به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب منیژه میان آبادی

  • آیدین مرزبان، باقر سید علیپور *، منیژه میان آبادی، علی طراوتی
    مقدمه
    نیکل و ترکیبات نیکل به طور گسترده ای در صنعت، نانوپزشکی و رادیوتراپی استفاده می شود. با این حال، سمیت نانوذره نیکل و ترکیبات نیکل هنوز به طور کامل مشخص نیست. در این مطالعه، سمیت نانوذره اکسید نیکل و اکسید نیکل با استفاده از روش های تشخیصی پزشکی همانند تست های بیوشیمیایی و تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد در موش مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 49 موش صحرایی نر به صورت تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل و شش گروه تیمار (سه گروه با نانوذره اکسید نیکل و سه گروه با اکسید نیکل) در غلظت های10، 25 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی به مدت هشت روز متوالی انجام شد. پس از پایان یافتن دوره تزریق خون گیری از قلب موش ها انجام شد و فعالیت آنزیم های کبدی خون اندازه گیری شد. پس از کالبدشکافی موش ها، بافت کبد جهت بررسی هیستوپاتولوژی با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 به روش آنالیز واریانس یک طرفه (آنوا) و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که میزان فعالیت آنزیم های لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالن فسفاتاز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری داشته است (05/0>P). مطالعه آسیب شناسی طیفی از تغییرات هیستوپاتولوژیک از جمله اینفیلتریشن سلول های آماسی، پرخونی و سیروز را در بافت کبد نشان داد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض دوزهای مختلف اکسید نیکل و نانوذرات اکسید نیکل می تواند درجات مختلفی از آسیب های کبدی را در مسیر وابسته به دوز القاء کند. بنابراین، افزایش غلظت آنزیم های کبدی و تغییرات هیستوپاتولوژی کبد سمیت نانوذره اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل را تائید می کند.
    کلید واژگان: اکسید نیکل, نانوذره اکسید نیکل, تست های بیوشیمیایی, هیستوپاتولوژیک, موش صحرایی}
    Aidin Marzban, Bagher Seyedalipour*, Manijeh Mianabadi, Ali Taravati
    Introduction
    Nickel (Ni) and nickel compounds are widely used in industry, radiotherapy and nanomedicine. However, the toxicity of NiO nanoparticles is yet to be fully elucidated. In this study, we evaluated the toxicity of NiO and NiO nanoparticles (NiONPs) using basic medical diagnostic tools, such as biochemical tests and histopathological changes of liver in rats.
    Methods
    In this experimental study, 49 male rats were divided randomly into seven groups (n=7), including one control group and six experimental groups (three experimental groups received NiONPs and three experimental groups received NiO intraperitoneally) with doses of 10, 25 and 50 mg/kg for 8 days. After 8 days, blood samples were collected from heart and liver enzyme activity assay was performed on serum sample. Livert issue for histopathological evaluation were stained with hematoxylin and eosin. Data were analyzed using ANOVA and Tukey test with SPSS21 software at significant level of P
    Results
    The results showed that enzyme activity of AST, ALT, ALP and LDH in different doses NiO NPs and NiO increased in compared to control group (p
    Conclusion
    The results of this study demonstrate that exposure to different doses of NiONPs and NiO can induce different degrees of damage in a dose dependent manner. Thus, increasing level of liver enzymes and histopathological changes confirmed NiONPs and NiO toxicity.
    Keywords: NiO Nanoparticles, Nickel Oxide, Biochemical Tests, Histopathological, Rat}
  • مرتضی مفید بجنوردی، مهناز اقدسی، منیژه میان آبادی، محبت نداف
    افدرا (Ephedra major Host) درختچه ای دو پایه متعلق به خانواده افدراسه و از بازدانگان پیشرفته است که خواص دارویی متعددی از آن شناخته شده است. هدف از این تحقیق بررسی برخی مواد موثره در پایه های نر و ماده در طول ماه های مرداد تا مهر است. به این منظور پایه های نر و ماده به طور جداگانه از رویشگاه طبیعی آن واقع در ارتفاعات بجنورد جمع آوری و خشک شدند. سپس عصاره متانولی به روش خیسانیدن استخراج و میزان آلکالوئید کل، افدرین، فنل کل، فلاونوئید کل و تانن کل نمونه های گیاهی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان آلکالوئید کل و افدرین در طی ماه های مختلف و بین پایه های نر و ماده تفاوت معنی داری داشت. بیشترین میزان آلکالوئید کل در نمونه جمع آوری شده از پایه ماده در ماه مهر بود. همچنین نتایج بدست آمده از HPLC نشان داد که میزان افدرین در این گیاه از 5/1 تا 99/1 میلی گرم بر گرم وزن خشک در ماه های مورد بررسی متغیر بود. بیشترین میزان افدرین در نمونه های برداشت شده از پایه نر در ماه مرداد دیده شد. همچنین میزان فنل کل، فلاونوئید کل و تانن کل در طی ماه های مختلف به ترتیب بین 13/41-5/31، 81/5-51/3 و 46/24-57/15 میلی گرم بر گرم وزن خشک بود. این نتایج نشان داد که میزان فنل فقط در ماه مهر، میزان فلاونوئید کل، در ماه های شهریور و مهر و میزان تانن کل در ماه های مرداد و شهریور بین پایه های نر و ماده تفاوت معنی دار داشت.
    کلید واژگان: افدرا (Ephedra major Host), آلکالوئید, افدرین, پایه نر, پایه ماده}
    M. Mofid Bojnoordi, M. Aghdasi, M. Mianabadi, M. Nadaf
    Ephedra, belonging to the Ephedraceae family of gymnosperms, is a dioecious shrub, which has different medicinal properties. The purpose of this study was to compare some secondary metabolites of male and female stems of Ephedra major during August to October months. The male and female samples were collected from Bojnoord highlands and then were dried. The methanolic extract was separated by solvent method and total alkaloid, ephedrine, total phenol, total flavonoid and tannin levels were measured in collected samples. The measurement of total alkaloid and ephedrine content showed significant difference between male and female stems during different months. The highest amount of total alkaloid was obtained in samples collected from male stem during October month. While, the highest level of ephedrine was observed in samples collected in both male and female stems during August month. The data from HPLC analysis showed that ephedrine content ranged from 1.5 to 1.99 mg/g dry weight. Meanwhile, total phenol, total flavonoid and total tannin content ranged from 31.5-41.13, 3.51-5.81 and 15.57-24.46 mg/g dry weight, respectively. The obtained results revealed that there was significant difference between male and female stems in total phenol just in October, total flavonoid in September and October, and total tannin in August and September.
    Keywords: Ephedra major Host, alkaloid, ephedrin, male stem, female stem}
  • مهناز اقدسی، منیژه میان آبادی، مرتضی مفید بجنوردی، محبت نداف
    افدرین مهمترین الکالویید گیاه افدرا (Ephedra major) است که در درمان بیماری آسم مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی امکان کشت بافت این گیاه به منظور تولید کالوس و افدرین است. در این تحقیق اثر غلظت های مختلف 2،4-D وKin (0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) بر روی تولید کالوس قطعات جداکشت ساقه مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش در قالب طرح تصادفی انجام شد.به این منظور بذرها پس از جمع آوری از ارتفاعات بجنورد در گلدان های حاوی خاک جنگل کشت شدند. قطعات جدا کشت ساقه از گیاهچه های 5 ماهه جدا و پس از ضدعفونی در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی غلظت های مختلف 2،4-D و Kin کشت شدند. نتایج نشان داد قطعات جدا کشت ساقه در محیط کشت حاوی 5/0 و 5/0 میلی گرم در لیتر 2،4-Dو Kin بیشترین درصد کالوس زایی و آلکالوئید کل را نشان دادند. اندازه گیری افدرین به روشHPLC نشان داد که بیشترین میزان افدرین (053/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک) در کالوس های تولید شده در محیط کشت حاصل از تیمار 2 و 5/0 میلی گرم در لیتر از هورمون های 2،4-D و Kin تولید شد.در مجموع نتایج حاضر نشان داد که در شرایط کشت بافت می توان از کالوس حاصل از قطعات جدا کشت افدرین تولید کرد.
    کلید واژگان: آلکالوئیدکل, افدرین, کالوس, افدرا}
    Mahnaz Aghdasi, Manijeh Mianabadi, Morteza Mofid Bojnoordi, Mohabat Nadaf
    Ephedrin is the most important alkaloid in Ephedrawhich used as anti-asthmatic medicine. The aim of current study was optimization of callus induction for ephedrine production in tissue culture condition. In the current work the effect of different concentration of 2,4-D and Kin (0, 0.5, 1 and 2 mg/l) was investigated on callus induction of stem explants. The experiment was performed in complete randomized test. For this purpose, seeds were collected from Bojnoordelevations and then planted in forest soil. After 5 months, stem explants were transferred to MS medium supplemented with 2,4-D and Kin. The results showed that the highest percentage of callus formation and total alkaloid amount were observed at 0.5 and 0.5 mg/L 2,4-D and Kin. Meanwhile, Ephedrine measurement by HPLC methods showed that the highest amount of ephedrine (0.053 mg/g Dry weight) was observed in callus which induced in MS medium supplemented with 2 and 0.5 mg/l of 2,4-D and Kin.In conclusion, the current result showed that the callus which is produced by the explant can be used to make ephedrine in tissue culture condition.
    Keywords: Total Alkaloids, Callus, Ephedrine, Ephedra major}
  • منیژه میان آبادی، اسماعیل پناهی کوخدان *، عزیزاله جعفری کوخدان، هیبت الله صادقی منصورخانی
    زمینه
    امروزه از ترکیبات خالص گیاهان علیه میکروب ها و سلول های سرطانی استفاده می شود. هدف از این مطالعه اندازه گیری و مقایسه سمیت سلولی و خاصیت ضد سرطانی دو گونه دافنه، بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از آزمون های کشندگی میگوی آب شور Artemia urmiana و دفع رنگ تریپان بلو بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت طرح آزمایشی انجام گرفت. تعداد106 سلول از سلول های سرطانی رده K562 وMCF-7 در سه تکرار در ظروف کشت سلولی حاوی محیط کشت ریخته و به مدت 24 ساعت انکوبه شدند و با رقت های مختلف از عصاره گیاهی و مواد خالص برای 24 ساعت تیمار گردیدند. میزان تکثیر و بقای سلولی با تست دفع رنگ تریپان بلو تعیین گردید. تفریخ لارو با استفاده از سیست خریداری شده از پژوهشکده آرتمیای ارومیه، دانشگاه ارومیه برای ارزیابی سمیت سلولی انجام گرفت. لاروهای زنده میگو در مجاورت غلظت های مختلف عصاره قرار گرفتند و تعداد لاروهای زنده و مرده پس از 24 ساعت شمارش شدند و بر اساس این داده ها میزان کشندگی 50 درصد هر عصاره تیمار ارزیابی شد.داده ها با آنالیز واریانس و پروبیت تجزیه وتحلیل شدند.
    یافته ها
    میزان مهار کنندگی 50 درصد تکثیر ترکیب بتولین و بتولینیک اسید به ترتیب در سلول های سرطانی رده (K562 (21/1±5/8 نانو مولار و (67/ 0±2/ 12 نانو مولار)، رده MCF-7 (11 /1±04/ 18 نانو مولار و 37/ 0±47 /21 نانو مولار) اندازه گیری شد. عصاره هیدرواتانولی دافنه ماکروناتا و دافنه الوئیده اثر کشندگی قوی بر میگوی آب شور داشتند به طوری که دوز کشندگی 50 درصد آن ها به ترتیب 16/ 0±01/ 2 میلی گرم وزن خشک بر میلی لیتر و 88/ 0±37/ 2 میلی گرم وزن خشک بر میلی لیتر بود. در هر دو آزمایش، میزان تاثیر مواد گیاهی رابطه مستقیمی با غلظت آن ها داشت. (05/ 0>P).
    نتیجه گیری
    مطابق نتایج، در بین چهار نوع تیمار اعمال شده بتولین و دافنه ماکروناتا موثرین ترین مواد گیاهی می باشند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که گیاه دافنه ماکروناتا حاوی ترکیبات سمی و ضد سرطان بیشتری از دافنه الوئیده است.
    کلید واژگان: دافنه الوئیده, دافنه ماکروناتا, بتولین, بتولینیک اسید, سمیت سلولی}
    Maneje Mianabadi_Esmaeal . Panahi Kokhdan*_Azizolah Jafari Kokhdan_Hebatollah Sadeghi Mansourkhani
    Background
    Nowadays، toxic compounds derived from plants used against microbes and cancer cells. The aim of this study was to evaluate cytotoxicity and anticancer activity of two species of Daphne، Betulin and Betulinic acid by Artemia urmiana Brine Shrimp Lethality Test (BSLT) and trypan blue exclusion method.
    Material And Methods
    This study was conducted as the experimental design. 106 cells of K562، MCF-7 cancerous cell line in triplicate were poured into the cultured dishes containing medium and incubated for 24 hour. Cells were treated with various concentration of the plant extract and plant compound for for 24 hour. Cell viability was assessed using trypan blue dye exclusion method. Cytotoxicity evaluation was performed using larvae hatched cysts were purchased from Artemia Research Center، Urmia University. Live shrimp larvae were treated with different concentrations of extract and the numbers of live and dead larvae were counted after 24 hours. lethal concentration %50 (LC50) of any extracts on live larvae based on the data w Was obtained. The data were analyzed using the Varience and Probit analysis.
    Results
    inhibition proliferation 50% of Betulin، and Betulinic acid in treated cells line K562 (5. 8±1. 2 1nM، 12. 2±0. 67 nM، respectively) and MCF-7 (18. 04±1. 11 nM، 21. 47±0. 37 nM) were measured. Hydro ethanol extracts of Daphne mucronata and Daphne oleoides exhibited potent brine shrimp lethality with lethal dose 50 % of them was 2. 01±0. 16 mgDW/ml، 2. 37±0. 88mgDW/ml respectively. In both tests، the effect of plant material was directly related to their concentration.
    Conclusion
    According to the results، Daphne mucronata and Betulin were the most effective herbal substance. Thus، we can conclude that Daphne mucronata contains anticancer and toxic compounds.
    Keywords: Cytotoxicity, Betulin, Betulinic acid, Daphne oleoides, Daphne mucronata}
  • منیژه میان آبادی، اسماعیل پناهی، هیبت الله صادقی *، عزیز الله جعفری
    زمینه
    امروزه از گیاهان خانواده دافنه (تیمه لئاسه) علیه میکروارگانیسم ها و سلول های سرطانی استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات دو گونه دافنه و ترکیبات خالص شده بتولین و بتولینیک اسید موجود در این دو گونه بر ژنوم و چرخه سلولی سلول های رده K562 است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی به صورت تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تعداد 106 سلول رده K562 با عصاره گیاهان دافنه ماکروناتا، دافنه الوئیده و ترکیبات بتولین و بتولینیک اسیدی برای 24 ساعت تیمار شدند. سپس، سلول ها توسط اتانول 70 درصد تثبیت گردید و 30 دقیقه قبل از آنالیز توسط دستگاه فلوسیتومتری با پروپدیوم یدید رنگ شد. جهت استخراج DNA سلول های سرطانی، از روش نمکی میلر با کمی تغییرات استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس و دانت توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16 تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    درصد توقف سلول های سرطانی در فاز G0/G1 تحت تیمار با دافنه ماکروناتا (59.11±1.16 درصد)، دافنه الوئیده (1.03±58.25 درصد)، ترکیبات بتولین (51.68±0.43 درصد) و بتولینیک اسید (52.05±0.31 درصد) نسبت به کنترل (42.94±0.23 درصد) افزایش نشان داد. این در حالی بود که بیشترین درصد سلول های کنترل در فار (S (0.16±51.06 بودند. الکتروفورز ژنوم سلول های K562 نشان داد که باند DNA سلول های تحت تیمار گیاهی کشیده و ممتد و در کنترل بدون کشیدگی است. بیشترین حالت کشیدگی باند DNA در اثر بتولین و کمترین آن در تیمار دافنه ماکروناتا مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    داده ها نشان داد که مواد گیاهی دافنه باعث مهار چرخه سلولی در فاز G1 و آسیب به DNA می گردند. در واقع این نتایج نشان می دهد که چندین عامل موثر در مواد گیاهی دافنه وجود دارند که به DNA آسیب می رسانند و در نهایت عبور سلول از نقطه کنترل، مهار و در غلظت های بالاتر مرگ سلولی تسهیل می گردد.
    کلید واژگان: دافنه الوئیده, دافنه ماکروناتا, توقف چرخه سلولی, بتولین, بتولینیک اسید, فرگمانتاسیون DNA}
    Maneje Mianabadi, Esmaeal Panahi, Hibatola Sadeghi*, Azizola Jafari
    Background
    Nowadays, the plant of Daphne family (Thymelaeacea is used against microorganisms and cancerous cells. The purpose of this study was to investigate the effects of two Daphne species and purified betulin and betulinic acid on K562 genome and the cell cycle.
    Materials And Methods
    This Study was conducted in a complementary randomized design with three replications. 106 K562 cells were treated with Daphne mucronata, Daphne oleides, betulin and betulinic acid for 24 hours. Then, cells were fixed in 70% ethanol and were stained with pripidium iodide 30 min before analysis by flow cytometery. To extract the DNA of cancer cells Miller saline method with little change was used. Data were analyzed with SPSS. version 16 by ANOVA and Dunnett.
    Results
    Percentage of cancer cells that were treated with Daphne mucronata (59.11±1.16%), Daphne oleides (58.25±1.03%), betulin (51.68±0.43%), and betulinic acid (52.05±0.31%) increased in the G0/G1 phase compared to the control (42.94±0.23%). While most percentage the control cells (51.06±0.16%) were present in S phaseElectrophoresis of genomic DNA of K562 cell lines revealed band boarding and smearing under the effect of plant material. However, a clear sharp band of DNA was seen in control samples. The lowest and highest smeared band was observed in treated cells with Betulin and Daphne mucronata, respectively.
    Conclusion
    Data showed that materials and compounds of Daphne, block cells in G1 phase and will cause damage to DNA. In fact, these results indicate that there are several effective factors in two species Daphne extract which damage DNA integrity and inhibit cell transfer from control point and can facilitate cell death at higher concentrations.
    Keywords: Daphne oleoides, Daphne mucronata, cell cycle arrest, Betulin, Betulinic acid, DNA fragmentation}
  • مرتضی مفید بجنوردی، مهناز اقدسی*، منیژه میان آبادی، محبت نداف
    ارمک (Ephedra major) درختچه ای دوپایه متعلق به خانواده افدراسه است. امروزه مشخص شده است که بیشترین اثرات درمانی ارمک مربوط به آلکالوئیدهای افدرین است که در ساقه های سبز تجمع می یابد. هدف از این تحقیق بررسی جوانه زنی گیاه ارمک در شرایط گلخانه و میزان الکالویید کل و افدرین آن است. بذرهای گیاه از ارتفاعات بجنورد جمع آوری و بر روی کاغذ صافی مرطوب و محیط موراشیگ و اسکوگ(MS) تحت دو شرایط کنترل و تیمار سرما کشت شدند. نتایج نشان داد که تیمار سرما اثر معنی داری بر جوانه زنی بذرها ندارد. به منظور تعیین شرایط بهینه جوانه زنی، آزمایش دیگری در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با شش تیمار بستر کشت (خاک جنگل، خاک جمع آوری شده از منطقه بجنورد، مخلوط خاک جنگل و خاک بجنورد، کوکوپیت، کمپوست و ماسه) و با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در خاک جنگل(90%) و در بستر کمپوست(8%) مشاهده می شود. همچنین گیاهچه های رویش یافته در خاک جنگل بیشترین طول ریشه و ساقه و وزن خشک و تر ساقه و ریشه را نشان دادند. از طرفی دیگر میزان الکالویید کل در ساقه گیاهان 5 ماهه ارمک رشد یافته بر روی خاک جنگل 1/04 میلی گرم بر گرم وزن خشک بوده در حالی که در ریشه مقدار الکالویید کل 0/04 میلی گرم بر گرم وزن خشک است. نتایج حاصل از HPLC نیز نشان داد در حالیکه میزان افدرین در ریشه بسیار ناچیز است، میزان افدرین در ساقه 04/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک است.
    کلید واژگان: الکالویید, ارمک, افدرین, جوانه زنی, دانه}
    Morteza Mofid Bojnoordi, Mahnaz Aghdasi *, Manijeh Mianabadi, Mohabat Nadaf
    Ephedra is a dioecious shrub belongs to the Ephedraceae family. Almost all commercial applications of Ephedra extracts is derived from the ephedrine alkaloids found in the evergreen stems. The purpose of this study was to investigate seed germination in green house condition and total alkaloid and ephedrine amounts measurement. The Ephedra seeds were collected from Bojnoord region and germinated on the wet paper and MS medium under control and cold treatment conditions. The results revealed that cold treatment did not show any significant effect on seed germination. To determine optimum condition for Ephedra seed germination, another experiment was performed in complete randomized design with 6 different medium culture (forest soil, Bojnoord soil, a mixture of forest and Bojnoord soil, coco peat, compost and sand) and 4 replicates. The obtained results showed that the maximum (90%) and minimum (8%) percent of seed germination was observed on forest soil and compost medium, respectively. Meanwhile the highest dry and fresh weight of shoot and root was obtained in plantlets that were grown on forest soil. On other hands, total alkaloid level in the stem organ plants that were grown on forest soil was 1/04 mg/g dry weight, but in root organ it was 0/04 mg/g dry weight. Data from HPLC analysis revealed that while root is depleted of ephedrine, the ephedrine amount in stem organ is 0.04 mg/g dry weight.
    Keywords: Ephedra major, germination, seed, total alkaloids, ephedrine}
  • اسماعیل پناهی کوخدان، منیژه میان آبادی*، هیبت الله صادقی منصورخانی، مهناز خلفی
    زمینه و هدف
    تغییر فعالیت آلکالین فسفاتاز، یکی از علایم مهم در بسیاری از بیماری ها می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو گونه دافنه، بتولین و بتولینیک اسید بر فعالیت آلکالین فسفاتاز در دو رده سلول K562 و MCF-7 بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، تعداد 106 سلول از دو رده سلول سرطانی K562 وMCF-7 در ظروف کشت سلولی در دمای 37 درجه سانتی گراد و 5 درصد دی اکسید کربن با دوزهای نزدیک به IC50 مواد گیاهی تیمار شد. میزان بقای سلول ها، فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز داخل و خارج سلولی و میزان پروتئین کل در هر تیمار بررسی گردید. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس چند متغیره ای تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    فعالیت آلکالین فسفاتاز داخل سلولی رفتار متفاوتی نسبت به فعالیت آلکالین فسفاتاز خارج سلولی نشان داد(01/0>p). بیشترین افزایش درصد فعالیت آلکالین فسفاتاز داخل سلولی در دو ردهK562 وMCF-7 مربوط به تیمار با دافنه ماکروناتا به ترتیب 339 و 236 درصد بود. در حالی که، کمترین کاهش فعالیت آلکالین فسفاتاز خارج سلولی مربوط به اثر بتولین در دو رده سلولی K562 وMCF-7 به ترتیب 4/3 و 6/5 درصد نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    افزایش غیره منتظره فعالیت آلکالین فسفاتاز داخل سلولی تحت اثر دوگونه دافنه، ماده خالص بتولین و بتولینیک اسید می-تواند ناشی از تغییر در ترکیب اجزای غشای پلاسمایی و افزایش پروتئین های متصل نشده به غشاء یا ایجاد شکل فعال تر آلکالین فسفاتاز درون سلولی باشد.
    کلید واژگان: دافنه الوئیده, دافنه ماکروناتا, آلکالین فسفاتاز, بتولین, بتولینیک اسید}
  • مهناز اقدسی، سحر ایری، منیژه میان آبادی
    خارمریم گیاهی دولپه از خانواده آفتاب گردان است که در صنایع داروسازی اهمیت فراوان دارد. ماده موثره این گیاه سیلیمارین نام دارد که ترکیبی از انواع فلاونولیگنان ها است. هدف از تحقیق حاضر القا نوپدیدی ریشه در قطعات جداکشت ساقه به عنوان منبع مناسب تولید سیلیمارین است. به این منظور قطعات ساقه جوان در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 36 غلظت متفاوت از ایندول-3-بوتیریک اسید (IBA) و نفتالن استیک اسید(NAA) کشت داده شدند. نتایج نشان داد که بالاترین طول ریشه و بالاترین درصد ریشه زایی در تیمار 1/0 میلی گرم در لیتر IBA وNAA دیده می شود. سپس ریشه های تولید شده به محیط کشت مایع انتقال داده شد و پس از تولید ریشه های بیشتر تحت تیمارهای مختلف حجم محیط کشت، نور و تاریکی و pH های مختلف کشت شدند. بررسی اثر فاکتور حجم محیط کشت بر روی رشد ریشه و تولید سیلیمارین تفاوت معنی داری را نشان نداد. نتایج نشان داد که نور باعث افزایش رشد و نیز میزان سیلیمارین در ریشه ها شده است. همچنین تولید سیلیمارین در ریشه کشت شده در محیط کشت مایع نشان داد که pH بهینه در تولید سیلیمارین 7 است.
    کلید واژگان: خارمریم, سیلیمارین, کشت ریشه, فلاونولیگنان, محیط کشت مایع}
    Mahnaz Aghdasi', Sahar Iri, Manijeh Mianabadi
    The Silybium marianum is the dicotyledonous herbs of the Asteraceae family that is important in medical industry. The biological active compound of Silybium marianum is a mixture of several flavonolignals generally known as silymarin. The purpose of current research is root formation induction in hypocotyls explants in medium culture. The young shoots were cultured on MS medium containing different concentrations of indole-3-butyric (IBA) and Naphtalene acetic acid (NAA). The results indicated that the highest root formation percentage and root length were observed in young shoots which were treated in MS medium supplemented with 0. 1 mg/l IBA and NAA. Then produced roots were transferred to liquid medium. After root growth، roots were subjected to different volumes of medium culture، light and dark treatments and different pH medium. The effect of volumes of culture medium did not showed any significant difference on root growth and silymarin production. Results showed that light treatment induced more silymarin in production compared to dark treatment. Also the culture medium with pH=7 was superior to other pH for silymarin production.
    Keywords: flavonolignan, liquid culture medium, root culture, silymarin, Silybium marianum}
  • اقدس پسرکلو، محمدباقر باقریه نجار، منیژه میان آبادی، علی ستاریان، امین باقی زاده

    در این مطالعه تنوع ژنتیکی 6 جمعیت کلپوره (Teucrium polium) جمع آوری شده از استان های گلستان، خراسان شمالی و سمنان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از برگ-های جوان، DNA ژنومی استخراج شد و واکنش PCR با استفاده از 8 آغازگر RAPD بر روی DNA ژنومی جمعیت های مورد مطالعه انجام گردید. براساس نتایج، در مجموع 68 نوار تشکیل شد که 61 نوار (71/89 درصد) چندشکلی نشان دادند. پس از تهیه ماتریس صفر و یک از نوارها با استفاده از نرم افزار NTSYS-pc و ضریب تشابه جاکارد، ماتریس تشابه محاسبه و تجزیه خوشه ایبه روش UPGMA انجام شد. محدوده تشابه ژنتیکی ژنوتیپ ها بین 33/0 تا 58/0 بدست آمد. جمعیت رامیان بیشترین تفاوت را با سایر جمعیت ها نشان داد و در گروهی مجزا قرار گرفت. بیشترین شباهت نیز بین جمعیت مراوه تپه و گرماب مشاهده شد. نتایج این مطالعه اطلاعات لازم را برای برآورد سطح تنوع ژنتیکی در مجموعه های ژرم پلاسمی جمعیت های کلپوره مورد بررسی برای استفاده در مطالعات ژنتیکی و اصلاح نباتات فراهم نمود. همچنین نتایج حاصل بیانگر آن است که RAPD روش مناسبی برای ارزیابی تنوع ژنتیکی در میان جمعیت کلپوره می باشد.

    کلید واژگان: کلپوره, تنوع ژنتیکی, نشانگر مولکولی, RAPD}
    A. Pesaraklu, M. Mianabadi, M.B. Bagherieh Najjar, A. Sattarian, A. Baghizadeh

    Genetic diversity of 6 populations of Teucrium polium L., collected from different locations of Iran, was evaluated using random amplified polymorphic DNA (RAPD) data. Total genomic DNA was extracted from young leaves of plants and polymerase chain reaction (PCR) was performed using 8 RAPD primers. Sixty eight bands were obtained of which, 61 bands (89.71%) were polymorphic. All amplified fragments in each sample were scored based on presence (1) or absence (0). Matrix of genetic similarity was calculated by Jaccard's similarity coefficient. Cluster analysis was carried out according to UPGMA algorithm using NTSYS-pc software. The genetic similarity between genotypes ranged from 0.33 to 0.58. Results showed the population Ramian had maximum difference with other populations and classified in a separate group. Maximum similarity was observed between populations Garmab and Maraveh-Tappeh. Our results showed an appropriate level of genetic diversity among the investigated populations. Moreover, our data indicated that the RAPD method is a suitable approach for assessing genetic diversity of T. polium populations with high accuracy.

    Keywords: Teucrium polium L., Genetic diversity, Molecular markers, RAPD}
  • زهرا ضیایی فرد، منیژه میان آبادی*، مهناز اقدسی

    جاشیر (Prangos ferulacea) یک گیاه پایا و معطر از خانواده چتریان است که در بعضی از مناطق ایران به صورت وحشی رشد می کند. هیچ گزارشی در مورد باززایی این گیاه در شرایط درون شیشه ای وجود ندارد. در این مطالعه، اثر هورمون های 2،4-D، کینتین، نفتالن استیک اسید و بنزیل آمینو پورین روی باززایی ساقه و تولید گیاه کامل از قطعات جداکشت ریشه چه، محور زیر لپه، محل اتصال محور زیر لپه به ریشه چه (یقه) و برگ لپه-ای دانه رست های جاشیر در یک طرح کاملا تصادفی با 20 تیمار هورمونی و 3 تکرار در هر تیمار انجام شد. بهترین نتایج ساقه زایی مربوط به قطعات جداکشت یقه تحت تیمارهای 5/0 میلی گرم در لیتر 2،4-D همراه با 1 میلی گرم در لیتر کینتین و 5/0 میلی گرم در لیتر 2،4-D همراه با 5/1 میلی گرم در لیتر کینتین (67 درصد در هر تیمار) بود. ساقه های باززایی شده، در محیط کشتMS پایه فاقد هورمون ریشه زایی نمودند.

    کلید واژگان: Prangos ferulacea, ساقه نوپدید درون شیشه ای, محیط پایه, 2, 4, D, کینتین}
    Z. Ziaee Fard, M. Mianabadi, M. Aghdasi

    Prangos ferulacea (L.) Lindl (Apiaceae) is a permanent and aromatic plant grows wild in some regions of Iran. There are not any reports about plant regeneration of P. ferulacea in vitro. In the present study, the effect of various concentrations of 2, 4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) with kinetin and naphthalene acetic acid (NAA) with Benzyl amino purine (BAP) on shoot and plant regeneration of P. ferulacea radicle, hypocotyl, crown, and cotyledon explants were investigated. The study was designed as a completely randomized design with 20 treatments and 3 replications. The best results of shoot regeneration was recorded case of crown explants in MS medium comprising 0.5 mg/L 2,4-D with 1mg/L Kin and 0.5 mg/L 2,4-D with 1.5 mg/L Kin treatments (67%, in each cases). The regenerated shoots were rooted on basal MS medium without any hormonal treatment.

    Keywords: Prangos ferulacea, In vitro shoot regeneration, 2, 4, D, Kinetin}
  • مهدیه هوشنی، منیژه میان آبادی، مهناز اقدسی، مجید عظیم محسنی
    گیاه عروسک پشت پرده (Physalis alkekengi) از خانواده سیب زمینی (Solanaceae)، منبعی غنی از آنتی اکسیدان های گوناگون است که برای درمان بیماری های متعددی نظیر التهاب و روماتیسم توصیه می شود. در این پژوهش، بخش های مختلف گیاه مانند برگ، غلاف گل، میوه سبز و نارنجی عروسک پشت پرده در طی مراحل مختلف رویش از حوالی تنکابن به صورت تصادفی جمع آوری و ویژگی آنتی اکسیدانتی آن مطالعه شد. فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از آزمون به دام اندازی رادیکال 1و1 دی فنیل-2-پیکریل-هیدرازین، مهارکنندگی اکسیداسیون اسید چرب و قدرت احیا کنندگی آهن سنجش شد. همچنین، میزان فنل، فلاونوئید، کوئرستین، لوتئولین، آنتوسیانین، کاروتنوئید کل آنها نیز تعیین شد. آزمایش های مختلف با 4 تکرار ارزیابی شدند. تکرار نتایج نشان داد که میزان فنل، فلاونوئید و قابلیت احیا کنندگی آهن در برگ به طور درخور توجهی بیشتر از سایر بخش ها بود. بیشترین مقدار کاروتنوئید کل (mg/g FW 45/1±05/10)، فعالیت آنتی اکسیدانی به روش DPPH (g/g FW 214/0±81/1) و مهارکنندگی اکسیداسیون اسید چرب (35/5±53/75 درصد) در میوه نارنجی مشاهده شد. بیشترین مقدار لوتئولین در برگ مرحله میوه سبز (mg/g DW 001/0±198/0) به دست آمد. کوئرستین فقط در برگ مرحله رویشی و گل دهی به ترتیب μg/g DW 05/0±2/9 و 53/0±9 به دست آمد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, عروسک پشت پرده, فلاونوئید, مراحل مختلف رویش}
    Mahdieh Hoshani, Manijeh Mianabadi, Mahnaz Aghdasi, Majid Azim Mohseni
    Physalis alkekengi (Solanaceae) is a rich source of different antioxidants, which has been advised for the treatment of various diseases such as inflammation and rheumatism. In this paper, antioxidant properties of different parts of P. alkekengi including leave, calyx, green and orange fruits randomly collected from around the Tonekabon-Iran were studied. Antioxidant activity of extract was measured with DPPH radical scavenging activity, inhibition of fatty acid oxidation and ferric-reducing antioxidant power. Also, the total phenol, flavonoid, quercetin, luteolin, anthocyanin and carotenoid contents of samples were determined. The tests were conducted in a completely randomized design with 4 replications. The leaves of P. alkekengi contained the most content of the total phenol, flavonoid and ferric-reducing antioxidant power. The maximum of DPPH radical scavenging activity (1.81±0.214 g/gFW), peroxidation fatty acid inhibition (75.53±5.35 %), and total carotenoids content (10.05±1.45 mg/gFw) were observed in orange fruit of P. alkekengi. The highest value of luteolin was measured in the leaves of green fruit stage, and it was 0.198±0.001 mg/gDW. Querccetin was found only in the leaves of vegetative and flowering stages, 9.2±0.05 and 9±0.53 μg/gDw respectively.
    Keywords: Antioxidant, Physalis alkekengi, Flavonoid, Phenolegical stages}
  • مریم شاکری، منیژه میان آبادی*، راضیه یزدان پرست
    مریم نخودی، گیاه دارویی متعلق به خانواده نعناعیان(Laminaceae)است که در طب سنتی برای درمان دیابت، التهاب، اسهال و انواع دیگری از بیماری ها بکار می رود. عواملی چون اهمیت دارویی، برداشت فراوان و مشکل جوانه زنی بذر این گیاه سبب شد تا ضمن بررسی علت کاهش قدرت جوانه زنی بذرها، عوامل موثر بر تحریک جوانه زنی و تکثیر آن از طریق بذر مورد بررسی قرار گیرد. را برای مشخص کردن بهترین شرایط برای تحریک جوانه زنی بذر این گیاه بررسی گردید. فقط 2/2% بذرهای تازه جمع آوری شده بدون تیمار خواب شکنی پس از قرارگیری در دمای 3 ± 25 درجه سانتی گراد در انکوباتور جوانه زدند. در صورتی که قدرت بقای جنین این بذرها 82% بود. بنابراین، بذرهای این گیاه دارای نوعی خواب می باشند که تیمارهای اسید سولفوریک، سرما، ساییدگی با سمباده و ایجاد شکاف برای برطرف کردن آن بکار برده شد. بذرهای تیمار شده و شاهد (بدون اعمال تیمار) روی صفحات کاغذ صافی مرطوب در دمای 3 ± 25 درجه سانتیگراد در انکوباتور قرار گرفتند. سرعت و درصد جوانه زنی بذرها اندازه گیری شد. اعمال تیمار سرما بر بذرها در جوانه زنی بذرهای این گیاه تاثیری نداشت، در صورتی که ایجاد شکاف به طریق مکانیکی با کمک سوزن تشریح در پوسته بذر، ساییدن بذرها با سمباده و 15 دقیقه تیمار با اسید سولفوریک غلیظ به ترتیب 68%، 11% و 2/22% جوانه زنی نشان دادند که نسبت به بذرهای بدون تیمار افزایش قابل ملاحظه ای داشتند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که خواب بذر گیاه مریم نخودی از نوع مکانیکی و ناشی از پوسته غیر قابل نفوذ بذر به آب و گازهاست و سوراخ کردن پوشش بذر، روشی موثر برای برطرف کردن خواب آن می باشد.
    کلید واژگان: مریم نخودی, خواب بذر, جوانه زنی, خراش دهی}
    M. Shakeri, Almoshiri, M. Mianabadi*, R. Yazdanparast
    Teucrium polium L., as a medicinal plant belongs to Laminaceae, has been recognized in traditional medicine for treatment of diabetes, inflammation, diarrhea and etc. Because of medicinal importance of T. polium, propagation of the species by seed was investigated and the best treatment for induction of its seed germination was determined. Intact seeds of the species were germinated in suitable conditions by just 2.2 percentages, whereas seed viability was 82%. Therefore, the majority of the seeds of the species seemed to be under the influence of some types of dormancy. Seed germination increased remarkably by using mechanical scarification, friction with sandpaper and 15 minutes acid sulfuric treatment compared to intact seeds by 68%, 11%, and 22.2%, respectively. The dormancy was not affected by cold treatment. The results indicated seed dormancy of the species is due to presence of hard seed coat. The best treatment for removing the seed dormancy on the species seems to be making small pores on seed coat.
    Keywords: Teucrium polium, Seed dormancy, Germination, Scarification}
سامانه نویسندگان
  • دکتر منیژه میان آبادی
    میان آبادی، منیژه
    استادیار بیوشیمی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال