به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب کاووس سیدامامی

  • کاووس سیدامامی*، علی قادری

    با توجه به جمعیت جوان کشور، سنجش نگرش مردم در زمینه مقبولیت نظام سیاسی مورد توجه جدی حاکمان می باشد. برای سنجش میزان مقبولیت سیاسی در این تحقیق تلاش کردیم با استفاده از 4 پیمایش ملی انجام شده در دهه 1380 ، گویه هایی که می توانستند در سنجش این مفهوم تاثیر گذار باشند استخراج و سپس با همسان سازی سنجه ها، روند تغییرات نگرشی جوانان را در طول دهه 1380 مشخص کنیم. به این منظور، مفهوم مقبولیت سیاسی را به دو مقوله «توجیه پذیری» و «قانونی بودن» تقسیم نموده و گویه هایی که معرف هر کدام از این مقوله ها بودند استخراج شدند و در نهایت روند تغییرات نگرشی در زمینه مقبولیت سیاسی در دهه 1380 ترسیم شد. در این تحقیق از تحلیل ثانویه داده های به دست آمده ازپیمایشهای ملی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تغییرات مقبولیت سیاسی در دهه 1380 به طور کلی در وضعیت نسبتا مطلوبی بوده است. این روند در ابتدا تا اواسط دهه 1380 رو به رشد بوده اما از اواسط تا اواخر دهه مذکور رو به کاهش بوده است. در خاتمه مهمترین عوامل کاهش دهنده مشروعیت نظام در دهه مذکور توضیح داده شده است.

    کلید واژگان: مقبولیت سیاسی, جوانان, تغییرات نگرشی, جامعه شناسی سیاسی}
    Kavous Seyyed Emami, Ali Ghaderi *

    Political legitimacy is the sine qua non of governing in the contemporary world. In the absence of legitimacy, brute force alone will be the sole means of sustaining a government. Given the large size of the youth in the population structure of Iran, measuring legitimacy in the attitudes of the members of the third generation of the Revolution gains particular importance. In this study, based on a secondary analysis of the data collected in four national surveys, we attempted to measure the changes in youth attitudes towards legitimacy of the political system. Items in the instruments of the surveys that measured legitimacy were drawn out and made commensurable before being used to illustrate the trend that existed from 2001 to 2011. To better tap all aspects of the concept "legitimacy," we divided it into its two essential components, namely "legality" and "justifiability," and then drew upon items that represented these categories in the surveys on four different times during the study period. In this vein, the changes in youth attitudes toward legitimacy of the political system were identified. Study results indicate that in the first half of the period under study, a rising trend is observed. However, in he second half of the period, perceptions of legitimacy seem to show a decreasing trend. At the end, the more salient factors responsible for the drop in legitimacy are identified.

    Keywords: political legitimacy, the Youth, attitudinal changes, political sociology, Islamic Republic of Iran}
  • محمدرضا ارام*، کاووس سیدامامی
    در پاسخ به این سوال که مسئولیت فقرزدایی با چه کسانی است، نخستین جوابی که به ذهن متبادر می شود «دولت» است. اما ناتوانی و ناکارآمدی نهادهای دولتی در بیشتر کشورهای در حال توسعه سبب می شود که مشکل فقر به قوت خود باقی بماند و در بسیاری موارد شکاف میان فقیر و غنی بیشتر شود. این پژوهش در مقام پاسخ به این پرسش است که آیا می توان با اتکا به برخی نهادهای دینی به مبارزه با فقر پرداخت و به شیوه ای موثر در مسیر فقرزدایی گام برداشت؟ در این مقاله با تمسک به قرآن و عترت و با روش کارکردگرایی و مبنا قراردادن نظریه نیازهای انسان نشان می دهیم که تکافل و نهادهای سنتی و اصیل موجود در جوامع اسلامی، که در ورای شکاف متعارف میان مردم و دولت قرار می گیرند، می توانند به نحو مطلوبی به کاهش فقر در جامعه کمک کنند. نهادهای موضوع تکافل، ازجمله خانواده، خویشاوندان، عشیره، همسایه، برادری دینی، که به مثابه لایه های حمایتی و تامینی پیش از دولت عمل می کنند، به نحوی موثر می توانند در تحقق جامعه ای فقرزدایی شده یاری رسان باشند. در سیاست گذاری های توسعه، به جای اینکه تنها بر نقش رفاهی دولت و راه حل های مبتنی توانمندسازی افراد اتکا کنیم، باید بر لایه های حمایتی حفاظتی ای که فرد به طور طبیعی عضو آن هاست سرمایه گذاری نماییم.
    کلید واژگان: سیاست گذاری, فقر, فقرزدایی, تکافل, دولت رفاهی, اسلام}
    Mohammad-Reza Aram*, Kavous Seyed-Emami
    Poverty with its far-reaching ramifications for the society is a fundamental social problem, especially in the developing countries. In response to the question that who is responsible for eradicating poverty, ‘the government’ is the first answer that comes to mind. Yet, state institutions in most developing countries are too weak and inefficient to properly address the issue of poverty and, hence, we are witnessing a growing rift between the rich and the poor in these countries. In this article, the authors examine the possibilities for poverty eradication through traditional institutions capable of such task and argue that, in the context of Islamic societies, the principle of takaful (in-group mutual aid) and the institutions to which it applies could positively be used to combat various forms of poverty. These traditional institutions all go beyond the customary people-government dichotomy and actually predate the state. Drawing from the holy Qur’an and Itra, we come to realize that institutions of takaful, including the family, kinship, circles of friendship, and the community of co-religionists, that function as supportive-protective layers around individuals, could effectively serve to achieve a society devoid of the scourge of poverty. Instead of pursuing development policies that rely primarily on the welfare capacities of the state and other solutions that basically seek to empower individuals, we could invest in the traditional institutions to which people naturally belong and from which they customarily derive support and protection in times of need and hardship.
    Keywords: toleration, Ikhwan-al Safa, social thought, Islamic mysticism}
  • کاووس سید امامی، علی قادری
    اعتماد سیاسی ازجمله مسائل مهم در مطالعات سیاسی به ویژه در حوزه مشارکت سیاسی است. سنجش این مقوله به ویژه در نگرش جوانان می تواند به شناخت میزان موفقیت نظام های سیاسی و استمرار حاکمیت کمک شایان توجهی بکند. برای سنجش میزان اعتماد سیاسی از دید نسل سوم انقلاب، بر آن شدیم تا با استفاده از داده های موجود تغییرات نگرشی این گروه جمعیتی را بررسی کنیم. در این تحقیق تلاش کردیم، با استفاده از پیمایش های ملی انجام شده در دهه 1380 و با استخراج گویه هایی که می توانستند در سنجش میزان اعتماد سیاسی مورد بهره برداری قرار گیرند و سپس با همسان سازی سنجه ها، روند تغییرات نگرشی نسل سوم انقلاب را در طول دهه 1380 مشخص کنیم. به این منظور، با مطالعه پژوهش های انجام شده با تقسیم مفهوم اعتماد سیاسی به دو مقوله «اعتماد به نهادهای سیاسی و روند تصمیم گیری در نظام سیاسی» و «اعتماد به کنشگران سیاسی» گویه هایی که معرف هر کدام از این مقوله ها بودند در هر یک از بازه های زمانی استخراج شدند و در نهایت روند تغییرات نگرشی در زمینه اعتماد سیاسی در دهه 1380 ترسیم شد. در این تحقیق از تحلیل ثانویه داده های به دست آمده از پیمایش های ملی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد گرچه سطح کلی اعتماد سیاسی در طول دهه 1380 در میان نسل سوم انقلاب مناسب و در حد قابل قبولی بوده، با برخی تغییرات و نوسان ها در آن دوره زمانی مواجه بوده است. در عین حال برخی عواملی که بیشترین سهم را در کاهش شاخص کلی اعتماد سیاسی داشته و نیاز به ترمیم و اصلاح دارند در این پژوهش معرفی شده اند.
    کلید واژگان: اعتماد سیاسی, جوانان, تغییرات نگرشی, جامعه شناسی سیاسی}
    Kavous Seyed Emami, Ali Ghaderi
    Political trust is said to be an important subject in political studies especially in political participation context. Evolution of this subject particularly among the youth¡ shows us an actual picture of political system’s success and continuance of ruler ship. In order to analyze the level of political trust in the third post-revolution generation view¡ we examined the available data about the attitude evolution in this population group. Using surveys took place in 2000s and extracting useful questionnaires n analyze the level of political legitimacy¡ we conducted this research. Then through resembling the units of measurements¡ we tried to define the third generation attitude evolution during the 2000s. Accordingly¡ after reviewing the previous researches¡ the concept of political legitimacy was divided into two subject of “Trust in political bodies and decision-making procedures in political system” and “Trust in political players”. Reference questionnaires of which¡ was extracted separately from each of four survey duration. As a result¡ the trend attitude evolution obeyed in 2000s in political legitimacy presented. In this research by means of a secondary data analysis method¡ we used data derived from nation-wide surveys. Results show that trust in political system from the beginning to mid-2000s obeys a declining manner. The general level of political trust is low¡ too.
    Keywords: Political trust, the Youth, Attitude Evolution, Political Sociology.}
  • کاووس سیدامامی، حمید هوشنگی
    تنوع قومی یک پدیده فراگیر و جهان شمول است و هر کشوری از یک سو براساس اهداف و رویکردهای نظام سیاسی و از سوی دیگر مدل تنوع قومی موجود در جامعه اقدام به طراحی سیاست برای مدیریت تنوع قومی کرده است. جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از کشورهای دارای تنوع قومی است و براساس نوع نگاه به مقوله تنوع قومی و با عنایت به ویژگی های این تنوع اقدام به سیاست گذاری کرده است. ضمن بررسی و نقد رویکردهای موجود به سیاست گذاری قومی، نویسندگان تلاش کرده اند با توجه به رویکرد فرصت محور جمهوری اسلامی ایران به تنوع قومی، اهداف و چشم اندازهای سیاست گذاری تنوع قومی را با استناد به سخنان رهبران انقلاب و اسناد بالادستی استخراج و براساس آن سیاست هایی برای مدیریت تنوع قومی در جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد نمایند. روش تحقیق در این مقاله ترکیبی از روش های اسنادی، بررسی منابع و پژوهش های موجود، تشکیل پنل نخبگانی، مصاحبه با نخبگان و استفاده از تجربیات نویسندگان است.
    کلید واژگان: سیاست گذاری قومی, تنوع قومی, جمهوری اسلامی ایران}
    Kavous Seyed, Emami, Hamid Houshangi
    Ethnic diversity is a universal phenomenon. Each country designs policy for managing ethnic diversity on the basis of its objectives and approaches on the one hand, and the particular mode of ethnic diversity in that country on the other hand. Islamic Republic of Iran, as a country with a long-standing ethnic diversity, has tried to manage this diversity on the basis of the country's particular view of ethnic diversity and its unique mode of ethnic composition. While reviewing and critiquing some approaches to ethnic management, the authors have attempted to extract visions and objectives of handling ethnic issues in Iran and to propose policies for managing ethnic diversity based on the Islamic Republic of Iran's opportunity-based approach to ethnic diversity and the directives of the leaders of the revolution and the Constitutional and other legal documents of the Republic. The methodology used in this paper is a combination of existing data and document study research, elite panels, expert interviews along with drawing on the author's experiences.
    Keywords: Policy Making for Ethnic Groups, Ethnic Diversity, Islamic Republic of Iran}
  • کاووس سیدامامی، رامین مددلو
    در زمینه علل و دلایل مشارکت رای دهی ایرانیان، چگونگی و چرایی تغییرات در میزان رای دهی و نیز بررسی تاثیر متغیرهای فردی و اجتماعی بر رفتار رای دهی مطالعات تجربی محدودی صورت گرفته است. انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و پیروزی غیرمنتظره آقای روحانی سبب شد تا نگارندگان برای افزودن به این دسته مطالعات و کمک به فهم بهتر دلایل و انگیزه های رای دهندگان به این حوزه ورود پیدا کنند. هدف اصلی از پژوهش فهم انگیزه های رای دهی در این انتخابات و چگونگی شکل گیری معیارها و دلایلی بود که بر پایه ی آن واجدان شرایط رای دادن تصمیم به رای دادن به نامزد خاصی گرفته بودند. جهت دستیابی به این هدف، از روش مصاحبه نیمه ساختند بهره گرفته شد و محدوده مطالعه مردم شهر خوی انتخاب گردید. با تحلیل داده ها به این نتیچه رسیدیم که می توان با توسعه مدل انتخاب عاقلانه به کمک نظریه «چارچوب سازی» به تبیین مناسبی دست یافت. بر اساس یافته های این پژوهش، مردم شهر خوی مردمی غیرسیاسی، محافظه کار و با گرایش های مذهبی و سنتی اند که در کل برمبنای رویکرد انتخاب عاقلانه در انتخابات رای می دهند، اما انتخاب عاقلانه آنان در چارچوب وضعیت خاص و گفتمان های اقناعی خاص دوره انتخابات صورت می پذیرد.
    کلید واژگان: شرکت در انتخابات, رفتار رای دهی, انتخابات ریاست جمهوری یازدهم, انتخاب عاقلانه, نظریه چارچوب}
    Kavous Seyed, Emami, Ramin Madadlou
    There are limited empirical studies on the reasons for and causes of Iranian voter's participation in the elections, on the why and how of fluctuations in turnout, and on the impact of individual and social variables on voting behavior. The Eleventh Presidential Elections in Iran and the surprise victory of Mr. Rouhani prompted us to undertake a study to contribute to the existing research and to a better understanding of the voter's reasons and criteria for voting. Our main objective in this study was to understand voter's motivations and reasons for taking part in the elections and choosing to vote for a particular candidate. To achieve this, we conducted a series of semi-structured interviews in the city of Khoy. Having analyzed the data, we decided that we could offer a reasonable explanation for voter's behavior by expanding our rational choice model to incorporate essential insights from 'framing' theory. Our findings indicate that citizens of Khoy are in general apolitical, conservative and traditionally religious. They cast their votes on rational grounds, but their rational choices are made within 'frame's shaped by the particular circumstances and persuasion discourses of the election time.
    Keywords: participating in elections, voting behavior, Eleventh Presidential Elections, rational choice theory, framing theory}
  • کاووس سیدامامی*، ایمان رکوعی
    دراین مقاله، با اتخاذ رویکرد آینده پژوهانه و استفاده از روش تحلیل ریخت شناسی، مدلی برای شناسایی گونه های پیش روی پدیده اسلام گرایی ارائه شده است. روش تحلیل ریخت شناسی با تمرکز بر ویژگی ها و معیارهای متمایزکننده، ابزاری برای ترسیم همه سناریوهای قابل تصور پیش روی پدیده ها ارائه می دهد. اسلام گرایی در این مقاله به مثابه یک جنبش اجتماعی درنظر گرفته شده که با توجه به زمینه های ذهنی و مبانی نظری مختلف و نیز نحوه ی برساختن هویت های گروهی می تواند از وجوه تمایز و درنتیجه گونه های متفاوتی برخوردار باشد. به منظور شناسایی معیارها و ویژگی های متمایزکننده گونه های مختلف اسلام گرایی، برخی از رایج ترین گونه شناسی های موجود مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. طی این بررسی مشخص شد که در متمایزسازی گونه های مختلف اسلام گرایی در منابع عمدتا غربی نواقص جدی دیده می شود. گونه شناسه هایی که در برخی از این منابع ارایه می شود اساسا متکی به مفروضات و مفاهیم غیربومی و غیرواقع بینانه است و مانع شناخت بهتر و عمیق تر از این جنبش ها می شود. رهیافت مذکور در این مقاله به چالش کشیده شده و تلاش گردیده تا با شناسایی طیف متنوعی از معیارهای متمایزساز مدلی برای شناسایی همه گونه های ممکن پیش روی پدیده اسلام گرایی ارائه شود.
    کلید واژگان: اسلام گرایی, آینده پژوهی, جنبش های اجتماعی, روش تحلیل ریخت شناسی}
    Kavous Seyed, Emami*, Iman Rokoi
    Utilizing morphological analysis method in the context of futures studies, a model for identifying various types of Islamism that are possible to be constructed in future is introduced. Morphological analysis is method and a tool that, by focusing on various classificatory criteria, enables us to develop all possible scenarios for a phenomenon. In this article we treat Islamism as a social movement that can emerge in a variety of types based on different theoretical foundations and various ways of constructing group identities. In order to identify characteristics and criteria that set various types of Islamism, some the existing typologies are introduced and assessed. Because of heavy reliance on assumptions, concepts and categories that are alien to the Islamic world, many of the existing typologies miss the picture and do not help us to gain a better and deeper understanding of various streaks of Islamism. Taking a critical stance vis-à-vis the underlying assumptions of the existing typologies, we try to present a model that encompasses a range of criteria that differentiate various types of Islamism that can possibly emerge in future.
    Keywords: Islamism, future studies, social movements, morphological analysis method}
  • کاووس سیدامامی
    گوناگونی فرهنگی روندی گریزناپذیر در جهان کنونی است که به واسطه جهانی شدن و فراگیر شدن ارتباطات شتابی دوچندان گرفته است. در این نوشتار به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که اگر در جهان امروز در هیچ جامعه ای و از جمله در ایران امکان تحقق یگانگی فرهنگی یا ایجاد نوعی فرهنگ یکدست و یکپارچه وجود ندارد، چگونه می توان سیاستی فرهنگی شالوده ریزی کرد که به وحدت ملی بینجامد؟ ضمن انتقاد از انواع گفتمان های یگانه باور که سودای شالوده ریزی جامعه و فرهنگی یگانه و یکدست در سر دارند، در دفاع از گوناگونی فرهنگی و چندگانگی هویتی استدلال می شود و با تکیه بر همان استدلال ها و با عنایت به شرایط خاص تاریخی و فرهنگی ایران، در پیش گرفتن سیاستی فرهنگی که توانایی جذب آحاد مختلف جامعه ایران را داشته باشد پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: گوناگونی فرهنگی, ملت باوری, هویت, یگانه باوری فرهنگی}
    Kavous Seyed Emami
    Cultural diversity is an indispensible trend in today's world and has gained considerable momentum as a result of globalization and ubiquity of communication media. In this essay I attempt to provide a plausible answer to the following question: "given the fact that in the world today no society can truly achieve a monolithic culture, how would it be possible to draw up a cultural policy that would respect cultural diversity and yet fulfill the goal of national unity?" Criticizing various monistic discourses that insist on creation of a monolithic society and culture, a number of arguments are advanced in defense of cultural diversity and multiple identities. Relying on these arguments and in light of Iran's particular historical and cultural conditions, adoption of a cultural policy that is inclusive of various segments of Iran's society is proposed.
    Keywords: cultural diversity, nationalism, identity, cultural monism}
  • کاووس سیدامامی، رضا منتظری مقدم
    تقسیم نظریه های اعتماد سیاسی به دو دسته «فرهنگی» و «نهادی» ازجمله شیوه های دسته بندی نظریه های اعتماد سیاسی محسوب می شود. در رویکرد فرهنگی، هر گونه اعتماد، از جمله اعتماد سیاسی، امری مربوط به فرایند جامعه پذیری و فرهنگ حاکم بر جامعه پنداشته می شود. در سطح خرد این نظریه افرادی که با اعتماد بیشتر به دیگران پرورش می یابند اعتماد سیاسی بیشتری نیز از خود بروز می دهند؛ ودر سطح کلان این نظریه گفته می شود که اعتماد سیاسی یکی از شناسه های انواع خاصی از فرهنگ های سیاسی است. نظریه های نهادی، در مقابل، اعتماد سیاسی را برآمده از عملکرد های نهادهای سیاسی در یک کشور (سطح کلان) یا ادراک افراد جامعه از عملکرد نهادهای مذکور (سطح خرد) در نظر می گیرند.
    در این تحقیق بر پایه پیمایشی که در میان دانشجویان دانشگاه های تهران صورت گرفت، هر دو نظریه فرهنگی و نهادی آزمون شدند و قدرت تبیین هر یک از آنها ارزیابی شد. به طور مشخص دو فرضیه زیر، که ماخوذ از دو نظریه فرهنگی و نهادی در سطح خرد محسوب می شوند، آزمون شدند:1. افرادی که در طول فرایند جامعه پذیری خود آموخته اند که به دیگران اعتماد بیشتری داشته باشند در مجموع به نهادهای سیاسی نیز اعتماد بیشتری نشان می دهند.
    2. هر چه ارزیابی افراد از عملکرد یک نهاد سیاسی بهتر باشد، اعتماد آنان به نهاد مذکور بیشتر خواهد بود.
    نتایج تحقیق نشان داد که نظریه های نهادی اعتماد سیاسی با ضریب همبستگی 75/0 پیرسون و 74/0 اسپیرمن قدرت تبیین بیشتری نسبت به نظریه های فرهنگی اعتماد سیاسی با ضریب همبستگی 35/0 پیرسون و 30/0 اسپیرمن دارند. همچنین رابطه دینداری و اعتماد سیاسی هم بررسی شد و فرضیه ارتباط دینداری و اعتماد سیاسی نیز به تایید رسید.
    کلید واژگان: اعتماد, اعتماد سیاسی, سرمایه اجتماعی, نظریه های اعتماد سیاسی, دینداری}
    Kavoos Seyedemami, Reza Montazeri Moghaddam
    Classifying theories of political trust into "cultural" and "institutional" is among methods of classification of such theories. In the cultural approach, any trust, including political trust, is deemed to be related to the process of socialization and culture of a society. At the micro level, the proponents of this approach argue that individuals who are raised to trust others will elicit more political trust. At the macro level, political trust is seen as an index of particular kinds of political culture. Institutional approaches, on the other hand, view political trust as an outcome of the way political institutions perform in a country (macro level) or people's perceptions of those institution's performances (micro level). In the present paper which is based on a survey of a representative sample of students across all universities in Tehran, both cultural and institutional approaches are tested and their respective explanatory powers are evaluated. Specifically, the following two hypotheses, derived from cultural and institutional approaches, were tested: 1. Individuals, who have learned through their socialization process to trust others more, are more likely to scores higher on a scale of political trust. 2. The more positive a person's perception of performance of political institutions, the higher the level of political trust that he/she may show. Both hypotheses were confirmed in this study. However, the institutional explanation (the second hypothesis) revealed a stronger correlation (Pearson's r = 0.75 and Spearman's Rho = 0.74) compared to the cultural hypothesis (r = 0.35 and Rho = 0.30). It was also found that religiosity correlates positively with political trust in our sample of students.
    Keywords: Trust, political trust, social capital, theories of political trust, religiosity}
  • کاووس سیدامامی، سیدمحمدمهدی حسینی فائق
    اسلام هراسی معضلی است که در اشکال مختلف تبعیض، خشونت، طرد، توهین نمایان می گردد و گسترش روزافزون این معضل و پیامدهای آن تاثیرات زیانباری بر جوامع مسلمان کشورهای غربی داشته است. گسترش و رشد اسلام هراسی در برخی از حوزه ها نظیر رسانه ها یا سطوح رسمی و دولتی به دلیل دامنه نفوذ گسترده، توانمندی و تاثیرات عمیقی که دارند، نیازمند توجه و بررسی های جدی است. در بریتانیا مسلمانان بزرگ ترین اقلیت مذهبی هستند و ازاین رو، توجه به اسلام هراسی و پیامدهای آن در این کشور ضروری به نظر می رسد. در این مقاله با بررسی اسلام هراسی در سطوح رسمی و دولتی بریتانیا تلاش کرده ایم تا پس از تعریف اسلام هراسی، مفهوم «اسلام هراسی ساختمند» را در کانون تحلیل خود از موضوع قرار دهیم. بنابراین، سوال و بررسی اصلی این مقاله چگونگی شکل گیری اسلام هراسی ساختمند به ویژه پس از یازده سپتامبر است. مباحث در دو محور کلی ارائه شده است. نخست، اسلام هراسی ساختمند در چارچوب های نظری و قانونی (با نگاهی به کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و برخی از قوانین بریتانیا که به طور خاص با موضوع مذکور مرتبط هستند، نظیر قانون روابط نژادی و قوانین مبارزه با تروریسم) مورد بررسی قرار گرفته و سپس اسلام هراسی ساختمند در چارچوب های عملی و اجرایی (نظیر اقدامات پلیس و سایر تهادهای اعمال قانون و نیز تبعیض در اجرای قوانین ضد تروریستی) بحث شده است. مقاله در پی بیان این است که ساختار رسمی و قانونی بریتانیا، در بخش وضع و اجرای قوانین، نتوانسته به طور شایسته از حقوق مسلمانان (به عنوان یک اقلیت مذهبی) حمایت کند و در نتیجه این امر در سال های گذشته شاهد شکل گیری نوع خاصی از اسلام هراسی و تبعیض ضد مسلمانان بوده ایم که آن را تحت عنوان اسلام هراسی ساختمند مفهوم سازی کردیم.
    کلید واژگان: اسلام هراسی, اسلام هراسی ساختمند, بریتانیا, قوانین ضد تروریسم, کنوانسیون اروپایی حقوق بشر}
    Kavoos Seyyed Emami, Seyyed Mohammad Mahdi Hoseini Faeq
    Islamophobia is a complex of discrimination, violence, rejection and insult, the expansion of which had harmful influence in Muslim communities in the western countries. The growth of Islamophobia in some domains such as media or formal and governmental levels necessitates serious attention due to its intensity. In Britain, especially, Muslims make the largest religious minority; hence the existence of Islamophobia and its consequences there must be taken more seriously. The article concentrates on Islamophobia at informal and formal levels in the British society and after presenting a definition of the issue it brings the concept of structured Islamophobia especially in the aftermath of September 11 into focus. The discussion is divided into two categories. First, an investigation into pertinent theoretical and legal frameworks (with a look at the European convention of human rights and some other British laws such as ethnic-relation Act, and anti-terrorism Acts), and second a discussion of this phenomenon in practical and executive domains (such as disciplinary measures of the police and other law implementation groups and the existence of discrimination in anti-terrorist Acts). It is intended to explain that the formal and legal structure of British society both in the realm of legislation and execution, has failed to provide adequate support for Muslims as a minority group. The result is the formation, in recent years, of a special kind of Islamophobia and discrimination against Muslims, that we have formulated as structured Islamophobia
    Keywords: Islamophobia, Structured Islamophobia, Britain, anti, terrorist Acts, the European Convention of Human Rights}
  • نهضت جماعت تبلیغ در انگلستان
    استیون ورتووک، سری پیچ
    مترجم: دکتر کاووس سیدامامی
  • کاووس سیدامامی
    در این تحقیق با برساخته دانستن هرگونه هویت جمعی تلاش به عمل آمد تا درکی که جوانان تحصیل کرده از هویت ایرانی خود دارند تا جای ممکن فهم و معرفی شود. برخلاف صاحب نظرانی که هویت ایرانی را با ارجاع به انواع خوانش ها از پیشینه تاریخی این سرزمین و سنت های فرهنگی، ادبی، زبان شناختی یا دینی آن تعریف می کنند، در این پژوهش سراغ گروهی از مردم این کشور، یعنی جوانان، رفتیم که به لحاظ جمعیت شناختی و نیز پی ریزی فرهنگ آینده کشور در موقعیتی راهبردی قرار دارند و کوشیدیم مفهوم «ایرانی بودن» را از زبان خود آنان بشنویم و در معرض تحلیل جامعه شناختی قرار دهیم. به این منظور با نمونه ای 71 نفره از جوانانی که 18 تا 29 سال سن داشتند و حداقل دانشجوی کارشناسی بودند مصاحبه های نیمه ساختمند کیفی ترتیب دادیم. از مهم ترین یافته های پژوهش آن بود که بیشتر جوانان مصاحبه شده «ایرانی بودن» خود را تا حدود زیادی متفاوت با نسل های پیشین و در ترکیبی از ارزش های عاطفی و انسانی موجود در روابط خانوادگی و دوستی، در کنار معیارهای پیشرفته بودن و مترقی بودن در جهان امروز، معرفی می کردند.
    کلید واژگان: هویت, هویت اجتماعی, جوانان, ایرانی, برساخته گرایی}
    Kavoos Seyedemami
    This essay is based on a study that sought to make sense of the perceptions of educated Iranian youth about their "Iranian identity." Unlike many writers who define Iranian identity by making reference to various readings of Iran's historical heritage and its pool of cultural, literary, linguistic, and religious traditions, this research assumes that any social identity, including national identity, is socially constructed and, as such, concentrates on the perceptions of the people themselves. In this study we tried to understand "Being Iranian" in words of the youth as a segment of the population which is considered a "strategic group" in the Iranian society both in terms of the young people's relative weight in the population and the role they will play in constructing the country's future culture. We conducted a series of semi-structured, qualitative interviews with 71 young people aged 18 to 29 who were enrolled as undergraduate students or had a university degree. A main finding of the study was that most interviewed individuals understood their Iranian identity quite differently with members of the previous generations and defined it in terms of a combination of emotional and personal values found in family relations or relations with friends along with values pertaining to development and progress of their country in the family of nations across the world.
    Keywords: Identity, Social Identity, Youth, Iran, Constructivism}
  • آمریکای برهنه / آمریکایی ها چگونه زندگی می کنند
    کاووس سیدامامی
  • کاووس سید امامی
    در عرصه پژوهش های علوم سیاسی در ایران کمبود مطالعات تجربی به روشنی مشاهده می شود، به ویژه اگر با رشته های دیگری از علوم اجتماعی مانند جامعه شناسی، روان شناسی و علوم تربیتی مقایسه شود. بخش عمده مقاله هایی که در ارتباط با این رشته نوشته می شوند، برآمده از یافته های پژوهش های تجربی نویسندگان نیستند و صرفا به شکل محدودی به داده های موجود تکیه می زنند. پژوهش های کتابخانه ای و حتی کمتر از آن، سندپژوهی روش اصلی گرد آوری اطلاعات برای تدوین مقاله های علمی در این رشته هستند. با وجود آنکه در چند سال گذشته به سبب تاکید نشریه های علمی پژوهشی بر مطالعات تجربی بر شمار مقاله های حاصل از یافته های پژوهشی افزوده شده، هنوز تحرک کافی در زمینه کارهای پژوهشی تجربی در میان پژهشگران علم سیاست در ایران مشاهده نمی شود. بیشترین پژوهش های تجربی در حوزه علوم سیاسی در قالب طرح های پژوهشی عمدتا کمی / آماری صورت می گیرند که حمایت های مالی به دست آورده اند؛ اما حتی داده های این پژوهش ها نیز کمتر در اختیار پژوهشگران دیگر قرار می گیرد و معمولا به صورت خصوصی یا محرمانه، به بایگانی سپرده می شوند. مهم ترین پیامد چنین وضعیتی در حوزه پژوهش های علوم سیاسی، فقر اطلاعات پژوهشی برای تحلیل های ثانویه و انباشت محدود دانش درباره رفتارهای انواع بازیگران سیاسی اعم از بازیگران فردی و نهادی است. نویسنده در این مقاله تلاش می کند تا علل و عوامل نازل بودن میزان پژوهش های تجربی علوم سیاسی در کشور را به بحث بگذارد و استدلال کند که علاوه بر عوامل ساختاری و نهادی مانند نبود حمایت های مالی کافی از سوی نهادهای علمی و دانشگاهی و دشواری های گردآوری داده های تجربی در محیط ایران، بخشی از کم توجهی شایع به این گونه پژوهش ها از تصورات نادرستی ناشی می شود که درباره روش های تجربی و لوازم آن وجود دارد و می توان با دگرگونی در نگرش ها، به ویژه در شکاف میان روش های کمی و کیفی، اسباب گسترش پژوهش های تجربی را فراهم ساخت.
    کلید واژگان: علوم سیاسی, پژوهش های تجربی, تجربه گرایی, روش های کمی, روش های کیفی}
  • کاووس سیدامامی، عبدالمطلب عبدالله
    مشارکت در انتخابات و رای دادن از مؤلفه های اساسی رفتار سیاسی شهروندان محسوب می شود. این سؤال که علل و انگیزه های شهروندان برای مشارکت در انتخابات چیست، از مهم ترین موضوعات مورد مطالعه در جامعه شناسی سیاسی است. در مقاله حاضر بر اساس پیمایشی که در سطح تهران صورت گرفت، تاثیر برخی از مهم ترین «منابع اجتماعی» و «عوامل انگیزشی» بر مشارکت شهروندان تهرانی در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی بررسی شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد در جمعیت مورد مطالعه در تهران، انگیزه هایی چون تقویت انسجام ملی، پیروی از مقام رهبری، حمایت از نظام جمهوری اسلامی ایران و احساس تکلیف شرعی، رابطه معناداری با مشارکت انتخاباتی دارند. به عبارت دیگر، پاسخ دهندگانی که در بیشتر انتخابات رای داده اند، انگیزه های مذکور را مهم ترین دلایل شرکت ذکر کرده اند.
    از میان منابع اجتماعی مورد بررسی، «پایبندی به انجام تکالیف شرعی»، «اعتماد سیاسی»، «علاقمندی به سیاست»، «مهارت های مشارکتی» و «احساس اثربخشی سیاسی» همبستگی معناداری با مشارکت انتخاباتی نشان می دهند. «منابعی» که در مضمون جامعه ایران، برخلاف بیشتر جوامع دیگر همبستگی معناداری با مشارکت در انتخابات نشان ندادند، تحصیلات و درآمد بود.
    کلید واژگان: رای دادن, رفتار انتخاباتی, انتخابات, مشارکت سیاسی, جمهوری اسلامی ایران}
  • کاووس سیدامامی
    مدرسان دروس روش شناسی در رشته های علوم سیاسی و روابط بین الملل در فضای خاص فرهنگی و آموزشی جامعه ایران با چند معضل روبه رو هستند و بر اساس برداشتی که خود از اولویت های انتقال دانش روش شناختی به دانشجویان دارند، معمولا به نفع این یا آن جنبه از دوگانه های پیش رو تصمیم گیری می کنند. مهم ترین معضل های مورد بحث در این تحقیق عبارت اند از: یک. تاکید بر چگونگی شناخت ما از دنیای سیاست (معرفت شناسی) در برابر آموزش فنون متداول تحقیق؛ دو. تدریس نظری مباحث روش شناختی در برابر آموزش حین کار در جریان اجرای طرح های پژوهشی؛ سه. تاکید حداکثری بر روشمندی و ساختار روشمند مقاله های پژوهشی در برابر تلاش برای ارائه محتوای مفید و چهار. تاکید بر اصول ثابت روش شناختی در برابر آشنا کردن دانشجویان با تنوع روش شناختی. واحدهای محدودی که در برنامه درسی رشته های علوم سیاسی و روابط بین الملل به دروس روش شناسی اختصاص یافته، مزید بر علت شده و حاصل دانشجویانی است که مراحل نهایی دوره آموزشی خود را طی می کنند، اما درباره مباحث روش شناختی و نحوه کاربرد روش های گوناگون در ابهام و سردرگمی به سر می برند. در این تحقیق این پرسش در دستور کار قرار خواهد داشت که در واکنش به معضلات پیش گفته در آموزش روش تحقیق در نظام دانشگاهی ایران معمولا چه رهیافت هایی توسط مدرسان دروس روش شناسی اتخاذ می شود و چطور می توان، با ارائه برخی پیشنهادهای عمل گرایانه، رهیافت های مذکور را بهبود بخشید. مصاحبه با دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و دکتری رشته های علوم سیاسی و روابط بین الملل و غور در ساختار دروس روش تحقیق در اصلی ترین مراکز تدریس رشته های مذکور در شهر تهران، روش های اصلی برای دستیابی به اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش بوده است.
    کلید واژگان: علوم سیاسی, روش شناسی, معرفت شناسی, آموزش روش های تحقیق, تکثرگرایی روش شناختی}
    Dr. Kavoos Seyyid Emami
    Instructors of research methods courses in political science and international relations face a number of Paradoxes in the particular cultural and educational environment of Iran. Based on their perception of priorities in transmitting methodological knowledge to students, instructors usually emphasize certain material in their courses at the expense of other subjects. The main paradoxes discussed here are: (a) concentrating on epistemological issues versus teaching the actual techniques of doing scientific research, (b) teaching the fundamentals of research in lecture format versus teaching students methodological issues in a hands-on manner in the course of doing research, (c) placing maximum emphasis on being methodical versus showing a greater concern with useful content in producing scientific articles, and (d) emphasizing some established and fixed principles of scientific method versus introducing the students to the plurality of methodological approaches currently employed by practitioners. Limited teaching hours allocated to research methods courses puts further strain on all-sided teaching of methodologies in political science. Hence, many students who are close to the end of their educational program remain puzzled over usefulness and applicability of the methods they have learnt. Having discussed different strategies pursued by various professors of methods courses to address the paradoxes raised in this article, I have made some practical suggestions as a way of improving the efficacy of teaching methods courses in political science. The data forming the bases of my discussion were collected from graduate students of political science and international relations in different universities in Tehran. Course syllabi were also consulted.
  • کاووس سیدامامی
    نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران نقطه عطفی در نقش رسانه تلویزیون در تبلیغات انتخاباتی بود. به نظر می رسد مصاحبه ها و فیلم های تبلیغاتی نامزدهای انتخابات و مناظره های تلویزیونی میان چهره های سیاسی طرفدار آنها نقش بسیار مهمی در چگونگی برداشت بینندگان از هریک از نامزدها داشت و در نهایت بر چگونگی رای دادن آنها تاثیرگذار بود. در این مقاله با بهره گیری از داده های چند پژوهش، ازجمله یافته های به دست آمده از مصاحبه های کیفی که از سوی نویسنده در ماه های پس از پیروزی آقای احمدی نژاد با مردم صورت گرفت، نقش سیمای جمهوری اسلامی در شکل گیری رفتار رای دهی مردم مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.
    نتایج به دست آمده نشان می دهد که تلویزیون، دست کم در انتخابات ریاست جمهوری نهم، اصلی ترین منبع کسب اطلاعات مردم درباره نامزدهای انتخابات بوده است.
    کلید واژگان: انتخابات, تبلیغات انتخاباتی, رسانه های جمعی, رفتار رای دهی}
    Kavus Seyyed Emami
    The 9th presidential election in Iran was a turning point in the role of television in electoral campaigns. It seems that talk shows, the candidates’ campaign videos, and TV debates among political figures advocating the candidates had a key role in the viewers’ opinions towards the candidates, and in their final decision. Employing the results of a number of studies including the qualitative interviews with people by the author in the months following the victory of president Ahmadinejad, the present article discusses the role of IRIB in the individuals’ final vote.
  • کاووس سیدامامی
    سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان فراگیر ترین و پرمخاطب ترین رسانه کشور، نقش بسزایی در پروراندن شناخت و درک مردم از گروه های قومی و تعریف روابط میان گروهی در کشور برعهده دارد. شواهد پژوهشی نشان می دهد که اقوام ایرانی، تصاویر پخش شده از سیما درباره خود را چندان مطلوب نمی یابند. برای فهم عمیق تر درک خود اعضای گروه های قومی، یک رشته مصاحبه نیمه متمرکز در میان افرادی از این گروه ها، که در تهران به کار یا تحصیل اشتغال دارند، صورت گرفت. همان طور که انتظار می رفت، آنها از بازنمایی هایی که از ایشان در سریال ها و فیلم های تلویزیونی ارائه می شود، ناخرسندند. افراد مصاحبه شده از شبکه های سراسری انتقاد دارند و چنین می پندارند که در این شبکه ها به اندازه کافی نقش ندارند و اگر هم نشان داده می شوند، اغلب چهره های تحریف شده ای از آنان به نمایش درمی آید. آنها بر این باورند که در بسیاری از مواقع از آنان، برحسب ویژ گی های منسوب به قومشان در گفتمان عامیانه، تصویرهای قالبی نشان داده می شوند. بیشتر افراد مصاحبه شده بر این باورند که فیلم های نشان داده شده در تلویزیون، از اعضای گروه های قومی در چهر ه های اصلی استفاده نمی کنند و معمولا نقش های حاشیه ای را به آنها محول می نمایند. به اعتقاد مصاحبه شوندگان، گستردگی بازنمایی های مذکور از یک سو ناشی از بی اطلاعی تهیه کنندگان برنامه های تلویزیونی و یا نگرش های پیشداورانه آنها نسبت به خرده فرهنگ های قومی است و از سوی دیگر، ریشه در برخی سیاست های گذشته دارد که به حضور و سهم گروه های قومی در فرهنگ ملی بهای لازم را نمی دهد.
    کلید واژگان: بازنمایی رسانه ای, رسانه های جمعی, روابط قومی, سیمای جمهوری اسلامی ایران, _ گروه های قومی}
    Kavous Seyyed Emami
    The Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB) television channels, with the largest audience across the country, plays a prominent role in cultivating people’s perceptions about ethnic groups and in defining intergroup relations in the country. Evidence from previous research indicates that there is notable dissatisfaction on the part of ethnic groups about images broadcasted of them on the television. To gain a deeper understanding of the perceptions of ethnic minorities themselves, a number of semi-structured interviews were conducted among an educated segment of minority groups currently residing in Tehran. As expected, they do not approve of the representations that are made of them in the television series and films. They are critical of the national networks on the grounds that ethnicities are generally neglected on the national television and, when they are indeed shown, they are often misrepresented. They also identify various kinds of stereotypical images that are often portrayed of various ethnic groups based on traits attributed to them in popular discourse. Most of those interviewed believed that films shown on the television hardly present members of ethnic groups as central characters and tend to cast them in marginal roles. The prevalence of such representations, according to the interviewees, stems from film producers’ lack of knowledge about ethnic subcultures and/or their prejudiced attitudes towards them. It may also reflect continuation of past practices that tend to downplay the ethnic groups’ presence in and contribution to the national culture.
  • کاووس سیدامامی
    مشارکت سیاسی جوانان به عنوان بزرگترین گروه جمعیتی کشور یکی از مهمترین مؤلفه های رفتار سیاسی شهروندان، چه از منظر پژوهشگران رفتار سیاسی و چه از حیث مدیریت سیاسی جامعه درحال تحول ایران، محسوب می شود. در مقاله حاضر نخست خلاصه ای از مهمترین دیدگاه های مربوط به مشارکت سیاسی و تصویری کلی از اشکال گوناگون مشارکت سیاسی ارائه می شود. سپس بر اساس یافته های پیمایشی که درباره اشکال و سطوح مشارکت سیاسی دانشجویان توسط نگارنده به عمل آمده است، یکی از نظریه های جامعه شناختی مشارکت سیاسی، یعنی «نظریه منابع» مورد ارزیابی قرار می گیرد و برخی «منابع» مورد ادعای این نظریه به عنوان پیش بینی کننده های مشارکت سیاسی بررسی می شوند. یافته های تحقیق مذکور، با توجه به جمعیت خاص مورد بررسی، رابطه آماری معناداری را میان منابع اجتماعی اقتصادی افراد و مشارکت سیاسی آنان نشان نمی دهد، اما برخی منابع انگیزشی یا روان شناختی مورد ادعای نظریه منابع به عنوان پیش بینی کننده های مشارکت سیاسی تایید می شوند
    کلید واژگان: مشارکت سیاسی, رفتار سیاسی, جوانان, دانشجویان, نظریه منابع}
  • سهم دانشگاه در دگرگونی جامعه
    کاووس سیدامامی
  • کاووس سیدامامی
    در تبیین مسائل قومی در ایران غالبا روابط میان اعضای گروه های قومی با اعضای جامعه بزرگ تر نادیده گرفته می شود و بر نقش فرایندها و ساختارهای کلان و نیز سوءاستفاده خارجی و نخبگان قومی از تفاوتهای قومی تاکید می شود. تحقیق حاضر تلاشی است برای فهم روابط قومی از منظر تجربه های روزمره مردم و سازوکارهایی که از طریق آن، هویتهای جمعی و مرزهای قومی در روابط میان «خود» و «دیگری» و در پرتو مناسبات قدرت شکل می گیرند.
    برای این منظور نویسنده ضمن اشاره به دیدگاه های کلان موجود در این زمینه و نقد و بررسی آنها به ضرورت طرح و مبنا قرار دادن رویکردی جایگزین اشاره دارد که ترکیبی از دو رویکرد «رابطه ای» و «برساخته گرا» است. در مقاله استدلال می شود که تنوع قومی در ایران همچنان ماندگار خواهد بود و تفاوتهای قومی می توانند تحت شرایط خاصی در خدمت بسیج احساسات گروهی و خلق هویتهای واگرا قرار گیرند. آگاهی به شرایط و عواملی که سبب تنش در روابط قومی در ایران می شوند، می تواند به اتخاذ راهکارهای اجرایی بهتر و مؤثرتر مدد رساند.
    کلید واژگان: قومیت, ایران, هویت, ناسیونالیسم قومی, سیاست قومی}
    Dr. Kavous Seyed Emami
    When expounding on ethnic problems in Iran, the relations between the members of the ethnic groups and those of the larger community are often neglected and the role of processes and big structures and misuse of ethnic differences by foreign forces and elite groups are highlighted. The present study attempts to understand the ethnic relations from the point of view of people’s everyday experiences, and the mechanisms by which the social identities and ethnic boundarics are developed in the relations between “self” and “others” and in light of power relations.To achieve this, the writer overviews and criticizes the existing general perspectives and propounds an alternative perspective that combines the “relational” and “constructivist” approaches to ethnic relations. On the basis of this analysis, Iran will continue to have ethnic diversity, while ethnic differences can, under particular circumstances, lead to mobilization of group sentiments and construction of divergent identities. Awareness of such circumstances and factors that elicit tension in ethnic relations in Iran can help policymakers to come up with better and more effective policies.
  • گوناگونی روش شناختی در علوم اجتماعی و ضرورت عنایت به آن در طراحی و ارزیابی پروژه های پژوهشی
    کاووس سیدامامی
    گوناگونی روش شناختی در علوم اجتماعی را بیشتر دست اندر کاران این علوم می پذیرند. اما در عمل بیشتر با مفروضات یک رویکرد روش شناختی به داوری درباره پژوهش هایی می پردازند که در پرتو رویکرد روش شناختی دیگری انجام شده است. مقاله حاضر تلاشی است برای تاکید دوباره بر این واقعیت در پهنه پژوهش در علوم اجتماعی که تحقیقات علوم اجتماعی بر پایه مبانی فلسفی - معرفت شناختی متفاوت صورت می گیرد و چنانچه به تلفیق برخی روش های پژوهش نیاز باشد. باید سازگاری یا ناسازگاری مبانی معرفتی آنها در نظر گرفته شود. سه رویکرد روش شناختی عمده که در این مقاله با یکدیگر مقایسه شده عبارت است از: رویکرد پوزیتیویستی، رویکرد تفسیری و رویکرد انتقادی.
  • مدرنیته و هویت
    کاووس سید امامی، موسی غ نی نژاد، عباس منوچهری، اردشیر منصوری
    Modernity and Identity
    Kavous Seyyed Emami, Mosa Qaninejhad, Abbas Manouchehri, Ardeshir Mansouri
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال