به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

فرزانه جعفرنژاد

  • Sedigheh Sheidaei *, Farzaneh Jafarnejad, Fatemeh Mohammadzadeh, Ala Tajiheravi
    Background & aim

    Women's choice on the type of delivery mode is an important event in every pregnant women’s lifetime. Proper education is one of the most important factors that can help women to choose the delivery type. In this regard, one of the educational methods is peer education. Therefore, this study aimed to determine the effect of peer education on the choice of delivery mode.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted on 160 primiparous women at 34-36 week of gestation without indications of cesarean section section. The participants were selected from the health centers in Mashhad, Iran, during 2017 and randomly assigned into two groups of peer education and control group. In total, 10 participants were selected as peers and trained by a researcher. Then the peers were asked to train participants in eight-person groups, and the control group received routine care. A self-structured questionnaire was used to collect data in relation to mode of delivery. Moreover, the data were analyzed in SPSS software (version 19) using the independent t-test and Chi-square test.

    Results

    There were no differences between the groups regarding the intention to choose the delivery methods before the intervention (P=0.73). However, the obtained results revealed higher levels of intention to choose vaginal delivery in the intervention group, compared to that in the control group (P<0.001).

    Conclusion

    The participants who were subjected to peer education acquired higher levels of intention to choose vaginal delivery.

    Keywords: Peer Education, pregnancy, Mode of Delivery
  • Zahra Norouzi, Farzaneh Jafarnezhad *, Talat Khadivzadeh, Arya Hedjazi, Habibollah Esmaily
    Background & aim

    Accurate history-taking from sexual assault victims is the basis of correct diagnosis and treatment. Considering the serious consequences of sexual assault and the necessity of students’ training through active educational methods, this study was conducted to compare the effect of standardized patient-based training and team-based learning on the midwifery student’ skill of history-taking from the victims of sexual assault.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted among 75 students of nursing and midwifery in Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. The subjects were randomly assigned to two groups of standardized patient-based training (38 students) and team-based learning (37 students). After holding a pre-test, each group trained separately for 2 hours. Post-test was held a week post-intervention. Data were collected using a questionnaire containing demographic data, educational profiles, and performance checklist. Data analysis was performed in SPSS software, version 4.

    Results

    The groups were equal regarding demographic, educational, and occupational data. The average score of students’ history-taking skill at the post-intervention phase was 32.0±2.3 and 30.0±4.5 in the standardized patient-based training and team-based learning groups, respectively (P=0.015). There was a significant difference between the groups considering the increase of scores (P=0.039).

    Conclusion

    The impact of using a standardized patient-based training approach on improving the skill of student in history-taking of sexual assault victims was more than team-based learning.

    Keywords: Standardized patient-based, Training, Team-based learning, History-taking, Rape
  • صدیقه شیدایی، فرزانه جعفرنژاد *، محمد جواد نجف زاده، امید رجبی، طاهره صادقی، سلمه دادگر
    مقدمه
    با توجه به شیوع زیاد عفونت کاندیدیایی مهبل و افزایش شیوع گونه های مقاوم به درمان و عوارض داروهای شیمیایی، امروزه استفاده از داروهای گیاهی به علت عدم تغییر فلور نرمال مهبل و عوارض کم، مورد توجه قرار گرفته است. اثرات مطلوب ضد قارچی روغن نارگیل بر انواع گونه های کاندیدا و به خصوص گونه های مقاوم به درمان مانند کاندیدا گلابراتا و کاندیدا تروپیکالیس در آزمایشگاه به اثبات رسیده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر کرم مهبلی روغن نارگیل با کرم مهبلی کلوتریمازول بر روی گونه های کاندیدا انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور در سال 96-1395 بر روی 71 بیمار مبتلا به عفونت کاندیدیایی مهبل در مشهد انجام شد. 35 نفر در گروه کرم مهبلی روغن نارگیل و 36 نفر در گروه کرم مهبلی کلوتریمازول قرار گرفتند. جهت کسب اطلاعات از چک لیست ثبت اطلاعات فردی و ثبت علائم و مشاهدات استفاده شد. دارو به مدت یک هفته یک اپلیکاتور مصرف شد. پس از اتمام درمان، معاینه و کشت مجدد انجام گرفت. موفقیت درمانی شامل نتیجه منفی کشت و بهبود علائم بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های آماری تی مستقل، دقیق فیشر و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در مطالعه حاضر قبل و پس از درمان، فراوانی گونه های کاندیدا آلبیکنس، گلابراتا و تروپیکالیس بین دو گروه معنی دار نبود (98/0=p، 34/0=p، 73/0=p). در مورد موفقیت درمانی، اثر کرم مهبلی روغن نارگیل بر انواع گونه های کاندیدا مشابه کلوتریمازول بود (05/0p>).
    نتیجه گیری
    با توجه به اثرات مطلوب کرم مهبلی روغن نارگیل بر کاندیدا، استفاده از آن در درمان عفونت کاندیدیایی مهبل توصیه می شود.
    کلید واژگان: روغن نارگیل, کاندیدا, کلوتریمازول
    Sedighe Sheidaei, Farzane Jaafarnejad *, Mohamadjavad Najafzadeh, Omid Rajabi, Tahere Sadeghi, Salme Dadgar
    Introduction
    The incidence of vaginal candidiasis and the number of treatment resistant cases are high; moreover, chemical medications are associated with serious adverse effects. Therefore, the use of herbal medicines is taken into consideration because they do not affect the normal vaginal flora and have low side effects. In vitro studies confirmed the favorable antifungal effects of coconut oil on various species of Candida, especially on the resistant species such as Candida glabrata and Candida tropicalis. This study was conducted to compare the effect of vaginally administered coconut oil and clotrimazole on Candida species.
    Materials And Methods
    This triple-blind clinical trial was conducted on 71 patients, who were assigned into two groups of coconut oil (35 individuals) and clotrimazole (36 individuals) in Mashhad, Iran, 2017. Data were collected using demographic data form and observation record sheets. The patients received the medicines by applicator for a week. Thereafter, physical examination and re-cultivation were carried out; and the success in the treatment included a negative culture and symptom relief. Data analysis was performed using independent samples t-test, Fisher’s exact and Chi-squared tests with the help of SPSS software, version 19. P-value less than 0.05 was considered statistically significant.
    Results
    In this study, there was no significant difference between the groups in terms of the frequency of Candida albicans, glabrata, and tropicalis at the pre- and post-intervention phases (P=0.98, P=0.34, P=0.73, respectively). Regarding the success in the treatment, no significant difference was observed between the effects of vaginally administered coconut oil and clotrimazole on various species of Candida (P>0.05).
    Conclusion
    Considering the beneficial effects of vaginally administered coconut oil on candidiasis, it is recommended to use it to treat this disorder.
    Keywords: Coconut oil, Clotrimazole, Candida
  • Elham Azmoude, Farzaneh Jafarnejade*, Seyed Reza Mazlom
    Background and Aim
    Many parents do not believe in their ability to fulfill their parental responsibilities. Parental self-efficacy is crucial to parents’ sense of well-being and is considered a predictor for quality of life. However, evidence is scarce on the factors that influence parents’ perception of efficacy. Therefore, this study aimed to investigate the predictors for parental self-efficacy in the early postpartum period.
    Methods
    This descriptive analytical study was conducted on 150 primiparous women referring to the health care centers of Mashhad during their early postpartum months. For data collection, we used demographic questionnaires, Bates’ Infant Characteristics Questionnaire (ICQ), Scale of Perceived Social Support, Reece’s parent expectations survey (PES), and Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS). For data analysis, independent T-test, one-way ANOVA, Pearson’s correlation coefficient, and stepwise regression were performed, using SPSS version 16.
    Results
    In this study, a significant association was observed between self-efficacy scores and the parents’ income, educational status, depression, and infant’s gender. Furthermore, there was a significant correlation between self-efficacy scores and infant’s characteristics, mother’s satisfaction with childbirth experience, perceived support from friends, infant’s perceived temperament, infant’s gender, mother’s educational level, and depression, which could predict 26.1% of parental self-efficacy.
    Conclusion
    According to the results of this study, the most significant predictors of maternal self-efficacy during the early postpartum months were maternal depression and educational status, infant’s gender, and infant’s characteristics.
    Keywords: Depression, infant, self, efficacy, temperament
  • طیبه ریحانی، فرزانه جعفرنژاد، حمیدرضا بهنام وشانی، محمود عجم، مهناز بقایی
    مقدمه
    دیسمنوره، یک اختلال شایع زنان می باشد که 50 درصد زنانی را که دوره های قاعدگی دارند را مبتلا می سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پیاده روی سریع بر دیسمنوره اولیه در دانشجویان دختر انجام شد.
    روش کار
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی که در سال 1391 در شهر مشهد انجام شد، دو گروه 45 نفری دانشجو در دو گروه ورزش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه پژوهش آن شامل تمام دانشجویان دختر دانشکده پرستاری و مامایی بودند. گروه مداخله ورزش را در سه دوره متوالی قاعدگی، در سه روز اول به مدت نیم ساعت انجام دادند. ابزار گردآوری داده ها شامل: معیار دیداری درد، پرسشنامه داده های فردی، مشخصات قاعدگی، فرم ثبت داده های قبل از ورزش و فرم ثبت داده های بعد از ورزش در خصوص دیسمنوره بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سن واحدهای پژوهش 74/20 سال، میانگین طول مدت دیسمنوره در هر دوره 49/2 روز و میانگین طول مدت خونریزی 96/6 روز بود. دو گروه مورد مطالعه از نظر میانگین شدت درد قبل از مداخله همسان بودند؛ ولی بعد از مداخله تفاوت معنی دار شد (001/0p<). تفاوت آماری معنی داری از لحاظ میانگین شدت درد در دختران گروه ورزش در مراحل قبل و بعد از مداخله وجود داشت (001/0p<)؛ در حالی که این تفاوت در گروه کنترل وجود نداشت (81/0=p).
    نتیجه گیری
    ورزش پیاده روی سریع به میزان نیم ساعت در روز در 3 روز اول قاعدگی، منجر به کاهش شدت درد دیسمنوره اولیه می شود.
    کلید واژگان: درد, دیسمنوره, ورزش
    Tayebeh Reyhani, Farzaneh Jafarnejad, Hamidreza Behnam, Mahmoud Ajam, Mahnaz Baghaei
    Introduction
    Dysmenorrhea is a common gynecologic disorder that affects 50 percent of women who have menstrual periods. This study investigated the effects of brisk walking on primary dysmenorrhea on girl students.
    Methods
    In this clinical trial، 45 students of exercise group and 45 students of control group who were studied in faculty of nursing and midwifery were studied in Mashhad، Iran، 2012. Exercise group performed brisk walking for half an hour in the first 3 days of menstruation in three consecutive menstrual cycles. Research tools included visual pain scale، demographic data questionnaire and menstrual characteristics before and after exercise. Data were analyzed using SPSS software version 19، paired t-test، Mann-Whitney and Wilcoxon tests. P value less than 0. 05 was considered significant.
    Results
    The mean age of participants was 20. 74 years. The mean of dysmenorrhea duration of each cycle and days of bleeding were 2. 49 days and 6. 96 days، respectively. The mean of pain scores was similar in two groups before the intervention but it was significant after the intervention (p<0. 001). There was a significant difference in the exercise group in terms of pain severity before and after intervention (p<0. 001); while، there was no difference in the control group in this regard (p=0. 81).
    Conclusion
    Brisk walking for half an hour in the first 3 days of menstruation reduces pain of primary dysmenorrhea.
    Keywords: Dysmenorrhea, Exercise, Pain
  • ملیحه درمحمدی، فرزانه جعفرنژاد، منور افضل آقایی، بی بی حلیمه کاظمینی
    مقدمه
    مسائل جنسی از لحاظ اهمیت در ردیف مسائل درجه یک زندگی زناشویی قرار دارند و اختلال در عملکرد جنسی یکی از مشکلات شایع و قابل درمان است که به عنوان یکی از علل تنش های عاطفی و مشکلات زناشویی می باشد. مطالعات اخیر به نقش شاخص توده بدنی بر عملکرد جنسی اشاره کرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عملکرد جنسی با چاقی در زنان انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه همبستگی در سال 1390 بر روی 286 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی سطح شهر مشهد که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، انجام شد. پژوهشگر در مراکز بهداشتی درمانی منتخب جهت نمونه گیری، مستقر و به دنبال مراجعه مادران به مرکز بهداشتی درمانی و در صورتی که فرد واجد شرایط ورود به مطالعه بود، مورد مصاحبه قرار گرفت. جهت گردآوری داده ها از فرم های مشاهده و مصاحبه استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/14) و با کمک آزمون های توصیفی، کای دو، من ویتنی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    دو گروه از نظر تصویر ذهنی از خود (000/0=p) و کیفیت زندگی (34/0=p) اختلاف آماری معنی داری داشتند. همچنین دو گروه از نظر متغیرهای اصلی عملکرد جنسی شامل میل جنسی (000/0>p)، تحریک (000/0>p)، لوبریکاسیون (000/0>p)، ارگاسم (000/0>p)، رضایت جنسی (000/0>p) و درد (018/0=p) اختلاف آماری معنی داری داشتند. تصویر ذهنی مثبت از خود بر ارگاسم، تحریک، لوبریکاسیون و رضایت جنسی تاثیرگذار بود و از عوامل موثر بر میل جنسی، سن همسر و از عوامل موثر بر رضایت جنسی، سن فرد بود.
    نتیجه گیری
    چاقی در زنان با اختلال در عملکرد جنسی همراه است و همچنین چاقی منجر به اختلال در تصویر ذهنی مثبت از خود و کاهش کیفیت زندگی نیز می شود. بنابراین جهت ارتقاء عملکرد جنسی، بهبود کیفیت زندگی و تصویر ذهنی از بدن در زنان چاق، کاهش وزن پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: چاقی, زنان, عملکرد جنسی
    Maliheh Dor Mohammadi, Farzaneh Jafarnezhad, Monvar Afzal Aghayi, Halimeh Kazemeini
    Introduction
    Sexual issues have the greatest importance in a marriage. However، sexual dysfunction is one of the common and treatable problems، which causes emotional tensions and marital problems. The present study has pointed to the role of body mass index (BMI) on sexual function. This paper was held to determine the relationship between sexual function and obesity in women.
    Methods
    This correlation study was performed on 286 eligible women that referred to health centers in Mashhad in 2011. The researcher settled at the intended health centers and interviewed the eligible individuals. Interview and observation forms were utilized for data collection. Data were analyzed by SPSS statistical software version 14. 5، descriptive، chi-square، Mann-Whitney and regression tests. P value less than 0. 05 was considered statistically significant.
    Results
    Self-image and life quality were statistically significantly different in the two groups، as well as، in main variables of sexual function including libido (p<0. 001)، arousal (p<0. 001)، lubrication (p<0. 001)، orgasm (p<0. 001)، sexual satisfaction (p<0. 001) and pain (p=0. 018). Positive self-image effects orgasm، arousal، lubrication and sexual satisfaction. An effective factor on libido is wife''s age and an effective factor on sexual satisfaction is one''s age.
    Conclusion
    Obesity in women is associated with sexual dysfunction، impaired self-image، and reduction of life quality. Therefore، in order to enhance sexual performance، and improve quality of life and self-image، losing weight is mostly recommended obese women.
    Keywords: Obesity, Sexual function, Women
  • بی بی لیلا حسینی، فرزانه جعفرنژاد، سید رضا مظلوم، محسن فروغی پور، حسین کریمی مونقی
    مقدمه
    اگرچه بخش عمده ارزشیابی دانشجویان علوم پزشکی، ارزشیابی بالینی است، اما یافتن روش مناسب که مورد رضایت دانشجویان باشد همیشه چالش برانگیز بوده است. با توجه به اجرای روش دفترچه ثبت مهارت های بالینی در ارزشیابی بالینی دانشجویان مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در سال های اخیر، مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رضایت دانشجویان انجام شد.
    روش ها
    در این مطالعه توصیفی مقطعی، دانشجویان مامایی واجد شرایط دانشکده پرستاری و مامایی مشهد (34 نفر) شرکت داشتند. ابزار مطالعه، پرسشنامه روا و پایا پژوهشگرساخته «سنجش رضایت مندی» مشتمل بر 23 گویه و 9 حیطه و در قالب مقیاس لیکرت 5 نقطه ای بود. رضایت واحدهای پژوهش از روش دفترچه ثبت مهارت های بالینی پس از اتمام کارآموزی با پرسشنامه مذکور بررسی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل و رگرسیون خطی چندگانه و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند.
    نتایج
    میانگین رضایت مندی دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارت های بالینی»، 5/15±7/62 (از صد) بود. پایین ترین نمره رضایت مندی مربوط به حیطه علاقه مندی به این روش (5/24±8/57) و بالاترین نمره مربوط به حیطه مطابقت آن با اهداف آموزشی (9/14±1/71) (از صد) بود. اکثر دانشجویان، موافق منصفانه بودن(9/55 درصد)، عینی بودن(7/64 درصد) و مطابقت آن با اهداف آموزشی(8/61 درصد) بودند و فقط 1/44 درصد به استفاده از این روش علاقه مند بودند. درمجموع، 3/38 درصد دانشجویان از روش «دفترچه ثبت مهارت های کارورزی» راضی، و 5/26 درصد ناراضی بودند و بقیه در طیف بین این دو قرارداشتند.
    نتیجه گیری
    اکثر دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» رضایت داشتند، لیکن کمتر از نیمی از آنان به استفاده از آن علاقه مند بودند که شاید به علت توانایی ناکافی این روش در سنجش و ارتقای مهارت های بالینی از دیدگاه دانشجویان باشد. شاید با اصلاح برخی جوانب «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» و ترکیب آن با برخی روش های دیگر به منظور پوشاندن حیطه های مورد ضعف این روش از دیدگاه دانشجویان، بتوان در جهت افزایش رضایت آنان گام برداشت.
    کلید واژگان: ارزشیابی بالینی, دفترچه ثبت مهارت های بالینی, رضایت مندی دانشجویان, ارزیابی
    Bibi Leila Hoseini, Farzane Jafarnejad, Seyed Reza Mazlom, Mohsen Foroghi Pour, Hosein Karimi Mouneghi
    Introduction
    Although the majority of student assessments in medical sciences relates to their clinical competencies, adopting an assessment method which fulfills students’ satisfaction has always been a great challenge. In recent years logbooks have been used in the clinical evaluation of midwifery students in Mashhad University of Medical Sciences. So, the present study determines student's satisfaction with this approach.
    Methods
    This descriptive, cross-sectional study was conducted on all 34 eligible midwifery students in school of nursing and midwifery of Mashhad University of Medical Sciences. Data gathering tool was a researcher–constructed questionnaire with confirmed validity and reliability. The questionnaire included 23 items covering nine domains and used Likert scale. Data were analyzed through descriptive statistical indices as well as T test, correlation and multiple regression analysis.
    Results
    The mean score for student's satisfaction with logbook was 62.7 ±15.5 (of 100). The lowest satisfaction score was related to the domain of "interest in logbook method" (57.8 ±24.5) and the highest one was "conformity to educational goals" (71.1 ±14.9) (of 100). Most of the students agreed that logbook is fair (55.9%), objective (64.7%) and in conformity with educational goals (61.8%). However, only 44.1% of them were interested in using this method. Overall, 38.3% of the students were satisfied with logbook and 26.5% were dissatisfied and the rest were in between.
    Conclusion
    Most of the students were satisfied with logbook, but less than half of them were interested in utilizing it. This could be due to insufficient ability of logbook in assessment and promoting of clinical skills from the student's view point. Thus, we may improve the student's satisfaction level by revising logbook and combining it with some other methods of clinical evaluation in order to cover its weak aspects according to student's views.
  • وحیده مقدم حسینی، فرزانه جعفرنژاد، عاطفه سلطانی فر
    زمینه و هدف
    دلبستگی مادر تاثیری اساسی بر روی تکامل کودک و ایفای نقش مادر دارد. به همین دلیل در سالهای اخیر بحث دلبستگی مادر و کودک در این رابطه اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از مطالعه حاضر نیز تعیین همبستگی سبک دلبستگی مادر و برخی مشخصات فردی و مامایی مادر با دلبستگی مادر به شیرخوار می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی، 102 مادر دارای شیرخوار یک ماهه مراجعه کننده به مراکز و پایگاه های بهداشتی شهر مشهد در سال 1387 که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، به شیوه طبقه ای- خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. مشخصات فردی و مامایی مادر از طریق مصاحبه و داده های مربوط به سبک دلبستگی با استفاده از پرسشنامه سبک دلبستگی بالغین و دلبستگی مادر به شیرخوار، با استفاده از پرسشنامه دلبستگی مولر، 5-4 هفته بعد از تولد جمع آوری شد. تجریه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و من ویتنی صورت گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه، میانگین دلبستگی مادر به شیرخوار 12/648/97 بود. همچنین از بین 3 نوع سبک دلبستگی، بالاترین میانگین مربوط به سبک ایمن گزارش گردید (97/389/16). یافته های این مطالعه، همبستگی معکوس معنی داری بین سبک دلبستگی اجتنابی مادر و دلبستگی مادر به شیرخوار نشان داد (037/0p
    کلید واژگان: مراقبت از نوزاد, نوزادان, مادران
    V. Moghaddam Hoseini
    Background And Objectives
    Maternal attachment has the potential to affect both child development and parenting. As such, mother-infant attachment has been considered an important topic in recent years. The aim of this study was to determine the relationship between maternal adult attachment style, the maternal obstetric and demographic characteristics and mother-infant attachment.
    Methods
    In this descriptive-correlational study, 102 women who had referred to health centers in Mashhad in 2008 and who had inclusion criteriawere selected using stratified cluster sampling. After interview about obstetric and demographic characteristics, they were asked to complete the "Revised Adult Attachment Scale" and "Mother to Infant Attachment Inventory" for assessment of maternal attachment style and mother-infant attachment 4-5 weeks after delivery. Data were analyzed by Pearson Correlation, Kruskal-wallis and Mann-whitney statistical tests.
    Results
    In this study, themean of mother-infant attachment was found to be 97.486.12 and the mean of secure adult attachment was higher than that of other styles (16.893.97). Although, there were negative significant relationship between maternal avoidant style and mother-infant attachment (p=0.037,r=-0/20), there were no relationship between maternal age and education, parity, type of delivery and mother-infant attachment.
    Conclusion
    The results of this research show that maternal attachment style is one of the factors of mother -infant attachment.
  • فرزانه جعفرنژاد، فرحت گلیجانی، سوسن پارسای، حبیب الله اسماعیلی
    مقدمه
    یکی از دلایل عدم موفقیت مادران در امر شیردهی تاخیر در وقوع لاکتوژنز II می باشد. اخیرا چاقی مادر به عنوان یکی از عوامل موثر در تاخیر وقوع لاکتوژنز II مطرح است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط زمان وقوع لاکتوژنز II و شاخص های تن سنجی مادران در 14 روز بعد از زایمان صورت گرفته است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی تحلیلی برروی 103 زن زایمان کرده در بیمارستانهای شهید رجایی تنکابن و امام سجاد (ع) رامسر در مدت یکسال انجام شده است. نمونه ها به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند و بر حسب زمان گزارش مادر مبتنی بر وقوع لاکتوژنز II از اولین روز بعد از زایمان، در دو گروه 72 ساعت و کمتر و بیشتر از 72 ساعت قرار گرفتند. سپس در روز 14 بعد از زایمان شاخص های تن سنجی مادر اندازه گیری و ثبت می شد. جهت گردآوری داده ها از فرمهای مصاحبه، ثبت اطلاعات از پرونده و مشاهده استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t، مجذور کای، آزمون من ویتنی، آزمون دقیق فیشر، همبستگی پیرسون و رگرسیون لوجستیک انجام شد.
    یافته ها
    آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط مستقیم و معنی داری، بین شاخص های تن سنجی 14 روز بعد از زایمان مادر و زمان وقوع لاکتوژنز II نشان داد. دور میانی بازو (248/0r=، 012/0=p)، دور ساق با (387/0=r، 001/0p<)، ضخامت چین پوستی (233/0=r، 018/0=p) و شاخص توده بدنی (378/0=r، 001/0p<) با زمان وقوع لاکتوژنز II ارتباط داشتند. نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک نشان داد شاخص توده بدنی مادر نقش تعیین کننده تری در تاخیر در وقوع لاکتوژنز II دارد (006/0=p) همچنین با استفاده از منحنی ROC، مشخص شد که مادران با شاخص توده بدنی 29 و بیشتر در وقوع لاکتوژنز II تاخیر دارند (001/0 p<).
    نتیجه گیری
    تمام شاخص های تن سنجی با زمان وقوع لاکتوژنز II ارتباط مستقیم و معنی داری دارند اما شاخص توده بدنی نسبت به سایر شاخص ها از اعتبار بالاتری بر خوردار می باشد.
    کلید واژگان: لاکتوژنز II, شاخص های تن سنجی, بعد از زایمان
    Farzaneh Jafarnejad, Farhat Golijani, Sousan Parsay, Habibollahesmaili
    Introduction
    Delayed onset of lactogenesis II is one of the reasons of poor lactation outcomes. Recently,obesity in mother is implicated in delayed onset of lactogenesis II. Therefore, this study was performed to assess the relationship between the onset of lactogenesis II and antropometric indices at 14±1 days following child birth.
    Methods
    This descriptive and analytic research was conducted in Shahid Rajaee hospital of Tonekabon City and Imam Sajjad hospital of Ramsar City. The samples were 103 parturient women who were enrolled by purposive sampling. According to mother's report of latogenesis II,they were put into two groups,with lactogenesis II within 72 hours and beyond,respectively. Then anthropometric indices of mothers were registered on 14th day after delivery.Data gathering was done by interview, observation forms and file. Analysis of data was performed by student t-test, Chi square, Mann-Whitney, Fischer's exact test, Pearson correlation, and Multivariate-Logistic regression.
    Results
    Pearson coefficient test showed a direct meaningful relationship between anthropometric measurements at 14 days following child birth onset of lactogenesis II. There were relationship between onset of lactogenesis II and mid arm circumference (r=0.248, P= 0.012), skin fold thickness (r=0.233, P=0.018), Calf circumference (r=0.387, P< 0.001), body mass index (r=0.378, P<0.001). By using logistic regression, results of study revealed the role of BMI is more significant in delayed onset of lactogenesis II (P= 0.006), and R.O.C curve defined that mothers with BMI ≥ 29 are at risk for late onset of lactogenesis II (P< 0.001).
    Conclusion
    All of the antropometric indices have direct and meaningful relation with onset of lactogenesis II, but Body Mass Index has more significant role in comparison to other factors.
  • فرزانه جعفرنژاد، صدیقه نصراللهی، زهره یوسفی، حبیب
    زمینه و هدف
    پره اکلمپسی شکایت شایعی است که موجب بروز عوارض مهم مادر و جنین می شود و با فراوانی بیشتر در خانمهای شکم اول و خانمهای چندزایی که ازدواج مجدد داشته اند، رخ می دهد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط مقاربت بدون محافظت با پره اکلمپسی انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مورد- شاهدی، 91 نفر در گروه مبتلا به پره اکلمپسی و 91 نفر در گروه غیرمبتلا از خانمهای نخست باردار 35-20 ساله به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف گزینش شدند. داده ها با استفاده از فرمهای مصاحبه و معاینه در دو مرحله ی قبل و بعد از زایمان جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمونهای تی مستقل، مجذورکای، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک انجام شد.
    یافته ها
    میانگین مدت زمان در معرض اسپرم بودن در دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به پره اکلمپسی تفاوت معنی داری داشت (0001/0p<). زنانی که از قرصهای جلوگیری از بارداری استفاده می کردند کمتر به پره اکلامپسی مبتلا شدند (003/0p<). میانگین تعداد مقاربت، در هفته قبل از بارداری (48/0=p) و در طی 20 هفته اول بارداری (8/0=p) در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    مدت زمان در معرض اسپرم بودن قبل از بارداری با ابتلای به پره اکلمپسی رابطه ی عکس دارد و در کسانی که بیش از چهار ماه قبل از بارداری در معرض اسپرم قرار می گیرند میزان ابتلای به پره اکلمپسی به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
    کلید واژگان: پره اکلامپسی, مقاربت بدون محافظت, در معرض اسپرم بودن, روش های ضدبارداری
    Farzad Jafarnejad
    Background
    Preeclampsia is a common complication of pregnancy often leading to significant maternal and fetal complication. Preeclampsia occurs more frequently in primigravidaes and multigravidaes who are a change in paternity. This study is performed to assess relationship unprotected coitus with preeclampsia.Method and material: In this analytic(case-control)study 91 primigravidae in case group and 91 primigravidae in control group in age range for 20-35 years were chosen form mothers selected by purposeful sampling.Data gathered by interviews Examination form developed by the investigator. Analysis of data was performed by independent T-Test, Mann-whitney, Chi-square, Logestic-Regression by utilizing spss software and 95% coefficient.
    Results
    Women with a short period of co-habitation or who used barrier methods for contraception had a substantially elevated risk for development of preeclampsia compared with women with more than 4 months of cohabitation before conception.(p=0.0001)Oral contraceptive users had a lower preeclampsia rate than of woman who used no oral contraceptive. (p=0.003) No relationship was observed between coital rate before and during pregnancy and risk for preeclampsia.Discussion and comment: This study suggests a relationship between sperm exposure and risk for preeclampsia, and that the risk of developing preeclampsia in primigravidae is inversely proportional to the length of sexual co-habitation.
فهرست مطالب این نویسنده: 10 عنوان
  • فرزانه جعفرنژاد
    فرزانه جعفرنژاد
نویسندگان همکار
  • دکتر حبیب الله اسماعیلی
    : 2
    دکتر حبیب الله اسماعیلی
    استاد آمارزیستی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال