادعاها و لوازم منطقی و معنایی آنها عمده ترین ابزار تحلیل است.
کلید واژگان: ماهیت, وجود, اصالت, انیت, تحلیل گزاره ای, ضرورت ذاتی, گزاره حقیقه}One of the most problems in Kalam, philosophy and theoretical mysticism lies in God`s purity of quiddity. The problem has been established upon precise reasonable principles. This reasonable rule is of considerable affect in understanding some Quranic verses. Theologians, however, have opposed the rule. It can be said that the main cause for their opposition lies in their misunderstanding of the meaning of existence. The method of study in the paper is logico-analytical, the one appropriate for philosophical problems. Reflecting on the bases and logical structure of the claims and their ends is the main instrument for the study.Keywords: Quiddity, existence, essentiality, essence, propositional analysis, essential necessity, proposition of the truth}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.