به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

پژمان محمدعلیزاده

  • مهران رضوی پور، سیاوش مرادی، فتانه عمویی، الهه محمودی، فروزان صادقی محلی*، محمد باغبانیان، پژمان محمدعلیزاده
    سابقه و هدف

    کسب مهارت های اساسی و حرفه ای شدن در پزشکی، به کیفیت و کمیت آموزش در محیط های بالینی بستگی دارد، در این مطالعه کیفیت آموزش بالینی گروه های آموزشی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ارزیابی شد.

    مواد و روش ها: 

    این مطالعه توصیفی در سال 98 با روش سرشماری بر روی 175 کارآموز و کارورز رشته پزشکی اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها، چک لیست مبتنی بر استانداردهای آموزش بالینی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بود. نظرات مکتوب کارآموزان و کارورزان در مورد انطباق برنامه های آموزشی گزارش صبحگاهی، آموزش درمانگاهی، راندبالینی، گراندراند، ژورنال کلاب و مرکز مهارت های بالینی با استانداردهای آموزش بالینی دریافت شد. توصیف و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS16 انجام شد.

    یافته ها:

     برنامه "گزارش صبحگاهی" با کسب 1/85 درصد از کل امتیازات دارای بیش ترین و برنامه "مرکز مهارت های بالینی" با 7/72 درصد امتیاز دارای کم ترین امتیاز مکتسبه از وضعیت آموزش بالینی بودند که این اختلاف امتیاز در بین برنامه ها به لحاظ آماری معنی دار بود (05/0 > P). ارزیابی کیفیت تمامی برنامه های آموزش بالینی از دیدگاه دو گروه زنان و مردان یکسان بود. به جز دیدگاه مشابه در مورد برنامه گزارش صبحگاهی، دانشجویان کارآموز در مقایسه با کارورزان رضایت بیش تری از وضعیت آموزش بالینی در سایر برنامه ها داشتند.

    استنتاج

    از دیدگاه دانشجویان این مطالعه، برنامه گزارش صبحگاهی کیفیت قابل قبولی داشته اما برنامه های آموزش درمانگاهی، ژورنال کلاب، گراندراند و مرکز مهارت های بالینی دارای برخی اشکالات بودند. اجرای کارگاه های آموزشی برای اساتید بالینی جهت برگزاری مطلوب و استاندارد برنامه های آموزش بالینی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: کیفیت آموزش, گزارش صبحگاهی, راند, گراند راند بالینی, ژورنال کلاب, مرکز مهارت بالینی
    Mehran Razavipoor, Siavash Moradi, Fattane Amuei, Elahe Mahmoodi, Foroozan Sadeghi Mahali*, Mohammad Baghbanian, Pezhman Mohammadalizadeh
    Background and purpose

    Acquisition of basic skills and professionalism in medicine depends on the quality and quantity of education in clinical settings. This study aimed at assessing the quality of clinical education in different departments of Mazandaran University of Medical Sciences.

    Materials and methods

    This descriptive study was conducted in medical clerkships and interns (n=175). The participants were selected via census sampling in 2019. Data were collected using a checklist based on clinical education standards of Iran Ministry of Health and Medical Education. Written comments from clerkships and interns on the compliance of morning report training programs, clinical trainings, clinical rounds, grand rounds, journal club, and clinical skills center with clinical training standards were received. Data analysis was performed in SPSS V16.

    Results

    The morning report program and clinical skills center program had the highest (85.1%) and lowest (72.2%) scores in clinical education. We observed significant differences between these scores and the scores for other clinical programs (P>0.05). The quality of all clinical education programs was similar according to men and women. The clerkship and interns had different ideas about the status of all clinical education programs except in the morning report program and the clerkship were more satisfied with clinical education programs.

    Conclusion

    From the studentschr('39') point of view, the morning report program was of acceptable quality, but the clinical training programs, club journal, grand rounds, and clinical skills center had some drawbacks. Training workshops for clinical professors is recommended to enhance the standards of clinical training programs.

    Keywords: educational quality, morning report, rounds, clinical grand rounds, journal club, clinical skill center
  • مهران رضوی پور، سیاوش مرادی، فتانه عمویی، میثاق شفیع زاد، الهه محمودی، پژمان محمدعلیزاده*
    زمینه و هدف

     بررسی نظرات دستیاران یکی از روش های ارزیابی حرفه ای گری در محیط بالینی است که به شیوه های مختلف انجام می شود. از آنجایی که اساتید الگوهای مناسبی برای نقش پذیری فراگیران می باشند و از سوی دیگر دانشجویان به دلیل حضور مستقیم در موقعیت آموزشی ارتباط نزدیکی با اساتید دارند، بنابراین دیدگاه آنان نسبت به ویژگی های یک استاد می تواند تاثیر زیادی در فرایند یادگیری داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه دستیاران در خصوص حرفه ای گری اساتید بالینی انجام پذیرفت.

    روش بررسی

     این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود. جامعه آماری دستیاران آموزشی مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1398 بود که به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند (150 نفر). ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات 20 متخصص و محاسبه ضرایب CVR و Impact Score  مورد بررسی و پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه گردید. داده ها با استفاده از میانگین، آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

     نتایج نشان داد که میانگین کلی نمره حرفه ای گری اساتید بالینی 04/4 بود. از میان مولفه های حرفه ای گری مولفه مسئولیت پذیری  با میانگین 10/4  بیشترین امتیاز و تعالی شغلی با میانگین 88/3 کمترین امتیاز را به خود اختصاص داد. اختلاف بین گروه های آموزشی در تمامی بارم ها از منظر آماری برجسته بوده است.

    نتیجه گیری

     نتایج نشان داد که وضعیت حرفه ای گری اساتید بالینی از وضعیت تقریبا مناسبی برخوردار است،  جهت تعالی اخلاقی، برگزاری دوره های آموزش تخصصی کوتاه مدت اخلاق پزشکی و روش های تدریس فعال برای همه اساتید پزشکی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: حرفه ای گری, دستیاران, اساتید بالینی
    Mehran Razavipoor, Siavash Moradi, Fattane Amuei, Misagh Shafizad, Elahe Mahmoodi, Pezhman Mohamadalizadeh*
    Background & Objective

    Investigating residentschr('39') opinions is one of the ways to evaluate professionalism in the clinical setting in a variety of ways. Since Teachers are good role models for learners and on the other hand, students have a close relationship with the teachers because of their direct presence in the teaching position, therefore, their viewpoints about the characteristics of a teacher can dramatically influence the learning process. The purpose of this study was to investigate the residentschr('39') viewpoints on professionalism of clinical Teachers.

    Materials and Methods

    This study was a descriptive study. The statistical population was residents of Educational Departments of Imam Khomeini Sari Hospital in 1398 who were selected by census sampling method (n = 150). The research tool was a researcher-made questionnaire containing 30 questions. The validity of the questionnaire was evaluated using the opinions of 20 experts and calculation of CVR and Impact Score coefficients. The reliability of the tool was calculated as 0.87 using Cronbachchr('39')s alpha. The data were analyzed by means and variance analysis.

    Results

    The results showed that the overall score of clinical Teachers professionalism score was 4.04. The component of responsibility with the average of 4.10 had the highest score and job excellence with an average of 3.88 had the lowest score. There was no significant difference between different educational groups.

    Conclusion

    The results showed that the professional status of clinical Teachers is in a relatively good condition. For ethics excellence, short-term ethics courses and Active teaching methods are proposed.

    Keywords: Professionalism, Residents, Clinical Teachers
  • منصور رنجبر، پژمان محمدعلیزاده، فروزان صادقی محلی، مهران رضوی پور، علی یاسری، فتانه عمویی*

    یادگیری خود راهبر از عوامل موثر بر سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان می باشد. این پژوهش با هدف پیش بینی پذیری سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان بر اساس یادگیری خود راهبر در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام پذیرفت. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری به تعداد 1235 نفر بودند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد که 297 نفر در این پژوهش شرکت داشتند، جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسش نامه یادگیری خود راهبر، سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی استفاده شد. روایی محتوی پرسش نامه با نظر خبرگان و پایایی آن با آلفای کرونباخ، 91/0 برای یادگیری خود راهبر، 89/0 سرزندگی تحصیلی، 87/0 خودکارآمدی محاسبه گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه و نرم افزارSPSS18  مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین یادگیری خود راهبر(555/0) و مولفه های آن خود کنترلی(611/0)، خود مدیریتی(540/0) و رغبت برای یادگیری(477/0) با سرزندگی تحصیلی رابطه وجود دارد. بین یادگیری خود راهبر(71/0) و مولفه های آن(خود کنترلی(741/0)، خود مدیریتی(640/0) و رغبت برای یادگیری(547/0) با خودکارآمدی دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری رابطه(71/0) وجود دارد. مولفه های یادگیری خود راهبر پیش بینی کننده های معنی داری, P<0/05)45/36F= (برای سرزندگی تحصیلی و هم چنین پیش بینی کنندگی معنی داری  , P<0/05)09/25 F= (برای خودکارآمدی دانشجویان بودند. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت نقش یادگیری خود راهبر در ارتقای سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده و توصیه می گردد کارگاه هایی برای افزایش یادگیری خود راهبر دانشجویان برگزار گردد.

    کلید واژگان: یادگیری خود راهبر, سرزندگی تحصیلی, خودکارآمدی, دانشجویان پزشکی
    Mansour Ranjbar, Pezhman Mohammadalizadeh, Forouzan Sadeghimahalli, Mehran Razavipoor, Ali Yaserifar, Fattane Amuei *

    A Self-directed learning is one of the factors affecting academic keenness and readiness and self-efficacy of students. This study was conducted with the aim of predicting academic vitality and self-efficacy of students based upon self-directed learning in Mazandaran University of Medical Sciences.  The present study was a descriptive study of correlation type. The statistical population included 1235 students at medical school in Sari medical school. 297 participants as the sample size were selected through a randomized stratified sampling method and by Krejcy and Morgan tables.  Then, to collect information,  three self-directed learning, academic vitality, and self-efficacy questionnaire were used   that the validity of the questionnaire were estimated with expert opinion, and  the reliability with Cronbach's alpha, 0.91 for self-directed learning, 0.89 academic readinesses, and 0.87 self-efficacies were calculated. Next, data were analyzed using correlation coefficient and multiple regression and SPSS18 software. As a concequence, there was a relationship between self-directed learning (0.5555) and its components (self-control (0.611), self-management (0.540), and willingness to learn (0.447) with academic vitality. In additions, a connection was observed among self-directed learning (0.71) and its components (self-control (0.741), self-management (0.640) and willingness to learn (0.547) with the self-efficacy of medical students of Sari medical school (0.71). The findings also showed that components of self-directed learning were significant predictors (P <0.05) (FF = 36.46) for educational vitality and also valuable predictors (P <0.05) (F = 25.09) for self-efficacy of students.  Considering the results of present study, that self-directed learning had an important role in promoting the academic vitality and self-efficacy of Mazandaran University of Medical Sciences students. Hence, it is recommended that workshops should be held to increase student self-directed learning.

    Keywords: Self-Directed Learning, Academic vitality, self-efficacy, Medical students
  • کبری علیگلبندی، پژمان محمدعلیزاده، فتانه عمویی*، نسیم قهرانی، علی اصغر نادی قرا، عارف حسینیان
    زمینه و هدف
    شایستگی و کیفیت تدریس اساتید نقشی اساسی در کیفیت یادگیری فعال دانشجویان ایفا می کند. این پژوهش با هدف قابلیت پیش بینی کنندگی مولفه های شایستگی و کیفیت تدریس اساتید نسبت به یادگیری فعال دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام پذیرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه 359 نفر از دانشجویان این دانشگاه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. برای تعیین روایی 3 پرسشنامه ی حاضر از روایی صوری و محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ بررسی و مقدار 853/0برای پرسشنامه شایستگی اساتید، مقدار 894/0 برای پرسشنامه کیفیت تدریس اساتید و مقدار 938/0 برای یادگیری فعال دانشجویان محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های پارامتریک استفاده شد.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که مقدار متغیرهای شایستگی اساتید، کیفیت تدریس اساتید و یادگیری فعال دانشجویان با سطح معناداری برابر با 001/0 بیشتر از متوسط در بین دانشکده های تابعه بود. بین متغیرکیفیت تدریس و یادگیری فعال، با سطح معناداری 001/0 و ضریب همبستگی 61/0 و بین متغیرهای شایستگی اساتید و یادگیری فعال با سطح معناداری 001/0 و ضریب همبستگی 65/0 رابطه معناداری وجود داشت. یافته ها نشان دهنده ی وجود همبستگی خطی بین متغیر های شایستگی و کیفیت تدریس نسبت به یادگیری فعال با مقدار آماره ی F برابر با 958/126 و سطح معناداری برابر با 0001/0بود.
    نتیجه گیری
    براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد بین کیفیت تدریس و شایستگی اساتید رابطه ی معناداری وجود داشته و کیفیت تدریس و شایستگی اساتید می تواند یادگیری فعال دانشجویان را پیش بینی نماید.
    کلید واژگان: شایستگی اساتید, کیفیت تدریس, یادگیری فعال, دانشجویان
    Kobra Aligolbandi, Pezhman Mohamadalizadeh, Fataneh Amue *, Nasim Ghanhrani, Aliasgar Nadi Ghra, Aref Hosseinian
    Background and Objective
    Competency and teaching quality of professors play a key role in the quality of active learning in students. The present study aimed to predict the components of competency and teaching quality of professors regarding active learning in the students of Mazandaran University of Medical Sciences, Iran.
    Materials And Methods
    In this study, 359 students were selected via stratified random sampling, and Cochran’s formula was used to determine the sample size. Validity of three questionnaires was assessed using content validity and face validity, and the reliability was determined at the Cronbach’s alpha of 0.853 for the questionnaire of professors’ competency, 0.894 for the questionnaire of teaching quality, and 0.938 for the questionnaire of active learning in students. Data analysis was performed using parametric tests.
    Results
    Variables of professors’ competency, teaching quality, and active learning in students were estimated to be above average at the significance level of 0.001 in the affiliated schools. A significant association was observed between teaching quality and professors’ competency at the significance of 0.001 and correlation-coefficient of 0.65. In addition, there was a significant association between teaching quality and active learning at the significance of 0.001 and correlation-coefficient of 0.61. Our findings indicated a linear correlation between the variables of competency and teaching quality compared to active learning (F=126.958; P=0.0001).
    Conclusion
    According to the results, there seems to be a significant correlation between teaching quality and professors’ competency, which could predict the level of active learning in students
    Keywords: competence of teachers, quality of teaching, active learning, students
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال