به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

کیوان قدیمی

  • سپهر اسلامی، سید حمید موسوی*، کیوان قدیمی
    زمینه و هدف

    امروزه روش های جراحی در بیماران با پارگی رباط صلیبی قدامی کاربردهای فراوانی در درمان داشته است و به دنبال آن با نتایج موفقیت آمیز همراهی داشته است. بنابراین هدف از پژوهش کنونی تعیین و مقایسه نتایج بازسازی رباط صلیبی قدامی به دو روش لوپ ثابت و لوپ قابل تنظیم است.

    روش بررسی

    این مطالعه مقطعی بر روی 60 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمانی و آموزشی کاشانی اصفهان (تحت نظارت و حمایت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان) از فروردین 1396 تا اسفند 1397 انجام گرفت. 30 بیمار با روش لوپ ثابت و 30 بیمار با روش لوپ قابل تنظیم تحت عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی قرار گرفتند. نتایج پس از عمل در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.

    یافته ها

     میزان فراوانی استاتیک لاکسیتی زیر mm 8 در گروه لوپ ثابت 83/3% و در گروه دیگر 76/7% بود که اختلاف معناداری بین دو گروه از این نظر وجود نداشت. همچنین هیچ گونه عفونتی در دو گروه دیده نشد. اختلاف معناداری بین دو گروه از نظر دامنه حرکت و نمره زانو پیش و پس از عمل وجود نداشت. پس از عمل 96/7% از گروه لوپ ثابت و 86/7% از گروه لوپ قابل تنظیم به فعالیت عادی بازگشتند. بین دو گروه اختلاف معناداری از نظر بازگشت به فعالیت عادی و میزان رضایتمندی وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    استفاده از گرفت لوپ ثابت و لوپ قابل تنظیم روش های موثر، مفید و کم عارضه ای برای درمان بیماران با رباط صلیبی قدامی بود.

    کلید واژگان: رباط صلیبی قدامی, پژوهش های مورد-شاهدی, ناپایداری مفصل, روش های جراحی ترمیمی, پارگی
    Sepehr Eslami, Seyed Hamid Mousavi*, Keyvan Ghadimi
    Background

    Recently, the surgical methods are used in patients with anterior cruciate ligament rupture and have been associated with successful results. There are different results in the term of using of the surgical methods for anterior cruciate ligament that often is associated with some complications such as infection, static laxity, remaining the pain, need to recurrence surgery, and limitation in the range of motion. Therefore, in this study, we aimed to compare outcomes of anterior cruciate ligament reconstruction with the fixed loop and the adjustable loop.

    Methods

    This cross-sectional study was done on 60 patients undergoing anterior cruciate ligament reconstruction referred to Kashani Hospital of Isfahan, Iran, from March 2017 to February 2019. Also, this study was approved in the Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. 30 patients were assigned to a fixed loop and 30 patients under the adjustable loop method. Postoperative outcomes were compared with the fixed loop group and the adjustable loop group.

    Results

    The frequency of static laxity below 8 mm in the fixed loop group was 83.3% and the frequency of static laxity below 8 mm in the adjustable loop was 76.7%. There was no significant difference between the fixed loop group and the adjustable loop group based on static laxity. Also, no infection was seen in the fixed loop group and the adjustable loop group. There was no significant difference between the fixed loop group and the adjustable loop group in terms of range of motion and knee score before and after surgery. After surgery, 96.7% of the fixed loop group and 86.7% of the adjustable loop group returned to normal activity. There was no significant difference between the fixed loop group and the adjustable loop group in terms of return to normal activity and satisfaction.

    Conclusion

    Using the fixed loop is effective, useful, and with low-complication for the patients with anterior cruciate ligament and also using the adjustable loop grafts is effective, useful, and with low-complication for the patients with the anterior cruciate ligament rupture.

    Keywords: anterior cruciate ligament, cross-sectional studies, Joint Instability, reconstructive surgical procedures, rupture
  • علی عندلیب، سید محمد میرمیران، کیوان قدیمی، سپیده احمدی
    مقدمه
    شکستگی آرنج به خصوص شکستگی سوپراکوندیلار، یکی از شایع ترین شکستگی ها در اطفال است. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه، بررسی توزیع فراوانی شکستگی های اطراف آرنج در کودکان 18-2 ساله بود.
    روش ها
    در این مطالعه، 340 بیمار با سن 18-2 سال با شکستگی آرنج که در سال های 96-1393 به واحد اورژانس بیمارستان های آیت الله کاشانی و الزهرای (س) اصفهان مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات سن، جنس، نوع شکستگی، فصل ایجاد آسیب، مکانسیم و آسیب های عروقی و عصبی مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    340 بیمار با میانگین سنی 94/4 ± 88/7 سال در این مطالعه شرکت کردند. بیشتر بیماران در محدوده ی سنی زیر 4 سال (8/31 درصد) و 8/4 سال (5/31 درصد) بودند. از سوی دیگر، 6/75 درصد بیماران پسر بودند. شایع ترین نوع شکستگی در بیماران سوپراکوندیلار (0/65 درصد) ، شایع ترین فصل ایجاد شکستگی بهار (5/38 درصد) و شایع ترین مکانسیم آسیب افتادن (6/87 درصد) بود. از جمله آسیب هایی که به دنبال این شکستگی ها ایجاد شده بود، شامل 10 درصد آسیب عروقی و 5/16 درصد آسیب عصبی بود.
    نتیجه گیری
    شکستگی آرنج به خصوص نوع سوپراکوندیلار، در جنس مذکر و در رده ی سنی 8-4 سال شایع تر است، به طور معمول با افتادن رخ می دهد و با آسیب های عروقی و عصبی همراهی دارد. کنترل و درمان مناسب آن، می تواند از بروز عوارض بعدی به دنبال این شکستگی جلوگیری کند.
    کلید واژگان: شکستگی, آرنج, کودکان, شیوع
    Ali Andalib, Seyed Mohammad Mirmiran, Keyvan Ghadimi, Sepideh Ahmadi
    Background
    Elbow fracture, especially supracondylar fracture, is one of the most common fractures in children. The aim of this study was to evaluate the distribution of elbow fractures in children aged 2 to 18 years.
    Methods
    In this study, 340 patients with elbow fracture aged 2 to 18 years who referred to emergency departments of Kashani and Alzahra hospitals in Isfahan City, Iran, during the period from 2014 to 2017 were evaluated. Age, sex, type of fracture, season of injury, mechanism of injury, and vascular and neurological damages were studied. Findings: 340 patients with an average age of 7.88 ± 4.94 years participated in the study. Most of the patients aged under 4 years (31.8%), or 4 to 8 years (31.5%), while 75.6% of the patients were boys. The most common type of fracture was supracondylar (65%), the most common season of injury was spring (38.5%), and the most common injury mechanism was falling (87.6%). Among the injuries followed fractures, 10% were vascular and 16.5% were neuronal damages.
    Conclusion
    Considering that the elbow fracture, especially supracondylar type, is more common in boys, and in the age group of 4 to 8 years, it usually occurs with falling, and accompanies by vascular and neurological damages. Its proper control and treatment can prevent subsequent damages
    Keywords: Bone fractures, Elbow, Children, Prevalence
  • فرشته شکیبایی، مهدی کهکشانی، کیوان قدیمی
    مقدمه
    اختلال نقص توجه/بیش فعالی (Attention-deficit/Hyperactivity disorder یا ADHD)، یک اختلال روان پزشکی شایع در کودکان است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثربخشی اطریفل اسطوخدوس (Triphala Lavender) به عنوان یک درمان مکمل همراه با متیل فنیدات در درمان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی که در اصفهان در سال 1395 انجام گرفت، تعداد 44 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی ، با توجه به معیارهای ورود و خروج، وارد مطالعه و به صورت تصادفی به دو گروه مورد (تحت درمان با متیل فنیدات همراه با داروی اطریفل اسطوخدوس) و شاهد (تحت درمان با متیل فنیدات همراه با دارونما) تقسیم شدند. بیماران تا 8 هفته تحت درمان قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ی نسخه ی 4 مقیاس نمره دهی اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD-Rating Scale-IV یا ADHD-RS-IV) بود که در بدو ورود و هفته های 2، 4 و 8 بعد از مداخله در بیماران استفاده شد.
    یافته ها
    نمره ی پرسش نامه ی ADHD-RS-IV، به صورت معنی داری در هر دو گروه بعد از مداخله کاهش پیدا کرد (001/0 > P برای هر دو). میزان نمره ی پرسش نامه در هفته ی چهارم، در گروه مورد به صورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (042/0 = P)، اما بین دو گروه اختلاف معنی داری از نظر نمره ی پرسش نامه در بدو ورود و هفته های 2 و 8 بعد از مداخله وجود نداشت (050/0 < P برای همه).
    نتیجه گیری
    استفاده از داروی اطریفل اسطوخدوس (Triphala Lavender) به عنوان یک مکمل دارویی ممکن است در بیماران مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی، موثر باشد، اما با توجه به محدود بودن مطالعات در این مورد، برای بررسی نقش اطریفل اسطوخدوس در درمان اختلال نقص توجه/بیش فعالی، مطالعات دیگر با حجم نمونه ی بالاتر و مدت زمان طولانی تر لازم است.
    کلید واژگان: نقص توجه- بیش فعالی, اطریفل, اسطوخدوس, متیل فنیدات
    Fereshteh Shakibaei, Mehdi Kahkeshani, Keyvan Ghadimi
    Background
    Attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a common psychiatric disorder in the children. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of Triphala Lavender tablets as an adjuvant therapy along with methylphenidate on the treatment of children with attention deficit/hyperactivity disorder.
    Methods
    In this clinical trial study that was done in Isfahan Province, Iran, in 2016, 44 children with attention deficit/hyperactivity disorder were enrolled according to inclusion (aged between 6 to 12 years) and exclusion (failure to follow up) criteria. The patients were randomly divided into two group as intervention (treated with methylphenidate and Triphala lavender tablets) and placebo (treated with methylphenidate and placebo). Patients were treated for 8 weeks. The assessment tool was Attention Deficit/Hyperactivity Disorder Rating Scale-IV (ADHD-RS-IV), which was used at the onset, and 2, 4, and 8 weeks after the intervention.
    Findings: The ADHD-RS-IV scores significantly decreased in both groups after intervention (P 0.050 for all).
    Conclusion
    The use of Triphala Lavender tablets as an adjuvant therapy may be effective in patients with attention deficit/hyperactivity disorder, but due to limited study about the role of Triphala Lavender tablets in treatment of these patients, we need future studies with larger sample sizes and longer time.
    Keywords: Attention deficit disorders with hyperactivity, Triphala, Lavender, Methylphenidate
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال