به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مسعود ایوبی فر

  • مسعود ایوبی فر، اشور محمد قره باش*، جواد بیات، فریبا فریور
    سابقه و هدف

    مصرف گیاهان و علوفه های مرتعی و فرآورده های فرعی کشاورزی با کیفیت پایین در نشخوارکنندگان، به دلیل قابلیت هضم پایین و کمبود مواد مغذی نمی تواند عملکرد حیوان را حفظ کند. از این رو، به نظر یافتن منابع جدید خوراکی که ممکن است پتانسیل استفاده به عنوان خوراک دام را داشته باشند، ضروری می باشد. بنابراین، یک راه جهت کاستن از این کمبودها استفاده از علوفه های در حال رشد مانند کنگر می باشد. کنگر از مهمترین گیاهان مرتعی بوده که می تواند در تغذیه دام استفاده شود. کنگر گیاهی شناخته شده با ارزش تغذیه ای بالا بوده و قابلیت انخاب بالایی تسط حیوانات علفخوار دارد. به آب هوای سرد و خشک مقاوم بوده و در برابر تغییرات دمایی بسیار سازگار می باشد. این گیاه با توجه به این خصوصیات در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک پراکنش داشته و می تواند در تغذی نشخارکنندگان مورد استفاده قرار بگیرد. لذا، هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از افزودنی های مختلف بر ترکیب شیمیایی، خصوصیات تخمیری و مولفه های تولید گاز و قابلیت هضم سیلاژ کنگر در شرایط برون تنی بود.

    مواد و روش ها

    علوفه کنگر در مرحله گلدهی برداشت و توسط چاپر به قطعات حدود 4-3 سانتی متری خرد شد. گیاه کنگر جمع-آوری شده در سه تکرار در کیسه های پلاستیکی به صورت دستی فشرده و سیلو شدند. سیلوهای پر شده در دمای اتاق نگهداری و برای مدت 3، 7، 21 و 45 روز سیلو شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) سیلاژ کنگر (شاهد، بدون افزودنی)، 2) سیلاژ کنگر + افزودنی ملاس (5 درصد ماده خشک)، 3) سیلاژ کنگر + افزودنی اسید آلی (10 درصد ماده خشک)، 4) سیلاژ کنگر + افزودنی آرد جو (10 درصد ماده خشک) و 5) سیلاژ کنگر + افزودنی قصیل جو (20 درصد ماده خشک) بودند. بعد از سپری شدن زمان معین سیلو کردن، سیلوها باز و نمونه ها با هم مخلوط و در دمای 60 درجه سانتی گراد در آون به مدت 48 ساعت خشک شدند. ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. داده ها توسط نرم افزار SAS تجزیه شدند. برای مقایسه میانگین ها از آزمون حداقل تفاوت معنی دار (LSD) استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که افزودنی های مختلف تاثیر معنی داری بر ترکیب شیمیایی سیلاژ کنگر داشت (05/0<P). از این نظر سیلاژ کنگر + آرد جو دارای ماده خشک و ماده آلی بالاتر بود. بین تیمارهای آزمایشی از نظر فراسنجه های تخمیری pH و نیتروژن آمونیاکی نیز اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0<P). از این لحاظ تیمار سیلاژ دارای افزودنی ملاس از pH پایین تری برخوردار بود. از نظر پایداری هوازی سیلاژهای حاوی افزودنی اسید آلی بالاترین (42 ساعت) و سیلاژهای دارای افزودنی قصیل جو پایین ترین (5/31 ساعت) پایداری هوازی را داشتند. در بین تیمارها از نظر پارامترهای تولید گاز اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0<P) و تیمار دارای افزودنی آرد جو در روز 3 پس از سیلو، بالاترین مقدار پتانسیل تولید گاز، قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر را داشت. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در میان تیمارهای مختلف معنی دار بود (05/0<P). سیلاژ شاهد روز 7 پس از سیلو دارای بالاترین میزان عامل تفکیک و بازده تولید توده میکروبی بود.

    نتیجه گیری

    به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از افزودنی های مختلف در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر قابل ملاحظه ای بر ارزش تغذیه ای سیلاژ کنگر داشت.

    کلید واژگان: افزودنی های مختلف, ترکیب شیمیایی, فراسنجه های تولید گاز, قابلیت هضم برون تنی, سیلاژ کنگر}
    Masoud Aiubifar, Ashoormohammad Gharehbash *, Javad Bayat, Fariba Farivar
    Background and objectives

    Intake of poor quality plants of rangelands and pasture grasses and agriculture by products by ruminants is usually low to maintain animal performance because of their poor digestibility and nutrient deficiency. So, it seems essential to explore new feed resources, which may have potential as an animal feedstuff. So, one possible way to reduce this alimentary deficit is to use of naturally growing forages including Gundelia tournefortii (G. tournefortii). G. tournefortii is one of the most important rangeland plants that can be used to feed livestock. G. tournefortii are known to be a plant with high nutritional value and water content, and are therefore likely to be highly selective for consumption by native herbivores. It is very resistant to cold and dry weather and tolerates high temperature changes. Therefore, due to their diversity, they are able to propagate in large ecological areas and can be dry and semi-arid areas, often as part of forage and even a relatively good source of protein for ruminants. The aim of this study was to evaluate the effect of adding different additives on chemical composition, fermentation characteristics, gas production and digestibility parameters of G. tournefortii silage in a completely randomized design.

    Materials and methods

    Whole forage Gundelia tournefortii were harvested and chopped with a conventional forage harvester under farm condition to length of 3-4 cm. Representative of Gundelia tournefortii forage samples were packed manually, in triplicate into plastic bags. The filled silos were stored at ambient temperature and allowed to ensile for 3, 7, 21 and 45 days. The following treatments were: 1) Gundelia tournefortii silage without any additives (control), 2) control + molasses (5% of DM), 3) control + organic acid (1% of DM), 4) control + barley meal (10% of DM) and 5) control + barley silage (20% of DM). After designated ensiling times, silos were opened and the ensiled forage was mixed thoroughly and then were dried at a 60°C in oven for 48 h and then ground to pass through a 2 mm screen for later analysis.

    Results

    Results showed that different additives had effect on chemical composition of G. tournefortii silage significantly (p<0.05). Treatment G. tournefortii + barley meal had highest dry matter (DM) and organic matter (OM) content compared with others. Fermentation characteristics of silage were affected by different additives (p<0.05) and G. tournefortii treated with molasses had lowest pH. The highest and lowest aerobic stability was observed in organic acid treated silage (42 h) and barley treated silage (31/5), respectively. There were significantly differences among treatments on gas production parameters (P<0.05) and barley meal treated silage (on day 3) had highest gas production potential, organic matter digestibility (OMD) and short chain fatty acid (SCFA). In vitro digestibility of DM and OM were affected by additives (P<0.05). Treatment control (on day 7) had highest partitioning factor, and microbial crud protein efficiency.

    Conclusions

    Overall, these results indicated that in vitro gas production and digesibilty of G. tournefortii silage were improved by the application of molasses and barley silage as additive and its aerobic stability was improved by using acis asetic.

    Keywords: Different Additives, Chemical composition, gas production, Digestibility in Vitro, Gundelia tournefortii silage}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال