فهرست مطالب مهشید چایچی رقیمی

انتخاب همه

مفهوم رطوبت و انواع آن در طب سنتی ایران

فاطمه حکیمی*، روشنک مکبری‏نژاد، اسماعیل ناظم، مرتضی مجاهدی، مژگان تن ساز، رسول چوپانی، رضا ایلخانی، مهشید چایچی رقیمی، پریسا جعفری، مینا موحد

مجله طب سنتی اسلام و ایران، سال نهم شماره 4 (پیاپی 36، زمستان 1397)، ص 321

سابقه و هدف

واژه های رطب و یابس، رطوبت و یبوست از کلیدواژه های اصلی است که در تبیین کلیه شاخه‎های نظری اعم از امور طبیعیه، اسباب و علل، دلایل و علائم و شاخه های عملی طب که مربوط به پیشگیری و درمان است به کار رفته است. با وجود اهمیت چنین مبحثی، بخش مجزایی که به تبیین مفهوم آن پرداخته باشد، در متون طب سنتی ایران وجود ندارد. هدف از انجام این مطالعه، تبیین مفهوم رطوبت، انواع رطوبت و علائم ذکر شده برای اقسام رطوبت و نقش آن در تشخیص و درمان است.

مواد و روش‏ها:

مطالعه حاضر، یک مطالعه مروری است. در این مطالعه کتب اصلی طب سنتی ایران با استفاده از نرم‏افزار جامع نور با کلیدواژه های تر، رطب و رطوبت بررسی شد. همچنین جهت بررسی نظرات محققین عصر حاضر در این خصوص، موتور جستجوهایGoogle Scholar, PubMed, Magiran, SID, Iran medex، با کلیدواژه های Damp, Dampness, Humidity, Moistness, Moisture, Wet بررسی شد.

یافته ها:

در متون طب سنتی ایران، رطوبت گاهی بر کیفیت و گاهی بر ماده رطب دلالت می کند. رطوبات به طور کلی در دو دسته رطوبات غیربدنی و بدنی قرار می گیرند. رطوبات بدنی را می توان براساس کیفیت رطوبت، ذات رطوبت، فعل رطوبت و محل آن در چهار دسته کلی قرار داد. براساس کیفیت رطوبت، فعلی که از رطوبت مورد نظر صادر می شود، متفاوت است.

بحث و نتیجه گیری:

تبیین مفهوم رطوبت و شناخت انواع آن و علائم ناشی از آن ها، می تواند گامی در جهت ارتفاء سطح سلامت در کلیه مراحل پیشگیری، تشخیص و درمان باشد.

کلید واژگان: اخلاط, رطوبت, طب سنتی ایران, مزاج}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

The concept of wetness and its kinds in Persian medicine

Fatemeh Hakimi*, Roshanak Mokaberi Nejad, Esmaeil Nazem, Mortaza Mojahedi, d, Mojgan Tansaz, Rasool Choopania, Reza Ilkhani, Mahshid Chaichi Raghimi, Parisa Jafari, Mina Movahhed

Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine, Volume:9 Issue: 4, 2019, P 321

Background and purpose:

Wetness and dryness are among the main keywords that have been used to explain all theoretical basics including physiopathology or semiology and practical branches of medicine that are related to the prevention and treatment. Despite the importance of such topic, a separate section which explains its concept does not exist in the Persian medicine textbooks. The purpose of this study is to explain the concept of wetness and dryness, the types of moisture, and the symptoms mentioned for these types mentioning their role in diagnosis and treatment.

Methods and Materials:

In this review study, the main books of Persian medicine were assessed using wet and wetness or moisture keywords. A search in Google Scholar, PubMed, Magiran, Iran medex and SID was also done to investigate the current researches.

Results

In Persian medicine, wetness sometimes refers to the very quality of wetness and sometimes to humidity or moisture as wet material. Moisture in general is classified into two types of bodily and not bodily moistures. Bodily moisture can be classified into four general categories based on the quality of moisture, the nature of the moisture, the moisture function and its location. Depending on the quality of the moisture, the function of the moisture is different.

Conclusion

Understanding the concept of wetness, its various kinds and related sign or symptoms of the moisture is a step toward promotion of health in all stages of prevention, diagnosis and treatment in Persian medicine

Keywords: Humours, Wetness, Persian Medicine, Temperament}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
مروری بر شاخصهای تعیین مزاج معده در طب سنتی ایرانی

الهام پارسا، مرتضی مجاهدی، مهشید چایچی رقیمی، رضا ایلخانی، آرمین زارعیان، روشنک مکبری نژاد، مهدی علیزاده وقاصلو، محمود خدادوست *

مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، سال بیستم شماره 7 (پیاپی 130، تیر 1397)، صص 63 -70

بیماری های گوارشی از معضلات نظام سلامت در دنیا می باشد. از منظر طب ایرانی، معده مرحله دوم هضم را آغاز می کند و عملکرد آن نقش مهمی در سلامت یا بیماری انسان دارد. منابع مکتوب طب ایرانی شاخص های فراوانی جهت تعیین مزاج سلامت و بیماری معده مطرح نموده اند. هدف از این مطالعه، جمع بندی شاخص های تشخیص مزاج های معده جهت کمک به تشخیص دقیقتر وضعیت سلامت یا بیماری معده می باشد.
در این مطالعه مروری، 11 منبع معتبر طب ایرانی مطالعه و پایگاه های علمی Scopus، PubMed، Science Direct، Google Scholar، Elsevier، web of science و نمایه های فارسی SID، Iran Doc، Magiran جستجو و دیدگاه های موجود جمع بندی گردید.
در منابع طب ایرانی شاخص های انواع مزاج ها و سوءمزاج های معده مطرح گردیده است. 17 مقاله با موضوع بیماری های معده از منظر طب ایرانی یافت شد که یک مورد صرفا به بررسی علایم معده پرداخته بود و بقیه فقط اشاراتی به شاخص ها داشتند. از مهمترین شاخص های مورد توجه منابع در تعیین انواع مزاج های معده چگونگی هضم، تمایل به خوراکی ها با طبع خاص، عطش، اشتها، آروغ، رطوبت و طعم دهان، وضعیت زبان و دهان، نفخ، کیفیت مواد دفعی، سرعت عبور و انحدار مواد غذایی، ترش کردن، سوزش معده، درد معده و ملمس معده می باشد.

کلید واژگان: معده, سوءمزاج, مزاج, طب سنتی ایرانی}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

A Review of the Indices of Mizaj-e-Meda (Temperament of Stomach) identification in Persian Medicine

E. Parsa, M. Mojahedi, M. Chaichi Raghimi, R. Ilkhani, A. Zareiyan, R. Mokaberinejad, M. Alizadeh Vaghasloo, M. Khodadoost *

Journal of Babol University of Medical Sciences, Volume:20 Issue: 7, 2018, PP 63 -70

Background And Objective
Digestive diseases are one of the problems of the health system in the world. From the perspective of Persian medicine, the stomach begins the second stage of digestion and its function plays an important role in human health or illness. The written sources of Persian medicine have been widely used to determine the health of the stomach. The purpose of this study is to summarize indices of Mizaj-e-Meda (Temperament of Stomach) identification to help better diagnose the status of health or illness of stomach.
Methods
In this review article, 11 valid Iranian medicine sources and scientific databases of Scopus, PubMed, Science Direct, Google Scholar, Elsevier, and web of science as well as Persian indices of SID, Iran Doc, Magiran were searched and the existing views were summarized.
FINDINGS: In the sources of Persian medicine, the indices of different types of Mizaj (temperament) and Su-e-mizaj (abnormal temperament) have been proposed. Seventeen articles on the subject of gastric diseases in Persian medicine were found; one case merely examined gastric symptoms, while others only slightly referred to the indices. Some of the most important indices considered in these sources for identifying the type of Mizaj-e-Meda were the way of digestion, desire for food according to the type of Mizaj (temperament), thirst, appetite, burrow, moisture and taste of the mouth, tongue and mouth condition, flatulence, quality of waste matter, speed of food passage, sour stomach, burning stomach, stomach ache and stomach malmas (touch).
CONCLUTIONS: Persian medicine sources have fully cited gastric indices, which can be used for a more effective diagnose and treatment and even prevention of gastric diseases, and can also be used for designing and validating standard scales for Mizaj-e-Meda (Temperament of Stomach) identification.

Keywords: Stomach, Su-e-mizaj, Mizaj, Persian medicine}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
جشاء از دیدگاه طب سنتی ایران

مهشید چایچی رقیمی، رضا ایلخانی *، ابراهیم خادم، سیدامیرحسین لطیفی

مجله طب سنتی اسلام و ایران، سال هشتم شماره 1 (پیاپی 29، بهار 1396)، صص 105 -116

سابقه و هدف
گاهی تعداد آروغ یا به اصطلاح «belching»، تا حدی زیاد است که موجب افت فعالیت های اجتماعی روزانه وکیفیت زندگی افراد می شود. با توجه به ناموفق بودن طب مدرن در شناسایی انواع و علل آروغ که منجر به شکست درمان آن در بسیاری از موارد شده است؛ لازم است از روش های طبی مکمل استفاده شود. به نظر می رسد ریشه یابی این واژه، انواع و اسباب آن در منابع طب سنتی بتواند در بالین به درمان آن کمک کند.
مواد و روش ها
این مطالعه، یک پژوهش کتابخانه ای است که با جستجوی کلیدواژه «eructation» و «belching» در pubmed و فرهنگ لغات و یافتن معادل آن یعنی «جشاء» و «آروغ» در متون اصلی طب سنتی ایران؛ از قرن سوم تا چهاردهم (شامل: الحاوی، کامل الصناعه الطبیه، قانون فی الطب، ذخیره خوارزمشاهی، طب اکبری و شرح الاسباب والعلامات) با استفاده از نرم افزار کتابخانه جامع طب نور انجام شده است.
یافته ها
همه ی منابع فوق به سه ویژگی در تعریف جشاء اشاره کرده اند: جشاء از جنس باد است، در معده تولید می گردد و از راه دهان دفع می شود. جشاء به دو دسته طبیعی و ناطبیعی تقسیم بندی شده است. نوع غیر طبیعی جشاء بر اساس بو به انواع ترش، بدبو، با بوی غذا طبقه بندی می شود. اسباب جشاء دو نوع داخلی و خارجی دارد. بیماری های خود معده و بیماری سایر اعضای بدن مانند طحال، روده و مغز جزو اسباب داخلی به حساب می آیند. عوامل خارج از بدن انسان نیز به سبک زندگی، نوع غذا و نحوه خوردن آن مربوط می شود.
نتیجه گیری
بررسی ها نشان می دهد که تعریف و مکانیسم «belching» شباهت زیادی به «جشاء» دارد. با وجود تدوین معیارهای رم چهار، هنوز در طبقه بندی و درمان آروغ کاستی هایی وجود دارد. بی توجهی به نقش بعضی عوامل ایجاد کننده و همچنین بوی آروغ از این موارد ند. به نظر می رسد با کمک گرفتن از دیدگاه طب سنتی بتوان سیر درمان را تا حد زیادی بهبود بخشید.

کلید واژگان: جشاء, آروغ, طب سنتی ایران}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Eructation (Josha') in the perspective of Iranian Traditional Medicine

M. Chaichi Raghimi, R. Eilkhani*, I. Khadem, S. A. H. Latifi

Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine, Volume:8 Issue: 1, 2017, PP 105 -116

Background and
Purpose
Some times Josha' or belching may repeat frequently and interferes with daily social activities and quality of life. The modern medicine couldnt recognize all types and the etiologies of belching yet. So it is necessary to use complementary medicine. It seems that review of the term, classification and etiology of belching in Iranian Traditional Medicine can help to treatment.
Methods and Materials: This study is a library research. We found the synonyms for "Eructation" and "Belching" in the dictionaries and then We used "Noor Digital library of medicine" and searched for the keyword "Josha" and "Arough" in the original texts from the third to the fourteenth century including Al-Hawi, kamelo-ssanaato-tebbiyah, Al-qanun Fil-Tibb (canon of medicine), Zakhireh kharazmshahi, Tebbe Akbari and sharhol-asbab val-alamat.
Conclusion
All of the books had the same view about three characteristics in the definition of Josha'. Josha' or eructation is the ejection of gas or air through the mouth from the stomach. Josha' was classified into two categories: normal and abnormal. Abnormal Josha' was classified into three main groups based on the type of abnormal smell: sour, stinky, with smell of the food that has been eaten. The etiologies of Josha in Iranian Traditional Medicine was divided into two general categories: internal and external. Stomach diseases, and diseases in other organs such as the spleen, intestine and catarrh are internal causes. External causes, refers to life style factors like the foods and eating habits.
This study shows that the belching definition and mechanism is very similar to Josha'. There is some defects in classification and treatment of belching in new researches such as Rome IV Diagnostic Criteria. Those neglected points are the role of some causing factors and the smell of the eructation. It seems that attention to these small tips can greatly improve the treatment steps.

Abstract View Paper Original: Persian
جایگاه «ماءالعسل» در درمان بیماری های ریه از دیدگاه طب سنتی ایران

شهپر کاوه، مهشید چایچی رقیمی*، سعید صدر، علیرضا عباسیان، نرگس کاوه، رسول چوپانی

نشریه تاریخ پزشکی، پیاپی 23 (تابستان 1394)، صص 29 -50

مقدمه
در اغلب تمدن های گذشته عسل هم به عنوان غذا و هم به عنوان دارو شناخته شده بود. در کتاب های مذهبی مانند انجیل و قرآن هم به فواید درمانی عسل اشاره شده است. حکمای طب سنتی با توجه به دانشی که درباره فواید عسل داشتند، از آن به عنوان دارو در درمان بیماری ها به شکل های مختلفی استفاده میکردند. شایع ترین روشی که در کتب طب سنتی ایران ثبت شده، استفاده از عسل به شکل ماءالعسل است. در این مقاله سعی شده است نقش ماءالعسل در درمان بیماری های ریه از دیدگاه طب سنتی ایران بررسی شده و در حد امکان با یافته های طب رایج مقایسه شود.
روش
در این مقاله که یک مطالعه مروری توصیفی است، با استفاده از نرم افزار کتابخانه جامع سنتی و اسلامی طب نور و جستجوی کلیدواژه ماءالقراطن و ماءالعسل، در متون اصلی طب سنتی ایران، از قرن دوم تا قرن چهاردهم، اجزا، روش تهیه و خواص درمانی مربوط به آن جمع آوری شد. تحقیقات جدید نیز با استفاده از موتورهای جستجوی science direct، google scholar، pubmed و scopus بررسی و با کلیدواژه های hydromel، maulasl، honeywater، honey، cough، asthma، respiratory disease مطالب مربوط به اثرات عسل در درمان بیماری های ریه جمع آوری شد.
یافته ها
ماءالعسل که یک لغت عربی است، در زبان فارسی «آب انگبین»، در زبان رومی «ملیطیون» و به یونانی «ماءالقراطن» نام دارد. برای تهیه ماءالعسل روش های مختلفی در کتاب های مختلف توصیه شده، اما ماده مشترکی که در تمام آن ها بکار رفته آب و عسل است که به نسبت های مختلفی با هم مخلوط شده و با آتش ملایم جوشانده می شود تا مقدار معینی از آن باقی بماند. آنچه در منابع مختلف با یکدیگر متفاوت است، میزان آب و عسل مصرفی و افزودنی هایی است که بسته به کاربرد دارو، معمولا برای تقویت اثر ماءالعسل، به آن اضافه می شده است. علاوه بر کاربردهای کلی در متون طب سنتی، مانند مقوی، جالی، منضج و مقطع بلغم بودن، ماء العسل به طور ویژه در بیماری های خاص از جمله حمیات، بیماری های سرد معده، قولنج، بیماری های کلیه و ریه موثر بوده است. ماء العسل کاربرد ویژه ای در درمان بیماری های ریه داشته و در ذات الریه، ذات الجنب، سرفه، خرخر، تنگی نفس، خشونت ریه وگرفتگی صدا بکار می رفته است.
بحث و نتیجه گیری
اگرچه در موتورهای جستجوی فوق درباره اثر ماءالعسل در درمان بیماری های ریه کارآزمایی بالینی یافت نشد تا نقش آن در درمان بیماری ها را تایید کند، اما در تحقیقات جدید فواید درمان بیماری های تنفسی با عسل به خصوص درمان تنگی نفس، تسکین سرفه کودکان و بهبود خواب آن ها ثابت شده است. از آنجایی که عسل جزء اصلی و به اصطلاح عمود، در ترکیب ماءالعسل است؛ تحقیقات مربوط به تاثیر عسل در درمان بیماری های تنفسی نیز نباید کم اهمیت تلقی شود. با توجه به اثرات درمانی ماءالعسل که در متون طب سنتی آمده و بررسی تحقیقات جدیدی که اثرات آنتی باکتریال عسل و تاثیر آن به خصوص بر تسکین سرفه شبانه و آلرژی را نشان می دهد. همچنین با توجه به کم بودن عوارض آن در بیماران، به نظر می رسد عسل با شکل دارویی ماءالعسل می تواند در درمان بیماران تنفسی کمک کننده باشد. البته لازم است آزمایشات و تحقیقات بالینی در این زمینه انجام شود. نظرات و توصیه های حکمای طب سنتی ایران درباره طرز تهیه، کاربردها و نحوه استفاده از این ترکیب دارویی می تواند بسیار راه گشا باشد. در ضمن فرمولاسیون های مختلفی از ماءالعسل ساده و مرکب در منابع طب سنتی وجود دارد. در بعضی از آن ها بر اساس نوع بیماری، ترکیب جدیدی از مفردات با میزان های متفاوت به آب و عسل اضافه شده تا کاربردهای ویژه ای به ماءالعسل مرکب بدهد. بنا بر این تحقیق درباره مفرداتی که در این نسخه ها بکار رفته است و بررسی اثر آن ها بر بیماران تنفسی نیز در مراحل بعدی تحقیقات باید مد نظر باشد.

کلید واژگان: ماءالعسل, طب سنتی ایران, عسل, سرفه}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The role of Honeywater (Maul Asl) in the treatment of respiratory diseases from Iranian Traditional Medicine (ITM) point of view

Shahpar Kaveh, Mahshid Chaichi Raghimi*, Saeed Sadr, Alireza Abbassian, Narges Kaveh, Rasool Choopani

History of Medicin Journal, Volume:7 Issue: 23, 2015, PP 29 -50

Introduction
Most of the ancient civilizations were familiar with Honey as a food and a remedy. Medicinal uses of Honey have been mentioned even in holy Quran and holy Bible. Scholars of Iranian Traditional Medicine (ITM) have used Honey in various forms according to their knowledge for treatment of different types of disease. The most common form of Honey mentioned in ITM references is Maul Asl. In this article we have tried to discuss the role of Maul Asl in ITM for management of respiratory conditions and compare them with findings in modern medicine.
Method
In this article which is a descriptive review، we searched the Noor software of traditional and Islamic library for keywords Maul Asl and ma-ul-gharaten. Major texts of ITM from 2nd to 14th century were used for this purpose. Ingredients، production methods and medicinal properties were collected. We also searched science direct، google scholar، pubmed and scopus for new medical findings using keywords respiratory disease، asthma، cough، honey، Maul Asl، honeywater، hydromel and collected material regarding medicinal properties of Honey in respiratory problems.
Results
Maul Asl is an Arabic word known as Ab-e-angabin in Farsi، Melition in Roman and Ma-ul-gharaten in Greek. There are various ways to prepare Maul Asl in different books but all of them mention water and Honey as main ingredients which are mixed together and boiled using gentle fire until a certain amount is left. What is different in various references is the proportion of water and Honey and the herbs that were added to boost certain effects of Maul Asl. In addition to its general uses as tonic، polisher، coctive and chopper of balgham، Maul Asl can be specifically used for conditions like fever، stomach problems of cold nature، colic، kidney and lung problems. It has especial use in pneumonia، pleuritis، cough، dyspnea، hoarseness of voice and snoring. Discussion &
Conclusion
Although no clinical trial regardingthe effect of Maul Asl on respiratory diseases was found، recent findings show the benefits of Honey in management of respiratory problems especially dyspnea، children’s cough and their sleep quality. Since Honey is the main ingredient of Maul Asl، findings regarding the effects of Honey in respiratory problems cannot be underestimated. Considering the therapeutic effects of Maul Asl mentioned in ITM literature، and recent studies that show the effects of Honey on nocturnal cough، allergy and its anti-bacterial properties، plus its safety in terms of side effect، we can conclude that Honey in the form of Maul Asl can be helpful in management of patients with respiratory disease; however we need more future investigations in this field. There are different formulations of simple or compound Maul Asl in ITM literature; based on the particular disease، physicians have added a range of medicinal herbs to give it the necessary property. We hope to witness future investigations focusing on these herbs and their effects on respiratory problems.

Keywords: Maul Asl, Iranian Traditional Medicine, Honey, Cough}

Abstract View Paper Original: Persian
نامه به سردبیر درباره مقالهای با عنوان امور طبیعیه و ارکان در مکتب طب ایرانی

مهشید چایچی رقیمی، مژگان تن ساز

مجله طب سنتی اسلام و ایران، سال پنجم شماره 3 (پیاپی 19، پاییز 1393)، ص 191

مشاهده متن زبان: فارسی

سامانه نویسندگان

چایچی رقیمی، مهشید

دانش آموخته دکتری طب سنتی، طب سنتی ایران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

فهرست مطالب مهشید چایچی رقیمی