فهرست مطالب نویسنده:
هیوا دارایی
-
هیومیک اسید در آب های سطحی، از تجزیه بقایای گیاهان و حیوانات به وجود می آید. این آلاینده در فرآیند تصفیه آب، اصلی ترین پیش ساز محصولات جانبی گنذزدایی است. در این مطالعه حذف فتوکاتالایستی هیومیک اسید با استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم آلایش شده با نیتروژن، آهن و منگنز (MnFeN-tridoped TiO2) بررسی شد. این تحقیق به صورت تجربی-مداخله ای در یک رآکتور ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. تکنیک های XRD، FTIR، SEM و EDX جهت ساختارشناسی نانوذرات سنتز شده با روش سل-ژل بکار برده شد. اثر پارامترهای pH (11-3)، دوز نانوذره (g 5/2-5/0) ، غلضت هیومیک اسید (mg/l 50-2) و منبع تابش نور (مرئی و فرابنفش) در مدت زمان معین آزمایش گردید. همچنین تجزیه فتوکاتالیستی هیومیک اسید توسط نانوذرات TiO2، N-doped TiO2 و FeN-codoped TiO2 به طور جداگانه در شرایط بهینه مطالعه شد. نتایج نشان داد که راندمان تخریب هیومیک اسید توسط MnFeN-tridoped TiO2 در شرایط بهینه، به میزان 72/86 درصد در برابر نور فرابنفش و 05/63 درصد در برابر نور مرئی بدست آمد. بر اساس یافته های این تحقیق، تخریب فتوکاتالیستی هیومیک اسید، با افزایش دوز کاتالیست افزایش و با افزایش غلظت اولیه آلاینده و مقدار pH کاهش می یابد. همچنین افزایش کارایی دی اکسید تیتانیوم آلایش شده نسبت به دی اکسید تیتانیوم خالص مشاهده شد.کلید واژگان: فرآیند فتوکاتالیستی, دی اکسید تیتانیوم آلایش شده, رادیکال هیدروکسیل, هیومیک اسیدHumic acid (HA) is produced by the decomposition of plant and animal debris in surface water. The presence of HA in the water disinfection process is considered as the main precursor for disinfection by-products. The present study aim was to evaluate photo catalyst degradation of HA, using MnFeN-tridoped TiO2 nanoparticles. The study was conducted in a lab-scale batch photo-catalytic reactor using the interval experimental method. MnFeN-tridopedTiO2 nanoparticles were synthesized by sol-gel method and characterization of nanoparticles was determined by XRD, FTIR, SEM and EDX techniques. The effect of different parameters such as pH (3-11), catalyst dose (0.5-2.5gr coating on glass bed), initial HA (2-50mg/l) on the degradation efficiency of HA were investigated. Also photo catalyst degradation of HA by TiO2، N-dopedTiO2 و FeN-codopedTiO2 nanoparticles was studied in optimal conditions. The results showed that efficiency of photo catalytic degradation of HA in optimum conditions (pH=3, nanoparticle dose of 1.5 gr and the concentration of HA 10 mg) were 86.72%.and 63.05% under ultraviolet and visible light, respectively. The results showed that photo catalytic degradation of HA using MnFeN-tridopedTiO2, increased with increasing catalyst dose and decreased with increasing initial concentration of pollutant and pH. Also the results showed photo catalytic activity of doped TiO2 is higher compared to pure TiO2.Keywords: Photocatalyst Process, doped Titanium dioxide, Hydroxyl radical, Humic acid
-
