به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

نجمه نجفی

  • نجمه نجفی، حبیب الله حسینی، مریم حاتمی، محمود وکیلی، فرزانه شیشه بر، محمد زمانیان، الهام حکیمی زاده
    مقدمه
    کاهش درد پس از جراحی از مشکلات بیماران معتاد به مواد مخدر می باشد. مورفین از شایع ترین داروها جهت کنترل درد پس از جراحی می باشد. به علت عوارض و مقاومت به اوپیوئیدها در بیماران معتاد، توجه به داروهای کمکی نظیر کتامین افزایش یافته است. هدف این مطالعه بررسی اثر افزودن کتامین به مورفین در بیماران معتاد به اوپیوئید با درد پس از جراحی ارتوپدی بود.
    روش بررسی
    در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور، تعداد 60 بیمار کاندید جراحی ارتوپدی با سابقه مصرف اپیوئید، به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. پس از جراحی، گروه اول 20 میلی گرم مورفین و گروه دوم20 میلی گرم مورفین و 100 میلی گرم کتامین از طریق پمپ تزریق وریدی کنترل درد توسط بیمار (IPCA)، دریافت نمودند. نمره درد بر مبنای شاخص مقیاس دیداری درد (VAS)، نمره آرام بخشی توسط معیار رامسی و میزان تهوع و استفراغ، در زمان های 1، 6، 12 و 24 ساعت پس از جراحی سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 تجزیه و تحلیل و نتایج به صورت میانگین و انحراف معیار بیان و با استفاده از آزمون t-test بررسی شدند. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که دوز دریافتی مورفین در گروه مورفین در مقایسه با گروه مورفین + کتامین به طور معنا داری بیشتر بود (001/ 0p ˂). میانگین نمره درد، فقط در ساعت 12 در گروه مورفین در مقایسه با گروه دوم به طور معنا داری کاهش یافت (02/0p=). میانگین نمره آرام بخشی در ساعات 1 (001/0p<)، 6 (002/0p=)، 12 (001/0p=) و 24 (001/0p=) در گروه مورفین به طور معنا داری در مقایسه با گروه دوم زیاد شد. در ساعت 1، میانگین نمره تهوع و استفراغ در گروه مورفین در مقایسه با گروه کتامین + مورفین به طور معنا داری کاهش یافت (024/0p=).
    نتیجه گیری
    افزودن کتامین به مورفین در بیماران با سابقه مصرف اپیوئید می تواند سبب کاهش مصرف مورفین شود. اما اثری بر کاهش نمره درد و آرام بخشی ندارد.
    کلید واژگان: درد پس از عمل, جراحی ارتوپدی, پمپ تزریق وریدی کنترل درد توسط بیمار, مورفین, کتامین, اعتیاد
    Najmeh Najafi, Habibollah Hosseini, Maryam Hatami, Mahmmod Vakili, Farzaneh Shishebor, Mohammad Zamanian, Elham Hakimizadeh
    Introduction
    Post-operative pain reduction is one of the problems in the patients with preoperative narcotic dependency. Morphine is the most common drugs to control postoperative pain. Due to resistance to morphine and its side effects in addict patients, using of adjuvant drugs such as ketamine has increased. The aim of this study was to evaluate the effect of adding ketamine to morphine in patients addicted to opioid with post orthopedic operation pain.
    Methods
    In a double blind clinical trial, 60 patients undergoing orthopedic operation with history of opioid consumption were randomly divided in 2 groups. Post operation, the first group received morphine 20 mg and the second group received morphine 20 mg ketamine 100 mg via IV patient-controlled analgesia (IPCA). The pain score as visual analogue scale (VAS), sedation score, and nausea and vomiting were evaluated at 1, 6, 12 and 24 hours post operation. SPSS v.20 was used for data analysis.
    Results
    Results showed that dose of morphine consumption in morphine group was significantly increased compared to the morphine ketamine group (p 0.001). In addition, only at 12 hours after surgery the mean of pain score in the morphine group was significantly reduced compared to the second group (p = 0.02). The mean of sedation score at 1 (p 0.001), 6 (p = 0.002), 12 (p = 0.001) and 24 (p 0.001) hours after surgery in the morphine group was increased compared to the other group. At 1 hour, the mean of nausea and vomiting scores in the morphine group was significantly reduced compared to the morphine ketamine group (p = 0.024).
    Conclusion
    Addition of ketamine to morphine in the patients with history of opioid consumption reduced using of the morphine. But had no effect on pain and sedation score reduction.
    Keywords: Post-operative pain, Orthopedic operation, IV patient-controlled analgesia, Morphine, Ketamine, Addiction
  • حسین باقری، حسین ابراهیمی، هانیه عموزاده، نجمه نجفی، آرزو دریساوی، سپیده عابدی، گیتی آتش سخن
    مقدمه
    احتراق یکی از مهم ترین حوادث ترسناک و وحشت آور برای بیمار و اعضای تیم جراحی است که ممکن است در حین عمل جراحی اتفاق بیفتد. این پژوهش به منظور بررسی میزان آگاهی کارکنان اتاق عمل در ارتباط با منابع احتراق و راه های پیش گیری از آن در اتاق عمل انجام شده است.
    مواد و روش ها
    در پژوهش توصیفی حاضر، نمونه گیری به صورت تمام شماری بوده و نمونه های پژوهش شامل کلیه کارکنان تخصصی شاغل در اتاق عمل های بیمارستان های امام حسین (ع) و فاطمیه شاهرود (تعداد 48 نفر) بودند. در این پژوهش، میزان آگاهی نمونه ها از منابع احتراق (منابع گرمایی، منابع اکسیژن و منابع قابل اشتعال) و راه های پیش گیری از بروز حریق در اتاق عمل با استفاده از پرسش نامه ای طراحی شده در ارتباط با پیش گیری و ایمنی از حریق در اتاق عمل مورد سنجش قرار گرفت. میانگین نمره آگاهی واحدهای مورد پژوهش در زمینه های یاد شده در بالا، بر مبنای 100-0 به سه سطح ضعیف، متوسط و خوب تقسیم بندی شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت.
    نتایج
    بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، بیش ترین درصد (9/97%) واحدهای مورد پژوهش، برگزاری برنامه آموزشی در ارتباط با پیش گیری و ایمنی از حریق در اتاق عمل را ضروری عنوان نموده بودند و همگی (100%) این برنامه ها را با اهمیت و سودمند می دانستند. اغلب (4/85%) واحدهای پژوهش اظهار نموده بودند که تا به حال دوره آموزشی خاصی در ارتباط با پیش گیری و ایمنی از حریق در اتاق عمل طی نکرده اند. میانگین آگاهی کارکنان اتاق عمل در ارتباط با احتراق و پیش گیری از آن در متخصصین بیهوشی 7/15 %، تکنسین های اتاق عمل 1/13%، تکنسین های هوشبری 4/12% و در بین جراحان 9/10% برآورد گردید. درکل 4/60% از کارکنان اتاق عمل دارای سطح آگاهی متوسط، 3/33% ضعیف و 3/6% خوب در ارتباط با احتراق و پیش گیری از آن در اتاق عمل بودند.
    نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر نشان داد، متاسفانه اکثر کارکنان اتاق عمل از منابع احتراق و راه های پیش گیری از آن آگاهی کافی ندارند. لذا بکارگیری شیوه های آموزشی مختلف جهت افزایش آگاهی کارکنان اتاق عمل در ارتباط با پیش گیری و ایمنی از حریق در اتاق عمل پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: احتراق, کارکنان اتاق عمل, پیش گیری از حریق
    Hosein Bagheri, Hosein Ebrahimi, Haneye Amoozadeh, Najme Najafi, Arezo Darisav, Sepede Abedi, Gete Atashsokhan
    Fire is one of the fearful and morbid accident for each of members in the operating room team and important destructive accidents for each surgery patient that may occur during surgery. This study has been carried out to evaluate awareness of operating room staff about fire sources and its prevention methods in operating room. In this cross-sectional study a number of 48 persons of operating room staff from Shahroud Imam Hossein and Fatemiyeh hospitals were chosen and their awareness about fire sources (ignition Sources, oxygen sources and fuel sources) and ways of fire prevention in operating room were assessed using designed questionnaire related to prevention and fire safety in the operating room. Mean of participation,s awareness about above-mentioned fields, upon 0-100 was divided to three levels: poor, intermediate and good. The data were analyzed using SPSS, software. Based on the results, 97.9% of participants declare that educational program related to prevention and fire safety in operating room is necessary and all of them told these programs are useful and important. 85.4% of participants declare that never passed any educational course related to prevention and fire safety in operating room. Mean of participation,s awareness about prevention and fire safety in operating room was estimated 15.7 in anesthesiologist, 13.1 operating room technicians, 12.4 anesthesia technicians and 10.9 surgeons. In general 60.4% of operating room staff had intermediate awareness, 33.3% poor awareness and 6.3% good awareness about fire and its prevention in operating room
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال