فهرست مطالب منصوره سادات گل محمدی
-
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال پانزدهم شماره 4 (پیاپی 87، Apr 2017)، صص 225 -230مقدمه
چسبندگی های غیرطبیعی جفت یکی از علل خونریزی های شدید رحمی و شایع ترین علت هیسترکتومی بعد از زایمان می باشد. از ریسک فاکتورهای مهم آن جراحی های قبلی رحم و جفت سر راهی است که با توجه به افزایش آمار سزارین شیوع آن در حال افزایش است. با شناسایی چسبندگی غیرطبیعی جفت و برنامه ریزی دقیق برای زمان و مکان ختم بارداری می توان مورتالیتی و موربیدیته ناشی از عوارض چسبندگی را کاهش داد.
هدفهدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی کالر داپلر و MRI در تشخیص چسبندگی های غیر طبیعی جفت می باشد.
موارد و روش هادر این مطالعه برای 82 بیمار پرخطر از نظر چسبندگی غیرطبیعی جفت سونوگرافی کالر داپلر و MRI انجام شد. نتایج این اقدامات با نتایج بالینی حین سزارین و پاتولوژی نهایی جفت و رحم، از نظر چسبندگی غیرطبیعی جفت مقایسه شد. ارزش تشخیصی سونوگرافی داپلر و MRI با هم مقایسه شدند.
نتایجمتوسط سن بیماران 32 سال بود، متوسط تعداد حاملگی ها در این بیماران حاملگی سوم بود، %46 بیماران جفت پرویا داشتند و %96 سابقه جراحی قبلی رحم را ذکر می کردند، %20 (17 بیمار) بیماران دارای جسبندگی غیرطبیعی جفت بودند. در مطالعه حاضر حساسیت داپلر %87 و حساسیت MRI %76 بود (37/0=p). ویژگی سونوگرافی داپلر و MRI در تشخیص چسبندگی های غیرطبیعی جفت به ترتیب %63 و %83 بود (01/0=p).
نتیجه گیریدر بیماران پرخطر از نظر چسبندگی های غیرطبیعی جفت انجام سونوگرافی کالرداپلر به عنوان اولین روش تشخیصی توصیه می شود. در صورت یافته های غیرقطعی در سونوگرافی داپلر، با توجه به اختصاصیت بالای MRI این روش به عنوان روش تشخیصی تکمیلی توصیه می شود.
کلید واژگان: چسبندگی غیر طبیعی جفت, سونوگرافی داپلر, MRI}BackgroundPlacenta adhesive disorder (PAD) is one of the most common causes of postpartum hemorrhage and peripartum hysterectomy. The main risk factors are placenta previa and prior uterine surgery such as cesarean section. Diagnosis of placenta adhesive disorders can lead to a decrease of maternal mortality and morbidities.
ObjectiveThe purpose of this study was to compare the accuracy of color Doppler ultrasonography and magnetic resonance imaging (MRI) in the diagnosis of PADs.
Materials And MethodsIn this is cross-sectional study, Eighty-two pregnant women who were high risk for PAD underwent color Doppler ultrasound and MRI after 18 weeks of gestation. The sonographic and MRI findings were compared with the final pathologic or clinical findings. P
ResultsMean maternal age was 31.42±4.2 years. The average gravidity was third pregnancy. 46% of patients had placenta previa. The history of the previous cesarean section was seen in 79 cases (96%). The diagnosis of placenta adhesive disorder was found in 17 cases (21%). Doppler sonography sensitivity was 87% and MRI sensitivity was 76% (p=0.37). Doppler sonography specificity was 63% and MRI specificity was 83% (p=0.01).
ConclusionWomen with high-risk factors for PAD should undergo Doppler ultrasonography at first. When results on Doppler sonography are equivocal for PAD, MRI can be performed due to its high specificity
Keywords: Placenta previa, Color Doppler ultrasonography, Magnetic resonance imaging}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.