در این مطالعه فرایند انعقاد الکتریکی پالسی (PEC) در شفاف سازی آبمیوه بررسی شد. در ادامه اثر 3 متغیر زمان پالس دهی (1، 3 و 5 دقیقه)، زمان فرایند (5، 10، 30 و 45 دقیقه) و شدت جریان الکتریکی (0/03 ، 0/1 و 0/5 آمپر) هرکدام در 3 تکرار بر کارایی فرایند بررسی شد. مطالعه تاثیر پارامترهای عملیاتی نشان داد در فرایند PEC، بهترین کدورت برابر با 5 NTU، در شدت جریان الکتریکی 0/03 آمپر، زمان پالس 5 دقیقه، زمان فرایند 30 دقیقه و بدون تغییر pH آبمیوه طبیعی (3/5=pH) حاصل می شود. سپس، جهت رسیدن به سطح استاندارد کدورت آب سیب از اثر هم افزایی مقادیر اندک آنزیم های پکتیناز و آمیلاز و عامل شفاف کننده ژلاتین به عنوان کمک منعقدکننده استفاده شد. این روش کدورت را به کدورت استاندارد (2 NTU) نزدیک کرد. این مطالعه نشان داد روش PEC به دلیل کاهش قابل توجه کدورت بدون نیاز به آنزیم ها و مواد کمکی و با کاهش چشمگیر زمان فرایند می تواند به عنوان روشی جایگزین و یا کمکی در صنعت آبمیوه سازی مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژگان: آب سیب, انعقاد الکتریکی پالسی, شفاف سازی, کدورتIn this study, the effects of pulse elecrocoagulation (PEC) process on apple juice clarification was investigated. Influences of three variables of pulse time (1, 3 and 5 seconds), process time (5, 10, 30 and 45 minutes), and electrical current (0.03, 0.1 and 0.5 Ampere) on process efficiency were studied in three repeats. The results revealed that the minimal turbidity 5 NTU was achieved at 0.03 ampere of electrical current, 5 minutes of pulse time, process time 30 minutes, and natural juice pH (pH=3.5). In order to attaint apple juice turbidity standard level, the synergistic effect of low amounts of pectinase, amylase, and gelatine fining agents were used as co-coagulant. Using this method reached turbidity up to 3 NTU wich is very close to industrial standard turbidity (2 NTU) and this level is generaly required to produce stable clarified juice. This study showed that PEC can successfully be used as an alternative or an auxiliary method for juice clarification because of high turbididy removal potential in noticeable lower process time and lower amounts clarifying agents.Keywords: Apple Juice, Clarification, Pulse Electrocoagulation, Turbidity
-
سابقه و هدفدیازینون حشره کشی ارگانوفسفره است که سازمان جهانی بهداشت (WHO) آن را در دسته مواد نسبتا خطرناک طبقه بندی کرده است. ورود این آلاینده به منابع تامین آب شرب، می تواند تاثیرات زیان باری برای سلامتی انسان و محیط زیست داشته باشد؛ بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی عملکرد فرآیندهای الکترو کواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان پالسی متناوب در حذف دیازینون از محلول های آبی است.مواد و روش هااین تحقیق یک مطالعه کاربردی در مقیاس آزمایشگاهیمی باشد. حذف دیازینون با استفاده ازفرآیند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان پالسی متناوب در یک راکتور جریان ناپیوسته شیشه ای بور و سیلیکاتی به حجم ml 750، مجهز به همزن مغناطیسی، دستگاه مولد جریان الکتریسیته، پالسر و چهارالکترود از جنس آلومینیوم انجام شد. غلظت های 10 تا mg/L 500 دیازینون، برای بهینه سازی شرایط عملیاتی فرآیند بررسی گردید.یافته هانتایج بازه راندمان حذف از 5 تا 85 درصد را نشان داد. بررسی پارامترهای عملیاتی اهمیت غلظت اولیه دیازینون، شدت جریان الکتریکی، تعداد پالس و هدایت الکتریکی را بر کارایی فرآیند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون نشان داد. بیشترین بازده حذف سم دیازینون برابر 85 درصد (mg 213 دیازینون) در شرایط عملیاتی غلظت اولیه دیازینون mg/L 500، 7=pH، دانسیته جریانA/m27/46، هدایت الکتریکی μSiemens/cm 600 و زمان انجام فرآیند 45 دقیقه به دست آمد.
استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از روش الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با جریان متناوب پالسی در حذف سم دیازینون از فاضلاب های با غلظت بالا را تاییدمی کند. البته، این مطالعه لزوم استفاده از فرآیندهای تکمیلی برای رسیدن به استانداردهای آب آشامیدنی را نیز واضح می سازد.کلید واژگان: لکتروکواگولاسیون, دیازینون, جریان پالسی متناوب, فلوتاسیونBackground andPurposeDiazinon is an organophosphorus insecticide, which is classified as a relatively dangerous product by the World Health Organization. Entrance of this pollutant into water resources can have detrimental effects on human health and environment. The aim of the present study was to evaluate the performance of pulsed alternative current and the electrocoagulation-flotation (ECF) processes in removal of diazinon from aqueous solutions.Materials And MethodsAn applied laboratory-scale experiment was designed. Diazinon removal was performed using ECF and pulsed alternative current in a 750 ml borosilicate glass intermittent flow reactor, equipped with a magnetic stirrer, an electrical source, a pulsar, and four aluminum electrodes. The optimized operating conditions were also assessed using 10-500 mg/L of diazinon.ResultsAccording to the results, the removal efficiency of diazinon was found to range between 5% to 85%. Investigation of the operational parameters demonstrated significance of the initial concentration of diazinon, current density, the number of pulses, and electrical conductivity in efficiency of ECF process. The maximum removal efficiency of diazinon was found to be 85% (213 mg of diazinon), which was achieved in an operating condition with pH=7, current density of 46.7 A/m2, electrical conductivity of 600 μS/cm, and process time of 45 min.ConclusionAccording to this study, ECF method could be used along with pulsed alternative current for removal of high concentrations of diazinon from wastewater.Additional processes are needed to meet the standards of drinking water.Keywords: diazinon, electrocoagulation, flotation, pulsed alternative current -
زمینه و هدفروزانه میلیون ها لیتر پساب رنگی از صنایع نساجی وارد محیط زیست می شود. این پساب ها معمولا غیرقابل تجزیه بیولوژیک بوده و سبب مشکلات جدی برای انسان و موجودات آبزی می گردند. لذا هدف این مطالعه ارزیابی تخریب رنگدانه اسید بلاک 1 با استفاده از نانوذرات اکسید روی آلایش شده با مس به عنوان کاتالیست در حضور نور خورشید بود.روش کاراین تحقیق، یک مطالعه کاربردی- توسعه ای بود که طی آن نانوذره ZnO:CuO سنتز و خصوصیات شیمیایی آن توسط روش پراش اشعه ایکس ارزیابی گردید. جهت بررسی کارآیی فتوکاتالیستی نانوذرات حاصل نمونه های سنتتیک از رنگدانه اسید بلاک1 به تعداد مورد نیاز تهیه شد و اثر پارامترهای مختلف نظیر غلظت اولیه رنگدانه، دوز فتوکاتالیست و pH برکارایی فرایند تخریب بررسی شد و نتایج با کمک روابط سینتیکی تحلیل شد.یافته هانتایج نشان داد که نانوذرات سنتز شده نامتجانس بوده و در اندازه در حد نانو و بدون کلوخگی هستند. همچنین مشخص شد که میزان تخریب رنگدانه با افزایش غلظت رنگدانه و مقدار فتوکاتالیست کاهش می یابد. ضمنا مشاهده شد که میزان تخریب رنگدانه با کاهش pH محلول سبب افزایش نرخ تخریب فتوکاتالیستی شد، زیرا تحت شرایط اسیدی رادیکالهای هیدروکسیل اکسیدکننده غالب در محیط هستند. نتایج نشان داد که سینتیک واکنش از معادله Langmuir-Hinshelwood پیروی می کند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج بدست آمده نتیجه گیری می شودکه نانوذرات سنتز شده کارایی بالایی در تخریب رنگدانه در مقایسه با اکسیدروی خالص دارند و می توانند به عنوان یک فتوکاتالیست موثر جهت تخریب رنگدانه ها از پساب های رنگی مورد استفاده قرار گیرند.کلید واژگان: رنگدانه, فتوکاتالیست, اکسید روی, نورخورشیدJournal of Health, Volume:7 Issue: 4, 2016, PP 404 -416Background and ObjectivesMillions of liters colored effluent is daily discharged into the environment by textile industries. These effluents are usually non-biodegradable and pose a serious problem to human and aquatic life. The aim of this study was to evaluate the degradation of acid black 1 using ZnO nanoparticle doped with the CuO as a catalyst in presence of the sunlight.MethodsThis study was an applied research in which ZnO:CuO nanoparticle was synthesized and its chemical properties was evaluated by X-ray diffraction (XRD). To evaluate the photocatalytic efficiency of synthesized nanoparticles, acid black 1 was prepared and the effects of parameters such as initial dye concentrations, photocatalyst dose, and pH on the photocatalytic process were studied. The results were analyzed using kenetic equations.ResultThe results showed that the synthesized particles are heterogeneous and have nanoscale size with no agglomeration. Dye degradation decreased with increasing the dye concentration and nanoparticle dose. It is observed that photocatalysis degradation rate of dye to increase with decreasing solution pH, because hydroxyl radicals are the dominant reactive oxidant under acidic pH. It was also found that the photocatalysis degradation to follow the Langmuir-Hinshelwood kinetic equation.ConclusionIt is concluded that the synthesized nanoparticles have a high potential for dye degradation comparing to pure ZnO and can be used as an effective photocatalyst for degradation of dyes form colored effluents.Keywords: Dye, Photocatalyst, Zinc oxide, Sunlight
-
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال بیست و یکم شماره 3 (پیاپی 83، امرداد و شهریور 1395)، صص 125 -136زمینه و هدفبا توجه به خواص ضد باکتریایی دندریمرها، یکی از برنامه های آینده امکان استفاده از آنها به عنوان یک ماده آنتی باکتریال جایگزین با کمترین اثرات جانبی در مقابله با عفونت های میکروبی است. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت باکتری های جدا شده از منابع آبی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج و مقایسه آن با ماکرومولکول نانوساختار دندریمر پلی آمیدوآمین نسل4 (PAMAM-G4) است.روش بررسی523 نمونه از 108 منبع آبی مختلف برداشت شد و به روش فیلتر غشایی مورد آزمایش میکروبی قرار گرفت. مقاومت جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین، اریترومایسین، تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین به روش اندازه گیری هاله عدم رشد بررسی و سپس با مقاومت همان گونه ها نسبت به دندریمر پلی آمیدو آمین نسل 4 (PAMAM-G4) مقایسه شد. همچنین حداکثر غلظت بازدانده رشد( MIC) دندریمر در مواجهه با جدایه ها اندازه گیری شد.یافته ها4/7 درصد از نمونه ها آلودگی باکتریایی نشان دادند. فراوانی گونه های میکروبی جدا شده شامل اشریشیاکلی(2/28٪)، پروتئوس(8/12٪)، کلبسیلا(9/17٪)، انتروباکتر(3/15٪)، سودوموناس(9/17٪)، باسیلوس سوبتیلیس(5/1٪) و استافیلوکوکوس اورئوس(56/2٪) بود. در روش اندازه گیری هاله عدم رشد، گونه های گرم منفی مقاومت بالایی نسبت به دندریمرPAMAM-G4 نشان دادند، به گونه ای که این دندریمر تاثیری بر بازدارندگی از رشد انتروباکتر و سودوموناس نداشت و MIC باکتری های اشریشیا کلی، کلبسیلا و پروتئوس نیز به ترتیب 1250، 500 و 1250 میکروگرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. باکتری های گرم مثبت پاسخ مناسبی به دندریمرPAMAM-G4 نشان دادند به گونه ای که MIC برای باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس به ترتیب 1 و 5/2 میکروگرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد.نتیجه گیریبا افزایش گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج، می توان از این نوع دندریمر به عنوان یک ماده آنتی باکتریال قوی در مقابله با گونه های گرم مثبت باکتری ها استفاده نمود.کلید واژگان: دندریمر پلی آمیدو آمین, آنتی بیوتیک, عوامل ضد باکتری, مقاومت دارویی, منابع آبScientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences, Volume:21 Issue: 3, 2016, PP 125 -136Background And AimDendrimers have antibacterial properties and can be used against microbial infections as alternative antibacterial agents with minimal side effects. In this study we evaluated and compared nanostructure macromolecules called Poly (amidoamine) dendrimer generation 4 (PAMAM-G4) with conventional antibiotics in relation to resistance of isolated bacteria from water resources.Materials And Methods523 samples were collected from 108 water resources and membrane filter method was used for bacterial species isolation. Resistance of isolated species to amoxicillin, erythromycin, tetracycline and ciprofloxacin antibiotics was determined by measuring zones of inhibition and then compared to the resistance of these species to PAMAM-G4 dendrimer as an antibacterial agent. Also we measured maximum inhibitory concentration (MIC) of dendrimer against isolated bacteria.Results7.4% of samples showed bacterial contamination. Frequency rates of isolated microbial species were as follows: Escherichia coli (28.2%), Proteus (12.8%), Klebsiella (17.9%), Enterobacter (15.3%), Pseudomonas (17.9%), Bacillus subtilis (5.1%) and Staphylococcus aureus (2.56%). Gram-negative species revealed high resistance to PAMAM-G4 dendrimer based on the measurement of zones of inhibition. PAMAM-G4 dendrimer didnt have any effect on inhibition of the growth of Enterobacter and Pseudomonas. MIC's against Escherichia coli, Klebsiella and Proteus were 1250, 500 and 1250 µg/ml respectively. Gram-positive species showed a good response to PAMAM-G4 dendrimer, so that the MIC's for Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis were 1 and 2.5 µg/ml, respectively.ConclusionBecause of increased number of resistant species to conventional antibiotics, PAMAM-G4 can be considered as a potent antibacterial agent against gram-positive bacteria.Keywords: Poly amidoamine dendrimer, Antibiotic, Antibacterial agent, Drug resistance, Water resources
-
زمینه و هدفرنگها علاوه بر اثرات منفی بر جنبه های زیباشناختی محیط، اثرات منفی بیولوژیک و شیمیایی جدی بر محیط زیست دارند. هدف از این تحقیق تعیین کارایی فرایند فتوکاتالیستی نانوذرات اکسید روی سنتز شده با روش هیدروترمال در حذف رنگزای اسید رد 18 از محیط آبی میباشد.روش کارابتدا طراحی و ساخت راکتور و منبع تابش صورت گرفت. سپس نانوذرات اکسید روی در آزمایشگاه سنتز و آماده گردید. انجام آزمایشات با تعیین pH اپتیمم در شرایط ثابت با pHهای (4، 7 و 10) با زمان تماس (10، 20، 30، 45 و 60) انجام شد. در ادامه با نگه داشتن pH اپتیمم تاثیر غلظت اولیه نانوذره (25/0، 5/0، 1، 2 و 3) گرم در لیتر و غلظتهای مختلف رنگزای اسیدی قرمز 18 (10، 25، 50، 100 و 200) میلی گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت.یافته هانتایج نشان داد که کارایی حذف رنگزای اسیدی قرمز 18 در فرآیندهای مورد مطالعه با pH اسیدی افزایش یافته به گونه ای که به ترتیب در pH اسیدی و قلیایی کارایی 83 و 1/59% را داشته است. همچنین مشخص شد که با کاهش غلظت اولیه رنگزا، افزایش زمان تماس و غلظت نانوذره، کارایی حذف افزایش یافت.نتیجه گیریفرایند فتوکاتالیستی توام با نانوذرات اکسید روی سنتز شده با روش هیدروترمال، در حذف رنگزای اسیدی قرمز 18 مناسب و از راندمان قابل توجهی برخوردار است. همچنین پیشنهاد می شود که کارایی فرایند مورد نظر در حذف سایر رنگها و آلاینده ها بررسی گردد.
کلید واژگان: رنگزای اسیدی قرمز 18, فرآیند فتوکاتالیستی, نانوذره, اکسید روی, محیط آبیJournal of Health, Volume:6 Issue: 5, 2016, PP 498 -506Background and ObjectivesDyes beside having negative effects on environmental aesthetic sight have serious negative biological and chemical effects on environment. The propose of this study is to remove photocatalistics of acid red 18 using ZnO nanoparticle synthesized with hydrothermal method discontinuous system.MethodsIn this experimental study first the source reactor and radiation were designed and constructed. Experiments were performed under stable conditions in pH (4, 7, and 10) with a contact time (10, 20, 30, 45 and 60) to determine the optimum pH. Then pH was fixed and effect of the initial concentration of nanoparticles (0.25, 0.5, 1, 2 and 3) grams per liter and various concentrations of Acid Red 18 (10, 25, 50, 100 and 200) milligrams per liter were studied.ResultsThe results showed that the red dye removal efficiency of the process under study has directly increased with degree of acidity, so in acidic and alkaline efficiency was 83% and 1/59. It was also found that by lowering the initial dye concentration andincreaseing the contact time and concentration of nanoparticles, the removal efficiency was increased.ConclusionPhotocatalytic process coupled with ZnO nanoparticles synthesized by hydrothermal method in removal of Acid Red 18 has done best and the efficiency is seemed to be considerable. we� suggest that the efficiency of the removal of dyes and other pollutants needs to be further investigated.Keywords: Acid Red18, Photocatalistic Process, Nanoparticle, ZnO, Aquatic Environment -
سابقه و هدفبا توجه به رشد روزافزون استفاده از دندریمرها در دنیا، این مطالعه به منظور ارزیابی اثر ضد باکتریایی دندریمر پلی آمیدوآمین نسل 2 و 4 بر روی تعدادی از باکتری های جدا شده از منابع آب اجرا شد.مواد و روش هانمونه های آب از منابع آب آشامیدنی جمع آوری شدند. با استفاده از تست های بیوشیمیایی افتراقی، باکتری ها جدا و شناسایی گردیدند. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) بر علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی محاسبه شد. دیسک های استاندارد با غلظت های مختلف دندریمر (5/ 0، 5، 50 و 500 میکروگرم در میلی لیتر) آماده و به روش انتشار دیسک در آگار در محیط کشت مولر هینتون آگار ارزیابی شدند. قطر هاله مهاری اندازه گیری و نهایتا تاثیر دما و pH نیز بر فعالیت ضدمیکروبی دندریمرها بررسی گردید.یافته هامهم ترین باکتری های جدا شده از منابع آب اشریشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا اکسی توکا، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس بودند. نتایج نشان داد که حداقل غلظت بازدارندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی برای هر دو نسل دندریمر یکسان بوده و به ترتیب برای باکتری های اشریشیاکلی 1250 و 2500 میکروگرم در میلی لیتر، کلبسیلا اکسی توسکا 500 و 1250 میکروگرم در میلی لیتر، استافیلوکوکوس اورئوس 1 و 5 میکروگرم در میلی لیتر و باسیلوس سوبتیلیس 5/ 2 و 5 میکروگرم در میلی لیتر می باشد. بر روی باکتری های سودوموناس آئروژینوزا هیچ گونه تاثیر بازدارندگی و کشندگی مشاهده نشد. علاوه بر این، مشاهده شد که فعالیت ضدمیکروبی دندریمرهای مورد بررسی بر روی گونه های گرم مثبت بیش تر از گونه های گرم منفی است. هم چنین از آن جا که دندریمر نسل 4 واجد تعداد بیش تری گروه آمین انتهایی است اما تفاوت قابل توجهی در خاصیت ضدمیکروبی آن نسبت به دندریمر نسل 2 مشاهده نشد.استنتاجبا توجه به این که دندریمر پلی پروپیلین ایمین نسل 2 با انتهای آمین تاثیر مثبتی بر حذف از گونه های غالب جدا شده به نمایش گذاشته است، در آینده ممکن است به عنوان یک ماده بی خطر و موثر برای گندزدایی آب مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: پلی آمیدوآمین, دندریمر, باکتری, فعالیت ضدمیکروبی, منابع آبBackground andPurposeThere is growing application of dendrimers in the world, therefore, this study was conducted to evaluate the effect of antibacterial properties of generation-2 and 4 poly (amidoamine) dendrimer (PAMAM) on some bacteria isolated from water resources.Materials And MethodsWater samples were collected from drinking water resources. Bacteria were isolated and identified using differential biochemical tests. The minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) against gram-positive and gram-negative bacteria were calculated. Standard discs were prepared by different concentrations of dendrimer (0.5, 5, 50 and 500 μg/ml) and evaluated through disc agar diffusion method on Muller-Hinton agar plates. Finally, the inhibition zone diameter was measured and the effect of temperature and pH was investigated on antimicrobial activity of dendrimers.ResultsThe main isolated bacteria from water resource were Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, klebsiella oxytoca, Bacillus subtilis, and staphylococcus aureus. The results showed completely similar MIC and MBC for each isolated bacteria in both generations which were as follows: Escherichia coli 1250 and 2500 μg/ml, klebsiella oxytoca 500 and 1250 μg/ml, staphylococcus aureus 1 and 5 μg/ml, and Bacillus subtilis 2.5 and 5 μg/ml, respectively. No MIC and MBC were observed on Pseudomonas aeruginosa. Also, it was found that PAMAM dendrimer was more potent towards the gram positive bacteria than the gram negative bacteria. Although amino terminated G4 PAMAM dendrimer has more functional groups, but no significant difference was observed in its antimicrobial activity compared to that of the G2 PAMAM dendrimer.ConclusionAmino-terminated generation 2 poly(amidoamine) dendrimer exhibited a positive impact on the removal of main isolated strains. Therefore, it might be used as a safe and effective material for water disinfection in future.Keywords: PAMAM, dendrimer, bacteria, antimicrobial activity, water resources -
در این تحقیق اکسید گرافن به عنوان یک جاذب نانو ساختار با خواص بهتری نسبت به سایر جاذب ها برای حذف 4-کلروفنل از محیط آبی مورد بررسی قرار گرفت. اکسید گرافن با روش هامر سنتز شد. برای شناسایی مورفولوژی و ساختار جاذب از روش های پراش سنجی پرتو ایکس و تصویر میکروسکوپ پراش الکترونیکی استفاده شد. متغیرهای موثر بر فرایند جذب از جمله غلظت اولیه 4-کلرو فنل، مقدار جاذب و pH به روش تغییر یک عامل در زمان بررسی شد. در انتها داده ها با ایزوترم های لانگمیر و فروندلیچ مطابقت داده شد. فرایند جذب در زمان 20 دقیقه به تعادل رسید. مقدار 4/0گرم در لیتر اکسید گرافن در زمان 5 دقیقه و pH برابر 8 توانست 10 میلی گرم در لیتر 4-کلروفنل را تا90 درصد حذف نماید. ایزوترم لانگمیر، فرایند جذب را به خوبی توصیف نمود. مقدارR2 معادل 99/0و RL برابر با 34/0 به دست آمد.فرایند جذب به وسیله جاذب اکسید گرافن از فرایندهای ارزان قیمت با راندمان بالا است و می توان از آن در کاهش و از بین بردن آلاینده های محیطی و به ویژه محیط های آبی استفاده نمود.
کلید واژگان: اکسید گرافن, نانو ساختار, جذب, 4, کلروفنلIn this study، graphene oxide was used as a nanostructured adsorbent with properties supposedly better than other common adsorbents to remove 4-chlorophenol from aqueous solutions. For this purpose، graphene oxide was initially synthesized using the Hummer''s method and x-ray diffraction and scanning electron microscopy were employed to identify its morphology and structure. The variables involved in the absorption process (including 4-chlorophenol initial concentration، adsorbent dosage، and pH) were investigated based on the one-factor-at-a-time method. Eventually، the data were confirmed against the Langmuir and Freundlich isotherms. It was found that the adsorption process reached equilibrium in 20 minutes. A dosage of 0. 4 g/L graphene oxide at pH=8 brought about 90% removal of 10 mg/L 4-chlorophenol within 5 minutes. The adsorption isotherm was described well by the Langmuir isotherm model and the values for R2 and RL were recorded as 0. 99 for and 0. 34، respectively. Being a low cost and highly efficient process، the adsorption process using graphene oxide adsorbent may be recommended for the reduction and elimination of pollutants in the environment، especially those in aqueous solutions.Keywords: graphene oxide, Nanoporous, Adsorption, 4, Chlorophenol -
زمینه و هدفرنگزاهای آلی از جمله آلاینده های تولیدی در بسیاری از صنایع هستند که ورود آنها به آبهای پذیرنده اثرات سوء زیادی را درپی دارد. بنابراین هدف از این تحقیق سنتز جاذبی با ظرفیت جذب بالا و بررسی کارایی آن در حدف رنگزای آلی از محیط های آبی در سیستم ناپیوسته است.روش کاراین تحقیق، یک مطالعه تجربی- آزمایشگاهی است که طی آن کامپوزیت نانولوله های کربنی- دندریمر سنتز و خصوصیات شیمیایی آن توسط تبدیل فوریه مادون قرمز ارزیابی گردید. از رنگزای اسید بلاک1 به عنوان مدل جهت بررسی قابلیت رنگبری جاذب استفاده گردید. تاثیر متغیرهای موثر بر فرآیند جذب مانند غلظت اولیه رنگزا، مقدار جاذب، pH و اثر نمک-های معدنی نیز بررسی شد. جهت ارزیابی داده ها از مدل های ایزوترمی لانگمیور و فرندلیش و مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم استفاده گردید.یافته هانتایج نشان داد که جذب رنگزا بر روی کامپوزیت نانولوله های کربنی- دندریمر از مدل ایزوترمی لانگمیور و مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی می نماید. نتایج نشان دادند که جاذب سنتز شده در غلظت 100 میلی گرم در لیتر رنگزا، دارای حداکثر ظرفیت جذب mg/g 690 است.نتیجه گیریبا توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد جاذب سنتز شده کامپوزیت نانولوله های کربنی- دندریمر می تواند به عنوان یک جاذب با ظرفیت جذب بالا جهت رنگبری پساب های رنگی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: رنگزای آلی, جذب سطحی, نانو لوله های کربنی, دندریمScientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences, Volume:19 Issue: 3, 2014, PP 141 -152Background And AimOrganic dyes are the major pollutants produced in many industries and have different adverse effects on water resources. The aim of this study was to synthesize a novel adsorbent with high adsorption capacity and evaluate its efficiency in removing organic dyes from aqueous solutions in a batch system.Material And MethodsThis study was an applied research in which carbon nanotube composite-dendrimer was synthesized and its chemical properties was evaluated by fourier transform infrared spectroscopy. Acid blue 1 dye was selected as a model to evaluate the decolorization capacity of the adsorbent. The effects of the parameters influencing the adsorption process such as initial dye concentration, adsorbent dose, pH and the effect of inorganic salts were also studied. Longmuir and Freundlich isotherm models and pseudo first order and pseudo-second-order kinetic models were used for data evaluation.ResultIn this study removal of acid black 1 dye by carbon nanotube-dendrimer composite followed the Longmuir and Freundlich isotherm and pseudo-second-order kinetic models. We also found that the synthesized adsorbent had a maximum adsorbent capacity equal to 690 mg/g, when the concentration of dye was 100 mg/l.ConclusionWe concluded that carbon nanotube composites – dendrimer can be used as an effective adsorbent for removal of dyes form colored effluents.Keywords: Dye, Adsorption, Carbon nanotube, Dendrimer -
مقدمهامروزه افزایش غلظت ترکیبات مختلف و به ویژه آلاینده در آب های طبیعی به خصوص منابع آب زیرزمینی، باعث ایجاد نگرانی هایی شده است. نیترات به عنوان یکی از شاخص های شیمیایی آلودگی آب از دیرباز مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه تعیین خصوصیت شیمیایی آب شرب و تغییرات نیترات در آب شرب روستاهای شهرستان دیواندره بود.روش بررسیاین تحقیق، یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به منظور تعیین کیفیت آب شرب 30 روستا در شهرستان دیواندره بود. تعداد 60 نمونه طی دو مرحله از منابع تامین آب برداشت شد و طبق روش استاندارد آنالیز گردید. جهت تحلیل نتایج از روش های آمار توصیفی، نمودارهای پایپر، شولر و آزمون ویلکاکسون استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد که به غیر از نیترات در تعدادی از منابع، غلظت سایر پارمترهای کیفی مورد بررسی کمتر از حد مجاز می باشد. میانگین غلظت نیترات طی مرحله اول نمونه برداری (فصل کم آبی) در منابع تامین آب 61/25 ± 13/26 میلی گرم در لیتر بود. به همین ترتیب میانگین غلظت نیترات طی مرحله دوم نمونه برداری (فصل پر آبی) در منابع تامین آب80/29 ± 47/28 میلی گرم در لیتر بود. بر اساس نمودار شولر کیفیت آب از لحاظ شرب بین خوب تا متوسط متغیر می باشد.نتیجه گیریاگر چه میانگین غلظت نیترات در 80 درصد نمونه ها از حد استاندارد کشوری کمتر است، اما تدوام روند کنونی به ویژه در بخش فعالیت های کشاورزی و استفاده کنترل نشده از منابع آب زیرزمینی در امر کشاورزی سبب تغییر و کاهش کیفیت آب خواهد شد. لذا نظارت بر فعالیتهای کشاورزی و مصرف کود، ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: پایش کیفی آب, منابع آب, شاخص کیفیت آب, نیتراتBackground And AimNowadays, the increasing concentration of pollutants in water resources, especially ground water, has been a matter of concern. Nitrate has been considered as a chemical indicator of water pollution for a long time. The aim of this study was to determine the chemical characteristics of drinking water and changes of nitrate in drinking water in Diwandareh villages.Materials And MethodsThis was a cross-sectional study to determine the quality of drinking water of 30 villages in Divandareh. A total of 60 samples were obtained in two phases from water supplies and were analyzed according to the standard methods. Descriptive statistics, Piper, Schuler and Wilcox diagrams were used to interpret the results.ResultsThe results showed that apart from nitrate, the concentrations of the other chemical quality parameters were below the standard limits. The mean and standard deviation of nitrate during the first and second stages of sampling in water sources were 26.13 ± 25.61 mg L-1 and 28.47 ± 29.80 mg L-1, respectively. According to Schuler diagram, the drinking water quality was moderate to good.ConclusionAlthough the mean nitrate concentration in 80% of samples was lower than the latest national standard for nitrate, continuation of the current trend, particularly in the agricultural activities and uncontrolled use of groundwater resources in agriculture will change and lower the quality of water. Therefore, monitoring of agricultural practices and fertilizer use are necessary.Keywords: Water quality monitoring, Water recourse, Water quality indices, Nitrate
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.