به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مهنوش فروغی

  • محمود بهشتی، مهنوش فروغی*
    سابقه و هدف

    بیماری ایسکمی قلبی شایع ترین علت مرگ و میر به شمار می آید . ملاک تشخیص و درمان آن در بیماران علامت دار،  شناسایی تنگی های مهم عروق کرونر می باشد. هرچند تنگی کرونر به علت آترواسکلروز شایع ترین علت ایسکمی میوکارد است، در درصد قابل توجهی از بیماران با علایم ایسکمی میوکارد(بویژه در زنان) ،  تنگی مهم کرونر ندارند. هدف از این مقاله مروری، مطالعه اختلافات زن و مرد در تظاهرات بالینی ، فاکتورهای خطر، اقدامات تشخیصی و پیش آگهی بیماری میکرووسکولر کرونری می باشد.

    روش بررسی

    با استفاده از کلید واژه هایwomen AND[''coronary microvascular disease'']  در پایگاه اطلاعاتی  Pubmedجستجوانجام شد. محدوده جستجوی مقالات از سال 2021-2011 میلادی بود.

    نتایج

    اختلال  درساختار یا عملکرد میکرووسکولر کرونری به طور شایع در زنان دیده می شود و ممکن است در غیاب تنگی قابل ملاحظه عروق اپیکارد اتفاق افتد  و با اتفاقات قلبی و مورتالیته همراه می باشد. به نظر می رسد با پاتوفیزیولوژی متفاوتی، زنان ایسکمی میوکارد را تجربه می کنند در حالی که در مردان بر مبنای عدم تطابق عرضه و تقاضا ، تنگی کرونر با محدودیت جریان خون همراه است .ریسک فاکتورهای شناخته شده بیماری ایسکمی قلبی در ایجاد بیماری میکرووسکولر شریک جرم هستند اما مکانیسم کامل برای ایجاد و پیشرفت بیماری میکرووسکولر شناخته نشده است.

    نتیجه گیری

    تفاوت های بیولوژیک در سایز شریان کرونر، تاثیرات هورمونی، سیستم عصبی اتونوم، اندکسهای خونی و الکتروفیزیولوژیک در تفاوت بروز علایم ایسکمی قلبی بین زن و مرد نقش دارد .هرچند که اطلاعات ما در رابطه با بیماری کرونری غیر انسدادی محدود میباشد، افزایش تشخیص و شناسایی ریسک فاکتورهای شناخته شده قلبی وتوجه به تفاوت اثرآنان درزنان و ریسک فاکتورهایی که فقط در زنان دیده می شود، به درک جدیدی از مکانیسم های موثر در بدتر شدن پیش آگهی بیماری ایسکمی قلبی در زنان کمک میکند.

    کلید واژگان: بیماری ایسکمی قلبی, زنان, بیماری میکرووسکولر کرونری}
    Mahmoud Beheshti, Mahnoosh Foroughi *
    Background and Aim

    Ischemic heart disease (IHD) is the main cause of mortality in the world. Presence of significant stenosis in coronary arteries is the cornerstone of diagnosis and treatment in symptomatic patients. Although stenotic coronary arteries due to atherosclerotic lesion is the most cause of IHD, there is no important stenotic lesion(s) in major proportion of symptomatic patients (especially female patients). The aim of this article is to review recent literatures about the important differences of men and women in clinical manifestation, risk factors, diagnosis, and prognosis of microvascular coronary disease.

    Materials and Methods

    The search was conducted for articles published between 2011 and 2021 in PubMed using the following key words: ''Women'' AND ['' Coronary microvascular disease'']. Data were collected by reviewing the texts.

    Results

    Well defined risk factors of IHD may have important role in development of microvascular coronary disease, but exact mechanism of it is unclear. Disorders in coronary microvascular structure or function is common in women and may happen in the absence of stenotic epicardial coronary arteries, while is associated with cardiac events and mortality.

    Conclusion

    There is limited data about non obstructive coronary disease. The prognosis of IHD is worse in women compared to men; it could be explained by identification of more cardiac risk factors in women and pay attention to different effects of risk factors between men and women, and presence of unique risk factors for women.

    Keywords: Ischemic Heart Disease, Women, Coronary microvascular disease}
  • سید مسعود مجیدی تهرانی، حمید قادری*، مهنوش فروغی، منوچهر حکمت، محمود بهشتی منفرد، حسن تاتاری، سید محسن میرحسینی، ضرغام حسین احمدی، زهرا انصاری اول، سیده عادله میر جعفری
    زمینه و هدف
    تشخیص و درمان میگزوم قلبی وابسته به تکنولوژی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر پیشرفت روش های تشخیصی و درمانی طی سال های گذشته بر تظاهرات بیماری، تشخیص زودرس و یا درمان میگزوم قلبی بود.
    روش بررسی
    18 بیمار مبتلا به میگزوم قلبی که در فاصله سال های 1392-1382 به بیمارستان شهید مدرس مراجعه و با تشخیص توده قلبی تحت عمل جراحی قرار گرفتند بررسی شدند و بعد از تایید تشخیص پاتولوژی متغیرهایی مانند سن، جنس، نحوه تظاهر و تشخیص بیماری، روش های درمانی و نتایج نهایی آن مورد بررسی قرارگرفت.
    یافته ها
    هفت نفر مرد و 11 نفر زن با متوسط سن 05/53 سال (13 تا 76 سال) مورد بررسی قرار گرفتند. تنگی نفس (3/33%)6، طپش قلب (7/16%)3 و درد قفسه سینه (7/16%)3 شایع ترین علل مراجعه بود و چهار بیمار نیز خود را با علایم آمبولی نشان دادند. (4/94%)17 مورد تومور اولیه و یک مورد (6/5%) عود بود. محل تومور در (9/88%)16 مورد در دهلیز چپ بود. بعد از برداشتن تومور در (9/38%)7 مورد نقص سپتوم به صورت اولیه و 9 مورد با پچ پریکارد ترمیم شدند. یک بیمار هم زمان تحت عمل CABG و یک بیمار نیز تحت عمل ترمیم دریچه پولمونر قرار گرفتند. (8/77%)14 بیمار بدون معلولیت خاصی مرخص شدند. یک بیمار دچار بلوک قلبی، دو بیمار با عوارض عصبی ناشی از آمبولی مغزی و یک مورد (6/5%) مرگ بیمارستانی رخ داد.
    نتیجه گیری
    مقایسه یافته های دو دهه میگزوم قلبی نشان داد که علی رغم پیشرفت های تشخیصی و افزایش مراکز درمانی، پیشرفت روش های تشخیصی نتوانسته در کاهش سن تشخیص آن یا نوع تظاهرات بالینی یا کاهش عوارض و یا کاهش سایز تومور در زمان عمل جراحی تغییر واضحی ایجاد کند.
    کلید واژگان: میگزوم, تومور قلب, پیامد نهایی, جراحی قلب}
    Seyed Masoud Majidi Tehrani, Hamid Ghaderi, Mahnoosh Foroughi, Manouchehr Hekmat, Mahmoud Beheshti Monfared, Hassan Tatari, Seyed Mohsen Mirhosseini, Zargham Hossein Ahmadi, Zahra Ansari Aval, Seyedeh Adeleh Mirjafari
    Background
    Primary cardiac tumors are rare tumors which should be operated urgently. In this study، cardiac myxoma have been evaluated from diagnosis until discharge in a 10 years period and then results including presenting symptoms، approach to the patients were compared with similar study in this center on one decade ago.
    Methods
    Patients who underwent operation for myxoma from year 2003 until 2013 in the Shahid Modarres Hospital were included in this study.
    Results
    Eighteen patients included in the study، 11 female and seven male. Patients’ ages were in the range of 13 to 76 years (mean 53 years). Mean time from diagnosis to operation was 5. 8 days and mean time from surgery to discharge was 8. 6±6. 1 days. Most common presenting symptoms were first clinical presentation in four patients. In all patents echocardiography was the main diagnostic modality. In addition to transe thoracic echocardiography (TTE)، in five patients TEE was used and in 13 patients coronary angiography was used to rule out concomitant coronary artery disease. 94. 4% of all tumors (17 cases) were primary cardiac tumors and only one tumor (5. 6%) was recurrent. In 16 patients (88. 9%) tumor were found in the L. A and in one case، tumor was found in both atria and in another case، tumor was in the ventricle. After tumor excision، atrial septum was repaired primarily in seven cases (38. 9%) and with pericardial patch in 9 cases. One patient underwent concomitant coronary artery bypass graft (CABG) and another patient underwent concomitant pulmonary valve repair. 14 patients (77. 8%) discharged from hospital without any post operative complication. Heart block occurred in one patient and cerebral emboli with secondary cerebrovascular accident (CVA) developed in two patients. One patient died (5. 6%).
    Conclusion
    Comparing results from two similar studies in two consecutive decades revealed that mean time from diagnosis to operation obviously was reduced but advances in diagnostic modalities were unable to change clinical presentation or reduce age of tumor diagnosis or complications or size.
    Keywords: cardiac surgery, heart neoplasms, myxoma, treatment outcome}
  • اعظم نوری فروتقه، شهرام یزدانی، مهنوش فروغی، سید احمد رئیس سادات*، یدالله محرابی، مرتضی صافی، فتحیه مرتضوی، شهلا رودپیما
    مقدمه
    گسترش حجم اطلاعات و یافته های علمی در حوزه های مختلف دانش، نیاز به استفاده از فن آوری اطلاعات و شیوه های مناسب مدیریت آموزش از جمله کاربرد روش های نوین ارزشیابی را ضروری ساخته است. مطالعات انجام شده بر روی برنامه آموزشی دستیاران قلب دانشگاه های علوم پزشکی کشور بیانگر این مطلب است که تاکنون کم تر به کاربرد روش های نوین آموزش در تفسیر الکتروکاردیو گرام توجه شده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر ارزشیابی تکوینی و ارائه بازخورد در آموزش مهارت تفسیر الکتروکاردیوگرام دستیاران تخصصی قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد.
    روش ها
    در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 22 نفر دستیار تخصصی سال دوم و سوم قلب و عروق در دو مرکز پزشکی آموزشی و درمانی شهید مدرس و طالقانی مورد بررسی قرار گرفتند. دستیاران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. کلیه دستیاران پس از انجام آزمون اولیه (پیش آزمون) طی20 جلسه در آزمون هفتگی در خصوص مهارت تفسیر الکتروکاردیوگرام شرکت کردند و پس از 10 و 20 آزمون مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند (میان آزمون و پس آزمون). به گروه مداخله پاسخ آزمون ها (تفسیر الکتروکاردیوگرام) ارائه گردید و به گروه کنترل بازخوردی در خصوص پاسخ آزمون ها داده نشد. در پایان مطالعه نتایج پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. برای مقایسه میانگین نمره دستیاران از آزمون آماری T Test Pairedاستفاده گردید.
    نتایج
    از 22 دستیار تخصصی قلب و عروق مورد مطالعه، 9 نفر (90/40%) در گروه مورد و 13 نفر (09/59%) در گروه شاهد قرار داشتند. میانگین نمرات پیش آزمون در گروه مورد از 100 نمره 3/7±8/42 و گروه شاهد 7/3±4/41 بود. سطح مهارت تفسیر ECG در دو گروه در ابتدای مطالعه اختلاف معناداری نداشت (6/0p=). در هفته 22 مطالعه میانگین نمره پس آزمون دستیاران در گروه مورد به 4/2±5/94 و در گروه شاهد به 5/5±8/82 رسید. در هر دو گروه نسبت به پیش آزمون میانگین نمرات دستیاران به طور معناداری بهبود یافت. در گروه مورد (بازخورد) افزایش میزان نمرات به طور معناداری از گروه شاهد بیش تر بود (001/0p<).
    نتیجه گیری
    مطالعه نشان داد که ارزشیابی تکوینی (مستمر) و ارائه بازخورد در فراگیران موجب بهبود در مهارت تفسیر نوار قلب می شود بنابراین پیشنهاد می شود از آزمون های تکوینی به همراه بازخورد در برنامه آموزشی و ارزشیابی دوره های آموزشی استفاده شود.
    کلید واژگان: ارزشیابی تکوینی, بازخورد, الکتروکاردیو گرام, دستیاران تخصصی قلب}
    Azam Noorifrotagheh, Shahram Yazddani, Mahnoush Foroughi, Seyed Ahmad Raeissadat *, Yadollah Mehrabi, Morteza Saafi, Fatieh Mortazavi, Shahla Rodpeyma
    Introduction
    The expansion of knowledge and information in different scientific branches necessitates the application of novel methods of educational management such as new methods of evaluation. Earlier studies on cardiovascular residency program in Iranian medical universities showed that little focus has been applied on novel teaching methods of ECG interpretation skills. This study was performed to investigate the effects of formative assessment and giving feedback on cardiovascular medical residents’ ECG interpretation skills in Shahid Beheshti University of Medical Sciences.
    Methods
    In this quasi experimental study، twenty two 2nd and 3rd year cardiovascular medical residents of Modares and Talegani medical centers were investigated. Residents were randomly divided into two groups. After conducting pretest، all residents attended 20 weekly sessions on ECG interpretation. Then after 10 and 20 sessions they were reassessed (mid-test and post-test). Residents in case group received the answers of tests (ECG interpretation) while residents in control group did not receive any feedback on correct answers. At the end، the results of pre-test، mid-test، and post-test for two groups were compared using paired t test.
    Results
    Nine (49. 95%) residents were allocated in case group and 13 (59. 9%) in control group. Mean score of pretest in case and control croup were (42. 8±7. 3) and (41. 4±3. 7) respectively out of total score of 100 and no significant difference was observed between two groups at the beginning of study (P=0. 6). After 22 weeks، mean score of post-test reached to 94. 5±2. 4 in case group. This mean score reached to 82. 8±5. 5 for control group. Residents’ post-test mean scores improved in both groups compared to pretest. This improvement was significantly higher in case (feedback) group compared to control group (P<0. 001).
    Conclusion
    The study showed that applying (continuous) formative assessment and giving feedback significantly improve ECG interpretation skills. Therefore we recommended using formative assessment and feedback as a part of educational and evaluative programs.
    Keywords: Formative assessment, feedback, Electrocardiogram, cardiovascular medical residents}
  • علی اصغر بلوریان، محمود بهشتی منفرد، لطیف گچکار، محمد قمیسی، مهران شاهزمانی، مهنوش فروغی، محمد کاظم عرب نیا، کامران قدس، علی دباغ
    جراحی قلب از شایع ترین اعمال در جراحی سرتاسر دنیاست. یکی از عوارض این عمل که به خصوص در چند روز اول پس از عمل رخ می دهد فیبریلاسیون دهلیزی Atrial Fibrillation است که برای جلوگیری از آن از روش های مختلف استفاده می شود اما هنوز به عنوان یک مسئله جدی و مهم به حساب می آید و گزارش هایی مبنی بر تاثیر پریکاردیوتومی خلفی بر کاهش میزان بروز آن در تحقیقات پزشکی وجود داشته که نیاز به بررسی بیشتر و تجربیات گسترده تری دارد. در عین حال، این آریتمی، عمدتا در 24 تا 48 ساعت اول پس از عمل رخ می دهد و باعث طولانی تر شدن مدت بستری بیمار (9/4 روز بیشتر) و هزینه بالاتر درمان، همچنین اختلال همودینامیک، انفارکتوس میوکارد، انتوباسیون مجدد، ترومبو آمبولی و افزایش شانس سکته مغزی پس از عمل جراحی قلب می گردد.
    Ali Asghar Bolourian, Mahmoud Beheshti Monfared, Latif Gachkar, Mohammad Ghomeisi, Mehran Shahzamani, Mahnoosh Foroughi, Mohammad Kazem Arabnia, Kamran Ghods, Ali Dabbagh
    Background
    Atrial fibrillation is the most common but benign arrhythmia following cardiac surgery. Although this arrhythmia is often self-limited and vanishes in about 24 hours upon surgery; a number of arrhythmias might ensue among which some might be really life-threatening. A multitude of therapeutic modalities have been proposed for the prevention of this arrhythmia and one of them is posterior pericardiotomy. This method has not been fully accepted by the peers yet and more studies are needed to prove its efficacy and benefits to the patients.
    Methods
    In this single-blind randomized clinical trial, done over a 2-year period from February 2009 to January 2011, the effects of posterior pericardiotomy were evaluated in 174 patients (87 the case and 87 the control groups) undergoing elective coronary artery bypass grafting (CABG). The case group underwent CABG with posterior pericardiotomy while the control group underwent CABG-only operation. The post-operative incidence of arrhythmia, especially atrial fibrillation, was assessed for a week using statistical methods.
    Results
    The prevalence of postoperative atrial fibrillations were fewer in the group undergoing CABG with posterior pericardiotomy compared with the CABG-only group (P<0.004).
    Conclusion
    Posterior pericardiotomy seems to reduce the incidence of atrial fibrillation following elective CABG; therefore, its application is suggested for elective CABGs.
  • آرش قنواتی، مهنوش فروغی، سمانه اسماعیلی، سید احمد حسن تاش، علی اصغر بلوریان، مهران شاهزمانی، محمود بهشتی منفرد
    زمینه و هدف
    تغییر حاد در وضعیت ذهنی است که با اختلال در سطح هوشیاری، کاهش میزان توجه و تغییرات شناختی مشخص می شود و سیر متغیری در طول دوره خود دارد. دلیریوم در افراد مسن و بیماران بستری، خصوصا پس از اعمال جراحی بزرگ، شایع بوده و با افزایش مرگ و میر و عوارض در بیماران می شود. اخیرا میزان بروز دلیریوم بعد از برش جراحی قلب، بیش از90c/o گزارش شده است. تقریبا یک چهارم تا یک سوم بیماران روزهای 2 تا 7 پس ازعمل جراحی قلب، دچار اختلالات روانشناختی می شوند. باتوجه به افزایش میزان اعمال جراحی قلب و افزایش سن بیماران به هنگام جراحی، عوارضی نظیر دلیریوم پس از عمل، رو به فزونی است. مطالعات متعددی بر روی اتیولوژی دلیریوم پس از جراحی قلب صورت گرفته، اما هنوز دلیل قاطعی برای آن بیان نشده است. در این مطالعه بر آن شدیم تا ارتباط بین میزان بروز دلیریوم پس از جراحی قلب و برخی عوامل مداخله گر حین عمل را مورد بررسی قرار دهیم.
    مواد و روش ها
    طی 6 ماه 250 بیمار بالای 50 سال که تحت جراحی CABG به طور الکتیو قرار می گرفتند در بیمارستان شهید مدرس تهران، به روش نمونه گیری برگزیده شدند. وضعیت روانشناختی بیماران 5 روز قبل از عمل 2 و 7 روز پس از عمل توسط آزمون غربالگری MMSE مورد ارزیابی قرار گرفت، سپس با توجه به نمره آزمون و براساس DSM - IV، موارد ابتلا به دلیریوم مشخص شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه میزان بروز دلیریوم پس از جراحی قلب باز 47% می باشد، میزان بروز دلیریوم با مدت بای پس قلبی ریوی بیشتر از 120 دقیقه، زمان کراس کلامپ آئورت بیشتر از 75 دقیقه، هماتوکریت حین عمل کمتر از30c/o و دمای حین پمپ کمتر از 30 درجه سانتی گراد افزایش نشان می داد. در این مطالعه بین EuroSCORE و میزان بروز دلیریوم ارتباط معنی داری به دست نیامد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج بدست آمده، در نظر گرفتن مسائل روحی روانی، بخصوص اختلالات شناختی همچون دلیریوم بعد از جراحی قلب باز از اهمیت بالایی برخوردار است و می بایست مطالعات بیشتری در جهت کشف علل زمینه ساز آن انجام گیرد، چرا که حذف برخی علل زمینه ساز دلیریوم می تواند در درمان آن کمک کننده باشد.
    کلید واژگان: دلیریوم, جراحی قلب}
    Introduction &
    Objective
    Delirium is an acute mental state, characterized by disturbed consciousness and cognitive dysfunction occurring in the setting of a physiological derangement, caused by a medical disorder. Cognitive decline after cardiopulmonary bypass (CPB) surgery, especially in the elderly patients, is of significant concern, since the advent of CPB procedures. Most prospective neuropsychological studies also found postoperative cognitive decline, early after surgery. Nowadays the incidence of postoperative delirium is more than 90% in some reports. Recently, the rate of cardiac surgeries has risen in the aged population, and the social and economic impacts of these complications has increased. We are about to evaluate the relationship between the incidence of delirium after heart surgery and some of the intraoperative factors.
    Materials and Methods
    During 6 months in a university-affiliated hospital, 250 patients of over 50 years old, who were elected for CABG surgery, enrolled in the study. All patients were examined preoperatively and in the second and seventh postoperative days as well; with a comprehensive neuropsychological and neuropsychiatry assessment; (mini-mental-state examination). DSM-IV was also used to confirm the diagnosis.
    Results
    In this study, the incidence of delirium after open heart surgery was 47%. This study indicates that delirium after heart surgery is associated with CPB time>120 minutes, cross-clamp time>75 minutes, intraoperative HTC<30% and intraoperative temperature<30°C. There was no relationship between EuroScore and Delirium.
    Conclusions
    Although the origin of the postoperative neuropsychological alterations is unclear, the present data suggests an association between some factors and postoperative delirium, and its knowledge can help us to prevent or cure this complication. Yet, a continuous investigation for the prevention of postoperative Delirium incidence and its treatment is essential.
  • محمود بهشتی منفرد، محمدمسعود مجیدی تهرانی، منوچهر حکمت، محمدکاظم عرب نیا، سیداحمد حسن تاش، علی محمد حلاج زاده، محمد رضوان نوبهار، ناصر کچوییان، مهنوش فروغی، حمیدرضا تقی پور، مرتضی صافی، رضا کیانی، نیما رضایی
    سابقه و هدف
    عمل بای پاس عروق کرونری یکی از شایعترین اعمال جراحی در این عصر است. نتایج این عمل بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد. یکی از این فاکتورها بیماری های زمینه ای بیمار نظیر بیماری دیابت می باشد.
    مواد و روش ها
    در این بررسی نتایج عمل جراحی بای پاس در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مقایسه گردید. 100 بیمار دیابتی و 100 بیمار غیر دیابتی کاندید عمل جراحی انتخاب شدند و میزان مرگ و میر و عوارض کوتاه مدت عمل در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد.
    یافته ها
    از مجموع بیماران دیابتی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بودند 23 نفر به عوارض پس از عمل دچار شدند در حالیکه از مجموع بیماران غیر دیابتی تنها 20 نفر دچار عوارض پس از عمل گردیدند. در گروه دیابتی میزان مرگ و میر 4% و در گروه غیر دیابتی 3% بود. سن بالای 70 سال در بروز عوارض عمل جراحی در هر دو گروه موثر بوده است (P <0.05). فشار خون بالا در بیماران دیابتی به صورت معنی داری بیشتر از افراد غیر دیابتی بود ولی این عامل اثر معنی داری بر افزایش عوارض پس از عمل نداشت. همچنین در گروه بیماران دیابتی از 60 بیمار با درگیری هر سه رگ، 21 مورد (35%) دچار عوارض پس از عمل شدند که این عامل در این گروه از بیماران به صورت معنی داری در افزایش عوارض موثر بوده است (P <0.001).
    نتیجه گیری و توصیه ها: هرچند دیابت اثر نسبتا کمی در افزایش میزان عوارض عمل به طور کلی دارد ولی به نظر می رسد که عوارض قلبی عروقی و عوارض عفونی عمل در گروه دیابتی بیشتر باشد.
    کلید واژگان: پیوند کنار گذر شریان کرونری, دیابت شیرین, فشار خون بالا}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال