به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب هانیه میرطالبی

  • زهرا اکبری، سید رضامحبی *، محمدیعقوب طالقانی، مهدی منتظر حقیقی، محسن واحدی، هانیه میرطالبی، پدرام عظیم زاده، سارا رومانی، محمدرضا زالی
    پیش زمینه و هدف
    یکی از سیستم های مهم تعمیر DNA، سیستم ترمیم جفت بازهای ناجور (MMR) است. موتاسیون در این سیستم می تواند منجر به انواع مختلف سرطان شود. اگزونوکلئاز1 (Exo1) تنها اگزونوکلئاز درگیر در سیستم MMR انسانی است. به دلیل نقش خاص Exo1 در سیستم MMR، این ژن یک فاکتور مستعد کننده در سرطان کلورکتال محسوب می شود. چند شکلی های تک نوکلئوتیدی ((SNP در افزایش یا کاهش میزان ابتلا به سرطان کلورکتال دخیل هستند. در این مطالعه، به منظور دستیابی به بیومارکرهای مستعد کننده سرطان کلورکتال، به بررسی همبستگی پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs1635498 (C723R) ژن Exo1 و احتمال خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران می پردازیم.
    مواد و روش کار
    این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 111 بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال و 121 فرد سالم که به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه کرده بودند انجام گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ های پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدیrs1635498 ژن Exo1 از روش PCR-RFLP و آنزیم محدودالاثر HpyCHIV مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    بر اساس یافته ها در حالتی که ژنوتیپ TT به عنوان مرجع انتخاب شد، درصد فراوانی ژنوتیپ های CC،CT،TT در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال 1/90، 0/9، 9/0 درصد و در گروه کنترل 6/92، 4/7، 0/0 درصد بوده و اختلاف معنی دار نشان ندادند. درصد فراوانی آلل T در نمونه های بیمار، 6/94 درصد و در گروه کنترل 3/96 درصد بود. همچنین درصد فراوانی الل C در نمونه های بیمار و کنترل به ترتیب، 4/5درصد و 7/3 درصد محاسبه شد.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که پلی مورفیسم rs1635498 ژن Exo1 با مستعد کردن افراد در ابتلا به سرطان کلورکتال همبستگی نداشته و بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که این پلی مورفیسم در افزایش یا کاهش خطر ابتلا به سرطان کلورکتال نقش معناداری ندارد.
    کلید واژگان: پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی, سرطان کلورکتال, ژن اگزونوکلئاز1 (Exo1)}
    Zahra Akbari, Seyed Reza Mohebi *, Mohammad Yahgoob Taleghani, Mahdi Montazer Haghighi, Mohsen Vahedi, Hanie Mir Talebi, Pedram Azimzadeh, Sara Romani, Mohammad Reza Zali
    Background and Aim
    One of the important DNA repair systems is Mismatch Repair (MMR). Mutation in this system can cause different types of cancer. Exonuclease1 (Exo1) is the only exonuclease involved in the human MMR system. Since Exo1 plays a distinctive role in the MMR system، this gene has gained a great intrest as a potential risk factor in Colorectal Cancer (CRC). Single nucleotide polymorphisms (SNP) involve in increasing or decreasing the risk of CRC. In this study، to find a potential biomarker of CRC، we investigated the association between SNP of Exo1 gene، rs1635498، and risk of colorectal cancer in patients who had referred to Taleghani hospital.
    Materials and Methods
    This case-control study was performed on 111 cases and 121 healthy controls who had been registered in Taleghani hospital of Tehran. Genotyping analysis was performed by polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) and use HPYCHVI restriction enzyme.
    Result
    According to our finding، while TT genotype was selected as a refrence، the frequency percent of TT، CT and CC genotypes in the patients were %90. 1، %9. 0، %0. 9 and in the control group were %92. 6، %7. 4 and %0. 0. We observed no significant difference. The frequency percent of T allele in the patients was %94. 6 and in the controls were %96. 3. Also the frequency percent of C allele were calculated in the patients and controls group respectively %5. 4 and %3. 7.
    Conclusions
    The findings indicated that rs1635498 polymorphism in Exo1 gene isn''t associated with susceptibility to CRC. So، we conclude that this polymorphism doesn’t have significant role in incresing or decreasing risk of CRC.
    Keywords: SNP, Colorectal cancer (CRC), Exonuclease1 gene}
  • ارتباط پلی مورفیسم تومور نکروز فاکتور آلفا ناحیه 1031، با بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C
    شقایق برادران قوامی، سید رضا محبی، حامد ناقوسی، پدرام عظیم زاده، سید ابراهیم طاهایی، سارا رومانی، شهره الماسی، آذر صنعتی، هانیه میر طالبی، افسانه شریفیان، محمدرضا زالی
    سابقه و هدف
    ویروس هپاتیت C یکی از ویروس های مهم در ایجاد عفونت های مزمن کبدی می باشد و در مقابل سایتوکاینها در ایجاد پاسخ های ایمنی نقش بسزایی دارد. در ناحیه پروموتور TNF-α پلی مورفیسم های تک نوکلوتیدی (SNPs) مختلف شناسایی شده است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط پلی مورفیسم ناحیه1031- ژن TNF-α با افراد مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مورد - شاهدی، DNAژنومیک نمونه های خون محیطی 119 نفر بیمار مبتلا به هپاتیت C و 120 نفر کنترل سالم استخراج و به روش (PCR (Poly Merase Chain Reaction و Restriction Fragment Length Polymorphism) RFLP) ژنوتیپ آنها تعیین و مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    فراوانی ژنوتیپ ها در بیماران (0/0%) CCو (1/26%)31 TC و (9/73%)88 TT و در گروه کنترل CC(32.5)39 TC و (8/65%)79 TT و (7/1%)2 بود (183/0=p). اختلاف معنی دار آماری میان دو گروه مورد بررسی از لحاظ ژنوتیپ های پلی مورفیسم ناحیه 1031- در ژن TNF-α وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که ارتباطی بین پلی فورفیسم ناحیه 1031 با عفونت مزمن هپاتیت C وجود ندارد.
    کلید واژگان: ژنوتیپ, ویروس هپاتیت C مزمن, پلی مورفیسم, تک نوکلئوتیدی, تومور نکروز فاکتور آلفا, ژنتیکی}
    Association of Tumor Necrosis Factor Alpha (TNF-α)-1031 Polymorphism with Chronic Infection of Patients with HCV
    Sh. Baradaran Ghavami, S.R. Mohebbi, H. Naghoosi, P. Azimzadeh, S.E. Tahaei, S. Romani, Sh. Almasi, A. Sanati, H. Mirtalbi, A. Sharifian, M.R. Zali
    Background And Objective
    Infection with the hepatitis C virus (HCV) is leading cause of chronic liver disease. Cytokines play a key role in the modulation of immune response. Different single-nucleotide polymorphisms (SNPs) in TNF-Alpha promoter region have been identified. The aim of this study was to investigate the association of TNF-α gene 1031 polymorphism with chronic hepatitis C patients.
    Methods
    This study is a case-control study. Genomic DNA of 119 HCV patients infected and 120 healthy controls were extracted and their genotypes were determined by PCR (Polymerase Chain Reaction) and RFLP (Restriction Fragment Length Polymorphism).
    Findings
    The frequency of TT, TC and CC genotypes was 88(73.9%), 31(26.1%) and (0.0%), respectively in case and it was 79(65.8%), 39(32.5%) and 2(1.7%), respectively in control (p=0.183). There was not a significant difference in genotype frequency between HCV patients and healthy control groups.
    Conclusion
    The results of this study showed that there was no association between TNF-α gene 1031 polymorphism and chronic hepatitis C infection.
    Keywords: Genotype, Chronic Hepatitis C, Polymorphism, Single nucleotide, Tumor necrosis factor alpha, Genetics}
  • پدرام عظیم زاده، سید رضامحبی، سارا رومانی، شبنم کاظمیان، هانیه میرطالبی، محسن واحدی، فرامرز درخشان، محمدرضا زالی
    سابقه و هدف
    فاکتور رشد (Transforming Growth Factor-Beta 1 (TGF-β دارای نقش مهاری در هموستاز پاسخ ایمنی سلولهای T و سلول های T تنظیمی است و عامل تنظیم کننده پاسخ ایمنی بر ضد عفونت های ویروسی می باشد. کدون شماره 10 این پروتئین در پپتید نشانه آن واقع شده و در فرایند ترشح سایتوکاین ایفای نقش می نماید. این مطالعه به منظور بررسی پلی مورفیسم لوسین- پرولین کدون 10 TGF-β در بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 112 بیمار مبتلا به هپاتیت C مزمن و 122 نفر شاهد سالم انجام گردید. توالی ژن TGF-β1 به روش PCR تکثیر شد و ژنوتیپ افراد دو گروه با روش (Restriction Fragment Length Polymorphism (RFLP با آنزیم محدود کننده MspA1I مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    در مورد کدون 10 فراوانی ژنوتیپ CT در هر دو گروه بیماران و شاهد سالم نسبت به دو حالت دیگر CC و TT بیشتر گزارش شد. بطوریکه ژنوتیپ های CT،CC وTT در بیماران به ترتیب 50%، 6/19% و4/30% و در افراد سالم به ترتیب 59%،9/13% و 1/27% مشاهده گردید و اختلاف معنی داری میان گروه بیماران و شاهد یافت نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که هیچ ارتباطی میان پلی مورفیسم ژن کد کننده این پروتئین با حساسیت افراد نسبت به عفونت مزمن هپاتیت C وجود ندارد.
    کلید واژگان: هپاتیت C, سایتوکاین, پلی مورفیسم}
    Azimzadeh P., Mohebbi Sr, Romani S., Kazemian Sh, Mirtalebi H., Vahedi M., Derakhshan F., Zali Mr
    Background And Objective
    Transforming growth factor beta (TGF-β) has an inhibitory role in homeostasis of T-cell response and regulatory T cells and regulation of immune response against viral infections. Codon 10 of protein is located in the signal peptide and involved in secretion of cytokine. The aim of this study was to investigate the association of leu-pro polymorphism of codon 10 and hepatitis C susceptibility in patients.
    Methods
    This case-control study was performed on 112 chronic hepatitis C patients and 122 healthy control subjects. TGF-β1 gene was amplified with PCR method and genotypes were determined using Restriction Fragment Length Polymorphism (RFLP) with MspA1I restriction enzyme.
    Findings
    The frequency of CT genotype in both groups was higher than CC and TT. Genotyping results for CC, CT and TT states in patients was 50%, 19.6% and 30.4% and in healthy controls was 59%, 13.9% and 27.1% respectively. We found no significant difference between patients and healthy controls according to codon 10 polymorphism.
    Conclusion
    According to the results of this study, no relationship was found between this protein’s genetic variations and chronic hepatitis C infection susceptibility.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال