فهرست مطالب نویسنده:
هوشنگ گرامی
-
زمینه و هدفرینوسینوزیت قارچی آلرژیک (AFRS)، یک بیماری نسبتا جدید، شناخته شده و با درمان موثر است که در گروه بیماری های پولیپوز بینی قرار می گیرد. با توجه به بروز بالای این بیماری در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی رینوسینوزیت قارچی آلرژیک در بیماران رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت انجام شد.روش بررسیطی جراحی آندوسکوپیک سینوس، نمونه های به دست آمده از 55 بیمار دچار برینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی جمع آوری شد و هیستوپاتولوژی، قارچ شناسی، کشت و اندازه گیری IgE توتال سرم مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.یافته هادر این مطالعه، 17 (9/30%) بیمار زن و 38 (1/69%) بیمار مرد با میانگین سنی 67/12±34/38 سال بودند. 5/54% بیماران سابقه آتوپی، 5/25% سابقه آسم و 9/26% ائوزینوفیل خون بالاتر از حد طبیعی (6%<) داشتند. در 9/48% از مراجعین، سطح IgE توتال، بالاتر از حد طبیعی گزارش شد. براساس معیارهای Kuhn and Benet، میزان فراوانی نسبی AFRS، 5/5% (سه بیمار) و رینوسینوزیت های غیرقارچی همراه موسین ائوزینوفیلیک (NF-EMRS)، 4/16% (9 بیمار) بود. از سه بیمار AFRS، سه مورد سابقه آتوپی، سه مورد موسین ائوزینوفیلیک مثبت، دو مورد آسم، یک مورد اسمیر مستقیم مثبت، سه مورد رنگ آمیزی PAS مثبت و یک مورد دارای کشت (آسپرژیلوس فومیگاتوس) مثبت بودند.نتیجه گیریدر نمونه های سینوس بیماران مورد بررسی، فراوانی موسین ائوزینوفیلیک در مقایسه با سایر گزارشهای موجود، بسیار بالاتر بوده است، هرچند که فراوانی اسمیر و کشت قارچ مثبت نسبت به مطالعات مشابه دیگر پایین تر می باشد.کلید واژگان: آندوسکوپی, پولیپ های بینی, رینوسینوزیت های آلرژیک, سینوس های پارانازال, موسین ائوزینوفیلیکBackground And ObjectivesAllergic fungal rhinosinusitis (AFRS) is a relatively new and known disease with effective treatment, which belongs to the group of nasal polyposis diseases. According to high prevalence of AFRS in regions with warm and humid climate, the aim of this study was to detect the frequency of AFRS in patients with chronic rhinosinusitis (CRS) and nasal polyposis in Amir-al-momenin Hospital in Rasht city.MethodsDuring functional endoscopic sinus surgery, the samples were collected from 55 patients with CRS along with nasal polyposis and were examined in terms of histopathology, mycology, culture and total serum IgE level. Data were analyzed using chi-square and exact Fishers tests.ResultsIn this study, 17 (30.9%) female and 38 (69.1%) male patients with the mean age of 38.34±12.67 years, were participated. History of Atopia was seen in 54.5% of the patients, asthma in 25.5%, and blood eosinophilia (>6%) in 26.9%. Total serum IgE level was reported higher than natural value in 48.9% of the patients. Based on Kuhn and Benet criteria, the relative frequency of AFRS was 5.5% (3 patients) and nonfungal eosinophilic mucin rhinosinusitis (NF-EMRS) was 16.4% (9 patients). In AFRS patients, 3 cases had atopy, 3 were eosinophilic mucin positive, 2 cases had asthma, 1 direct smear-positive, 3 positive PAS staining, and 1 positive (Aspergillus fumigatus) culture.ConclusionIn sinus samples of the studied patients, the frequency of eosinophilic mucin was much higher compared to other reports. Although, the frequency of positive smear and fungal culture is lower than other similar studies.Keywords: Endoscopy, Nasal polyposis, Rhinitis, Allergic, Cranial sinuses, Eosinophilic mucin
-
مقدمهسالمندی روندی فیزیولوژی است و در آینده روند سالمندی جمعیت ایران با شتاب بیشتری ادامه پیدا خواهد کرد. کاهش شنوایی شایع ترین تظاهر اتولارینگولوژی در سالمندان است و در عین داشتن هزینه های مستقیم و غیر مستقیم برای افراد و سیستم های بهداشتی، در موارد بسیاری از نظر دور می ماند.هدفبررسی اختلال شنوایی در سالمندان مناطق روستائی شهرستان رشت با توجه به اهمیت مساله بهداشت و طب سالمندی.مواد و روش هادر این بررسی مقطعی توصیفی در سال 1392، نخست به طور تصادفی 35 روستای شهرستان رشت انتخاب و سالمندان آنها نیز به صورت تصادفی شناسایی و دعوت شدند. پس از دریافت رضایت نامه کتبی، سالمندان توسط پزشکان عمومی و متخصص گوش و حلق و بینی و همچنین یک رادیولوژیست بررسی شده و داده ثبت و تجزیه و تحلیل آماری شد.نتایجاز412 سالمند (8/52% مرد و 2/47 زن %)، در 324 نفر آزمون شنوایی سنجی انجام شد که کاهش شنوائی حسی-عصبی در 290 مورد (5/89%) کاهش شنوائی هدایتی در 13 فرد (01/4%)، نوع مختلط در یک مورد(3/0%)،و شنوایی طبیعی در 20 مورد (17/6%) تشخیص داده شد. 263 نفر (68/90%) کاهش شنوایی خفیف و متوسط و 27 نفر(31/9%) کاهش شنوائی شدید و بیشتر داشتند. الگوی کاهش شنوائی در فرکانس های بالا در 247 مورد (23/76%)، الگوی خطی در 53 نفر(35/16%) و در فرکانس های پایین در 4 مورد (23/1%) بدست آمد.نتیجه گیریدر جامعه سالمندان مناطق روستائی شهرستان رشت، فراوانی اختلالات شنوائی کمابیش شایع و چشمگیر است.
کلید واژگان: اختلالات شنوائی, سالمندیAbstractIntroductionAging is a physiological process, and it seems that Iranian population progresses to old aging more rapidly. Hearing loss is the most common otolaryngologic manifestation of aging, with direct and indirect expenditure for both the individuals and systems, that remains far from attention in many cases.ObjectiveEvaluation of audiologic disorders in geriatric population of rural areas of Rasht city, Guilan province in north of Iran, given the importance of the issue.Materials And MethodsIn this descriptive cross-sectional study performed in 2013, we randomly selected 35 rural areas and then, elderly population of those areas were selected randomly, with informed consent obtained from them and then they were examined by general practitioners, ENT specialists, and an audiologist. Data were recorded and analyzed.ResultsOf the 421 geriatric cases (52.8% male and 47.2% female), 324 underwent audiological testing. Sensorineural hearing loss in the right or left ear of 290 cases (89.5%), conductive hearing loss in 13 ears (4.01%), normal hearing in 20 (6.17%), and mixed hearing loss in one ear (0.3%) were detected. As revealed, 263 (90.68%) were with mild to moderate hearing loss, and 27 (9.31%) had severe hearing impairment. The pattern of hearing loss was in higher frequencies (247 cases: 76.23%), flat hearing loss in 53 patients (16.35%), and in the low frequencies in 4 cases (1.23%), as observed.ConclusionsIn the elderly population living in rural areas in Rasht city, hearing disorders are relatively common and noticeable.Keywords: Aged, Hearing Impairment -
مقدمهتومورهای سر وگردن، مجموعه ای از انواع هیستوپاتولوژیی تومورها است که منشا آن ها راه هوایی-گوارشی فوقانی، غدد بزاقی، تیروئید و پاراتیروئید و پوست این نواحی می باشد. عوامل خطر مختلف به ویژه عوامل محیطی مانند الکل، سیگار و برخی عفونت های ویروسی (HPV6 و HPV11) شیوع این گونه تومورها را افزایش می دهند.هدفبررسی توزیع انواع تومورهای سر و گردن و عوامل خطر همراه آنها در استان گیلانمواد و روش هااین مطالعه توصیفی گذشته نگر در طی سال های 1381 تا 1391 بوده و با مراجعه به بایگانی بیمارستان امیر المومنین رشت، اطلاعات مربوط به بیماران دارای نمونه هیستولوژی با تشخیص انواع تومورهای سر وگردن، استخراج و ثبت گردید. اطلاعات، با نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد.نتایج558 بیمار با میانگین سنی (37/ 16)±34/ 54 سال شامل 372 نفر (7/ 66%) مرد و 186 نفر زن (3/ 33%) با تشخیص تومورهای سر وگردن در این مرکز بستری گردیده بودند. از این میان 7/ 74٪ تومورها، بدخیم بوده اند. فراوان ترین تومور از نظر هیستوپاتولوژی سرطان سلول سنگفرشی(Scc) با 279 مورد (50%) واز لحاظ مکان تومور، حنجره با 195 مورد (9/ 34%) بیشترین شیوع را داشت. در بررسی عادات بیماران 4/ 51% از آنها سیگار، 5/ 21% مواد مخدر،7/ 9% الکل و 6/ 8% قلیان استفاده میکردند. در 6/ 1% موارد سابقه خانوادگی ودر 6/ 1% افراد سابقه تومورقبلی وجود داشت.نتیجه گیریاطلاعات موجود در این تحقیق با برخی مطالعات مشابه بوده ولی برخی تفاوت ها را نیز نشان می داد. گرچه این تفاوت ها تا حدودی می تواند ناشی از تعاریف متفاوت و دیگر تورش ها در انجام مطالعات باشد، ولی شیوه زندگی و عوامل مختلف نیز می تواند این تغییر را سبب شده باشد. بنا بر این مطالعات بیشتر در سایر نواحی جغرافیایی کشور برای مقایسه، پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: سرطان های سر و گردن, عوامل خطر, نشانه ها و علائم بیماریIntroductionHead and neck tumors are a collection of tumors with different histopathology that originate from upper aero-digestive tract، skin، salivary glands، thyroid and parathyroid glands. It has been proven that various risk factors such as tobacco، alcohol and some viruses (HPV6 & HPV11) increase the prevalence and incidence of such tumors; and that’s why the frequency and prevalence of head and neck tumors vary in different areas، throughout the world.Objectivestudy was determining the relative frequency of these kinds of tumors and the respective risk factors.Materials And MethodsIn a cross-sectional retrospective and descriptive study، data of patients with histologically confirmed diagnosis of head and neck tumors، were extracted from their recorded files in Amir-Al-Momenin hospital and entered into SPSS V. 16 software; and using frequency tables and graphs the data were analyzed.ResultsIn total، 558 patients with mean age of 54. 34±16. 37 years including 372 males (66. 7%) and 186females (33. 3%) were admitted with diagnosis of head and neck tumors، from 2001 to 2012 in this hospital. (74/7%) of the tumors were malignant. The most frequent tumor was Squamous Cell Carcinoma with 279 (50%) cases. The most frequent site of tumors was larynx with 195 (34/9%) cases. Having reviewed social habits of the patients; we found that (51/4%) were smoker; (21/5%) opium addict; (9. 7%) alcoholic; and (8. 6%) of them used hubble bubble. As revealed، (1. 6%) of patients had positive family history and (1. 6%) of them had history of another tumor in the past medical history. The most frequent chief complaint of all the patients referred to this center with head and neck tumor was hoarseness.ConclusionData of our samples were similar to those in some studies but different in some cases. Reason of such variations may be definition of samples and other biases in different studies، but the life style and different risk factors also may be responsible for these differences. So further comparative studies in other geographical regions are recommended.Keywords: Head, Neck Neoplasms, Risk Factors, Signs, symptom -
مقدمهخروپف اولیه جزئی از اختلال تنفسی خواب محسوب می شود که درمان های پیشنهادی آن با نتایج کمتر از انتظار و پذیرش ناکافی مبتلایان همراه است. پیشنهاد شده ورزش های اروفارنژیال بتواند به عنوان گزینه ی درمانی برای بیماران با درجه های خفیف تا متوسط این اختلال بکار گرفته شود. مطالعات انجام شده در این زمینه محدود است.هدفتعیین اثر تمرینات ورزشی لوروفارنکس- لینگولا در درمان خرو پف اولیه مبتلایان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امیرالمومنین (ع) شهرستان رشتمواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی (پیش و پس از مداخله) تعداد 53 بیمار با خروپف اولیه، مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امیرالمومنین (ع) شهرستان رشت، به مدت 3 ماه، 5 روز در هفته و روزانه 30 دقیقه ورزش های اوروفارنکس- لینگولا (ورزش های کام نرم، زبان، ماهیچه های دهانی صورتی) را زیر نظر گفتار درمان گر انجام دادند. شدت خروپف پیش و پس از مداخله با معیار های VAS(Visual Analogue Scale) و SSS(Snoring Scale Score) ارزیابی وداده ها با نرم افزار آماری SPSS Ver 17 آنالیز شد.نتایجمیانگین نمره ی SSS پیش از مطالعه72/1± 01/7 وپس از آن 7/2±09/3 و میانگین نمره ی VAS قبل از مطالعه89/1± 54/8 و بعد ازمطالعه94/2± 69/4 بود(در هر دو مورد0001/0p=)؛ هم چنین ارتباط آماری معنی داری بین مشکل با هم اتاقی ها(0001/0p=)، وضعیت زمان(0001/0p=)، مدت (0001/0p=) و وضعیت شدت صدای خر و پف (0001/0p=) قبل و بعد از مطالعه بدست آمد.نتیجه گیریتمرین ورزشی OPL به طور معنی دار شدت خروپف اولیه بیماران را کاهش می دهد.
کلید واژگان: (لوروفارنکس لینگولا - ورزش), خروپف کردن, نتیجه درمانAbstract:IntroductionPrimary snoring (PS) is one of the sleep breathing disorders with suboptimal treatment results. It was recommended that oropharyngeal exercises can be a therapeutic choice for the patients with mild to moderate degrees of this dysfunction.ObjectiveTo assess the effect of oropharyngeal- lingual exercises (OPL) on patients with primary snoring (PS) referred to Amiralmomenin''s Hospital، Rasht.Materials And MethodsIn total، 53 patients with PS underwent the sets of OPL exercises for 3 mounts، 5 days in week، 30 minutes daily under the supervision of speech therapist. Severity of the snoring was assessed with VAS (Visual Analogue Scale) and SSS (Snoring Scale Score) and data were analyzed by SPSS Ver 17.ResultsMean SSS before the study was 7. 01 ±1. 72 and after study it was 3. 09 ± 2. 7، and mean VAS before study was 8. 54±1. 89 and after study was 4. 69±2. 94 (P=0. 001). There was a significant relationship between being problematic with roommates (P=0. 0001)، situation of snoring time (P=0. 0001)، duration of snoring occurrence (P=0. 0001)، severity of snoring (P=0. 0001) before and after intervention.ConclusionDoing the OPL exercises can decrease severity of PS significantly. Conflict of interest: non declaredKeywords: Oropharyngeal, Exercise, Snoring, Treatment out Come -
زمینه و هدفآندوسکوپ های بینی جهت کمک به تایید تشخیص سینوزیت باکتریال، پروسه های دیگر ناحیه سینونازال و همچنین جراحی عملکردی اندوسکوپیک بینی و سینوس ها مورد استفاده قرار می گیرند. اهداف مطالعه بررسی اندوسکوپیک واریاسیون های آناتومیک سینوس اسفنویید، ناحیه سلا و هیپوفیز در اجساد بالغ و عناصر حیاتی در اطراف آن که در انجام جراحی اندوسکوپیک ترانس اسفنوئیدال برای برداشتن تومورهای ناحیه سلا لازم است، می باشد.روش بررسی82 جسد (64 مرد و 18 زن) بالای 18 سال در فاصله زمانی آبان 89 تا اسفند 90 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از آنسینکتومی و اتمویید کتومی قدامی و خلفی و اکسپوز شدن سینوس اسفنویید با آندوسکوپ های صفر و 30 درجه، لندمارک های آناتومیک مهم در داخل سینوس اسفنویید شناسایی شده و مقیاس های مورد سوال با وسیله های از پیش ساخته شده مورد اندازه گیری قرار گرفتند.یافته هامیانگین فاصله استیوم اسفنویید از خار قدامی بینی (ANS) 92/1±08/71 میلی متر و از لبه فوقانی کوان 52/2±59/18 میلی متر بوده است. میانگین فاصله هیپوفیز از کف سینوس اسفنویید 58/1±43/19 و از استیوم اسفنویید 32/1± 59/21 میلی متر بود. میانگین ضخامت سلا 91/1 میلی متر بود. 9/15% در کانال اپتیک راست و 4/13% در کانال اپتیک چپ، 11% در کانال کاروتید راست و6/14% در کانال کاروتید چپ بازماندگی وجود داشت. چسبندگی تیغه میانی و سپتاهای سینوس اسفنویید 22% به کانال اپتیک و 7/20% به کانال کاروتید راست، 6/14% به کانال اپتیک و 4/13% به کانال کاروتید چپ بود. تفاوت آماری معنی دار بین فاصله استیوم اسفنویید از ANS (P=0.009)، هیپوفیز از کف اسفنویید (P=0.034) و هیپوفیز از استیوم اسفنویید (P=0.029) در دو جنس دیده شد و این فاصله در مردان بیشتر از زنان بود.نتیجه گیریبا توجه به معنی دار بودن برخی فواصل در دو جنس و دیگر نتایج به دست آمده، آگاهی از این تفاوت های آناتومیک در استفاده از آندوسکوپ برای پروسیجرهای نواحی سینوس های پارانازال به ما کمک می کند.
کلید واژگان: سینوس اسفنویید, ناحیه سلا, غده هیپوفیز, واریاسیون های آناتومیکForensic Medicine, Volume:18 Issue: 2, 2013, PP 121 -126BackgroundNasal endoscopies are used for diagnosis of bacterial sinusitis، other pathogenic processes in sinonasal area and sinusitis bacterial recognition and also for practical endoscopic surgery of sinusitis. the aim of present research is to study endoscopic variations of sphenoid sinus، sellar region and Hypophysis in adult cadavers that are needed، for endoscopic transsphenoidal surgery of hypophysial tumors from sellar area.Methods82 cadavers (64 males and 18 females) aged above 18 were studied in the time period between October 2011to March 2012. After uncineotomy and Anterior and posterior etmoidectomy and the exposition of sphenoid sinus with 0 and 30 degree endoscopies important anatomic landmarks were identified inside sphenoid sinus and questioned criterions were measured by pre-made tools.FindingsThe average distance of sphenoid ostium from Anterior Nasal Spine (ANS) was 71. 08±1. 92 mm and 18. 59±2. 52 from upper age of choana. Average distance of hypophysis from sphenoid sinus bottom was 19. 43±1. 58 mm and 21. 59±1. 32 mm from sphenoid ostium. Sella average diameter was 1. 91 mm. There was 15. 9% dehiscence in right optical canal، 13. 4% in left optical canal، and 11 % in right carotid canal and 14. 6% in left carotid canal. Middle blade tenacity and sphenoid sinus septum was 22% to optic canal and 20. 7% to right carotid canal، 14. 6% to optic canal and 13. 4% to left carotid canal. There was a punctual statistic difference between sphenoid ostium from ANS (P=0. 009)، hypophysis gland from sphenoid bottom (P=0. 034) and hypophysis from sphenoid ostium (P=0. 029) in both male and female. Thia distance was in males more than females.ConclusionDue to punctuality of some distances in both sexes and other obtained results، being aware of these anatomic differences would help us to use endoscope to preregister in Paranasal sinuses’ areas.Keywords: Sphenoid Sinus, Sella Turcica, Pituitary Gland, Endoscopic Variotions -
مقدمهمعمولا در بیماری های بینی با اختلال بویایی مثل هیپوسمی و آنوسمی مواجه هستیم. در حال حاضر آزمون های ذهنی (subjective) و عینی (objective) متفاوتی برای ارزیابی حس بویایی در دسترس هستند. از آزمون های ذهنی، آزمون های غربالگری و اندازه گیری آستانه بویایی به طور شایع در ارزیابی هیپوسمی و آنوسمی بکار می روند. از روش های کیفی ارزیابی بویایی می توان به آزمون های تشخیصی و تمایز بویایی است. روش های عینی بیشتر در پژوهش بکار می رود و گاهی از آنها برای موارد قانونی استفاده می شود؛ از جمله این آزمون ها: FMRI (functional magnetic resonance imaging)، FPET (functional positron emission tomography). SPECT (single photon emission computed مغزی و پتانسیل برانگیخته بویایی اشاره کرد. tomography) بحث: اندازه گیری و ارزیابی حس بویایی به ارزیابی گستره کاملی از تاثیر بیماری های بینی کمک می کند؛ این پدیده بخصوص پیش از جراحی های بینی اهمیت دارد؛ زیرا نادیده گرفتن اختلال بویایی در این بیماران می تواند منجر به بروز شکایت پزشکی و وارد شدن اتهام به پزشک، مبنی بر جراحی مسبب اختلال بویایی شود. در حال حاضر آزمون های غربالگری بویایی گوناگون وجود دارند که می توان از آنها با اطمینان برای ارزیابی حس بویایی افراد استفاده کرد.
کلید واژگان: اختلالات بویایی, بویایی, فنون و روش های تشخیصIntroductionolfactory disorders usually occur in rhinological disease. Different subjective and objective test methods are available to assess the sense of smell Among the subjective methods، screening tests and threshold measurements are commonly used to quantify hyposmia or anosmia. Qualitative methods are available using discrimination and identification tests. Objective methods are used in research and in some situatisus. they include FMRI (functional magnetic resonance imaging)، FPET (functional positron emission tomography)، olfactory evoked potentials and brain SPECT (single photon emission computed tomography)، the measurement of the sense of smell helps to assess the whole spectrum of the effects of nasal diseases.ConclusionThis is especially important before rhinological surgery، because a non-detected smell disorder in patients with rhinological disease is common. the assessment of a pre-existing hyposmia or anosmia helps to post-Aperative claims relating it to surgery. A variety of validated screening tests for olfaction are available pervent and they are useful tools to document whether a patient is able to smell.Keywords: Diagnostic Technigues, Procedurs, Olfaction Disorders, Smell -
مقدمه باتوجه به متعدد بودن علل وزوزگوش و عدم شناخت مکانیسم دقیق بروز آن یافتن یک روش درمانی موثر همچنان مورد چالش است. هدف از این مطالعهبررسی اثر داروهای کاربامازپین و اکسکاربازپین بر وزوزگوش بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین رشت بود.
روش کار در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، که از اردیبهشت سال 1389-1390 در بیمارستان امیرالمومنین رشت انجام شده است، 57 بیمار (23 تا 65 ساله) مبتلا به وزوزگوش مزمن غیرضرباندار، در سه گروه مجزا تحت درمان با کاربامازپین (mg300-600)، اکسکاربازپین(mg450-900) و دارونما به مدت 12 هفته قرار گرفتند. در آغاز مطالعه معاینات بالینی، تستهای آزمایشگاهی لازم، آزمون های شنوایی سنجی و تکمیل آزمون Visual Analogue Scale (VAS) و Tinnitus Severity Index (TSI) به عمل آمد و سپس در پایان هفته های 8 و12 نیز پرسشنامه TSI و VAS برای بیماران تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد.
نتایج از 51 بیمارکه دوره درمان را کامل کردند (28 مرد و 23 زن). کاربامازپین، اکسکاربازپین و دارونما، شدت وزوزگوش را براساسVAS به ترتیب در2/56%، 2/46% و 5/38% بیماران کاهش دادند. کاهش وزوزگوش براساس TSI در سه گروه مذکور به ترتیب 1/61%، 8/58% و 50% بود. در قیاس بین گروه های مورد مطالعه، کاربامازپین و اکسکاربازپین در کاهش وزوزگوش براساس VAS و TSI به دارونما برتری نداشتند.
نتیجه گیری کاربامازپین و اکسکاربازپین در کاهش شدت وزوزگوش بیماران موثر می باشند اما برتری چشمگیری نسبت به دارونما ندارند.
کلید واژگان: وزوزگوش, ضدتشنج, کاربامازپین, اکسکاربازپینIntroductionDue to multiplicity of tinnitus etiologies and the lack of accurate knowledge about its exact mechanism, it is still a challenge to find an effective treatment. The objective of this study was an evaluation of carbamazepine and oxcarbazepine effect on tinnitus in patients’ reffered to Amiralmomenin Hospital Rasht-Iran.Materials and MethodsIn a randomized double-blind clinical trial, a total of 57 patients (23 to 71 years old) with chronic nonpulsatile tinnitus were treated in three separate groups with carbamazepine (300-600mg), oxcarbazepine (450-900 mg) and placebo for 12 weeks. In the early stages of the study, physical examination and nessecary laboratory tests, audiometry tests, complementation of Visual Analogue Scale (VAS) and Tinnitus Severity Index (TSI) were performed. At the end of 8th and 12th weeks, VAS and TSI questionnaire were completed again.ResultsAmong 51 patients (28 male, 23 female) who completed the trial course, according to VAS, carbamazepine, oxcarbazepine and placebo decreased severity of tinnitus in 56.6%, 46.2% and 38.5% of cases respectively. Decrement in tinnitus severity on the basis of TSI in the three mentioned groups were 61.1%, 58.8% and 50% respectively. Carbamazepine and oxcarbazepine were not more effective than placebo in subsiding tinnitus on the basis of VAS and TSI. ConclusionCarbamazepine and its analouge, oxcarbazepine are effective in decreasing tinnitus severity, but they are not significantly more effective than placebo. -
زمینه و هدف
کوچک کردن لوزه ها با رادیوفرکانس یکی از جدیدترین روش های درمان به ویژه برای لوزه های بزرگ انسدادی است. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج کوتاه مدت و طولانی مدت تونسیلوتومی با رادیوفرکانس و تونسیلکتومی سنتی در بزرگسالان مبتلا به تونسیلیت راجعه بود.
روش کارمطالعه آینده نگر تصادفی) به شماره ثبت IRCT: 201010091138N3) دریک بیمارستان دانشگاهی برروی بزرگسال مبتلا به تونسیلیت راجعه انجام شد. در 34 مورد تونسیلکتومی سنتی و در 38 مورد تونسیلوتومی توسط رادیوفرکانس با پروب (Radiofrequency Induced Thermotherapy RFITT=) انجام شد. مدت زمان جراحی، مقدار خونریزی حین عمل، زمان ریکاوری، اختلال در بلع، کاهش وزن و درد بعد از جراحی، زمان بازگشت به رژیم غذایی و فعالیت طبیعی و عوارض بعد از عمل جراحی در دو گروه مشخص شد. بیماران به مدت 24 ماه از نظر عود حملات تونسیلیت راجعه پی گیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و تست های U- Man Whitney و chi-square انجام شد.
یافته هامتوسط مدت زمان جراحی (89/16 دقیقه در مقابل 07/46 دقیقه)، زمان ریکاوری (32/14 در مقابل 11/17 دقیقه) و میزان خونریزی حین عمل (cc 20-15 و در مقابل cc 300-250) و به طور آشکار در گروه RF کمتر از گروه سنتی بود (005/0 P<). هیچ تفاوتی بین دو گروه از نظر وقوع تونسیلیت راجعه بعد از 24 ماه پی گیری وجود نداشت.
نتیجه گیریتونسیلوتومی با RF یک روش ساده، سریع و موثر در بیماران بزرگسال با تونسیلیت راجعه است که می تواند در دراز مدت عود حملات تونسیلیت و فارنژیت را به خوبی کنترل نماید
کلید واژگان: تونسیلوتومی رادیوفرکانس, تونسیلکتومی سنتی با برش سرد, بالغین, تونسیلیت راجعهBackgroundsTonsil reduction by use of Radiofrequency waves is one of the newest therapeutic modalities, especially for obstructive large tonsils. The aim of this study was comparing short term and long term results of radiofrequency tonsillotomy and traditional cold dissection tonsillectomy in adult patients with recurrent tonsillitis.
Methodsa prospective randomized clinical trial on 72 adults with recurrent tonsillitis was performed in a tertiary referral university hospital. Traditional tonsillectomy in 34 cases and radiofrequency tonsillectomy (RF) by use of RFITT (Radiofrequency Induced Thermotherapy) probes in 38 cases were performed under general anesthesia. Time of surgery, amount of intraoperative bleeding, recovery time, post-surgical pain, dysphagia, weight loss, and time of return to normal diet and activity were measured. All the patients were followed for 24 months for recurrence of tonsillitis episodes. Statistical analysis was performed by use of SPSS version 16 software and X2 and Mann-Whitney U tests.
ResultsMean time of surgery(16.89 vs. 46.07 minutes) and recovery(14.32 min vs. 17.11 min), and amount of intraoperative bleeding(15-20 cc vs. 250- 300cc) were significantly less in the RF group compared to traditional tonsillectomy group (P<0.005). There was no difference among two groups in the recurrence of tonsillitis episodes after 24 months.
ConclusionTonsillotomy with RF is a simple, rapid, and effective method in adult patients with recurrent tonsillitis.
-
مقدمهحس بویایی اطلاعات با ارزشی از محیط اطراف در اختیار انسان قرار می دهد. اختلال بویایی به هر دلیلی که رخ دهد، در زندگی روزمره مشکل زیاد ایجاد خواهد کرد.
در هر فرد با شکایت کاهش قدرت شناسایی بوها، صرف نظر از علت و دلیل مراجعه با مشخص کردن محدوده طبیعی بویایی می توان وی را بررسی کرده، بهتر یا بدتر شدن آن را پایش کرد و تاثیر داروها یا روش های جراحی بکار رفته را سنجید. در حال حاضر برای تشخیص شدت اختلال بویایی از آزمون هایی استفاده می شود که هیچ یک ایرانی نبوده و دسترسی به آنها بسیار دشوار است.هدفطراحی آزمون بویایی و تعیین محدوده قدرت بویایی افراد سالم برای مقایسه و تشخیص اختلال حس بویایی.مواد و روش هانام 56 ماده شناخته شده در جامعه (ایران – گیلان) به 200 نفر از همراهان 15 تا 60 ساله بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمؤمنین رشت ارائه شد و بر این اساس 16 ماده (بنزین، الکل، چای، برنج، صابون، دارچین، گلپر، سیر، پیاز، پودر لباسشویی، نعناع، گلاب، آبلیمو، روغن زیتون، سرکه و ویکس) که بوی آنها برای افراد آشناتر بود انتخاب شد. در مرحله دوم این 16 ماده به ترتیب به 150 نفر از افراد مزبور (77 زن و 73 مرد) در ظروف مشابه و بدون امکان مشاهده داخل آنها ارائه شد تا فرد با بوییدن محتوای ظرف از فاصله 2 سانتیمتری به مدت 3 ثانیه نام آن ماده را از بین چهار گزینه انتخاب کند. هر سوراخ بینی جداگانه آزمایش و نمره هر فرد از بین صفر تا 32 تعیین شد.نتایجمحدوده نرمال بویایی صدک 97 جامعه مورد مطالعه در نظر گرفته شد و براساس آن معیار محدوده نرمال بویایی در این آزمون برای افراد 15 تا 60 ساله بین 28 تا 32 تعیین شد.نتیجه گیریاین آزمون و نتایج آن می تواند راهگشای پژوهش های بعدی در مورد حس بویایی بوده و در تعیین شدت کاهش آن در بیماران کمک کننده باشد.
کلید واژگان: اختلالات بویایی, بویایی, فقدان حس بویایی -
-
مقدمهپولیپ بینی ساکی مخاطی حاوی ادم، بافت فیبرو، رگ، سلول های التهابی و غده است که از مخاط بینی یا سینوس های اطراف بینی منشاء می گیرد و از شایع ترین توده های خوش خیم بینی محسوب می شود.هدفبررسی فراوانی نسبی برخی عوامل همراه پولیپ بینی در بیماران پولیپکتومی شده مراجعه کننده به بخش گوش، گلو و بینی و جراحی سر و گردن بیمارستان امیرالمومنین رشت.مواد و روش هامطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود و در این تحقیق پرونده های پزشکی پولیپکتومی در سال های 84-1383 بررسی شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل:سن،جنس،ابتلای به آسم، وجودپولیپ دوطرفه، حساسیت به آسپیرین، دیابت،آتوپی، مصرف سیگار، ائوزینوفیلی، گروه خون و حساسیت به پنی سیلین بوده است.نتایجاز 102 بیمار پولیپکتومی شده، 43% زن و 57% مرد بودند. تنها 6/18% آنان سابقه پولیپکتومی داشتند. 8/57% پولیپ دوطرفه و بقیه (2/42%) پولیپ یک طرفه داشتند. فراوانی آسم، 8/6%، حساسیت به آسپیرین 9/1%، دیابت، 8/7%، آتوپی، 8/9% و حساسیت به پنی سیلین، 9/0% بود. 7/14% بیماران سیگاری بودند و ائوزینوفیلی در 7/11% بیماران وجود داشت.نتیجه گیریآسم،حساسیت به آسپیرین و پنی سیلین نسبت به سایر گزارش ها شیوع کمتری داشت. با این حال بهتر است بررسی های بیشتر برای تعیین شیوع عوامل همراه پولیپ بینی در جمعیت عمومی انجام شود.
کلید واژگان: آسپیرین, آسم, پنی سیلین ها, پولیپ های بینی, دیابت شیرین -
عاقبت بیماران پس از انواع عمل پارشیل لارنژکتومی بیمارستان امیرعلم، 82-1376مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال شصت و سوم شماره 8 (پیاپی 56، آبان 1384)، صص 659 -666مقدمهعمل های نگهدارنده حنجره تکنیک های حفظ ارگان هستند. اخیرا تکنیک های جدید جراحی در جهت برداشتن کافی حنجره با هدف کنترل بدخیمی و حفظ ساختار حنجره برای فعالیت های آن ارایه شده اند. در تکنیک های جراحی پارشیل شکل جراحی کم است و شامل تراکئوستومی موقت - دیسفاژی موقت و درجاتی از خشونت صدا است. بررسی عاقبت بیمارانی که تحت جراحی های پارشیل قرار گرفته اند می تواند ارزیابی مفید برای تکنیک هایی باشد که در کشورمان انجام می شوند.مواد و روش هامطالعه حاضر پژوهشی Case-series می باشد. در این بررسی پیامد عمل لارنژکتومی پارشیل طی سالهای 1376 تا 1382 در بیمارستان امیراعلم تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. فرم جمع آوری داده ها حاوی اطلاعاتی در مورد سن، جنس، تکنیکهای تصویر برداری قبل از عمل، staging نتایج پاتولوژی، نوع عمل لارنژکتومی پارشیل، دیسفاژی، تنگی نفس، آسپیراسیون، میزان رضایتمندی بیمار از صدا بعد از عمل، عود مجدد سرطان حنجره و میزان بقا می باشد. بعد از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل نهایی با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو با کمک از نرم افزار SPSS.10 انجام گرفت.یافته هاتعداد کل بیماران قابل بررسی 50 نفر (45 نفر مرد و 5 نفر زن) با میانگین سنی 56.7 ± 10.8 سال گزارش شد. متوسط زمان پیگیری 42 ماه (حداقل 6 ماه و حداکثر 78 ماه) بود. از کل بیماران تعداد 29 مورد (%58) T1 تعداد 19 مورد T2(%38) و 2 مورد T3(%4) بودند. %98 بیماران پاتولوژی SCC و مابقی %2 پاتولوژی Malignant mixed tumor داشتند. بررسی عوارض بعد از عمل به ترتیب 8 مورد (%16) دیسفاژی، 4 مورد (%8) آسپیراسیون، 5 مورد (%10) تنگی نفس را نشان داد. 47 نفر (%94) از بیماران از صدای خود بعد از عمل راضی بودند. بررسی ارتباط میزان رضایتمندی و عوراض بعد از عمل (تنگی نفس، آسپیراسیون، دیسفاژی) با نوع عمل انجام شده ارتباط آماری معنی داری را نشان نداد. (P>0.05) 6 نفر از بیماران (%12) دچار عود مجدد بیماری شده و تحت لارنژکتومی توتال قرار گرفتند. بین staging و نوع عمل لارنژکتومی پارشیل با عود بیماری ارتباط آماری معنی داری گزارش گردید. (P<0.05) میزان بقا بیماران در این مطالعه %100 گزارش شد.
نتیجه گیری و توصیه ها: تکنیکهای جراحی محافظه کارانه بسیار ظریف و دقیق هستند و لذا انتخاب بیمار در نتایج آن بسیار موثر است. پیشنهاد می شود که برای کلیه بیماران از تکنیک های مختلف تصویربرداری بهره جست و نیز از همکاران محترم گفتار درمان در دوره قبل و بعد از عمل استفاده نمود، چرا که موارد ذکر شده می توانند در عاقبت بیماران موثر باشند.
کلید واژگان: سرطان حنجره, جراحی محافظه کارانه حنجره, لارنژکتومی, پارشیل فرونتولاترال, لارنژکتومی سوپراگلوت, کوردکتومی, لارنگوفیشر
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.