مهدیس حامدی

نازایی یکی از مشکلات مهم اجتماعی است و حدود 15-10 درصد زوجین در سنین باروری از این معضل اجتماعی رنج می برند. بسته به علل نازایی، روش های تشخیصی و درمانی متفاوتی مانند لاپاروسکوپی برای آن وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی نیاز به لاپارسکوپی تشخیصی در بیماران با شکست بارداری به دنبال IUI در شهر بابل انجام شد.
این مطالعه به روش داده های موجود (Existing data) در پرونده بیمارانی که بدنبال IUI شکست باروری داشتند در بیمارستان فاطمه زهرا و بابل کلینیک طی سالهای 83-1376 انجام شد. یافته های لاپاروسکوپی شامل چسبندگی لگن، انسداد لوله یک طرفه، انسداد لوله دو طرفه، اندومتریوز، تخمدان پلی کیستیک اندومتریوما و یافته های نرمال در پرسشنامه ثبت گردیدند.
در طی مدت بررسی 98 بیمار مورد لاپاراسکوپی قرار گرفتند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه32/6±31/29 سال بود که در محدوده سنی 46-18 سال قرار داشتند. ریسک فاکتورهایی مانند PID در 19 نفر (3/19%)، در 4 نفر (4%) سیستکتومی، در 2 نفر (2%) میومکتومی، در 1 نفر (1%) آپاندکتومی، در 3 نفر (3%) سزارین، در 8 نفر (1/8%)، D&C در 1 نفر (1%) حاملگی خارج رحمی و در 18 نفر (4/18%) سقط وجود داشت. یافته های لاپاروسکوپی در 47 نفر (48%) نرمال، 51 نفر (52%) غیرنرمال بود. در کل موارد نازایی 8 نفر (2/8%) چسبندگی، 4 نفر (1/4%) انسداد دو طرفه، 14 نفر (3/14%) انسداد 1 طرفه، 14 نفر (3/14%) اندومتریوز، 22 نفر (4/22%) PCO، 4 نفر (1/4%) اندومتریوما گزارش شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که نزدیک به نیمی از موارد لاپاراسکوپی، نتایج نرمال در زنان نازا بدنبال IUI دارند. فقط در 2/8% موارد، منجر به تغییر شیوه درمانی می گردد.

به علت شیوع بالای واژینیت کاندیدیایی در جمعیت زنان و ناراحتی های ناشی از آن، انتخاب بهترین روش درمان که بر اساس نتایج بالینی و میکروسکوپی، کاهش میزان عود، کوتاهی دوره درمان و خوراکی بودن آن می باشد، حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای اثر درمانی ایتراکونازول خوراکی سه روزه و کلوتریمازول واژینال هفت روزه جهت تعیین بهترین روش درمانی می باشد.
مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی بر روی 100 خانم مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان یحیی نژاد بابل در طی یک سال که از نظر بالینی و قارچ شناسی مبتلا به واژینیت کاندیدیایی بودند و بصورت تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند انجام شد. گروه کلوتریمازول واژینال که روزانه 100mg به مدت 7 روز و گروه ایتراکونازول خوراکی که روزانه 200mg به مدت 3 روز تحت درمان قرار گرفتند. بیماران یکبار حدود روز 14 بعد از درمان و بار دیگر روز 45 بعد از درمان تحت معاینه بالینی و کشت ترشحات واژینال قرار گرفتند. نتایج درمان و عود نیز در پرونده یادداشت گردید.
در گروه کلوتریمازول بهبود علایم بالینی در 36 نفر (72%) و بهبود میکروسکوپی در 30 نفر (60%) و در گروه ایتراکونازول بهبود علایم بالینی در 39 نفر (78%) و بهبود میکروسکوپی در 35 نفر (70%) مشاهده شد. 29 نفر از بیماران جهت بررسی دوم مراجعه نکردند (13 نفر از گروه کلوتریمازول و 16 نفر از گروه ایتراکونازول) در گروه کلوتریمازول میزان عود بالینی 41.2%، میزان عود میکروسکوپی 61.8% و در گروه ایتراکونازول میزان عود بالینی 35.1% و میزان عود میکروسکوپی 48.6% بود. در دو گروه این تفاوت ها در درمان و عود بیماری از نظر آماری معنی دار نبود. عدم تحمل به مصرف دارو نیز در دو گروه درمانی مشاهده نشد.
بر اساس مطالعه ما هر دو داروی کلوتریمازول واژینال و ایتراکونازول خوراکی در درمان واژینیت کاندیدیایی موثرند. بهبود علایم بالینی و میکروسکوپی و نیز عود علایم در گروه ایتراکونازول اندکی بهتر از کلوتریمازول بود ولی از نظر آماری معنی دار نبود.

هدف از این مطالعه، تعیین توزیع علل مرگ و میر کودکان زیر 5 سال برحسب سن و جنس در بیمارستان کودکان امیر کلا بابل است. داده های آن بر اساس اطلاعات موجود در پرونده 536 کودک فوت شده زیر 5 سال در سالهای 1372-76 با انجام سرشماری جمع آوری شد، علت مرگ بر اساس طبقه بندی بیماری ها و تشخیص نهایی ذکر شده در برگه خلاصه ترخیص و گواهی فوت تعیین گردیده است. نتایج نشان میدهد که در دوره نوزادی، عفونتها 33/6 درصد، علل تنفسی 28/2 درصد، علل قلبی عروقی8/7 درصد و ناهنجاری های مادرزادی 7/4 درصد، به ترتیب از عمده ترین علل مرگ و میر نوزادان بوده اند؛ در حالی که شایع ترین علل مرگ و میر کودکان 1 ماه تا 5 سال به ترتیب علل عفونی 41/7 درصد، علل قلبی- عروقی 14/4 درصد و علل خونی8/2  درصد بوده اند. اختلاف توزیع علل مرگ و میر در دوره نوزادی و بعد از نوزادی (1 ماه تا 5 سالگی) از نظر آماری معنی دار بود (0/000P=). در حالی که بین توزیع علل مرگ و میر در دو جنس تفاوتی مشاهده نشده است (0/87 P=). با دقت نظر در راستای شیوع بالای مرگ و میر به دلیل بیماریهای عفونی، تنفسی و قلبی- عروقی در کودکان زیر 5 سال در منطقه، لزوم مطالعات بیشتر همه گیری شناختی و ارایه برنامه های بهداشتی در کنترل و پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها و ایجاد امکانات خدمات درمانی و تخصصی برای کاهش بیشتر مرگ و میر ضروری است.