به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب

مهران بیگی خاروانی

  • مهران بیگی خاروانی*، علی اکبر صفری سنجانی
    برای بررسی پیامد کاربرد زغال گرمایی و زغال گرمابی فرآوری شده از مانده های گیاه سیب زمینی بر شناسه های رشد گیاه لوبیا، اندازه کلروفیل و میکوریزایی شدن ریشه در تنش خشکی، پژوهشی با طرح اسپلیت پلات با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1396 انجام شد. کرت اصلی تنش خشکی با دو تیمار و کرت فرعی چهار تیمار بهساز از مانده های گیاه سیب زمینی بود. کاربرد تنش خشکی و بهساز های گوناگون بر شناسه های رشدی گیاه، اندازه کلروفیل و میکوریزایی شدن ریشه پیامد چشم گیر داشت. تنش خشکی مایه کاهش وزن خشک اندام هوایی و ریشه به ترتیب به اندازه 8/39 و 1/46 درصدشد، هم چنین اندازه کلروفیل a (6/52 درصد)، کلروفیل b (58 درصد)، کلروفیل کل (52/54 درصد) کاهش پیدا کرد. اگرچه گره زایی ریزوبیوم ها در تنش خشکی کاهش یافت، اما درصد میکوریزایی شدن ریشه ها 2/19 درصد افزایش یافت. کاربرد بیوچار مایه افزایش همزیستی گیاه لوبیا با قارچ های میکوریزی شد که در آن میکوریزایی شدن ریشه 34/11 درصد و فراوانی اسپورهای آن ها در خاک 5/50 درصد افزایش یافت.  رشد گیاه و سبزینه آن در خاک تیمارشده با مانده های خام بیش ترین بود و مایه افزایش وزن خشک اندام هوایی (8/49 درصد) و اندازه کلروفیل a و b (54/3 و 8/36 درصد) شد. یافته های این پژوهش نشان داد که از میان تیمار های تهیه شده از اندام هوایی سیب زمینی بهترین عملکرد مربوط به کاربرد بیوچار آن بود که این تیمار توانست اثرات منفی تنش خشکی بر گیاه لوبیا را کاهش دهد.
    کلید واژگان: بیوچار, کلروفیل, گره زایی, همزیستی, هیدروچار
    Mehran Beygi Kharvani *, Ali Akbar Safari Sinegani
    A study was conducted as split plot layout with three replications at the research greenhouse of Bu-Ali Sina University, Hamedan in 2017 in order to investigate the consequences of using biochar and hydrochar, produced from potato plant residue on bean plant growth indices, chlorophyll content, and root mycorrhizal symbiosis in drought stress. The main plot and subplots in this study have been two drought levels and four amendment treatments, respectively. The study shows that the drought stress and the application amendments in various forms have had significant effects on plant growth indices, chlorophyll content, and root mycorrhizal colonization. Drought stress reduces root and shoot dry weights up to 39.8, 46.1%, leaf chlorophyll a (Chl a) content up to 52.6%, chlorophyll b (Chl b) content up to 58%, and total chlorophyll up to 54.52%. Although the number of rhizobium nodule on the root of plant decreases in drought stress, the rate of root mycorrhiza rises by 19.2% in drought stress. The use of biochar increased the mycorrhizal symbiotic indices significantly. It increases root colonization 11.34% and Glomeromycota spore number 50.5% in soil. The application of raw residue in soil has had the most positive effects on the plant growth indices and the leaf chlorophyll contents, leading to increased shoot dry weights (49.8%) and chlorophyll a, b and total contents (3.54%, 36.8%, and 14.5% respectively). The findings of this study show that among the treatments, the best plant growth index has been obtained in the use of potato biochar, which reduces the harmful effects of drought stress on the bean plant.
    Keywords: Biochar, Chlorophyll, Hydrochar, Mycorrhizal symbiosis, Nodulation
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال