به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

مهدی عابد کهنموئی

  • آیلا بهرامیان، رامین نگاهداری، مهدی عابد کهنموئی، محمداسماعیل ابراهیمی، کتایون کاتبی، کیمیا گل محمدی، فاطمه دباغی تبریز*
    Ayla Bahramian, Ramin Negahdari, Mahdi Abed Kahnamouei, Mohammad Esmaeil Ebrahimi, Katayoon Katebi, Kimia Golmohammadi, Fatemeh Dabaghi Tabaghi*
  • مهدی عابد کهنمویی، محمد اسماعیل ابراهیمی چهارم، المیرا جعفری نویمی پور، سودابه کیمیایی، مجید جعفری
    زمینه و اهداف
    علی رغم باند قابل قبول ادهزیو رزین های سلف اچ به عاج، نگرانی در باب کارآیی باند آنها به مینا وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دو برابر کردن مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های all-in-one بر استحکام برشی باند رزین کامپوزیت به مینای گاوی بود.
    مواد و روش ها
    176 دندان سالم انسیزور گاوی در این مطالعه استفاده شد. پس از قطع ریشه ها و مانت نمونه ها در رزین آکریلی، مینای سطح لبیال با کاغذ سنباده 240 و 600 گریت ساییده شد. نمونه ها بطور تصادفی به 8 گروه 22 تایی تقسیم شدند. در گروه 1 تا 4، چهار نوع ادهزیو رزین all-in-one به ترتیب شامل (، Clearfil S3 Bond، G Bond Absolute 2و Opti Bond All-In-One) طبق زمان پیشنهادی کارخانه بکار رفت. در گروه 5 تا 8 همان ادهزیو رزین ها در دو برابر زمان پیشنهاد شده توسط کارخانه استفاده شدند. سپس کامپوزیت مربوط به همان نوع ادهزیو رزین درمولد پلاستیکی قرار داده شد و کیور گردید. پس از انجام عمل ترموسایکلینگ آزمون استحکام برشی باند انجام پذیرفت. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس دو عامله آنالیز شدند. در این مطالعه 05/0P< معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به Opti Bond All-In-One و کمترین مقدار مربوط به Absolute 2 بود. نوع ادهزیو رزین و زمان تاثیر آماری معنی داری بر استحکام باند نشان دادند (0005/0P<). همچنین تفاوت آماری معنی داری بین ادهزیو رزین های مختلف بر اساس آزمون دانکن وجود داشت (5 000/0 P<). همین طور اثر تعاملی بین نوع ادهزیو رزین و زمان از لحاظ آماری معنی دار بود (0005/0P<). دو برابر کردن زمان کاربرد تنها در دو گروه G Bond و Clearfil S3 Bond به طور معنی داری باعث افزایش استحکام باند شد (5 000/0 P<) و در دو ادهزیو رزین دیگر تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نوع ادهزیو رزین در استحکام باند به مینا موثر بود و افزایش دو برابری مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های G Bond و Clearfil S3 Bondمنجر به افزایش بارز استحکام باند به مینا شد در حالیکه در سایر ادهزیو رزین ها تفاوتی در استحکام باند ایجاد نکرد.
    کلید واژگان: استحکام باند, ادهزیو رزینall, in, one, مدت زمان افزودن
    Mehdi Abed Kahnamoee, Mohammad Esmaeel Ebrahimi Chaharom, Elmira Jafari Navimipour, Soodabeh Kimyai, Majid Jafari
    Background And Objectives
    Despite acceptable bond strength of self-etch adhesive resins to dentin, some concerns remain regarding their bonding effectiveness to enamel. The purpose of this study was to evaluate the effect of doubling application time of all-in-one adhesive resins on shear bond strength of composite resin to bovine enamel.
    Materials and Methods
    Subsequent to removing the roots and mounting 176 intact bovine incisors in acrylic resin, the facial enamel surface was abraded with silicon carbide papers. The samples were randomly divided into 8 groups of 22. In groups 1-4, four types of all-in-one adhesive resins, including Clearfil S3 Bond, G Bond, Absolute 2 and Opti Bond All-In-One were respectively used according to the suggested time by the manufacturer. In groups 5-8, the same adhesive resins were used for twice as much time recommended by the manufacturer. Then the composite of each adhesive was placed in the plastic mold and cured. Subsequent to thermocycling, the shear bond strength test was carried out and the data were analyzed.
    Results
    The highest bond strength value was related to Opti Bond All-In-One and the lowest value was related to Absolute 2. The adhesive resin type and time showed a statistically significant influence on bond strength (P<0.0005). Moreover, there were statistically significant differences among different adhesive resins (P<0.0005). Furthermore, the interaction between the adhesive resin type and time was statistically significant (P<0.0005). Doubling the application time resulted in a significant increase in bond strength only in two adhesive resins, Clearfil S3 Bond and G Bond (P<0.0005).
    Conclusion
    The adhesive resin type was effective in bond strength to enamel and doubling the application time of Clearfil S3 Bond and G Bond adhesive resins resulted in a considerable increase in bond strength to enamel.
  • مهدی عابد کهنمویی، محمد اسماعیل ابراهیمی چهارم، سودابه کیمیایی، محمود بهاری، سینا بادامچی زاده
    زمینه و اهداف
    امروزه استفاده از مواد ضدعفونی کننده حفره نظیر کلرهگزیدین پس از تراش و قبل از قراردادن ماده ترمیمی مقبولیت یافته است. اما عده ای از محققین اعتقاد دارند که این مواد با عملکرد رزین های چسباننده تداخل می کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر ضدعفونی کردن حفره با کلرهگزیدین بر ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای (نسل هفتم) بصورت آزمایشگاهی در دندان گاو بود.
    مواد و روش ها
    در سطوح باکال 60 دندان انسیزور دائمی گاو، حفرات کلاس پنج تراش داده شد بطوریکه لبه اکلوزالی در مینا و لبه جینجیوالی در عاج قرار داشت. دندانها به صورت تصادفی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، نمونه ها بدون استفاده از کلرهگزیدین و در گروه دوم با استفاده از کلرهگزیدین ترمیم شدند. در هر دو گروه از رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای (Clearfil tri S Bond) و کامپوزیت Z100 به روش لایه لایه، به منظور ترمیم استفاده گردید. پس از پرداخت و پالیش، نمونه ها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفتند. سپس در محلول فوشین بازی 2%به مدت 24 ساعت قرار داده شده و پس از برش، ریزنشت لبه جینجیوالی نمونه ها زیر استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور مقایسه میزان ریزنشت در دو گروه، از آزمون ناپارامتریک Mann-Whitney U استفاده گردید. در این مطالعه05 /0 P< معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت دو گروه وجود نداشت (91/0P =).
    نتیجه گیری
    استفاده از کلرهگزیدین به عنوان ضدعفونی کننده حفره اثری بر میزان ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای نداشت.
    کلید واژگان: ریزنشت, رزین چسباننده سلف اچ یک مرحله ای, کلرهگزیدین, ترمیم رزین کامپوزیت
    Mehdi Abed Kahnamoee, Mohammad Esmaeel Ebrahimi Chaharom, Soodabeh Kimyai, Mahmood Bahari, Sina Badamchizadeh
    Background And Objectives
    Today application of cavity disinfectants such as chlorhexidine after cavity preparation and before placement of restorative material has gained wide acceptance. However، some researchers believe that these materials interfere with function of adhesive resins. The aim of the present study was to evaluate the effect of chlorhexidine on microleakage of gingival margin of composite class V cavities restored with one-step self-etch (seventh-generation) adhesive resin in bovine tooth in vitro.
    Materials And Methods
    In buccal surfaces of 60 sound bovine permanent incisors، class V cavities were prepared with occlusal margins at the enamel and gingival margins in dentin. The teeth were randomly divided into two groups of 30. In group 1، the samples were restored without chlorhexidine while group 2 specimens were restored using chlorhexidine. In order to restore the teeth، in both groups one-step self-etch adhesive resin (Clearfil tri S Bond) and Z100 composite (using incremental technique) were used. After finishing and polishing، the samples were subjected to thermocycling. Thereafter، they were immersed in 2% basic Fushin solution for 24 hours. Following sectioning، the microleakage of gingival margin of the samples was evaluated under stereomicroscope.
    Results
    There was no statistically significant difference in microleakage between the two groups (P=0. 91).
    Conclusion
    The use of chlorhexidine as a cavity disinfectant had no effect on microleakage of gingival margin in composite class V cavities restored with one-step self-etch adhesive resin.
  • مهدی عابد کهنمویی، پرنیان علیزاده اسکویی، سودابه کیمیایی، صونا اسکندرنژاد
    زمینه و هدف
    پلیمریزاسیون ناقص سمان رزینی باعث کاهش خواص فیزیکی آن، افزایش قابلیت جذب آب آن، حلالیت و تحریک پالپ می شود. سنجش سختی سطح یکی از روش های بررسی میزان پلیمریزاسیون می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر دو دستگاه سخت کننده نوری با دو زمان تابش بر روی ریز سختی دو سمان رزینی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 80 عدد دیسک پرسلنی ساخته شد. پس از اچ کردن با اسید هیدروفلوئوریک و استفاده از سایلن و عامل باندینگ، نمونه ها به صورت تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند (10n=). سمان های دوال کیور و لایت کیور به ترتیب در گروه های1 تا 4 و 5 تا 8 استفاده شدند. در نمونه های آماده شده از هر نوع سمان، 20 نمونه تحت تابشQuartz Tungsten Halogen (QTH) قرار گرفت (که 10 تای آنها به مدت 30 ثانیه، (گروه های 1 و 5) و 10 تای آنها به مدت 60 ثانیه، (گروه های 2 و 6) کیور شدند. 20 نمونه باقیمانده، مشابه QTH با (LED) light-emitting diode کیور گردیدند (به ترتیب گروه های 3 و 7 و گروه های 4 و 8). ریزسختی سمان ها اندازه گیری شد. برای مقایسه ریزسختی در گروه های مطالعه از تحلیل واریانس سه عامله استفاده گردید.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری بین مقادیر میانگین ریزسختی گروه ها بر اساس زمان، نوع سمان و نوع دستگاه نوری وجود داشت (0005/0 P <).
    نتیجه گیری
    با افزایش زمان کیور، ریزسختی سمانها با هر دو دستگاه سخت کننده نوری افزایش یافت. استفاده از LED منجر به ریزسختی بیشتر در هر دو نوع سمان شد. بدون در نظر گرفتن زمان و نوع دستگاه سخت کننده نوری، ریزسختی سمان دوال کیور بیشتر از سمان لایت کیور بود.
    کلید واژگان: سمان رزینی, دستگاه سخت کننده نوری, ریز سختی
    Mehdi Abed Kahnamoee, Arnian Alizade Oskoee, Soodabeh Kimyai, Sona Eskandarnejad
    Background And Objectives
    Incomplete polymerization of resin cement leads to a decrease in its physical properties increases its water sorption, solubility and pulpal irritation. Measurement of surface hardness is one of the methods for assessment the degree of polymerization. The aim in this study was to evaluate the effect of two photo-curing units with two curing times on the microhardness of two resin cements.
    Materials And Methods
    In this labrotory study total numbers of 80 porcelain disks were made. After etching with HF (hydrofluoric acid) and using silane and bonding agent, samples were divided randomly into 8 groups (n=10). Dual-cured and light-cured cements were used in groups 1-4 and 5-8, respectively. In prepared samples from each type of cement, 20 samples were irradiated using QTH (Quartz Tungsten Halogen), (10 samples were cured for 30 seconds; groups 1 and 5 and 10 samples were cured for 60 seconds; groups 2 and 6). The remaining 20 samples were cured using LED (light-emitting diode) in the same manner (groups 3 and 7) and (groups 4 and 8), respectively. Microhardness of the cements was measured. In order to compare the microhardness in study groups, three-factor ANOVA was used.
    Results
    There were statistically significant differences in microhardness mean values depending on the time, the type of cement and the curing unit (P<0.0005).
    Conclusion
    Microhardness of the cements increased with an increase in curing time with two light-curing units. The use of LED resulted in an increased microhardness in two cements. Regardless of the time and the type of the light-curing unit, microhardness of the dual-cured cement was higher than that of the light-cured cement.
  • پرنیان علیزاده اسکویی، مهدی عابد کهنمویی، سیاوش سوادی اسکویی، محمود بهاری
    بیان مساله: در شرایط وجود لایه ی ممانعتی اکسیژن، احتمال واکنش مواد قالبگیری به ویژه پلی اترها با سطح بیرونی لایه ی ادهزیو عاج که بلافاصله پس از تراش مهر و موم شده وجود دارد.
    هدف
    هدف از این پ‍‍‍‍ژوهش، بررسی اثر سه روش گوناگون پاک سازی سطح بر استحکام برشی باند نمونه های پرسلنی به عاج تازه مهر و موم شده بود.
    مواد و
    روش
    این بررسی آزمایشگاهی بر روی عاج سطح فیشیال 60 عدد دندان پرمولر کشیده شده صورت گرفت، عمل مهر و موم کردن تازه عاج با استفاده از ادهزیو سینگل باند (Single bond) انجام شد. سپس، سطح های مهر و موم شده ی عاجی در ماده ی قالب گیری پلی اتر قرار داده شده و پس از بیرون آوردن آن ها از درون ماده ی قالبگیری، نمونه ها به گونه ی تصادفی در چهار گروه بخش بندی شدند. در گروه 1 (شاهد)، پیوند نمونه های پرسلنی بی هرگونه آماده سازی سطحی عاج با استفاده از سمان رزینی انجام گردید و در گروه های 2، 3 و 4 پاک سازی سطح عاج به ترتیب با استفاده از اسید اچینگ، سند بلاست و پروفیلاکسی با پامیس و رابرکپ پیش از پیوند نمونه های پرسلنی انجام شد. آزمون استحکام باند برشی با سرعت بارگذاری 5/0 میلی متر بر دقیقه انجام شد و پس از ارزیابی میانگین استحکام برشی باند داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری واکاوی واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی (Tukey) واکاوی آماری گردیدند.
    یافته ها
    میان میانگین استحکام باند برشی گروه شاهد با هر سه روش پاک سازی سطح تفاوت معنادار وجود داشت (001/0 p <). میانگین استحکام باند برشی در گروه اسید اچینگ بالاتر از دو گروه آزمایشی دیگر بود، اما تفاوت معنادار میان سه روش پاک سازی سطح یافت نشد.
    نتیجه گیری
    پاک سازی سطح عاج تازه مهر و موم شده، در حضور لایه ی ممانعتی اکسیژن و پس از کاربرد ماده ی قالب گیری پلی اتر با استفاده از روش های اسید اچینگ، سند بلاست و پروفیلاکسی استحکام باند را به گونه ی چشمگیر بهبود بخشید.
    کلید واژگان: مهر وموم کردن تازه عاج, لایه ی ممانعتی اکسیژن, پاک سازی سطحی, استحکام باند برشی
    Alizadeh Oskooei P., Abed Kahnamooei M., Savadi Oskooei S., Bahari M
    Statement of Problem: There is a probability of interaction between impression materials especially Polyether with the external surface of the adhesive layer of the immediately sealed dentin in the presence of oxygen inhibited layer.
    Purpose
    The aim of the present study was to evaluate the effect of three different surface cleaning methods on the shear bond strength of porcelain to the immediately sealed dentin.Methods and Material: In this in-vitro study, the facial surfaces of 60 extracted premolars were immediately sealed, using single-bond adhesive. Then, the immediately sealed dentin surfaces were buried in the polyether impression material while setting. After the impression materials were removed, the samples were randomly divided into 4 groups. In group 1, porcelain samples were bonded to the teeth surfaces using resin cement without any surface cleaning. In groups 2, 3 and 4, surface cleaning using acid etche, air abrasion and pumice with rubber cup prophylaxis were applied respectively for each group before bonding the porcelain samples. Shear bond strength test was performed at the strain rate of 0.5 mm/min. The data were analyzed using One-way ANOVA and Tukey post-hoc tests.
    Results
    There were significant differences between the shear bond strength of the control group and the three surface cleaning method groups (p <0.001). The mean of the shear bond strength in the acid etch group was greater than that of the two other experimental groups; however, there were no significant differences between the three surface cleaning methods (p = 0.5).
    Conclusion
    Surface cleaning of immediately sealed dentin using acid etche, air abrasion and prophylaxis, after impression with polyether, significantly improves the strength of the bond.
  • کیمیایی سودابه، پرنیان علیزاده اسکویی، مهدی عابد کهنمویی، نرمین محمدی، وحیده اصغری کلجاهی
    زمینه و هدف
    یکی از معایب کامپوزیت های دندانی، انقباض پلیمریزاسیون و ریزنشت ناشی از آن می باشد.از آنجایی که یکی از روش های بهبود تطابق لبه ای و کاهش ریزنشت، استفاده از لایه نازکی از کامپوزیت فلو در زیر ترمیم های کامپوزیتی است، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر لاینر کامپوزیت فلو بر ریزنشت لبه جینجیوالی حفرات کلاس پنج ترمیم شده با رزین چسباننده نسل هفتم (all-in-one) بود.
    مواد و روش اجرا: در سطوح باکال 30 دندان پرمولر سالم انسانی (با آپکس بسته و کشیده شده بدلیل ارتودنسی)،حفرات کلاس پنج تهیه شده و لبه جینجیوالی حفرات یک میلی متر زیر CEJ قرار گرفت.دندانها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.در گروه اول، نمونه ها بدون استفاده از لاینر کامپوزیت فلو و در گروه دوم با استفاده از لاینر کامپوزیت فلو ترمیم شدند.در هر دو گروه از رزین چسباننده all-in-one و کامپوزیت Z100 به روش لایه لایه، به منظور ترمیم استفاده گردید.پس از پرداخت و پالیش، نمونه ها تحت عمل ترموسایکلینگ قرار گرفتند.سپس در محلول فوشین بازی 2%به مدت 24 ساعت قرار داده شده و پس از برش، ریزنشت لبه جینجیوالی نمونه ها زیر استریو میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار گرفت.به منظور مقایسه ریزنشت در دو گروه، ازآزمون ناپارامتریک Mann-Whitney U استفاده گردید.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت دو گروه وجود داشت(0005/0 P<).
    نتیجه گیری
    استفاده از لاینر کامپوزیت فلو در حفرات کلاس پنج کامپوزیتی ترمیم شده با رزین چسباننده all-in-one، باعث کاهش معنی داری در میزان ریزنشت لبه جینجیوالی گردید.
    کلید واژگان: ریزنشت, رزین چسباننده all, in, one, کامپوزیت فلو, ترمیم رزین کامپوزیت
    Soodabeh Kimyai, Parnian Alizade Oskoee, Mehdi Abed Kahnamoee, Narmin Mohammadi, Vahideh Asghari Kalejahi
    Background And Objectives
    One of the disadvantages of dental composites is polymerization shrinkage and subsequent microleakage. Since the use of a thin layer of flowable composite under composite restorations is one of the methods in improving marginal seal and microleakage reduction, the aim of the present study was to evaluate the effect of flowable composite liner on the microleakage of gingival margin of class V cavities restored with a seventh-generation (all-in-one) adhesive resin.
    Materials And Methods
    In buccal surfaces of 30 sound human premolars (with closed apex and extracted for orthodontic reason) class V cavities were prepared and their gingival margins were located 1 mm below CEJ. The teeth were randomly divided into two groups. In group 1, the samples were restored without flowable composite liner while group 2 specimens were restored using flowable composite liner. In order to restore the teeth, in both groups all-in-one adhesive resin and Z100 composite (using incremental technique) were used. Following finishing and polishing, the samples were subjected to thermocycling. Then they were immersed in 2% basic Fushin solution for 24 hours. Following sectionings the microleakage of gingival margin of the samples was evaluated under stereomicroscope. Non-parametric Mann-Whitney U test was used to compare the gingival microleakage of two groups.
    Results
    There were statistically significant differences in microleakage scores between two groups (P<0.0005).
    Conclusion
    The use of flowable composite liner in composite class V cavities restored with an all-in-one adhesive resin significantly reduced the microleakage of gingival margin.
    Keywords: Microleakage, All–in, one adhesive resin, Flowable composite, Resin composite restoration
  • زهرا جابری انصاری، مهدی عابد کهنمویی، مریم معزی زاده
    سابقه و هدف
    یکی از سیستم های جدید پست که امروزه در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند، پستهای فایبر کربن هستند. مهمترین مشکل این پستها، کم بودن استحکام باند بین آنها و کورهای کامپوزیت رزین می باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر آماده سازی سطحی پستهای فایبر کربن بر میزان گیر آنها به کامپوزیت رزین انجام گرفته است. با بهبود میزان گیر بین پست فایبر کربن و کور کامپوزیت رزین، این نوع پستها جایگزین خوبی برای پستهای فلزی خواهند شد. ...
    کلید واژگان: پست, پست فایبر کربن, آماده سازی سطحی
    Dr. Zahra Jaberi Ansari, Dr. Mahdi Abed Kahnamuei, Dr. Maryam Moezzy Zadeh
    Purpose
    Carbon fiber posts are widely used in dentistry. The most problem is their low bond strength with composite resin utilized as core. The aim of this study was to evaluate the effect of different surface treatments on the tensile bond strength of composite resin core to carbon fiber posts. Methods & Materials: Thirty six posts free of defects, were selected and randomly divided into 4 groups and treated as follows: Group1: No treatment (control). Group2: Surface treatment with Single Bond Group3: Surface treatment with Sandblast + Single Bond Group4: Surface treatment with Sandblast + Silane + Single Bond. A cylindrical composite resin core (5×5×5 mm) was built around each post using Z100. Post-core assemblies were tested for tensile failure by Instron testing machine at a cross-head speed of 10 mm/min. The bond strength was assessed by Newton (N).
    Results
    The tensile bond strength were respectively, Group 1: 262.33± 23.37N, Group 2: 522.77± 37.33N, Group 3: 613.50± 39.93N, Group 4: 641.00± 43.35N. ANOVA and Scheffe test showed that group 1was the least retentive group of all (p<0.05), and group 3 and group 4 were significantly more retentive than group 2 (p<0.05).There was no significant difference between group 3 and group 4.
    Conclusion
    The surface treatment of carbon fiber posts significantly improved their retention to composite resin.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال