به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

کامران زند

  • امیرعباس دارستانی، کاظم کریمی*، کامران زند، مهدی خدایی مطلق

    سی و شش قطعه خروس به 12 گروه‏ 3 تایی شامل 4 تیمار، هر تیمار 3 تکرار و در هر تکرار 3 خروس تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) جیره شاهد بدون افزودن مکمل ویتامین C و E 2) جیره C دارایmg/kg  1000 ویتامین C، 3) جیره E دارای mg/kg 1000 ویتامینE ، 4) جیرهE +C دارای ویتامین C و ویتامین E. خروس ها به مدت 28 روز با جیره تغذیه شدند. اسپرم‏گیری، با روش مالش- شکمی انجام شد و منی با استفاده از محلول بافرتریس رقیق شد و در دمای 0C5 نگه داری شدند. و ویژگی های غلظت، جنبایی کل، جنبایی پیشرونده و زنده مانی، در صفر، 6، 12، 24 و 48 ساعت بعد از اسپرم‏ گیری اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‏ های این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که ویتامین E باعث افزایش تحرک، افزایش اسپرم زنده، افزایش اسپرم پیش‏رونده، در تمام زمان‏ها همچنین افزایش حجم و غلظت شد. نتایج تاثیر ویتامین E+C کاملا مشابه نتایج ویتامین E بود. به ‏نظر می ‏رسد، در این پژوهش، ویتامین E در جیره غذایی در بهبود وضعیت فراسنجه های اسپرم خروس بومی ورامین، در شرایط سرد، موثرتر از دیگر گروه‏ های آزمایشی بود. بنابراین  احتمالا تجویز آن می تواند در جیره، برای بهبود وضعیت اسپرم در طیور، مناسب باشد.

    کلید واژگان: ویتامین C, ویتامین E, اسپرم, منی, خروس بومی ورامین
    Amirabas Darestani, Kazem Karimi*, Kamran Zand, Mahdi Khodaei Motlagh

    A total of 36 breeder roosters were divided to 4 dietary treatments which were consisting of 3 pens with 3 birds per pen. Treatments were as follow: 1) Control diet without vitamins C and vitamin E, 2) C-diet containing 1000 mg/kg vitamin C, 3) E-diet containing 1000 mg/kg vitamin E and 4) E+C diet containing vitamins C and E (1000mg/kg of each vitamin). Diets were fed to the roosters for a 28 d experimental period. Sperm collection was done by rubbing the belly method, and semen was diluted by of solution tris buffer and kept at 5°C temperature. Evaluated parameters were as follow: semen volume, sperm concentration, sperm motility, progressive sperm, live sperm, at 0, 6, 12, 24, 48, hours after sperm collection. Data analyzed by CRD and mean compared with Duncan multiple range test at the 5% level (P<0.05). Results indicated that Vitamin E resulted in  increasing of semen volume and concentration, motility, live sperm, progressive sperm, at all evaluated times. Results of vitamin E+C diet were similar to vitamin E diets but despite of vitamin E this diet (C+E) is same as vitamin C diets, too. It seems that, in this study, dietary vitamin E can improve Varaminian rooster sperm characteristic rather than the other experimental groups in dirds. Therefore addition of vitamin E in the rooster diets in order to improve sperm characteristics, can be recommended.

    Keywords: Semen, Sperm, Varaminian Rooster, Vitamin E, Vitamin C
  • فرزاد امیری نسب، کامران زند*، کاظم کریمی
    مطالعه حاضر به منظور بررسی جایگزینی کنجاله گوار با کنجاله سویا بر فراسنجه های خونی و تولید شیر گاوهای شیری هلشتاین انجام گردید. به منظور مقایسه کیفیت غذایی کنجاله گوار با کنجاله سویا در جیره گاوهای هلشتاین آزمایشی در دومرحله انجام گرفت. در مرحله اول آزمایش ترکیب شیمیایی این دو کنجاله مورد بررسی قرار گرفت. درصد پروتئین خام، چربی خام و خاکستر کنجاله گوار نسبت به کنجاله سویا کم تر بود ولی میزان ADF و NDF کنجاله سویا نسبت به کنجاله گوار بیش تر بود. در مرحله دوم آزمایش اثر کنجاله ها بر میزان مصرف ماده خشک، متابولیت های خونی و تولید و ترکیب شیر گاوهای شیرده هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمایش مرحله دوم تعداد 8 راس گاو شیری تازه زای هلشتاین براساس تولید شیر 305 روز دوره قبل، شکم زایش (شکم دوم تا پنجم) و تاریخ زایش مورد انتظار انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه و چهار گاو در هر گروه تقسیم شدند. گاوهای انتخاب شده از روزهای 5 تا 56 پس از زایمان با دو خوراک حاوی انرژی و پروتئین یکسان تغذیه شدند، تیمار یک حاوی 15 درصد کنجاله سویا (بدون استفاده از کنجاله گوار) و تیمار دو حاوی 15 درصد کنجاله گوار (بدون استفاده از کنجاله سویا) بود. براساس نتایج آزمایش تفاوت معنی داری بین گلوکز پلاسمای گاوها مشاهده نگردید (0/05
    کلید واژگان: کنجاله گوار, گاوشیری هلشتاین, فراسنجه های خونی, تولید شیر
    Farzad Amiri Nasab, Kamran Zand*, Kazem Karimi
    A present study was carried out to determine the effects of replacing guar meal with soybean on blood parameters and milk production factors of Holstein dairy cow. Experiments were conducted in two stages to compare the nutritional quality of guar meal with soybean meal in diets of Holstein cows. In the first stage chemical composition were evaluated for two this meals. In the second stage meal effect were examined on the parameters of feeding behavior, and blood metabolites and milk production of lactating Holstein cows. Eight Holstein cows were selected based on milk production of 305 days ago, parturition and the expected date of birth for the second step of test and randomly divided into two groups, 4 cows in each group. Selected cows were fed with feed containing protein and energy the same treatment containing 15% soybean meal (without the use of guar meal) and two treatments with 15% guar meal (without the use of soybean meal) from 5 to 56 days postpartum. Crude protein, crude fat and ash guar meal was lower than soybean meal, but the ADF and NDF in soybean meal was higher than guar meal. Based on results, there was not observed significant difference between plasma glucose cattle (0.05
    Keywords: Guar meal, Holstein dairy cow, Blood metabolites, Milk production
  • مجید معزی دامغان فر *، ناصر کریمی، کامران زند
    در این آزمایش به منظور بررسی اثر محدودیت غذایی و رشد جبرانی در میزان تولید پروتئین میکروبی از 21 راس بره نر افشاری بعد از شیرگیری با متوسط وزن 27 کیلوگرم استفاده شد. بره ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. به تیمار شاهد در کل دوره جیره پروار (کاه، یونجه و کنسانتره) داده شد. به تیمارهای دوم و سوم به ترتیب به مدت 30 و50 روز جیره محدودیت شامل 50 درصد کاه و 50 درصد یونجه داده شد و بعد از آن از جیره پروار داده شد. به منظور تخمین پروتئین میکروبی تولید شده از طریق اندازه گیری مشتقات بازهای پورینی دفع شده از ادرار، از هر تیمار سه بره هر دو هفته یک بار و در مجموع شش مرتبه نمونه های ادرار گرفته شد. از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) برای اندازه گیری مشتقات بازهای پورینی ادرار استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که در کلیه تیمارها با طی مدت پروار و افزایش وزن بره ها، ماده خشک مصرفی افزایش یافت و افزایش ماده خشک مصرفی سبب افزایش تولید پروتئین میکروبی شد. در تیمار شاهد با طی مدت پروار، وزن بره ها و خوراک مصرفی افزایش یافت که سبب افزایش تولید مشتقات بازهای پورینی و پروتئین میکروبی شد. در تیمار 30 و 50 روز محدودیت تولید پروتئین میکروبی با پایان محدودیت غذایی و شروع رشد جبرانی بر تولید آن افزوده شد که علت آن کیفیت جیره پروار بود. ضمنا قابلیت هضم بهتر جیره پروار باعث افزایش مصرف خوراک و افزایش تولید مشتقات بازهای پورینی (آلانتوئین واسید اسید اوریک) و پروتئین میکروبی شد. لذا اثر کیفیت جیره غذایی و همچنین افزایش مصرف خوراک بر تولید پروتئین میکروبی از لحاظ آماری معنی دار (0/05>p) بود.
    کلید واژگان: محدودیت غذایی, رشد جبرانی, پروتئین میکروبی, بره نژاد افشاری
    Majid Moezzi *, Naser Karimi, Kamran Zand
    This experiment was conducted to evaluate the effect of feed restriction and compensatory growth in increasing weight and microbial protein production of 21 afshari lambs post weaning with an average of 27 kg. Randomly Lambs were divided into three groups. The whole control treatment was fed with full ration (straw¡ hay and concentrate). The second and third groups regularly were fed 30 and 50 days by limited diet ration of 50 percent wheat straw and 50 percent of alfalfa. Next then, the other two groups were given with full ration. In order to estimate microbial protein produced by measuring urinary excretion of purine derivatives randomly, among each treatment urine samples were taken of three lambs every two six times at all. Using High Performance Liquid chromatography(HPLC) metod for the measuring of purine derivatives. The results showed that in all groups dry matter intake during fattening period and weight increase of lambs was increased and dry matter intake increasing causes microbial protein production increasing. In treatment control as during the fattening period, lambs weight and consumable dry matter increased which cause increased purine derivatives and microbial protein productions. In 30 and 50 days of treatments restriction microbial protein production during feed restriction was low level which with feed restriction finished and compensatory growth beginning productions increased that because it was quality of full. Meanwhile, better digestibility full ration causes feed consumable and purine derivatives(allantoin and uric acid) and microbial protein productions. So effect quality of full ration and also feed consumable increased was significant (p
    Keywords: Feed restriction, Compensatory growth, Microbial protein, Afshari breed lamb
  • علیرضا اصل گوگانی، کاظم کریمی، کامران زند
    در این تحقیق تعداد 96 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 9 ماهگی (دوره افت تولید) طی 40 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. این تعداد پرنده در 3 گروه آزمایشی شامل تزریق عضلانی منوتروپین در عضله سینه به مدت 10 روز متوالی و به میزان های 0، 180 و 360 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده در روز با 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار به صورت بلوک های کامل تصادفی گروه بندی شدند. طی دوره تزریق و 30 روز پس از آن، صفات عملکردی و کیفی تخم تولیدی هر دوره به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو دوز تزریقی (180 و 360 میلی گرم منوتروپین) موجب افزایش وزن تخم، درصد سفیده، وزن محتویات، درصد تولید تخم و کاهش ضریب تبدیل غذایی طی هر دو دوره شدند (0/05>P) و در دوره تزریق باعث کاهش وزن پوسته تخم و افزایش خوراک مصرفی گردیدند (0/05>P). هر دو دوز هم چنین در دوره پس از تزریق افزاینده وزن زرده تخم شدند. به طورکلی این دو دوز تزریقی از داروی منوتروپین بر عملکرد تخم گذاری و صفات کیفی تخم بلدرچین ژاپنی به شکل بهینه تاثیرگذار بودند (0/05>P).
    کلید واژگان: منوتروپین, عملکرد تخم گذاری, صفات کیفی تخم, بلدرچین ژاپنی
    Ali Reza Asl Gougani, Kazem Karimi, Kamran Zand
    In this research Evaluate 96 Japanese quail female 9 month age (in egg drop production period) in 40 days. These birds grouped in 3 experimental groups contain human menotropin gonadotropin (HMG) injection in 0, 180 and 360 mg/kg body weight bird in day during 10 days in breast muscle, With 4 replicates and 8 birds in each replicate. This bird divided by randomized completely block design. During injection and post injection periods, calculated laying performance and qualitative characters after collecting data in each period. Results shown both doses from HMG significantly increased egg weight, albumin percent, egg content weight, egg production percent and decrease feed conversion ratio in both periods (P
    Keywords: menotropin, laying performance, egg qualitative characters, Japanese quail
  • عباس اکبری شریف*، کامران زند، محمدرضا عابدینی، رضا مسعودی
    هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از هورمون های پروژسترون و ملاتونین بر هم زمان سازی تخمک ریزی در میش های نژاد زندی و افزایش درصد آبستنی حاصل از جفت گیری با قوچ ها می باشد. در این مطالعه 156 راس میش نژاد زندی که خارج از فصل تولیدمثلی به سر می بردند به طور تصادفی انتخاب و به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول (شاهد) هیچ گونه تزریق هورمونی دریافت نکرد. در گوش میش های گروه دوم (ملاتونین) یک قطعه رگولین حاوی ملاتونین به-صورت زیرجلدی کاشته شد و بعد از 35 روز، قوچ ها به داخل آن رها شدند. در گروه سوم (پروژسترون) میش ها به مدت 12 روز به صورت واژینال سیدرگذاری شدند و هنگام سیدربرداری 600 واحد eCG به صورت عضلانی دریافت نمودند و پس از مدت 48 ساعت، قوچ ها میان آن ها رها شدند. گروه چهارم (ملاتونین و پروژسترون) ابتدا یک قطعه رگولین دریافت نموده، سپس در روز 22 به مدت 12 روز سیدرگذاری شده و هنگام سیدربرداری 600 واحد eCG به صورت عضلانی دریافت نمودند و پس از مدت 48 ساعت، قوچ ها میان آن ها رها شدند. پارامترهای تولیدمثلی شامل درصد زایش، نرخ بره زائی، درصد دوقلوزائی، تعداد بره های متولد شده، وزن بره ها و تعداد دوقلوهای تولد یافته بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از پروژسترون و eCG تاثیر معنی داری در بهبود شاخص های تولیدمثلی داشته که سبب افزایش تولید بره در مقایسه با سایر گروه ها بوده است (P< 0.05).
    کلید واژگان: پروژسترون, درصدزایش, درصد دوقلوزائی, نرخ بره زائی, ملاتونین, میش زندی
    Abbas Akbari Sharif*, Kamran Zand, Mohammadreza Abedini, Reza Masoudi
    The aim of this study was to determine the effects of Progesterone and Melatonin hormones on ovulation synchronization and improvement of pregnancy rate of Zandi ewes. In this study out of breeding season, 156 ewes were selected and divided into four groups. The first group (control) received no hormone injections. On ear of second group (Melatonin) were implanted a piece of Regulin contained Melatonin hormone and after 35 days, the rams released into the ewes. The ewes of third group (Progesterone) were received cidr for 12 days and 600 IU eCG intramuscularly and 48 hours after cidr removal the rams were released into the ewes. The fourth group (Melatonin and Progesterone) at first received a piece of Regulin and after 22 days received 600 IU eCG intramuscularly and 48 hours after cidr removal the rams were released into the ewes. Reproductive parameters including parity rate, lambing rate, twinning rate, litter size, weight and number of lambs were investigated. The results of this study showed that using of cidr and eCG could improve reproductive parameters compared the other groups (P< 0.05).
    Keywords: Progesterone, Parity rate, Twinning rate, Lambing rate, Melatonin, Zandi ewe
  • آرمین توحیدی، عیسی دیرنده، آریل یحیی بیک، کامران زند، محمد چمنی
    هدف از این پژوهش مطالعه الگوی شبانه روزی و اثر جنس و سن بر غلظت پلاسمایی هورمون های تیروئیدی (T3 و T4) در جوجه بوقلمون های جنس نر و ماده در حال رشد بود. برای مطالعه اثر سن، در یک آزمایش جداگانه از دو گروه 10 قطعه ای جوجه بوقلمون نر و ماده یک روزه به مدت 80 روز استفاده شد، و نمونه های خون هر ده روز یک بار از طریق سیاهرگ بال جمع آوری شد.، الگوی شبانه روزی ترشح هورمون های تیروئیدی در دو جنس با استفاده از 16 قطعه جوجه دو و نیم ماهه روز که در دو گروه هشت قطعه ای نر و ماده قرار گرفتند، بررسی شد و از آنها در یک دوره شبانه روز (24 ساعت)، هر 2 ساعت یک بار خون گیری به عمل آمد. غلظت هورمون های تیروئیدی در سرم نمونه های خون اندازه گیری شد.. نتایج نشان داد که اثر جنس بر غلظت هورمون T4 و T3 در دوران رشد (تا 90 روزگی) معنی داری نبود، ولی اثر سن معنی دار بود به طوری که در اوایل دوره رشد غلظت آن با افزایش سن در هر دو جنس کاهش یافت ولی با افزایش سن غلظت T4 افزایش و غلظت T3 کاهش یافت (05/0 >P). در مورد اثر شبانه روز غلظت هورمون T4 در طول شب افزایش، ولی در طی روز کاهش پیدا کرد. در حالی که T3 در طی روز بیشتر، ولی در طی شب کمتر بود. بنابراین ترشح هورمون های تیروئیدی در جوجه بوقلمون ها می تواند تحت تاثیر سن، و ریتم شبانه روزی باشد ولی تحت تاثیر جنس نر و ماده قرار ندارد.
    کلید واژگان: جوجه بوقلمون, جنس, سن, شبانه روز, هورمون های تیروئیدی
    A.Towhidia., Yahyabeik, K. Zand
    The objective of this study was to investigate the effect of age، sex on thyroid’s hormones levels and rhythmicity of these hormones in turkey chickens. 20 turkey chickens were randomly assigned to two groups (male=10&female=10). Blood samples were collected at 10 d intervals during 80 days. Data were analyzed with Proc Mixed of SAS. In second experiment، circadian rhythmicity of thyroid hormone in male and female was studied. 16 turkey chickens (male=8&female=8) were randomly selected and blood samples were collected at 2 hours intervals for 24 hours. Then، the plasma concentration of thyroid’s hormones were measured. Results showed that the effect of age on plasma concentration of thyroxin was significant but there was not significant different between male and female birds. By aging the birds، concentration of thyroxin enhanced. Plasma concentration of thyroxin in female and male was 20. 63±1. 6 vs. 20. 58±1. 7 µg/dl، respectively. Effect of genus and age on plasma concentration of triiodothyronine was significant. Overall mean plasma concentration of triiodothyronine in female chicken (209. 72±0. 34 ng/ml) was higher than male chicken (187. 74±0. 30 ng/ml). Possitive correlation was indicated between age and triiodothyronine level in male birds، while negative correlation was detected in female birds. Results of second experiment showed thyroxin increased during the night and decreased during the daytime، while the mean plasma concentration of triiodothyronine increased during the daytime and decreased during the night.
    Keywords: Turkey Chicken, Genus, Age, Circadiian, Thyroids hormones
  • اثرات آنتی اکسیدانی ویتامین C و ویتامین E بر خصوصیات منی خروس بومی ورامین
    امیرعباس دارستانی، کاظم کریمی، کامران زند
  • S.M.R. Dabirsiaghi, K. Zand, S.H. Tabatabayi
    Study of the effect of adding different concentrations of butylated hydroxytoluene (0, 0.5, 1, 2 and 4 mM) on the cryopreservation of rooster sperm in the diluent based on soya lecithin. In this research, semen samples from five mature rooster were collected by using the method of abdominal massage and after collection they were diluent based on soya lecithin and were frozen in 0.25 ml straw. After the freezing process, the parameters such as total motility, progressive motility, sperm viability, sperm morphology, sperm membrane integrity and the amount of producing malondialdehyde were investigated after freezing-thawing process. Results of these experiments indicate that the diluent containing 1, 2 mM of butylated hydroxytoluene produced high percentage of mobility, progressive mobility, survival, and membrane integrity and normal sperm morphology in comparison to the rest of other concentration. Although there was no significant difference in the amount of malondialdehyde, in this experiment, we came to the conclusion that the levels of 1 and 2 mM of butylated hydroxytoluene have the appropriate protective effects for sperm rooster.
    Keywords: Butylated hydroxytoluene, Rooster sperm, Diluent Soya Lecithin, Malondialdehyde.
  • تلقیح مصنوعی
    مرتضی صالح پور، محسن حاجی پور، کامران زند
  • K. Zand, F. Foroudi, M. Molai
    The objective of this study was to investigate the effect of different doses of Gamma irradiation on the apparent ileal digestibility in male broiler breeders of amino acid from soybean meal. Samples were irradiated in a Gamma cell at total doses of 15, 30 and 45 KGY. One package (control) was left at a room temperature: similar to other treatments, evaporation decreased the moisture content of the samples. The treatment were: 1) control untreated soybean meal diet; 2) soybean meal diet gamma irradiated at a dose of 15 KGY; 3)soybean meal diet gamma irradiated at a dose of 30 KGY; 4) soybean meal diet gamma irradiated at a dose of 45 KGY. The results showed that Gamma irradiation at dose of 15 and 30 KGY significantly increased CIAD of soybean meal (P< 0.05).A dose of 45 KGY significantly decreased CIAD of individual amino acids of soybean meal except methionine, histidin, valine, threonine, tyrosine and glycine compared with untreated treatment (P> 0.05). The results also showed that gamma irradiation of soybean meal were effective in denaturizing of protein and increasing the apparent digestibility of amino acids. In addition, autoclaving soybean meal for 15min at 121°c and 105 kpa increased the apparent digestibility of amino acids.Irradiation of soybean meal at 30 KGY improved the apparent digestibility of amino acids in comparison with the other processing methods.
    Keywords: Gamma irradiation, digestibility, amino acid, soybean meal, poultry
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال