فهرست مطالب نویسنده:
مژگان جیحونیان
-
تشخیص مولکولی لنفومای غیر هوچکین از نوع سلول B با استفاده از بررسی بازآرایی ژنی زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین ابوالفضل یوسفیان1، دکتر بهزاد پوپک2، دکتر حسن ابوالقاسمی3، دکتر آزیتا آذرکیوان4، دکتر محمد فرهادی لنگرودی5، دکتر علیرضا صادقی پور6، دکتر مژگان جیحونیان6، دکتر سید محمد جوادپور خیاط6، دکتر خندان زارع7، کبری فراهانی8، میترا صلاحمند9 چکیده سابقه و هدف بازآرایی قطعات ژنی V، D و J زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین همراه با اضافه و حذف شدن نوکلئوتیدها بین قطعات بازآرایی شده، موجب شکل گیری مناطق فوق متغیر منحصر به فرد می گردد. از این مناطق می توان برای بررسی کلونالیتی سلول B به منظور تشخیص مولکولی لنفومای غیر هوچکین و نیز تشخیص قطعی موارد مشکوک استفاده کرد. هدف از مطالعه حاضر استفاده از بازآرایی زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین در تشخیص مولکولی و افتراقی لنفومای غیرهوچکین از موارد واکنشی بود. مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع گذشته نگر بود. برای انجام مطالعه حاضر، بلوک های پارافینه 42 بیمار با تشخیص پاتولوژیک لنفوم غیر هوچکین سلول B (22 بیمار)، هایپرپلازی واکنشی و فولیکولار(10 بیمار)، لنفوم بدخیم بدون ایمونوهیستوشیمی(10 بیمار) از بخش پاتولوژی بیمارستان های آیت الله طالقانی، حضرت بقیه الله و حضرت علی اصغر جمع آوری شدند. پس از استخراج DNA و انجام مراحل کنترل کیفی، PCR با استفاده از آغازگرهای مشترک برای تکثیر مناطق CDR-III انجام شد. محصولات PCR پس از آنالیز هترودوبلکس روی ژل پلی آکریل آمید الکتروفورز شده، با استفاده از رنگ آمیزی نقره مشاهده و بررسی گردید. یافته ها 77% از(95%: CI) گروه اول بیماران(تشخیص قطعی لنفوم غیر هوچکین سلول B) و 70% (95%CI:) از گروه سوم(با تشخیص لنفوم بدخیم بدون ایمونوهیستوشیمی) بازآرایی کلونال را نشان دادند. در گروه دوم(هایپرپلازی واکنشی و فولیکولار) موردی از بازآرایی کلونال دیده نشد. نتیجه گیری با اندکی تفاوت، یافته های مطالعه حاضر با مطالعات متعددی که تاکنون در کشورهای مختلف انجام شده قابل مقایسه است و نشان می دهد که بررسی کلونالیتی سلول B با استفاده از IgHPCR روشی مفید و کمک کننده برای دست یابی به تشخیص دقیق تر یا قطعی لنفوم غیر هوچکین از نوع سلول B در بیماران ایرانی مبتلا می باشد.
کلید واژگان: بازآرایی ژنی, لنفوم غیر هوچکین, ایمونوگلوبولینThese regions can be used for evaluation of B cell clonality for the purpose of molecular diagnosis of Non-Hodgkin Lymphoma (NHL) and for confirmatory diagnosis in suspicious cases. Materials and Methods In this study, samples of 42 patients were collected from Taleghani, Baqhiyatalah, and Aliasghar hospitals; out of this number, there were 22 patients with diagnosis of B cell NHL, 10 with reactive hyperplasia, and 10 with malignant lymphoma. After DNA extraction from formalin fixed paraffin embedded tissues, PCR was done using consensus primers for amplification of CDR-3 region. PCR products were analyzed after heteroduplex analysis using polyacrylamide gel electrophoresis and silver stain. Results Clonal patterns in group 1 (B cell NHL), 2 (reactive and follicular hyperplasia), and 3 (morphological diagnosis without immunohistochemistry) were observed in 77.2%, 0%, and 70% of patients, respectively. Conclusions Our findings are compatible with other international studies with minor differences -
مقدمهسولفورموستارد (HD) یکی از عوامل شیمیایی نظامی است که در سطح گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. سولفورموستارد منجر به یک واکنش التهابی مخرب در بافتهای اطاقک قدامی چشم می گردد. تحقیقات پیشین نشان داده اند که استروئیدها با پروسه های التهابی که متعاقب ضایعات چشمی ایجاد می گردند، مقابله می نمایند.هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر درمانی بتامتازون بر روی صدمات اپیتلیال قرنیه چشم خرگوشها پس از چهارده روز مواجهه نمودن با سولفورموستارد بوده است.
مواد و روش هادر این مطالعه که از نوع تجربی می باشد، از 24 خرگوش استفاده شد.حیوانات بطور تصادفی در 4گروه کنترل، حلال، خردل و بتامتازون قرار گرفتند. گروه چهارم بتامتازون را ده دقیقه بعد از مواجهه شدن چشم با سولفورموستارد دریافت نمود و روزی 3 مرتبه به مدت 14 روز درمان ادامه یافت. معاینات کلینیکی در روزهای اول، دوم، پنجم، هفتم و چهاردهم انجام گرفت.روز 14 حیوانات کشته شده و نمونه های قرنیه چشم آنها مورد بررسی هیستولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی قرارگرفت.
یافته هایافته ها نشان داد که سولفورموستارد موجب نقص در اپیتلیوم قرنیه و کاهش معنی دار ضخامت و تعداد لایه های اپیتلیوم قرنیه و کاهش تعداد سلولهای درحال تکثیر در اپیتلیوم قرنیه شد. شدت ضایعات قرنیه در گروه درمان کمتر از گروه خردل بود گرچه از نظر آماری تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت.
بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان قطره بتامتازون را جهت کاهش ضایعات اپیتلیال قرنیه که در اثر سولفورموستارد ایجاد می شود، پیشنهاد نمود. توصیه می گردد جهت بدست آوردن دوز مناسب دارو مطالعات بیشتری انجام شود.
کلید واژگان: سولفورموستارد, قرنیه, بتامتازونIntroduction. Sulfur mustard(HD) is a chemical warfare agent to be used on a large scale. Sulfur mustard leads to a destructive inflammatory reaction in the anterior chamber of eye. It have been shown that steroids intervene with inflammatory process in eye´s injuries.The aim of current research is to characterize effect of Betamethasone on HD-induced corneal lesions of rabbits after 14 days.Materials and Methods. This study is a experimental study. 24 rabbits were randomly divided into 4 groups: control, Solution, HD and Betamethasone. In 4th group, Betamethasone was applied 10 minutes after HD exposure. Application of drug was performed 3 times a day, for 2 weeks. Clinical examinations were performed at 1, 2, 5, 7, and 14 days by ophthalmologist. Animals were sacrificed after two weeks. Specimens of cornea, were prepared by histological and Immunohistochemistry techniques for light microscopic studies.Results. HD caused a significant decrease of thickness and numbers of corneal epithelial layers and proliferating cells in corneal epithelium, and corneal epithelial defect(CED).Severity of corneal injuries in Betamethasone group was less than HD group but there was statistical significant difference when comfered with control group.Conclusion. Result of this study showed that we can offered Betamethasone drope for decrease corneal epithelial defect following HD exposure. It is recommended to do more studies for determination effective dose of drug. -
زمینهآزمون اوره آز سریع روشی ارزان، با ویژگی بالا و سریع جهت تشخیص هلیکوباکترپیلوری بر بالین بیمار است که به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد.هدفمطالعه به منظور تعیین حساسیت، ویژگی و صحت کیت اوره آز سریع بهینه شده توسط انستیتو پاستور ایران انجام شد.مواد و روش هااین مطالعه مقطعی در سال 1380 در انستیتو پاستور ایران انجام شد. ابتدا برای 91 بیمار مشکوک به عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری پرسش نامه ای شامل تاریخچه و علایم بیماری، علایم آندوسکوپی تکمیل شد. سپس نمونه های بیوپسی شده از هر فرد به طور مقایسه ای و بدون آن که فرد آزمایش کننده اطلاعی از نتایج آزمون دیگر نمونه ها داشته باشد به سه روش زیر مورد آزمون قرار گرفتند: 1) آزمون اوره آز سریع بهینه شده با استفاده از کیت ساخته شده در انستیتو پاستور ایران، 2) آزمون اوره آز سریع با استفاده از کیت شاهد، 3) آسیب شناسی نمونه به عنوان روش استاندارد.یافته هادر آزمون های انجام شده با کیت اوره آز سریع بهینه شده، از کل افرادی که آسیب شناسی مثبت داشتند %78.8 آزمون اوره آز مثبت و از کل افرادی که آسیب شناسی منفی داشتند %89.7 آزمون اوره آز منفی داشتد که این اختلاف معنی دار بود (p<0.001). موارد مثبت کاذب در نتایج آزمون اوره آز سریع بهینه شده %4.4 بود.نتیجه گیریتفسیر نتایج حاصل از کیت اوره آز سریع بهینه شده نشان داد که میزان حساسیت این کیت %78.8، ویژگی آن %89.7 و صحت آن نیز %83.5 است که مزیت این کیت را در مقایسه با دیگر کیت های تولید داخل نشان می دهد.
کلید واژگان: هلیکوباکترپیلوری, عفونت, حساسیت و ویژگی, آسیب شناسی -
آسیب شناسی لیگامان عرضی مچ دست، در بیماران سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیکهدف. سندرم تونل کارپ شایعترین نوروپاتی فشاری در اندام فوقانی است که اغلب در سنین 60-30 سالگی و در خانمها شایعتر است. حدود 4/0% از جمعیت عادی مبتلا می باشند. شایعترین علت آن ایدیوپاتیک است که پاتوفیزیولوژی روشنی ندارد، مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر با هدف بررسی لیگامان عرضی و یافتن علت هیستوپاتولوژیک برای سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک و بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک در بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک مراجعه کننده به درمانگاه ارتوپدی بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) در طول سال 1380-1377 به انجام رسیده است.مواد و روش هادر این مطالعه 81 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های ارتوپدی بیمارستان با علائم کلینیکی سندرم تونل کارپ و تایید بر بررسی های الکتروفیزیولوژیکال پس از سه ماه درمان غیرجراحی مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته هاشایعترین یافته هیستوپاتولوژیک در این بیماران عارضه فیبروز با9/67% و واکنشهای التهابی با 1/2 % کمترین یافته هیستوپاتوژیک بود. ضمنا در این مطالعه میزان حساسیت برای تستهای فالن Phalen Test) 81/95%،) تست فشاری Test Compresion) 81/95%)و تست تینل Tinnel Test) 76/5%)بود. همچنین این مطالعه نشان داد که یک اختلاف معنی داری در ابتلاء به سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک در دو جنس مرد و زن وجود دارد و زنان 76/5 برابر بیشتر از مردان مبتلا شدند. (P:0.013).نتیجه گیریفیبروز در سندرم تونل کارپ ایدیوپاتیک شایعترین یافته پاتولوژیکی می باشدکلید واژگان: سندرم تونل کارپ, فیبروز, نوروپاتی اندام فوقانی
-
گزارش اولین مورد هیستوپلاسموزیس ریوی در ایران و درمان موفقیت آمیز آنبیمار جوان 17 ساله دیابتیک با سابقه 45 روزه سرفه و تب مراجعه نمود که در بررسی بعمل آمده Consolidation لوب فوقانی چپ داشت و در بررسی های بعمل آمده از نظرTB منفی بود و در بیوپسی باز ریه تشخیص هیستوپلاسموزیس مسجل شد تست سرولوژی از نظر هیستوپلاسموزیس نیز مثبت بود که با تشخیص پنومونی ناشی از هیستوپلاسما تحت درمان باکتوکونازول قرار گرفت و پس از 6 هفته بهبودی کامل صورت گرفت و رادیوگرافی ریه نیز طبیعی شد.
کلید واژگان: هیستوپلاسموزیس, پنومونی
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.