فهرست مطالب وحید احد نژاد
-
توده های نفوذی در محور بستان آباد-میانه با امتداد شمال غرب-جنوب شرق رخنمون دارند. این سنگ ها در نقشه های زمین شناسی عمومی گرانیت معرفی شده اما مطالعات دقیق در این تحقیق حضور سینیت ها را نیز نشان داده که پترولوژی آنها به منظور بررسی تکوین کوهزایی زاگرس در شمال غرب ایران بررسی شد. سنگ های آذرین منطقه حاصل ماگماتیسم کمربند ماگمایی ارومیه-دختر بوده و شامل سنگ های نفوذی، آتشفشانی و پیروکلاستیک به همراه مجموعه های رسوبی است. سینیت های مورد مطالعه در محدوده سری پتاسیم بالا و شوشونیتی قرار گرفتند. همچنین براساس شاخص اشباع آلومین، نمونه های مورد مطالعه در محدوده متآلومین قرار دارند. از نظر خصوصیات ژیوشیمیایی سینیت های مورد مطالعه از عناصری نظیر Th)، K، U، Pb، Nd، Rb و Sm) غنی شدگی نشان می دهند، در حالی که از عناصری مانند (Ba، Nb، La، Ce، Sr، P، Zr، Eu، Ti و Y) تهی شدگی نشان می دهند. غنی شدگی عناصری مانند Th و Rb و تهی شدگی عناصری مانند Nb و Ti در الگوی عناصر کمیاب از ویژگی های ماگماهای ایجاد شده در محیط های تکتونیکی وابسته به فرورانش است. همچنین تهی شدگی عناصر ناسازگار مانند Nb، Ti، Sr و غنی شدگی عناصر ناسازگار K، Th، Rb، La و U بیانگر آلودگی پوسته ای در این سنگ هاست. بنابراین تشکیل این سنگ ها از یک مذاب گوشته ای که توسط سیالات یا مذاب های حاصل از ورقه فرورو غنی سازی شده و طی صعود با مواد پوسته ای آلایش یافته در یک محیط برخوردی می باشد.
کلید واژگان: سینیت, محیط تکتونیکی, فرورانش, ماگماتیسم, میانه}IntroductionIntrusive masses are exposed in the Bostanabad-Mianeh axis with the northwest-southeast trend. The rocks are known as granite in general geological maps. Detailed studies in this study have also shown the presence of syenites which their petrology was considered in order to investigate the Zagros orogeny development in northwestern of Iran. The magmatic rocks of the region are the result of magmatism of the Uromieh-Dokhtar magmatic belt and include intrusive, volcanic and pyroclastic rocks with sedimentary units. Syenites of the Bostanabad-Mianeh axis are along with large volume of granites. Syenites provides important information about the interaction of the crust-lithosphere mantle, magma evolution processes, tectonics and crustal growth. In this study, syenites are divided from granitic rocks and their geochemical properties have been investigated to determine their tectono-magmatic and Petro-genetic conditions.
Research methodDuring field study, samples from the syenite and granite outcrops were collected for petrography, geochemistry and determining magmatic series and the magma origin. For geochemical studies, 13 samples of intrusive rocks with the lowest degree of alteration were chemically analyzed by ICP-MS and ICP-OES methods in the Act Lab Ontario Canada.
Discussion and ConclusionThe Bostanabad-Mianeh axis in northwestern of Iran and in the East Azerbaijan province is part of the Cenozoic magmatism of the Lesser Caucasus towards southeastern Iran. Magmatism is related to the subduction of the northern ocean of Neotethys during the collision of the Arabian Plateau with Eurasia and its subsequent events. The presence of arc-type magmatism in the regions of Azerbaijan, the Alborz Mountains, Talesh and the Lesser Caucasus all indicate the subduction of the Neotethys branch with the Eurasian plate. Due to the LILE and LREE enrichment and the HREE depletion, the source of the magmas for the studied syenites are originated from an enriched mantle source in the continental lithosphere in the subduction zone belonging to post orogenic extension events. Consequently, the formation of the intrusions is related to mantle melting which is enriched and fed by fluids and melts and finally contaminated with crustal material during the ascent.
Keywords: Syenite, Tectonic environment, Subduction, Magmatism, Mianeh} -
اکثریت قریب به اتفاق مردم عادی تصور می‌کنند که الماس گوهرسنگی است با رنگ سفید (بی‌رنگ) و درخشش فوق‌العاده و اگر با الماس‌های رنگی برخورد کنند برایشان تعجب‌آور خواهد بود. بیشتر الماس‌های طبیعی استخراج شده دارای رنگ زرد یا قهوه‌ای هستند اما این الماس‌های بی‌رنگ هستند که به طور معمول در فروشگاه‌ها دیده می‌شوند زیرا تقاضای بیشتری برای خرید آنها وجود دارد.
-
مجموعه ای از شواهد زمین شیمیایی چون عدم هماهنگی الگوی تغییرات برخی از عناصر اصلی و کمیاب و مقادیر آنها بین سنگ های اسیدی- حدواسط و برونبوم های بازیک و سنگ های بازیک منطقه ملایر، روندهای مشاهده شده در نمودار دوتایی عناصر کمیاب سازگار و ناسازگار، معیارهایی مانند کاهش مقادیر اکسیدهای FeOt، TiO2، MgO، MnO، CaO و Al2O3 با افزایش مقدار SiO2 از نمونه های بازیک به اسیدی، روند نزولی تغییرات مقادیر Ni، Cr و Co با افزایش SiO2 به عنوان نشانه ای برای آمیختگی ماگمایی ناقص و ماهیت آهکی- قلیایی پتاسیم بالای گرانیت های منطقه ملایر در نظر گرفته شده است. سنگ های اسیدی و بازیک منطقه مورد بررسی تفاوت مشخصی در شیب الگوی عناصر خاکی نادر (نسبت مقدار عناصر خاکی نادر سبک به سنگین HREE/LREE)، مقدار LaN/SmN به عنوان شاخص میزان تمرکز LREEها، GdN/YbN به عنوان معیار میزان تمرکز HREEها و درجه ی بیهنجاری Eu نشان می دهند. بالا بودن مقدار عناصر سنگ دوست بزرگ یون (LILE) در مقایسه با عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) و ثبات نسبی عناصر سازگار در فازهای ناهمسان، همراه با بیهنجاری منفی Nb و Ta در همه نمونه ها، به عنوان شاخص فرآیند آبزدایی از قطعه فرورانده شده و نقش پوسته در تشکیل ماگمای گرانیتی منطقه هستند. فرایند موثر در تشکیل گرانیت ها و دیوریت های منطقه (سنگ های اسیدی و حدواسط) ناهمسانی ماگمایی همراه با آلایش پوسته ای، آمیختگی ماگمایی ناقص و برای برونبوم های ماگمایی، آمیختگی ماگمایی است. در حالیکه بیهنجاری منفی Eu در سنگ های اسیدی و حدواسط با توجه به پیوستگی مشاهده شده در الگوی عناصر خاکی نادر بیانگر نقش جدایش پلاژیوکلاز طی فرآیند تبلور جدایشی است، بیهنجاری منفی Eu در سنگ های بازیک با توجه به عدم پیوستگی، شیب ناچیز و غنی شدگی ضعیف LREEها نسبت به HREEها بیانگر جدایش پلاژیوکلاز در نتیجه ی فرآیند ذوب بخشی است. بدین ترتیب، فرآیند احتمالی موثر در تشکیل سنگ های بازیک، ذوب بخشی یک سنگ خاستگاه فرابازیک است. القای گرمایی ماگمای بازیک منجر به تشکیل ماگمای اسیدی خاستگاه گرانیت های منطقه شده است. آمیختگی ماگمای بازیک با ماگمای ناشی از ذوب بخشی مواد پوسته ای، عامل تشکیل برونبوم ها و دایک های ماگمایی بازیک بوده است.
کلید واژگان: مجموعه ی آذرین نفوذی ملایر, آمیختگی ماگمایی, جدایش ماگمایی, ذوب بخشی}The geochemical signatures like discordant variation of major and trace elements among felsic-intermediate and basic rocks and mafic enclaves of Malayer region on binary variation plots, decreasing values of FeOt, TiO2, MgO, MnO and CaO accompanied with increasing of SiO2 content from basic to felsic rocks, and decreasing Ni, Cr and Co with increasing SiO2 are considered as indications of magma mixing/mingling event in the petrogenesis of high potassium calk-alkaline granitic rocks of the Malayer region. Felsic and basic rocks of Malayer pluton show different REE pattern (LREEs/HREEs), where Eu-anomalies values such as LaN/SmN content as an index for concentration of LREEs and GdN/YbN content as an index for the concentration of HREEs are different. The relative enrichment in LILEs (e.g. U, Th, Ba, Rb, Cs, K) than HFSEs (Y, Yb, Zr, Ti, Tb, etc), constant variation of compatible elements (such as V, Ni, and Cr) in the differentiated phases, and negative anomaly of Nb and Ta can be attributed to the role of the components from the subducted oceanic plate as long as crustal components in the formation of granitic magma. The results show that magmatic differentiation associated with crustal contamination and partial mixing (or mingling) is responsible for the formation of granitic and dioritic intrusions, while magmatic enclaves are generated by magma mixing process. Negative Eu-anomaly in the felsic-intermediate rocks with respect to their concordant REEs variations suggests plagioclase fractionation plays role in their petrogenesis. The non-concordant REEs variations and less enriched LREEs in basic rocks are consistent with partial melting process of an ultrabasic source. The heat transfer and further crustal anatexis may lead to extensive granitization. The mixing of basic magma and anatectic melts is suggested as being responsible for the generation of microgranular mafic enclaves and basic dykes.
Keywords: Malayer plutonic rocks, magma mixing, magmatic fractionation, partial meltig} -
کمپلکس گرانیتوئیدی جبال بارز در جنوب شرق استان کرمان، بین طول های شرقی ′45 ◦57 تا ′00 ◦58 و عرض های شمالی ′30 ◦28 تا ′00 ◦29 واقع شده است. در این کمپلکس، پیکره اصلی سنگ شناسی شامل گرانودیوریت بوده؛ ولی سنگ هایی با ترکیب کوارتزدیوریت، گرانیت و آلکالی گرانیت و به مقدار بسیار کم تونالیت نیز دیده شده است که به وفور دارای انکلاوهای ماگمایی فلسیک و مافیک هستند. احتمالا انکلاوهای فلسیک حاصل گسیختگی های حاشیه ای در اثر ضربان های تزریق متوالی در فازهای اولیه و سقف توده نفوذی گرانیتوئیدی بوده و انکلاوهای مافیک نیز با استناد به تفاوت های آشکار با سنگ میزبان گرانیتوئیدی، نشانه ای از اختلاط ماگمای فلسیک و مافیک در منطقه است. بررسی های میکروسکپی ریزساختارها نشان دهنده سه نوع ریزساختار ماگمایی، ساب ماگمایی و میلونیتی است که ریزساختارهای ماگمایی و ساب ماگمایی، هم زمان با جایگیری توده اتفاق افتاده است؛ ولی ریزساختارهای میلونیتی، حاصل فعالیت های پس از جایگیری توده هستند. بر اساس بررسی های ژئوشیمیایی، ماگمای مجموعه مورد بررسی، سرشت پرآلومین تا متاآلومین داشته و گروه ماگمایی آن از نوع کالک آلکالن پتاسیم متوسط تا بالاست. همچنین بررسی نمودارهای تغییرات اکسیدهای اصلی و عناصر فرعی، طیف پیوسته ای بین ترکیبات سنگ های مورد بررسی نشان داده که بیانگر انجام تفریق ماگمایی گسترده در طی تبلور است. بررسی های صحرایی، مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که سنگ های مورد بررسی از نوع گرانیتوئیدهای نوع I است و در زیر مجموعه گرانیت های CAG قرار می گیرند. از نظر جایگاه زمین ساختی، این سنگ ها جزو گرانیتوئیدهای کمان قاره ای بوده اند و از گرانیت های قبل از برخورد تا هم زمان با برخورد به شمار می آیند. به نظر می رسد کمپلکس گرانیتوئیدی جبال بارز در داخل یک پهنه برشی قرار گرفته و ماگما از محل کالداری میجان در دفعات مختلف در طول پهنه برشی، به شکل سیل تزریق و جایگزین شده و خاستگاه ساختاری کمپلکس گرانیتوئیدی جبال بارز، فضاهای کششی است که محصول رژیم زمین ساختی ترافشارشی هستند.کلید واژگان: مجموعه گرانیتوئیدی جبال بارز, فرورانش, ریزساختارها, زمین ساخت ترافشارشی}IntroductionThe Jebale-Barez Plutonic Complex (JBPC) is composed of many intrusive bodies and is located in the southeastern province of Kerman on the longitude of the 57◦ 45 ' east to 58◦ 00' and Northern latitudes 28◦ 30' to 29◦ 00'. The petrologic composition is composed of granodiorite, quartzdiorite, granite, alkali-granite, and trace amounts of tonalite with dominant granodiorite composition. Previously, the JBPC was separated into three plutonic phases by Ghorbani (2014). The first plutonic phase is the main body of the complex with composition of quartz-diorite to granodiorite. After differentiation of magma in the magmatic chamber, the porphyritic and not fully consolidated magmas have intruded into the main body. Their compositions were dominantly granodiorite and granite that are defined as the second plutonic phase. Finally, the last phase was started by an intrusion of the holo- leucogranite into the previous bodies. This plutonic activity was pursued by the minor Quaternary basaltic volcanism that shows metamorphic haloes in the contacts. They are dominantly porphyric leucogranites. However, some bodies show dendritic texture that may imply the existence of silicic fluids in the latest crystallization stages.
Materials and methodsIn this article different analysis methods were used. For example, we used a total of two hundred samples of the various granitoids that were selected for common thin section study. Forty four representative samples from the different granitic rocks were selected for whole rock chemical analyses. The analyses of both major and trace elements were performed at the Department of Earth Sciences, the University of Perugia, Italy. The analysis for all major elements was carried out by an X-ray fluorescence spectrometry (XRF) using a tube completed with a Rn and W anode under conditions with acceleration voltage of 40-45 kV and electric current ranging from I=30-35 mA. After calcination of powdered samples and full matrix correction, the sum of all major oxides was equal to about 100 wt.%. The concentration of trace elements in the selected samples has been performed by Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometry (ICP-MS). The uncertainty isKeywords: Jebale-Barez Plutonic Complex, subduction, microstructures, transpression tectonic} -
مجموعه ی نفوذی جبال بارز متشکل از چندین توده ی نفوذی گرانیتوئیدی بوده که در خاور و شمال خاوری جیرفت و در جنوب استان کرمان قرار گرفته اند. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه شامل فلدسپار قلیایی گرانیت، گرانیت، گرانودیوریت، کوارتزسینیت و کوارتزدیوریت است. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. نسبت U-Th در سنگ های گرانیتوئیدی یک وسیله ی مناسب برای تعیین چگونگی سنگ زایی است. بر این اساس، سنگ های گرانیتوئیدی جبال بارز دارای خاستگاه ماگمایی هستند، زیرا نسبت U-Th در آنها کمتر از 5 است. این ویژگی به همراه بسته شدن ایزوتوپی زیرکن تا Ċ900، اجازه می دهد تا اطلاعات به دست آمده از نسبت U-Pb را نماینده ی سن مجموعه ی گرانیتوئیدی جبال بارز فرض کرد. بر اساس سال سنجی زیرکن به روش U-Pb، سن توده ی گرانیتوئیدی جبال بارز 71/0±48/15 میلیون سال برآورد شده است. می توان تصور کرد که در این گستره ی زمانی، تفریق ماگمایی در منطقه ی جبال بارز کامل شده و این توده های نفوذی به صورت پی در پی و با فاصله ی زمانی بسیار کم نفوذ کرده و در پوسته جایگیری کرده اند. همچنین، برپایه ی بررسی ها مشخص شد که برخی از زیرکن ها موروثی بوده و سن های ناسازگاری نشان می دهند. پس از بررسی ها مشخص شد که این زیرکن های موروثی، به پی سنگ قدیمی ایران (پروتروزوئیک پیشین و میانی) وابسته بوده و در مشاهدات صحرایی روی زمین رخنمون ندارد.کلید واژگان: سال سنجی به روش U-Pb, پی سنگ ایران, پروتروزوئیک پیشین و میانی, زیرکن موروثی, مجموعه گرانیتوئیدی جبال بارز}The Jebale-Barez plutonic complex (JBPC) is composed of granitic rocks and located in the E-NE of Jiroft in the SE part of Kerman Province. It is mainly consists of granodiorite but alkali-feldspar granite, granite, quartz-syenite and quartz-diorite can be observed in the region. The U-Th ratio in granitoids was used for petrogenetic studies. In this point of view, the JBPC has U-Th ratio lower than 5 which may imply its magmatic origin. The zircon isotopic closure of 900 °C and U-Pb ratio indicated that the U-Pb age (15.48±0.71 Ma) could be assigned to the crystallization of granitic magma. Some analyzed zircon crystals display inherited ages of Iranian basement (Early and Middle Proterozoic) which is not exposed in the study area.Keywords: U-Pb zircon dating, Iranian Basement, Early, Middle Proterozoic, Inherited zircon, Jebale Barez}
-
مجموعه پلوتونیک جبال بارز متشکل از چندین توده نفوذی گرانیتوئیدی است که در شرق و شمال شرق جیرفت در جنوب استان کرمان واقع شده است. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه شامل گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت و آلکالی گرانیت می باشد؛ اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. کانی های غالب در ترکیب این سنگ ها پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، بیوتیت، آمفیبول و کوارتز است. ترکیب پلازیوکلازها متغیر است و از آندزین تا لابرادوریت تغییر می کند و آلکالی-فلدسپارها در رده ارتوکلاز قرار می گیرند. همه آمفیبول ها از نوع ماگمایی بوده و در سه گروه آمفیبو های کلسیک، آمفیبول های سرشار از آهن و آمفیبول های (Fe، Mg، Mn) دار قرار گرفته اند. بررسی وضعیت اکسیداسیون و احیایی ماگمای منشاء گرانیتوئیدهای منطقه بر اساس ترکیب آمفیبول ها، نشان دهنده فوگاسیته بالای اکسیژن است. شواهد نشان می دهد که گرانیت های منطقه جبال بارز سری مگنتیتی بوده و ماگما در شرایط اکسیدان و در مرز ورقه های همگرا تشکیل شده است. بر اساس محاسبه های زمین دما فشارسنجی، بر اساس روش هایHamarstrom -Zen، Schmidt،Johnson -Rutherford، Smith - Andersonو Uchida، متوسط فشار محاسبه شده بین 54/1 تا 87/7 کیلوبار در تغییر است و عمق قرارگیری اتاق ماگمایی و شروع تبلور را 18 تا 23 کیلومتر می توان برآورد کرد. همچنین بر اساس دماسنج دو فلدسپار، دمای جایگیری گرانیتوئیدهای جبال بارز به روش Anderson مابین 550 تا 750 و به روش Putirka مابین 710 تا 830 درجه سانتی گراد و بر اساس تیتانیوم در بیوتیت، مابین 670 تا 720 سانتی-گراد در تغییر است. همچنین دماسنجی به روش هورنبلند پلاژیوکلاز دمای 578 تا 732 درجه سانتی گراد را برای به تعادل رسیدن این دو کانی نشان می دهد.کلید واژگان: مجموعه گرانیتوئیدی جبال بارز, شیمی کانی, زمین دما فشارسنجی, محتوی آلومینیم کل آمفیبول}Jebale-Barez plutonic complex is composed of granitoid intrusive bodies and is located in the East and southeastern of Jiroft province of Kerman. The plutonic complex is composed of granodiorite, quartzdiorite, granite and alkaligranite. Plutonic rocks are mainly composed of plagioclase, alkali-feldspar, biotite, amphibole and quartz. Based on microprobe analysis, plagioclases vary from andesine to labradorite and alkali feldspars occur as orthoclase. All amphiboles are magmatic and placed in three groups: calcic amphiboles, iron-rich amphiboles, amphiboles consist of Fe, Mg, Mn. The study of oxidation and reduction state of their source magma by amphibole chemistry, in dicated high oxygen fugacity. Therefore, granitoids of Jebale-Barez plutonic complex are I-type or related to magnetite series and the estimated oxygen fugacity imply oxidation magma and its formation in convergent plate boundary. On the basis of geo-thermo- barometriccalculations, using Hamarstrom - Zen, Schmidt, Johnson - Rutherford, Smith - Andersonand Uchida methods, amphiboles have crystallized about 1.54 to 7.87 kbar at the depth about 18 to 23 km. As emplacement or crystallization temperature of Jebale Barez plutonic complex based on the two feldspar thermometer using Anderson method hasbeen ranges between 550 to 750 ºC and using Putirka method has been achieved between 710 to 830 ºC and based on Ti-in- amphibole thermometer has been ranges between 670 to 735 ºC. In addition, hornblende -plagioclase thermometer shows 653 to 732 °C for equilibrium of these two minerals.Keywords: Jebale, Barez plutonic complex, Mineral chemistry, Thermo, barometry, AlT content of amphibole}
-
مجموعه ی نفوذی جبال بارز متشکل از چندین توده ی نفوذی گرانیتوئیدی است که در شرق و شمال شرق جیرفت و در جنوب استان کرمان قرار گرفته اند. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه عبارتند از گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت – قلیایی گرانیت. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. کانی های غالب در ترکیب این سنگ ها عبارتند از پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، بیوتیت، آمفیبول و کوارتز. ترکیب پلاژیوکلازها متغیر بوده و از آندزین تا لابرادوریت تغییر می کند. بیوتیت شاخص ترین کانی فرومنیزین در سنگ های گرانیتوئیدی جبال بارز است و از نظر ترکیبی بین قطب آنیت و سیدروفیلیت قرار گرفته است. بیشتر این بیوتیت ها از نوع ماگمایی اولیه بوده و بخشی از آن ها در گستره ی بیوتیت های دوبار متعادل شده قرار دارند. بررسی چگونگی اکسایش و احیای ماگمای خاستگاه گرانیتوئیدهای منطقه بر اساس ترکیب بیوتیت، بیانگر برقراری شرایط نسبتا اکسیدی و گریزندگی اکسیژن بالاست. این شواهد نشان می دهند که گرانیت های سرشار از بیوتیت منطقه ی جبال بارز، سری مگنتیتی بوده و ماگما در شرایط اکسایشی و در مرز ورقه های همگرا تشکیل شده است. بر اساس تیتانیوم در بیوتیت، بین 670 تا 720 درجه ی سانتی گراد در تغییر است. همچنین فشار محاسبه شده براساس آلومینیم کل بیوتیت برای این مجموعه ی گرانیتوئیدی kb 87/1 تا kb15/0 (با میانگین kb 32/1) محاسبه شده است. محتوی آلومینیم کل بیوتیت در منطقه، بین 10/2 تا 80/2 در تغییر بوده و بر اساس روش یوشیدا و همکاران، سنگ های گرانیتوئیدی مجموعه جبال بارز، توانایی خوبی در کانه زایی مس دارند.
کلید واژگان: مجموعه گرانیتوئیدی جبال بارز, زمین, دما فشارسنجی, محتوی آلومینیم کل بیوتیت}Jebale-Barez plutonic complex is composed of granitoid intrusive bodies and is located in the east- northeast Jiroft, southeastern Kerman Province. The plutonic complex is composed of granodiorite, quartzdiorite and granite - alkaligranite. The Plutonic rocks are mainly composed of plagioclase, alkali-feldspar, biotite, amphibole and quartz. Based on microprobe analysis, plagioclase compositions vary from andesine to labradorite and alkali feldspars occur as orthoclase. Biotite is the common ferromagnesian mineral in Jebale-Barez plutonic complex. Compositionally, it is situated between annite and siderophylite. Most of these biotites are primary magmatic, but some are located in reequilibrated area. The study of oxidation and reduction state of their source magma by biotite chemistry indicates the increasing of oxidation conditions and high oxygen fugacity. Therefore, biotite rich granitoids of Jebale-Barez plutonic complex are I-type or related to magnetite series and the estimated oxygen fugacity imply oxidation magma and its formation in convergent plate boundary. Emplacement or crystallization temperature of the Jebale-Barez plutonic complex, based on the two feldspar thermometer, ranges between 550 to 750 ºC and based on Ti-in-Biotite thermometer ranges between 672 to 720 ºC. Al-barometer shows that the pressure of biotites crystallization is 0.43 to 1.61Kbar and the AlT content of biotite is 2.1 to 2.8. Jebale-Barez plutonic complex has a good ability for copper mineralization based on Uchida et al Method.
Keywords: Jebale-Barez plutonic complex, mineral chemistry, thermobarometry, AlT content of biotite} -
کمپلکس جبال بارز متشکل از توده های نفوذی زیادی از جمله دره حمزه، میجان، کرور، هیشین و... است که در جنوب خاور استان کرمان، میان طول های خاوری ′45 ◦57 تا ′00 ◦58 و عرض های شمالی ′30 ◦28 تا ′00 ◦29 واقع شده است. ترکیب سنگ شناسی این توده ها شامل کوارتزدیوریت، گرانودیوریت، گرانیت و آلکالی گرانیت است. در نمودار های ژئوشیمیایی تغییرات اکسیدها، طیف پیوسته ای میان ترکیبات سنگ های مورد مطالعه دیده می شود که این امر نشان دهنده انجام تفریق ماگمایی گسترده و پیوسته ای در طی تبلور است. همچنین بر پایه مطالعات ژئوشیمیایی، ماگمای توده های مورد بررسی، سرشت پرآلومین تا متاآلومین دارند و از دید سری ماگمایی از نوع کالک آلکالن پتاسیم متوسط تا بالا هستند. بررسی های صحرایی، مطالعات سنگ نگاری و ژئوشیمیایی نشان می دهند که سنگ های مورد مطالعه از نوع گرانیتوییدهای نوع I هستند. از دید جایگاه زمین ساختی، توده های مورد مطالعه، جزو گرانیتوییدهای کمان قاره ای هستند و از گرانیت های پیش از برخورد تا همزمان با برخورد به شمار می آیند. در منطقه جبال بارز سه فاز ماگمایی در الیگومیوسن رخ داده است. اولین فاز ماگمایی، بیشتر ترکیب کوارتزدیوریت تا گرانودیوریت دارد و بدنه اصلی توده نفوذی جبال بارز را می سازد. به نظر می رسد پس از یک فاصله زمانی کوتاه و تفریق ماگمای درون آشیانه ماگمایی، توده های پورفیری به درون توده اصلی نفوذ کرده اند. ترکیب سنگ شناسی این توده ها (فاز دوم) به طور چیره گرانودیوریت تا گرانیت است. در پایان پس از مدت زمان کوتاه، آخرین فاز ماگمایی الیگومیوسن (فاز سوم) در منطقه رخ داده است که ترکیب گرانیتی تا آلکالی گرانیتی دارد. بر پایه موقعیت قرارگیری منطقه در نوار ماگمایی ارومیه- دختر به نظر می رسد که سنگ های مورد مطالعه حاصل فرورانش پوسته اقیانوسی نوتتیس به زیر پوسته قاره ای ایران مرکزی هستند.
کلید واژگان: جبال بارز, فرورانش, پهنه ارومیه, دختر, حاشیه فعال قاره ای, گرانیتوییدهای نوع I}Jebale-Barez granitoid complex is composed of intrusive bodyes included Mijan, Dareh hamzeh, Kerver and Hishin and is located In the southeastern province of Kerman on the lengths of the 57◦ 45 ' east to 58◦ 00' and Northern latitudes 28◦ 30' to 29◦ 00'.The petrologic composition in intrusive bodyes composed of granodiorite, quartzdiorite, granite and alkali-granite. The geochemical variation diagrams of major oxides, the continuous spectrum of rock compositions has been carried out which indicates the crystallization of magmatic differentiation and extensive appendices. The magma nature of these rocks is sub-alkaline-calc-alkaline, which in SiO2-K2O plot they fall into calc-alkaline series with high potassium. Field observations, petrographic and geochemical studies suggest that the rocks in this area have granitoides I type. Studying the geochemical diagrams of the rocks in the studied area indicates that these rocks have been formed in active continental margin tectononic setting. Most of the volcanic arc granites (VAG) are of "pre-collision" and "syn- collision" types. Three magmatic phases occurred in oligomiocene in this area. The first phase of magmatism in this area composed of the quartzdiorite and diorite that makes the main body of Jebale-Barez granitoid complex. Porphyry bodies will penetrate into the main body, after a short period of magmatic fractionation inside the nest of magma. Petrographic composition of the second phase is mainly diorite to tonalite. Oligo-Miocene magmatic final phase (Phase III) occurs in the region after a short time that the lithological composition of the granite to alkali granite. The third group of rocks in the study area the main body mother came magma fractionation. based on the location of Urmia-Dokhtar magmatic belt seems the rocks of this region there came to subducted oceanic crust Neotethyan beneath continental crust of central Iran.Keywords: Jebal, e Barez, Subduction, Urmia, dokhtar zone, Active continental margin, I type granitoides} -
نشریه پترولوژی، پیاپی 22 (تابستان 1394)، صص 173 -196مجموعه پلوتونیک جبال بارز متشکل از چندین توده نفوذی گرانیتوئیدی است که در شرق و شمال شرق جیرفت در جنوب استان کرمان واقع شده اند. ترکیب سنگ شناسی این مجموعه شامل: گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت و سینوگرانیت است. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. این مجموعه گرانیتوئیدی، آنکلاوهای ماگمایی کروی و بیضوی با ترکیب مونزودیوریت، مونزودیوریت کوارتزدار و دیوریت کوارتزدار دارد. قطر این آنکلاوها از حدود چند میلی متر تا 30 سانتی متر متغیر است. اندازه کانی های تشکیل دهنده آنکلاوها در قشر خارجی، ریزتر از مرکز آنکلاو است. دانه ریز بودن قشر خارجی آنکلاوها نشانه سرد شدن سریع مذاب سازنده آن در هنگام ورود به داخل ماگمای گرانیتوئیدی میزبان است. حضور آنکلاوهای ماگمایی به همراه شواهدی از حضور بافت های غیر تعادلی نظیر: فنوکریست فلدسپار با بافت های پویی کیلیتیک و آنتی پرتیت، خوردگی، تحلیل رفتگی و دگرسانی پلاژیوکلازها، حضور لخته های مافیک، آپاتیت های سوزنی، تیغه های پلاژیوکلاز کوچک درون پلاژیوکلازهای بزرگ تر و مرز مضرس و کنگره های زایده دار آنکلاو، همگی آمیختگی ماگمایی را تایید می کنند. همچنین، پلاژیوکلازها زونینگ عادی و در برخی از موارد زونینگ نوسانی نشان می دهند که موید آمیختگی ماگمایی است. آنکلاوها و سنگ های میزبان آنها از لحاظ ژئوشیمیایی نیز با یکدیگر تفاوت های در خور توجهی نشان می دهند. به این صورت که آنکلاوها غنی از سدیم بوده و گرانودیوریت های میزبان از پتاسیم غنی هستند. علاوه بر این، آنکلاوها نسبت به گرانودیوریت های میزبان، از عناصر LILE و LREE تهی بوده و از عناصر HREE و Ti غنی هستند. بنابراین، به نظر می رسد این دو گروه سنگی شاید از دو ماگمای مختلف منشا گرفته و در اثر فرآیند آمیختگی و اختلاط ماگمایی در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند.
کلید واژگان: آمیختگی ماگمایی, آنکلاو ماگمایی, حاشیه فعال قاره ای, جبال بارز, پهنه ماگمایی ارومیه, دختر}Petrology, Volume:6 Issue: 22, 2015, PP 173 -196The Jebale-Barez plutonic complex is composed of granitoid intrusive bodies and is located in the east and northeast of Jiroft and south of the Kerman province. The plutonic complex is composed of granodiorite, quartz diorite, syenogranite and mostly granite. This plutonic complex includes abundant rounded and ellipsoid magmatic enclaves ranging in size from a few millimeters to 30 centimeters and varying in composition from quartz diorite, monzodiorite to quartz monzodiorite. These enclaves are very fine-grained and show chilled margin and their crystal size gradually decreases from center to the margin. The chilled margin is an evidence of rapid magma cooling once the enclaves were surrounded by host felsic magma. The mingling of two magmas is testified by presence of the disequilibrium textures such as: poikilitic and antipertite textures in the K-feldspar megacrysts, rounded, corroded and altered plagioclases, mafic clots, acicular apatites, small lath-shaped plagioclases in the large plagioclases as well as the occurrence of mafic microgranular enclaves with crenated and cuspate contact with the felsic -host rocks. Also, the plagioclase crystals display essentially normal and occasionally oscillatory zoning. The enclaves and their host rocks, geochemically is different. The former is Na-enriched whilst the latter is enriched in K. Furthermore, the enclaves are depleted in LREE and LILE while are enriched in HREE and Ti in analogy to their host granodiorites. Therefore, it seems that the enclaves and granodiorites have been originated from two different magmas which were placed adjacent to each other by magma mingling and mixing process.Keywords: Magma mingling, Magmatic enclaves, Active continental margin, Jebale Barez, Uromieh, Dokhtar magmatic zone} -
خودپذیری مغناطیسی سنگ ها که حاصل مشارکت کانی های دیا، پارا و فرومگنتیک است، فهم بهتری از تاریخچه دگرشکلی سنگ ها را در اختیار ما قرار می دهد. در این مطالعه با استفاده از مغناطیس سنج گشتاور در میدان قوی مغناطیسی و با اشباع فازهای فرومگنتیک، جدایش ناهمسانگردی خودپذیری مغناطیسی پارامگنتیک و فرومگنتیک برای 37 نمونه مغزه سنگ طبیعی انجام شد. مواد مورد مطالعه سنگ های آذرین منطقه ملایر هستند که از نظر کانی شناسی حاوی کانی های پارامگنتیک (بیوتیت و آمفیبول) و به مقدار بسیار کمی کانی های فرومگنتیک (تیتانومگنتیت) هستند که در زمینه ای از کانی های دیامگنتیک (کوارتز-فلدسپاتی) قرار دارند. محاسبات ناهمسانگردی خودپذیری مغناطیسی در میدان با شدت پایین (ضعیف) نشان می دهد سنگ های مورد مطالعه دارای خودپذیری مغناطیسی پایینی هستند که نشانگر چیره بودن فازهای پارامگنتیک در آنهاست. نتایج به دست آمده از میدان های مغناطیسی قوی موید این مسئله است و به غیر از سه نمونه که از سنگهای مافیک کوارتز دیوریتی بوده اند، در بقیه موارد فازهای پارامگنتیک خواص مغناطیسی سنگ های مورد مطالعه را تحت کنترل دارند. حضور همزمان این سنگ های مافیک موید نقش هر چند اندک ماگمای گوشته ای یا پوسته زیرین در تشکیل سری سنگ های یاد شده است.
کلید واژگان: پارامگنتیک, فرومگنتیک, گشتاور, میدان قوی, گرانیت}The magnetic anisotropy of rocks results from the contributions of diamagnetic، paramagnetic، & ferromagnetic minerals. This bulk anisotropy of magnetic susceptibility، which can be rapidly measured with modern instruments، generally provides a better understanding of the rock deformation history. Different minerals in a rock can form at different times and also respond to deformation in different manners. Therefore it is useful to separate their respective contributions to the whole rock magnetic fabric. Various techniques available to achieve this separation among them measurement of the magnetic properties at high fields، above the saturation magnetization of ferromagnetic minerals، effectively separates the diamagnetic-paramagnetic magnetic anisotropy. In this paper، the anisotropies of ferromagnetic and paramagnetic components are separated using High-Field Analysis torque for 37 samples of natural rocks. These samples are igneous rocks of Malayer that are mainly composed of paramagnetic minerals (e. g. biotite and amphibole) and few portions of ferromagnetic minerals (e. g. titanomagnetite) which are located in the quratz-feldespathic (diamagnetic) context. Anisotropy of Magnetic Susceptibility (AMS) in low field analyses indicated that paramagnetic phases are the dominant control of the magnetic fabric. This is confirmed by High Field Analyses (HFA) which implied that magnetic characteristics are dominated by paramagnetic minerals، except for three samples.Keywords: Paramagnetic, Ferromagnetic, Torque, High, Field Analysis, Granite} -
کمپلکس گرانیتوئیدی بروجرد یکی از بزرگ ترین کمپلکس های نفوذی در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان در غرب ایران است. واحد اصلی سنگ شناسی آن گرانودیوریت است که به وسیله استوک های کوچک کوارتزدیوریتی و مونزوگرانیتی قطع می گردد. در این پژوهش با استفاده از مطالعات ناهم سان گردی قابلیت مغناطیس شدگی، پارامتر ناهم سان گردی خودپذیری مغناطیسی میانگین بررسی شد. داده های ناهم سان گردی خودپذیری مغناطیسی میانگین در تعداد 95 نمونه از واحدهای سنگی مختلف کمپلکس بروجرد، با میزان دگرسانی کانی بیوتیت در مقطع نازک مربوط به این ایستگاه ها با هم مقایسه و تحلیل شد. نتایج حاصل نشان می دهد که مقادیر ناهم سان گردی قابلیت مغناطیس شدگی، SIμ 14 تا SIμ 921 است. همچنین مشخص شد که بین شدت دگرسانی کانی بیوتیت و ناهم سان گردی خودپذیری مغناطیسی میانگین رابطه عکس برقرار است. داده های ناهم سان گردی قابلیت مغناطیس شدگی مشخص می کند که کمپلکس گرانیتوئیدی بروجرد جزء سنگ های پارامغناطیس بوده و در گرانیت های سری ایلمنیتی ایشی هارا قرار می-گیرد. همچنین با استناد به مطالعات قبلی می توان گفت که دامنه تغییرات مقادیر ناهم سان گردی مغناطیسی میانگین در پهنه سنندج- سیرجان شمالی حدودا SIμ 200 است و بنابراین کمپلکس های گرانیتوئیدی پهنه سنندج- سیرجان شمالی از لحاظ مغناطیسی، پارامغناطیس می باشند. در نهایت می توان گفت که در همه کمپلکس های گرانیتوئیدی پهنه سنندج- سیرجان شمالی بین شدت دگرسانی کانی بیوتیت و ناهم سان گردی مغناطیسی میانگین رابطه عکس برقرار است. یعنی در هر جایی از کمپلکس های گرانیتوئیدی پهنه سنندج- سیرجان شمالی که شدت دگرسانی کانی بیوتیت بالا رفته باشد، احتمالا مقدار ناهم سان گردی مغناطیسی میانگین کاهش یافته است.
کلید واژگان: ناهم سان گردی خودپذیری مغناطیسی میانگین, ناهم سان گردی قابلیت مغناطیس شدگی, دگرسانی بیوتیت, کمپلکس گرانیتوئیدی بروجرد} -
تهیه نقشه های زمین شناسی توسط تصاویر چندطیفی، با توجه به نزدیکی رفتار طیفی بسیاری از سنگها می تواند امری دشوار باشد. لذا در این پژوهش روش ماشین بردار پشتیبان (SVM)، بعنوان یکی از روش های طبقه بندی تصویر که قابلیت انعطاف مناسبی برای حالات مختلف دارد مورد استفاده قرار گرفت و کرنل های مختلف آن با دو روش طبقه بندی حدکثر احتمال (MLC) و شبکه های عصبی (NNC)، به منظور تولید نقشه زمین شناسی و با مقادیر مختلف نمونه های تعلیمی و با توجه به برداشت های زمینی و مطالعات آزمایشگاهی، مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد روش SVM در هر سه کرنل خود توانسته است بیشترین دقت (%42/83) را نسبت به دو روش دیگر ارائه کند. همچنین روش SVM با %50 از داده های تعلیمی نیز می تواند به دقتی معادل استفاده از %100 درصد نمونه های تعلیمی برسد در حالیکه دو روش دیگر چنین قابلیتی را از خود نشان ندادند. از طرفی ارزیابی نتایج حاصل از شاخص تفکیک پذیری جفریس- ماتوستیا با نتایج دقت طبقه بندی به روش SVM، گویای این حقیقت است که این روش در داده های با تفکیک پذیری پایین تر بسیار کارآمدتر از دو روش دیگر مورد بحث بوده و بنابراین به نظر می رسد این روش برای تهیه نقشه زمین شناسی مناسب تر از دو روش فوق خواهد بود.
کلید واژگان: سنجش از دور, TM5, حداکثر احتمال, شبکه عصبی, طبقه بندی SVM}Since the spectrum behavior of rocks is similar, preparing of geological maps by using of multi-spectral images could be difficult. In this study, the Support Vector Machine (SVM) is used as one of the image classification methods, which has flexibility for individual conditions. The kernels of SVM are performed by Maximum Likelihood (MLC) and Neural Network Classification (NNC) methods in order to produce geological maps and training samples of hand and laboratory samples, as well. The results show that the SVM method has highest precision (83.42%) in all three kernels in comparison with other two methods. Furthermore, this method can reach the 100% precision if uses only 50% of training samples, while in other methods (i.e. MLC and NNC) cannot do so. Comparing of results that gained from Jefferis-Matusita method with those from SVM indicate that this method is much more operative than other ones for low discriminative data, and then its efficiency is high for producing geological maps.Keywords: Remote sensing, TM5, Maximum likelihood, Neural networks, SVM, classification} -
گرانیت های مجموعه پلوتونیک ملایر دارای میانبارهای (انکلاو) ماگمایی با تنوع اندازه، شکل ظاهری، کانی شناسی و ترکیب شیمیایی است. تفسیر نمودارهای دو متغیره ژئوشیمیایی عناصر اصلی و کمیاب با توجه به محتوای بالاتر برخی از اکسیدها مانندMnO، TiO2،MgO، CaO و FeOt در نمونه هایی از میانبارها نسبت به سنگ میزبان و همین طور روندهای خطی مشاهده شده از این اکسیدها و برخی از عناصر کمیاب همچون Cr، Ni، V نشان دهنده ماهیت متفاوت و در واقع منشا مافیک تر این دسته از میانبارها (نوع مافیک) نسبت به سنگ میزبان و دیگر میانبارهای فلسیک است. مطالعه ترکیب شیمیایی میانبارها در مقایسه با سنگ میزبان، بهره گیری از روش های آماری دو و چند متغیره (رگرسیون دو متغیره، ضرایب همبستگی، تحلیل خوشه ایو تحلیل مولفه های اصلی) بیانگر تباین مشخص ترکیب شیمیایی بین میانبارهای مافیک با فلسیک و سنگ میزبان و از طرفی شباهت بین میانبارهای فلسیک و سنگ میزبان است. این ویژگی به صورت پراکندگی مشخص بیشتر اکسیدها نسبت به خط رگرسیون و ضریب R2 پایین در رگرسیون دو متغیره، ضریب همبستگی ناچیز اکسیدهای عناصراصلی و اغلب عناصر کمیاب میانبارهای مافیک در برابر سنگ میزبان، قرارگیری نمونه ها در دو گروه متفاوت و مجزا در الگوی شاخه درختی و جهت گیری بردار متغیرها و نمونه ها در نمودار دو متغیره تحلیل مولفه های اصلی (PCA) قابل مشاهده است و تایید کننده روندهای ژئوشیمیایی متفاوت مشاهده شده برای عناصر مختلف در میانبار و سنگ میزبان در نمودار های دو متغیره ژئوشیمیایی (هارکر) است.
کلید واژگان: میانبار, سنگ میزبان, کانی شناسی, ژئوشیمی, ضرایب همبستگی, روش های آماری}Granitic rocks of Malayer plutonic complex contain varieties of enclaves with different shapes, sizes, mineralogy and chemical composition. The interpretation of bivariant geochemical diagrams of major oxides and trace elements with respect to higher values of some of oxides such as MnO, TiO2, MgO, CaO & FeOt than host rocks in one groups of enclaves and moreover linear trend of these oxides and some of trace elements such as Ni, Cr, V indicate to different nature and mafic source of these enclaves (Mafic type) than host rocks and other enclaves (Felsic type).The study of chemical composition of this enclaves by using of univariant and bivariant statistical methods (bivariant regression analysis, correlation coefficients, cluster analysis and principle component analysis) indicate clear chemical contrast between mafic enclaves with felsic enclaves and granitic host rocks and in other side chemical affinity of felsic enclaves and their host rocks. Distinctive distribution of the majority of oxides and trace elements of mafic enclaves and host rocks and low values for R2 in regression analysis, low value of correlation coefficient of major element oxides and trace elements between enclaves and their host rocks, separate position of samples in cluster pattern and special direction of variants and samples of vectors in bivariant diagram of principle component analysis (PCA) are outputs of different geochemical characteristics of enclaves and host rocks. Moreover this correlates with different trends of each major oxides and trace elements in bivariant geochemical diagram (Harker diagram).Keywords: Enclave, Host Rock, Mineralogy, Geochemistry, Correlation Coefficient, Statistical Methods} -
موقعیت و خاستگاه تکتونیکی مجموعهٔ پلوتونیک ملایرگرانیت های ملایر به عنوان بخشی از رخ داد پلوتونیسم در محدودهٔ شمال غربی زون سنندج- سیرجان، در موقعیت عرض جغرافیایی''18°34- ''00°34 و طول ''52°48- ''30°48 واقع شده است. در بررسی های تاریخچه تکتونوماگمایی زون سنندج- سیرجان، تشکیل توده های نفوذی به هم گرایی ورقهٔ عربی و ایران همراه با فرورانش نئوتتیس در غرب منطقهٔ سنندج- سیرجان نسبت داده شده است. بررسی ژئوشیمی عناصر اصلی و کمیاب سنگ های گرانیتی ملایر نشان می دهد که این توده های گرانیتی در محیطی فشارشی همچون حاشیهٔ فعال قاره ای و در یک سیستم هم گرایی ورقه اقیانوسی- قاره ای و در کمان ماگمایی حاشیهٔ قاره تشکیل شده اند. نسبت زیاد LILEs/HFSEs و آنومالی منفی Sr،Ba، Ta و Nb تایید کننده ارتباط آن ها با سیستم فرورانش و نشانهٔ نقش پوسته در تشکیل و تحول ماگمای گرانیتی است. طیف وسیع ترکیب کانی شناختی در برسی های پتروگرافی و تنوع مشاهده شده در پژوهش های صحرایی، ماهیت کالک- الکالن پتاسیم زیاد آن ها و مقایسه روند مشاهده شده از آن ها در نمودارهای AFM، FeO-MgOو K2O-SiO2با چند توده که وضعیت تکتونیکی مشخصی دارند، تاکیدی بر شباهت گرانیت های ملایر با گرانیت های کمان حاشیهٔ قاره ای نوع آندی و در نتیجه نقش ماگمای مافیک گوشتهٔ فوقانی و حرکات تکتونیکی در تشکیل و تحول ترکیبی ماگمای منشا آن ها است.
Tectonic setting and origin of Malayer Plutonic ComplexMalayer granitoid rocks, as a part of Sanandaj-Sirjan plutonism, are located at latitude 34°00´-34°18´ and longitude 48°30´-48°52´. Tectono-magmatic investigation on the history of Sanandaj-Sirjan Zone attributed the formation of these plutonic rocks to convergence of Iranian and Arabian plates in conjunction with subduction of Neo-Tethys in the western part of Sanandaj-Sirjan Zone. Geochemical studies of Major and Trace elements on Malayer granitic rocks reveal that these granitic plutons are formed in a compressive environment, such as active continental margin in the convergent zone of oceanic crust and continental plate at the magmatic arc of continental margin. High ratio of LILEs/HFSEs and negative anomaly of Sr, Nb, Ba and Ta confirm the relation of these granitoids to subduction zone. These, also point out the role of shallow continental crust in formation and evolution of granitoidic magma. Broad range of mineral composition in petrographical observations and large variations in field studies, high-K calc-alkaline affinity and assessment of trends observed in AFM, K2O-SiO2, FeO-MgO diagrams versus those of plutons of known tectonic setting accentuate the similarities between Malayer granitic rocks and Andian type Magmatic Arc of Active Continental Margins and as a result highlights the role of upper mantle mafic magmas and tectonic movement in formation of their parental magma.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.