به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب وحیده نوروززاده چگینی

  • وحیده نوروززاده چگینی*، الهام مریمی

    محمدتقی بهار و حافظ ابراهیم از معروف ترین شاعران ایران و مصر هستند که کمتر کسی با اشعار آن ها ناآشناست. شاعرانی مردمی که دل در گرو وطن داشتند و هدفشان آزادی و سربلندی میهنشان بود. آن ها از اینکه کشورشان را در دست استبداد و حکومت های بیگانه می دیدند، دلشان به درد می آمد و سعی می کردند با حداکثر توانایی خود، درد دل خود را با زبان شعر به گوش خاص و عام برسانند. با توجه به وطن پرستی بهار و حافظ ابراهیم، در این مقاله کوشیدیم که درکنار بیان مختصری از زندگی و سبک شعری این دو شاعر، درون مایه وطن و ملی گرایی را از خلال اشعارشان بیابیم و با مقایسه دیدگاه های آن دو نشان دهیم که شاعران مردمی با هر زبان و دین و فرهنگی که باشند، باز هم در عشق به وطن و بیزاری از تسلط بیگانه همدل و هم زبان هستند.

    کلید واژگان: ملک الشعراء بهار, حافظ ابراهیم, وطن, آزادی}
    Vahideh Norouzzadeh Chegini *, Elham Maryami

    Mohammad TaghiBahar and Hafiz Ibrahim are the most famous poets of Iran and Egypt whose poetry is loved and appreciated by most readers. They liked their countries and their dearest wishes were to see the freedom of their country and the glory of their people.It was a cause of great sorrow and pain for them to see their country in the hands of tyranny and foreign governments.Therefore, they tried to compose poems that convey messages to both the public and the elites. This article is an attempt to show the patriotism of Bahar and Hafiz Ibrahimin their poems and to compare the views of the two poets. Moreover, it is shown that despite their different nationality, languages,religious beliefs and culture they are all the same in love with their country and they hate any foreign domination.

    Keywords: Bahar the Poet Laureate, Hafiz Ibrahim, Patriotism, Freedom}
  • ناصر محسنی نیا، وحیده نوروززاده چگینی
    با تعمق در آثار ادبی می توان تاثیر دین را در اندیشه و اعتقاد مردم ریشهیابی کرد و آن را آینه ای از باورهای جامعه دانست که آنها را در رسیدن به اهداف عالی، پیروزی بر ظلم و یافتن راه حقیقت راهبری می کند. هنگامی که شعر فارسی رونق گرفت، شاعران از طریق قرآن و دیگر کتابهای دینی با داستانهای پیامبران آشنا شده بودند. در این زمان، فرهنگ اسلامی و داستان پیامبران نیز رفته رفته در اذهان بسیاری از مردم رسوخ کرده و بخشی از ذهنیات آنان را تشکیل می داد. اشاره های بسیاری در اشعار پارسی؛ بخصوص در قصیده ها مشاهده می گرددکه به طور مستقیم یا غیرمستقیم ما را متوجه اساطیر مختلف ملی و داستانهای دینی می کنند. شاعران با دستمایه قرار دادن اساطیر و داستانهای مختلف در پی غنی کردن کلام خود بوده اند که همین امر باعث زنده نگهداشتن تاریخ، آداب و رسوم، دین، آیین ها و... شده است. در بررسی قصاید دیده شدکه در برخی قرنها نفوذ این داستانها بیشتر شده که به طور مفصل به سیر تحول داستانها و علل آن می پردازیم. در این مقاله که با هدف بررسی داستانهای پیامبران در قصاید شاعران انجام گرفته، برخی از اساطیر ایرانی و سیر تحول آنها، داستانهای پیامبران و علل نفوذ و آمیخته شدن آنها با اساطیر ایرانی مورد بررسی قرار می گیرد.
    کلید واژگان: اساطیر ملی, داستان های دینی, پیامبران, قصیده پارسی}
    N. Mohseninia, V. Norouzzadeh Chegini
    Searching in literary works، we recognize the influence of religion on people’s thoughts. Religious beliefs are a mirror of the society ideals which guide them towards high goals، victory over cruelty and the way to truth. When Persian poetry flourished، poets had become familiar with the stories of the Prophets through the Koran and other religious books. At that time، the Islamic culture and stories of the Prophets gradually penetrated to the minds of many people and formed part of their mentality. Many hints are observed in Persian odes that، directly or indirectly، remind us of various national myths and religious stories. Poets used different stories in their works to enrich their poems. This matter keeps alive the history، customs، religion، rituals etc. In studying the odes، it was seen that in some centuries the influence of these stories increased and we describe in detail the evolution of stories and reasons of such influence. In this article، we study some Persian myths and Prophets’ tales and state the reasons of their prevalence and mixture with Persian myths.
    Keywords: Persian myths, religious story, Prophets, Persian ode}
  • محمدرضا برزگر خالقی، وحیده نوروز زاده چگینی
    این مقاله که بخشی از رساله «ریخت شناسی قصیده در ادب فارسی» نوشته نگارنده است، تحقیقی در باب وزن ها و بحرهای استفاده شده در قصاید ادب فارسی است که از قرن چهارم تا دوره معاصر (بهار) را در بر می گیرد. در این تحقیق، 50 قصیده اول دیوان شاعران معروف قصیده سرا در هر دوره ادب فارسی مورد بررسی قرار گرفت و انواع وزن و مضمون های مورد علاقه آنها مشخص شد که نتایج این بررسی به صورت مقاله زیر درآمد. در این نوشته که نتیجه بررسی 1632 قصیده شعر فارسی است، مشاهده شد که بیشتر بحرهای رایج در زبان فارسی، مورد توجه شاعران قصیده سرا بوده است و اشعاری طولانی در این اوزان سروده اند. از نظر مضمون نیز در قرن های اولیه شعر فارسی، شاعران متوجه مضمون های شاعران عربی بودند؛ ولی کم کم با رشد و استحکام قصیده در ادب فارسی، مضمون هایی بدیع و تازه وارد ادب فارسی شد که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.
    کلید واژگان: قصیده, انواع بحور عروضی, مضمون اشعار, سیر وزن}
    This study is a research about rhythms and poetical works which are used in Persian literature odes in of forth century up to now. Firstly, this research, 50 odes of the poetical works of celebrated poets are considered in all periods of Persian literature and the types of rhythm and contents which they are interested in are specified that the results of this research formed the following assay. In this article 1632 odes are considered, it observed that most common poetical works in Persian language is considered by the writers of odes and they have composed long poems in these rhythms. Also from the viewpoint of content in the primary centuries of Persian poems, the poets paid attention to the contents of Arabic poets but the new contents gradually entered the Persian literature by the growth of odes in Persian literature which will be referred to next.
  • ناصر محسنی نیا، محمدرضا برزگر خالقی، وحیده نوروززاده چگینی
    ادبیات تعلیمی، یکی از مهم ترین انواع ادبی است که در فرهنگ و ادبیات هر کشوری یافت می شود و سعی در پرورش قوای روحی و صفات نیک اخلاقی انسان ها دارد. این نوع ادبی در بسیاری از آثار شاعران ایرانی وجود دارد. آثاری که به شیوه های گوناگون به تعلیم مردم و آموزه های اخلاقی ایشان اشاره دارد. شعرا با استفاده از صنایع مختلف ادبی، کلامی پر از پند و اندرز می سرایند و با استفاده از تمثیل های مختلف به فهم مسائل خوب و بد زندگی کمک می کنند.
    این مقاله که جایگاه ادبیات تعلیمی در قصاید را مورد بررسی قرار می دهد، به سیر تحول این نوع ادبی و تعلیمات دینی و مذهبی، آموزش های اخلاقی- عرفانی و تعلیمات سیاسی- اجتماعی در قصاید شاعران بزرگ قصیده سرای پارسی می پردازد.
    کلید واژگان: قصیده, ادبیات تعلیمی, آموزه های اخلاقی, آموزه های دینی و مذهبی, آموزه های عرفانی, آموزه های سیاسی و اجتماعی}
    N.Mohseninia, M.R.B. Khaleghi, V.N.Chegini
    Didactic literature is one of the most important genres in culture and literature of every country. This literary type tries to develop moral forces and good qualities in the human beings. This genre can be found in the most works of Iranian poets. They in different ways refer to the teaching of ethical doctrine to people. These poets through different figures of speech have tried to give moral lessons. This article that investigate the position of didactic in the Persian odes show the evolution of this literary genre and religious teaching, ethical teaching, mystical teaching, political and social teaching in the great poets of the Persian literature.
  • محمدرضا برزگر خالقی، وحیده نوروززاده چگینی
    این مقاله درباره بررسی وجوه تمایزات و تشابهات سبکی قصاید عصر مغول است. قصاید این دوره از نظر تقسیم بندی سبک شناسی در دوره سبک عراقی و از نظر موضوعی در زمره اشعار غنایی قرار میگیرند. اگرچه در این عصر، دوران قصیده سرایی بسر آمده و شاعران بزرگی به غزلسرایی مشغولند، با این حال قصاید محکم و متینی را میتوان یافت که حکایت از ذهن روشن و طبع لطیف سرایندگان آن دارد.
    ما در این مقاله، قصاید شش شاعر بزرگ عصر مغول و ایلخانی یعنی عطار، فخرالدین عراقی، سعدی، سیف فرغانی، سلمان ساوجی و حافظ را مورد بررسی قرار دادیم تا ویژگی های سبکی قصاید چون ساختار قصاید، عروض، قافیه و ردیف، زبان و بلاغت و وجوه تمایزات و تشابهات سبکی را مشخص کنیم. برای این کار نیم نگاهی به مکتب فرمالیسم و ساختارگرایی داشتیم اما از آنجایی که آنها اثر ادبی را شکل محض میدانند و در بررسی اثر ادبی بر فرم تکیه دارند نه محتوا(شمیسا،1381: 147)، به طور کامل از نظریات آنها پیروی نکردیم و محتوای قصاید را نیز مورد بررسی قرار دادیم تا ارتباط آنها را با شکل قصاید آشکار نماییم.
    کلید واژگان: ساختار قصاید, عروض, قافیه و ردیف, بلاغت, زبان, شاعران عصر مغول}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال