فهرست مطالب نویسنده:

وحید دامن پاک

انتخاب همه

بررسی اضطراب مرگ پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه (ICU) در همه گیری کرونا: شهر قم

سحر توکلی *، وحید دامن پاک، سیده مریم پور موسوی

نشریه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران، سال چهل و سوم شماره 4 (پیاپی 112، زمستان 1399)، صص 38 -46

این پژوهش با هدف بررسی اضطراب مرگ در بین پرستاران شاغل در بخش‌های کرونایی انجام گرفته است. ایم مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی می باشد که بر روی 120 پرستار شاغل در بخش های کرونایی بیمارستان های شهر قم به شیوه دردسترس انتخاب شدند، در سال 1399 انجام شده است. ابزار گرداوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه دو قسمتی بود که بخش اول آن مشخصات فردی و بخش دوم، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر می باشد. جهت تحلیل داده های بدست آمده از نسخه SPSS-25 استفاده شد. میانگین نمره ی کل اضطراب مرگ پرستاران(93/1±14/7) بود که 8/20 درصد آنان اضطراب مرگ خفیف، 8/70 درصد اضطراب مرگ متوسط و 3/8 درصد اضطراب شدید را تجربه می کردند و میانگین نمره کل اضطراب مرگ با متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معناداری نداشت. با توجه به تاثیر اضطراب مرگ بر جنبه های جسمی و روانی پرستاران لازم است سیستم های حمایتی در بیمارستان ها به منظور ارتقا عملکرد پرستاران تعبیه شود.

کلید واژگان: اضطراب مرگ, پرستاران, بخش های کرونایی, مراقبت ویژه

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Evaluation of death anxiety of nurses working in intensive care units (ICU) in Corona epidemic: Qom

Sahar Tavakkoli*, Vahid DamanPaak, Seyyede Maryam Pourmosavi

Iranian Journal Of Anaesthesiology and Critical Care, Volume:43 Issue: 4, 2021, PP 38 -46

The aim of this study was to investigate the severity of death anxiety among nurses working in intensive care units.This descriptive-correlational study was performed on 120 nurses working in the intensive care units (ICU) of Qom hospitals in 1399. Samplings were also selected by available methods. The data collection tool in this study was a Templer questionnaire, the first part of which is demographic characteristics and the second part is the Leicester death anxiety questionnaire. SPSS-25 version was used to analyze the obtained data. The mean total score of death anxiety of nurses (7.14 ± 1.93) was 20.8% of them experienced mild death anxiety, 70.8% moderate death anxiety and 8.3% severe anxiety and the mean total score of anxiety Death was not significantly associated with demographic variables. Due to the effect of death anxiety on the physical and psychological aspects of nurses, it is necessary to install support systems in hospitals in order to improve the performance of nurses.

Keywords: death anxiety, nurses, coronary wards, ICU

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
اثربخشی پودر Celox و پانسمان استاندارد در کنترل خونریزی محل آنژیوگرافی

فخرالدین حجازی، فاطمه حسین زاده، لیلی ایرانی راد، احمدرضا باقری، مصطفی واحدیان، وحید دامن پاک

مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، سال پانزدهم شماره 4 (پیاپی 73، تیر 1392)، ص 30

سابقه و هدف
کنترل خونریزی پس از آنژیوگرافی بسیار مهم و حیاتی است. خونریزی به دلیل هموستاز موضعی غیرموثر رخ داده و عوامل هموستاتیک نقش مهمی در کنترل آن دارند. این مطالعه به منظور مقایسه کنترل خونریزی با پودر Celox و پانسمان معمول بدنبال آنژیوگرافی انجام شد.
مواد و روش ها
این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 100 بیمار کاندید آنژیوگرافی در بخش قلب بیمارستان شهید بهشتی قم در دو گروه مورد (دریافت 2گرم پودر Celox) و شاهد (پانسمان فشاری معمول) انجام شد. زمان هموستاز، بیماری زمینه ای، داروی ضدانعقاد، هماتوم و شدت درد ناحیه آنژیوگرافی ثبت و مورد ارزیابی قرار گرفت (1N201202209084: IRCT).
یافته ها
میانگین سنی بیماران در گروه Celox، 78/7±06/58 سال و در گروه پانسمان 82/11±90/62 سال بود. در گروه مورد زمان هموستاز کوتاهتر از گروه شاهد بود (87/206±94/380 ثانیه در مقابل 318/258±88/546 ثانیه) (001/0=p). چهار نفر (8%) در گروه Celox و 6 نفر (12%) در گروه پانسمان هماتوم داشتند که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. بین شدت درد در محل آنژیوگرافی در گروه های مورد مطالعه ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (000/0=p)، اما بین سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب 370/0=p و 073/0=p). کنترل خونریزی با Celox و پانسمان معمول با سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد و ایجاد هماتوم در مدت 1 ساعت و 6 ساعت بعد از هموستاز تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب 795/0=p و 510/0=p).
نتیجه گیری
نتایج نشان داد Celox اثرات مثبت قابل توجهی در کنترل خونریزی داشته و زمان هموستاز محل آنژیوگرافی را کاهش می دهد؛ به همین خاطر استفاده از آن پس از آنژیوگرافی عروق کرونر پیشنهاد میشود.

کلید واژگان: آنژیوگرافی, خونریزی, پانسمان, پودرسلوکس

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effectiveness of Celox Powder and Standard Dressing in Control of Angiography Location Bleeding

F. Hejazi, F. Hosseinzadeh, L. Irani Rad, A.R. Bagheri, M. Vahedian, V. Damanpak

Journal of Babol University of Medical Sciences, Volume:15 Issue: 4, 2013, P 30

Background And Objective
Control of hemorrhage after angiography is important and vital. Bleeding occurs due to ineffective homeostasis and topical homeostatic agents have an important role in controlling it. The purpose of this study was to compare bleeding control of Celox with usual dressing followed by angiography.
Methods
This randomized clinical trial was conducted on 100 patients candidate for angiography in cardiac ward of Shahid Beheshti hospital of Qom in two groups of case (receiving 2g Celox powder) and control (normal pressure dressings) were studied. Time to homeostasis، underlying disease، anticoagulant drugs، hematoma and angiography location pain intensity were recorded and evaluated (IRCT: 201202209084N1).
Findings
The mean age of patients in Celox group was 58. 06±7. 78 years and in the dressing group، it was 62. 90±11. 82 years. Homeostasis time was shorter in cases than controls (380. 94±206. 87 seconds versus 546. 88±258. 318 seconds) (p=0. 001). Four (8%) cases in Celox group and 6 (12%) in dressing group had hematoma which the difference was not statistically significant. There was no significant relationship between pain severity at the site of angiography in studied groups (p=0. 000) but no relationship was found between the hematoma، homeostasis and history of anticoagulant drugs (p=0. 370 and p=0. 073 respectively). Bleeding controls with Celox and dressing had no significantly difference with anticoagulation history and hematoma at 1h and 6h after hemostasis (p=0. 795 and p=0. 510 respectively).
Conclusion
The results showed a significantly positive effect of Celox in bleeding control and reducing time to homeostasis of angiography location. So، it is recommended after coronary angiography.

Keywords: Angiography, Hemorrhage, Bandages, Celox powder

Abstract View Paper Original: Persian
تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی

وحید دامن پاک، محمد صادق قاسمی، نادر نصیری، عسگر دوستدار

مجله علوم پزشکی رازی، پیاپی 97 (تیر 1391)، ص 38

زمینه و هدف
برآمدگی سطح خلفی قرنیه کلید تشخیص زودهنگام اتساع (اکتازی Ectasia) قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه می باشد، بنابراین ضرورت استفاده از روشی دقیق جهت اندازه گیری برآمدگی سطح خلفی قرنیه مهم می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه با استفاده از پنتاکم (Pentacam) با وضوح بالا در بیمارانی که تحت جراحی انکساری فتورفرکتو کراتکتومی (photorefractive keratectomy) قرار گرفته اند، می باشد.
روش کار
در این مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده نگر، پنتاکم جهت ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و سه ماه پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، در 32 چشم 16 بیمار مورد استفاده قرار گرفت. برآمدگی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثربرآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی و جابجایی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثر اختلاف برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی در منطقه چهار میلی متری مرکزی قرنیه تعریف شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 17 مورد آنالیز قرار گرفت و جهت تحلیل آماری داده ها از آزمون paired T test استفاده گردید.
یافته ها
میانگین سنی بیماران 11/7±17/25 سال و میانگین اکی والان اسفر (Equivalent sphere) آن ها 14/1 ± 75/3- دیوپتر بود. پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، میانگین جابه جایی سطح خلفی قرنیه 53/3 ± 84/0- میکرومتر بود و میانگین برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی به ترتیب برابر با 12/4 ± 38/5 و05/5 ± 31/4 میکرومتر بود (108/0= p).
نتیجه گیری
هیچ گونه تغییر معنی داری در مقادیر برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی و همچنین وجود اکتازی قرنیه پس از جراحی با استفاده از پنتاکم وجود نداشت که برخلاف نتایج به دست آمده با استفاده از دستگاه ارب اسکن (Orbscan) در مطالعات مشابه می باشد. مطالعه ما پیشنهاد می کند که پنتاکم می تواند مقادیر دقیق تری از تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه نسبت به ارب اسکن ارائه کند، که برای تایید این مساله مطالعات بیشتری، بایستی انجام گیرد.

کلید واژگان: برآمدگی قرنیه, فتورفرکتیوکراتکتومی, پنتاکم

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Posterior corneal elevation changes after photorefractive keratectomy

Vahid Damanpak, Mohammad Sadegh Ghasemi, Nader Nasiri, Asgar Doostdar

Razi Journal of Medical Sciences, Volume:19 Issue: 97, 2012, P 38

Background
Posterior corneal elevation changes are keys to early diagnosis of corneal ectasia after keratorefractive surgery, so it is important to use an accurate method for measuring posterior corneal elevation. The purpose of this study is investigating posterior corneal elevation changes with Pentacam(HR) on patients underwent photorefractive keratectomy.
Methods
In this clinical trial and prospective study, Pentacam was used to evaluate changes in posterior corneal elevation before and after photorefractive keratectomy in 32 eyes of 16 patients. Posterior corneal elevation defined by maximum elevation before and after surgery and posterior corneal displacement defined by maximum difference in posterior elevation before and after surgery in the central 4mm zone. SPSS for windows) version 17) was used for data analysis and Paired T test was used for statistical analysis.
Results
The mean age of patients was 25.17±7.11 years and the mean of equivalent sphere was -3.75±1.14 diopters. After photorefractive keratectomy, mean posterior corneal displacement was -0.84±3.53 micrometers and mean posterior corneal elevation before and after surgery was 5.38±4.12 and 4.31±5.05 micrometers respectively (p=0.108).
Conclusion
There was no statistically significant difference in posterior corneal elevation values between before and after photorefractive keratectomy and no case of corneal ectasia with Pentacam, that was contrary to results obtained with Orbscan in previous studies. Our study suggests that Pentacam can show more accurate values of posterior corneal elevation in comparison to Orbscan. More studies must be performed to verify our conclusion.

Keywords: Corneal elevation, Photorefractive keratectomy, Pentacam

Abstract View Paper Original: Persian

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

وحید دامن پاک