به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر حمیدرضا ناصرپور

  • حمیدرضا ناصرپور*، مهدی خالقی تازجی، امیر لطافت کار، هومن انگورانی
    زمینه و هدف

    درد مزمن کشاله ران یکی از شایع ترین آسیب های اندام تحتانی در ورزش های توپی است. این مطالعه به منظور مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات منتخب کمری- لگنی- رانی حین مانور پرش برشی تک پا در فوتبالیست های مبتلا و غیرمبتلا به درد مزمن کشاله ران انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد - شاهدی روی 32 فوتبالیست مرد در دو گروه مبتلا به درد مزمن کشاله ران (16 نفر) و سالم (16 نفر) انجام شد. از صفحه نیرو برای تعیین زمان برخورد و جداشدن پنجه استفاده شد. نیروهای عکس العمل زمین و میانگین سه تکرار فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ناحیه کمری - لگنی - رانی به صورت دو طرفه حین مانور پرش برشی تک پا ثبت گردید.

    یافته ها

    فعالیت عضلات راست شکمی و نزدیک کننده طویل در سمت پای غالب و عضله مولتی فیدوس در سمت مقابل لحظه تماس اولیه و فعالیت عضلانی عضلات راست شکمی و نزدیک کننده طویل در سمت پای غالب و عضلات مولتی فیدوس و سرینی میانی سمت مقابل در اوج نیرو عکس العمل عمودی گروه مبتلا به درد مزمن کشاله ران به طور معنی داری بالاتر بود (P<0.05). در زمان جدا شدن پنجه نیز فعالیت عضلانی عضلات مورب داخلی، نزدیک کننده طویل و سرینی میانی در سمت پای غالب و مورب داخلی، مولتی فیدوس و سرینی میانی در سمت پای مقابل به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود (P<0.05).

    نتیجه گیری

    درد موجب تغییر فعالیت الکتریکی گروه های عضلانی مختلف در فازهای مختلف مانور پرش برشی تک پا می گردد. به دنبال این تغییرات، پایداری پویا افزایش یافته که می تواند ورزشکاران را در معرض آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد قرار دهد و منجر به بروز آسیب های مزمن، افزایش پیامدهای اقتصادی و محرومیت از فعالیت های ورزشی گردد.

    کلید واژگان: درد مزمن کشاله ران, الکترومایوگرافی, کنترل پاسچر, مانور پرش برشی تک پا, فوتبال
    Hamidreza Naserpour*, Mehdi Khaleghi Tazji, Amir Letafatkar, Hooman Angoorani
    Background and Objective

    Long-standing groin pain (LSGP) is a common injury in ball games. This study aimed to compare the electrical activity of selected lumbopelvic-hip muscles during a single leg jump-cut maneuver in football players with LSGP and healthy players.

    Methods

    In this case-control study, 32 football players were divided into two groups: LSGP (n=16) and healthy (n=16). A force plate was used to determine the heel-contact and heel-off moment. The ground reaction forces and the average of three trials of the electrical activity of selected lumbopelvic-hip muscles during a single leg jump-cut maneuver were recorded bilaterally.

    Results

    At the heel-contact moment, the rectus abdominis and adductor longus muscles on the dominant side and the multifidus muscle on the opposite side showed significantly higher activity in the LSGP group compared to the healthy group (P<0.05). Similarly, at the peak of the vertical reaction force, the rectus abdominis and adductor longus muscles on the dominant side and the multifidus and gluteus medius muscles on the opposite side were significantly more active in the LSGP group (P<0.05). At the toe-off moment, the internal oblique, adductor longus, and gluteus medius muscles on the dominant side and the internal oblique, multifidus, and gluteus medius muscles on the opposite side were also more active in the LSGP group compared to the control group (P<0.05).

    Conclusion

    Long-standing groin pain causes changes in the electrical activity of muscle groups during different phases of the single-leg jump-cut maneuver, leading to increased dynamic stability and possibly an increased risk of overuse injuries, chronic injuries, economic consequences, and exclusion from sports activities.

    Keywords: Long-Standing Groin Pain, Electromyography, Control Posture, Single Leg Jump-Cut Maneuver, Football
  • الهام شیرزاد عراقی*، حمیدرضا ناصرپور، مهدی خالقی تازجی، امیر لطافت کار

    مقدمه و اهداف:

     درد قدامی کشاله ران یکی از آسیب‌های متداول در میان ورزشکاران است که موجب به‌کارگیری مکانیسم‌های جبرانی در جهت تعدیل آن‌ شده است. این درد، حرکات کمری-لگنی و ران را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و منجر به طولانی‌شدن روند درمان درد می‌شود. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه زمان‌بندی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب کمری–لگنی حین مانور برش جانبی متقاطع در فوتبالیست سالم و مبتلا به درد قدامی کشاله ران بود.

    مواد و روش‌ها:

     در مطالعه نیمه‌تجربی حاضر، 28 فوتبالیست (گروه سالم (14 نفر) و گروه مبتلا به درد کشاله ران (14 نفر) لیگ دو کشوری شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات سرینی میانی، نزدیک‌کننده طویل ران، راست شکمی، مولتی فیدوس، عرضی شکمی/مایل داخلی به‌صورت دوطرفه به فاصله 60 میلی ثانیه از زمان برخورد پا با زمین، حین مانور برش جانبی متقاطع در هر 2 گروه ثبت و زمان شروع فعالیت نسبت به لحظه برخورد پا با زمین بین 2 گروه محاسبه شد.

    یافته‌ها :

    نتایج نشان داد زمان آغاز فعالیت عضله سرینی میانی در پای تکیه‌گاه (0/033=P) و عضله مولتی فیدوس در پای مقابل تکیه‌گاه (0/023=P) گروه دارای درد قدامی کشاله ران در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری با تاخیر همراه است، اما در پای تکیه‌گاه عضلات راست شکمی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری زودتر و قبل از تماس پاشنه پا با زمین فعال شده‌اند (0/001=P).

    نتیجه‌گیری:

     به‌نظر می‌رسد عامل درد کشاله ران موجب تغییر در زمان‌بندی شروع فعالیت عضلانی می‌شود. این در بازیکنان فوتبال تغییرات و مکانیسم‌های جبرانی حاصل از آن می‌تواند فرد را در معرض خطر آسیب‌های بالقوه‌ اندام تحتانی قرار دهد. بنابراین توصیه می‌شود محققان با درنظر گرفتن نتایج تحقیق حاضر و استفاده از بازخوردهای لازم، راه‌کارهایی را در جهت کاهش اثرات درد و تغییرات ناشی از آن ارایه دهند.

    کلید واژگان: الکترومیوگرافی, درد قدامی کشاله ران, مانور برش جانبی متقاطع, فوتبال
    Elham Shirzad Araghi *, Hamidreza Naserpour, Mehdi Khaleghi Tazji, Amir Letafatkar
    Background and Aims 

    Athletic groin pain (AGP) is one of the most common injuries among athletes. It causes the use of compensatory mechanisms to adjust pain and affects lumbar-pelvic and hip movements, which leads to prolonging the pain healing process. This study aims to compare the timing of electromyographic activity in selected lumbar-pelvic muscles during a cross-cutting maneuver in football players with AGP and healthy peers.

    Methods 

    In this quasi-experimental study, 28 football players in the second division league of Iran participated in two groups of control (n=14) and AGP (n=14). The timing of electromyography activity in the gluteus medius, adductor longus, rectus abdominis, multifidus, and transverse abdominis/internal oblique during a cross-cutting maneuver was recorded bilaterally with a one-minute interval since the time of foot-ground contact in two groups.

    Results:

     The time for the onset of activity in the gluteus medius muscle in the dominant foot (P=0.033) and in the multifidus muscle in the opposite foot (P= 0.023) for the AGP group was significantly delayed in compared to the control group; however, the rectus abdominis muscle in the dominant foot was activated significantly earlier and before the heel contact with the ground (P=0.001).

    Conclusion

     It seems that AGP changes the timing of electromyographic muscle activity in football players. These changes and compensatory mechanisms may put the athletes at the potential risk of lower limb injuries. It is recommended to find solutions to reduce the effects of AGP and the resulting changes.

    Keywords: Electromyography, Athletic groin pain, Cross-Cutting Maneuver, football
  • حمیدرضا ناصرپور*، مهدی خالقی تازجی، امیر لطافتکار، ابی توماس
    زمینه و هدف

    هدف از پژوهش حاضر مقایسه پارامترهای ایزوکینتیکی عضات مفاصل ران و زانو در فوتبالیستهای حرفهای مبتلا به درد قدامی کشاله ران و سالم بود.

    مواد و روش ها

    32 فوتبالیست (گروه کنترل 16 نفر و درد کشاله ران 16) حال حاضر لیگ یک و دو کشوری در این تحقیق شرکت کردند. از دینامومتر ایزوکینتیک با سرعت 90 درجه بر ثانیه برای اندازه گیری پارامترهای منتخب ایزوکینتیکی استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که توان متوسط و نرخ توسعه گشتاور عضلانی به جز در گروه خم کننده های زانو در انقباض کانسنتریک به طور معناداری در گروه کنترل بیشتر از گروه مبتلا به درد بود. اوج نسبی گشتاور در گروه عضلانی نزدیک کننده های ران در انقباض کانسنتریک و گروه های خم و بازکننده ران و بازکننده های زانو در انقباضهای کانستریک و اکسنتریک نیز به طور معناداری در گروه کنترل بیشتر از گروه مبتلا به درد بود. در گروه کنترل، گشتاور عضلانی گروه عضلانی بازکننده ران در انقباض کانسنتریک به طور معناداری در زوایای بالاتر فلکشن اتفاق می افتاد. زمان شتاب گیری گروه های عضلانی بازکننده های زانو در انقباض کانسنتریک و اکسنتریک و نزدیک کننده های ران در انقباض کانسنتریک گروه کنترل به طور معناداری کمتر از گروه مبتلا به درد بود.
    نتیجه گیری

    یافته های پژوهش حاضر نشان داد که درد قدامی کشاله ران میتواند بر نیمرخ ایزوکینتیکی مفاصل ران و زانو تاثیرگذار باشد که این تغییرات در انقباض کانسنتریک مشهودتر بود. پیشنهاد میگردد که مربیان در مراحل انتهایی بازگشت ورزشکار به ورزش توجه ویژهای به انقباضات کانسنتریکی داشته باشند.

    کلید واژگان: درد کشاله ران, ایزوکینتیک, قدرت عضلانی, زانو, فوتبال
    Hamidreza Naserpour*, Mehdi Khaleghi Tazji, Amir Letafatkar, Abbey Thomas
    Aims and background

    This study aimed to investigate the comparison of isokinetic parameters of hip and knee joint muscles in professional soccer players with athletic groin pain (AGP) and healthy ones.

    Material and Methods

    32 soccer players (control group (n=16) and AGP group (n=16)) who take part in the first and second division league participated in this study. The isokinetic dynamometer with a speed of 90 degrees per second was used to evaluate the selected isokinetic parameters.

    Results

    The independent sample T-test showed that the mean power and rate of torque development in concentric contraction except in knee flexors muscles was significantly higher in the control group. The relative peak of torque in the adductor muscles group in concentric contraction and the hip and knee flexor-extensor groups in concentric and eccentric contraction was also significantly higher in the control group than the AGP ones. In the control group, the hip extensor muscle torque in concentric contraction occurred significantly at a higher flexion range of motion. The acceleration time of the knee extensor muscle group in concentric and eccentric contraction and the adductor group in concentric contraction was significantly shorter than the APG group.

    Conclusion

    The present study's findings showed that athletic groin pain could affect the isokinetic profile of the hip and knee joint muscles, which were more pronounced in concentric contraction. It is suggested that coaches pay special attention to concentric contractions in the final stages of an athlete's back to the sport.

    Keywords: Athletic Groin Pain, Isokinetic, Muscle Strength, Knee, Soccer
  • Hamidreza Naserpour *, Elham Shirzad, Mehdi Khaleghi Tazji, Amir Letafatkar
    Introduction

    This study aimed to compare selected kinetic factors during a cross-cutting maneuver in soccer players with athletics groin pain (AGP) and healthy-ones.

    Materials and Method

    twenty-eight soccer players (healthy group (n=14) and AGP group (n=14)) who take-part in the first division league participated in this study. A force-plate via 1000 hertz sampling rate was used to evaluate the ground reaction force, rate of force developments, vertical-impulse, and symmetry index during the cross-cutting maneuver.The independent sample t-test used to compare the results between healthy groups with AGP.

    Results

    The results indicated the significant differences in the peak of ground reaction force (P=0.023), symmetry index (P=0.01), and rate of force development (P=0.031) in the medial-lateral direction of the dominant limb in a group with AGP. The peak of the vertical ground reaction force of none dominant limb was significantly higher in the AGP group (P=0.004).

    Conclusion

    It seems that groin pain changes the kinetic profile, which puts the athletes at the potential risk of overuse in the lower extremities injuries. It is also recommended to utilize the output of the current study as back to sports index, and the rehabilitation progress should be continued to reduce symptoms injuries up to the proper symmetry.

    Keywords: Athletic Groin Pain (AGP), kinetic, cutting maneuver, Ground Reaction Force (GRF), Rate of Force Developments (RFD), Impulse
  • ساسان نادری*، حمیدرضا ناصرپور، فریبرز محمدی‌پور، محمدرضا امیر سیف‌الدینی
    هدف

     هدف تحقیق حاضر مقایسه پروتکل های خستگی عملکردی و غیرعملکردی بر تعادل پویای بسکتبالیست های آماتور بود.

    روش ها

    ده بسکتبالیست آماتور (میانگین سن 1/5±21/4 سال، قد 7/1±177/5 سانتی متر و وزن 8/5±67/4 کیلوگرم) برای شرکت در این تحقیق داوطلب شدند. به منظور ایجاد خستگی غیرعملکردی از پروتکل خستگی پله و برای ایجاد خستگی عملکردی از پروتکل خستگی ویژه بسکتبال استفاده شد. ارزیابی تعادل با دستگاه تعادل سنج بایودکس و با استفاده از آزمون پوسچرال استابیلیتی در سطح 2 انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون تی همبسته و تی مستقل انجام شد (0/05>P).

    یافته ها

    نتایج نشان دهنده کاهش تعادل در اثر هر دو پروتکل خستگی بود، طوری که پروتکل خستگی غیرعملکردی شاخص تعادل کلی را 21/39 درصد و پروتکل عملکردی این شاخص را 10/49 درصد کاهش داد. از بین پارامترهای بررسی شده، تفاوت بین پیش آزمون و پس آزمون شاخص تعادل کلی و تعادل در جهت قدامی خلفی بر اثر پروتکل غیرعملکردی (به ترتیب 0/03=P و 0/03=P) معنی دار گزارش شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های تحقیق حاضر، خستگی غیرعملکردی حفظ تعادل را بیشتر از خستگی عملکردی تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین استفاده از تمرینات متفاوت از تمرینات تخصصی برای تجربه دوره خستگی ممکن است در بهبود تعادل بسکتبالیست ها موثر واقع شود.

    کلید واژگان: تعادل, بسکتبال, کنترل پاسچر, خستگی عملکردی
    Sasan Naderi*, Hamidreza Naserpour, Fariborz Mohammadi Pour, Mohammadreza Amir Seyfaddini
    Objective

     The purpose of the present study was to compare the effects of functional and non-functional fatigue protocols on the dynamic balance of amateur basketball players.

    Methods

     Ten amateur basketball players (mean age= 21.4±1.5 years, mean height= 177.5±7.1 cm, and mean weight= 67.4±8.5 kg) volunteered to participate in this study. Stair climbing and specific basketball movement circuit training were used to induce the non-functional and functional fatigues, respectively. Dynamic balance was measured by the postural stability test (level 2) using the Biodex balance system. Paired T-test and independent T-test were used for data analysis at a significance level of P<0.05.

    Results

     Dynamic balance of subjects was decreased after inducing both fatigue protocols, where the non-functional fatigue protocol reduced the overall balance by 21.39%, and the functional protocol reduced it by 10.49%. There was a significant difference between the pre-test and post-test scores of overall balance and the balance in the anterior-posterior direction following the non-functional fatigue protocol (P=0.03).

    Conclusion

     Non-functional fatigue protocol affects the dynamic balance of basketball players more than the functional protocol. Therefore, using different types of specialized exercises to experience the period of fatigue may be effective in improving the balance of basketball players.

    Keywords: Balance, Basketball, Postural control, Functional fatigue
  • بررسی اثر آنی سرمادرمانی بر فاکتورهای کینتیکی مرتبط با آسیب حین برش جانبی در مردان ورزشکار سالم: مطالعه آزمایشی
    حمیدرضا ناصرپور*، مهدی خالقی تازجی، امیر لطافت کار

    مقدمه و اهداف:

     سرمادرمانی یکی از تکنیک های رایج در درمان آسیب های حاد و مزمن ورزشکاران است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آنی سرمادرمانی بر فاکتورهای کینتیکی مرتبط با آسیب حین برش جانبی در مردان ورزشکار سالم بود. 

    مواد و روش ها:

     14 ورزشکار مرد حرفه ای سالم با میانگین سن 5/3±3/24 سال و وزن 2/19+±1/74 کیلوگرم در مطالعه حاضر شرکت کردند. متغیرهای کینتیکی شامل نیروی عکس العمل زمین، میزان نرخ بارگذاری نیروها، جابه جایی مرکز فشار نسبت به مرکز جرم و اوج گشتاور آزاد توسط صفحه نیروسنج حین مانور برش جانبی اندازه گیری شد. مچ پای آزمودنی ها از دو جانب داخلی و خارجی و با فاصله 30 سانتی متری نسبت به قوزک ها به مدت 5 ثانیه تحت اعمال سرما با استفاده از اسپری سردکننده قرار گرفت و آزمون سه بار تکرار شد. از آزمون t زوجی برای بررسی تغییرات آماری در سطح معنا داری 0/05 استفاده شد.

     یافته ها:

    نتایج آزمون t زوجی نشان داد که اوج نیروی عکس العمل در راستای داخلی-خارجی (0/042=P) و نرخ بارگذاری آن (0/046=P) پس از اعمال پروتکل سرما نسبت به پیش آزمون (قبل از مداخله) افزایش معناداری پیدا کرد. متغیر جابه جایی مرکز جرم نسبت به مرکز فشار در هر دو راستای داخلی-خارجی و قدامی-خلفی نیز (به ترتیب 0/01=P و 0/004=P) افزایش معناداری در مقایسه با پیش آزمون نشان دادند.

    نتیجه گیری:

     با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد که سرما موجب افزایش ریسک خطر آسیب های ناشی از افزایش میزان نیرو و نرخ بارگذاری و کاهش میزان کنترل ثبات دینامیکی ورزشکاران حین حرکت برش جانبی شده و فرد را در معرض خطر آسیب های بالقوه ای قرار می دهد. توصیه می شود که با انجام تحقیقات با حجم نمونه بیشتر در این زمینه، محققان اطلاعات مفید و جامع تری در مورد استفاده از اسپری های سردکننده حین مداوای آسیب های مچ پا در فعالیت های برشی ارایه دهند.

    کلید واژگان: سرمادرمانی, کینتیک, برش جانبی, مچ پا, نیروی عکس العمل زمین
    Immediate Effect of Cryotherapy on the Kinetic Factors Associated with Injury during the Side-Cutting Maneuver in Healthy Male Athletes: Pilot Study
    Hamidreza Naserpour *, Mehdi Khaleghi Tazji, Amir Letafatkar
    Background and Aim

    Cryotherapy is commonly used in the treatment of acute and chronic athletic injuries. The present study aimed to investigate the immediate effect of cryotherapy on the kinetic factors associated with injury during the side-cutting maneuver in healthy male athletes.

    Materials and Methods

    A total of 14 professional athletes (age: 24.3±3.5 years and weight: 74.1±19.2 kg) took part in the study. The kinetic factors, including ground reaction force, and their rate of loading, the center of mass to center of pressure changes, and free momentum, were assessed by force plate during the side-cutting maneuver. Simultaneously, using spray cooling, cold was applied to participants' inside and outside parts of the ankle with a distance of 30 cm from lateral and medial malleolus for 5 seconds; the test was repeated three times. Paired t-tests were used for statistical analysis, with a significance level of P≤0.05.

    Results

    The results of the Paired t-test showed that both peak ground reaction force (P = 0.042) and the rate of loading in the Medio-lateral direction significantly increased (P = 0.046) after applying the cold protocol compared to the pre-test (before intervention). The center of mass to center of pressure displacement in both Medio-Lateral and Anterior-Posterior directions also showed a significant increase (P = 0.01 and P = 0.004), respectively.

    Conclusion

    According to the results of the current study, it seems that cold enhances the risk of injuries due to increased force and its rate of loading and reduces the dynamic stability of athletes during the side-cutting maneuver and can put the athletes at risk of potential injuries. It is recommended that further studies be conducted using larger sample size to investigate the use of cooling sprays during the treatment of ankle injuries in shear activities.

    Keywords: Cryotherapy, Kinetic, Side-cutting, Ankle, ground reaction force
  • مهدی خالقی تازجی*، فرزانه فاضل زاده، حمیدرضا ناصرپور، علی عباسی

    مطالعه حاضر با هدف مقایسه نیمرخ عملکرد ایزوکینتیکی عضلات مفصل زانو و مچ پا در اسکیت بازان مرد سرعتی حرفه ای و مبتدی انجام شد. 16 اسکیت باز سرعتی در گروه مبتدی و گروه حرفه ای در این مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری پارامترهای ایزوکینتیکی مفاصل مچ پا و زانو با استفاده از داینامومتر ایزوکینتیک بایودکس انجام شد. از آزمون های آماری شاپیرو-ویلک و تی مستقل برای تجزیه وتحلیل آماری در سطح معناداری 05/0 a ≤ استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را در پارامترهای ایزوکینتیکی توان عضلات بازکننده های زانو(036/0=P)و توان (001/0=P) و زمانکاهش شتاب (000/0=P)در حرکت اینورژن و اورژنمچ پا بین افراد مبتدی و حرفه ای نشان داد. به نظر می رسد تفاوت آشکار بین اسکیت بازان سرعت حرفه ای و مبتدی در پارامترهای ایزوکینتیکی مرتبط با قابلیت عصبی-عضلانی مفصل مچ پا (توان و زمان کاهش عضلات اینورتور و اورتور) وجود داشته باشد. پیشنهاد می شود در تمرین های این گروه از ورزشکاران به این پارامترها توجه شود.

    کلید واژگان: ایزوکنتیک, زانو, مچ پا, اسکیت
    MEHDI KHALEGHI *, Farzaneh Fazelzadeh, Hamidreza Naserpour, Ali Abbasi

    This study proposed to compare the isokinetic performance profile of knee and ankle joint muscles in professional and amateur speed skaters. Sixteen speed skaters divided into two groups of amateurs and professionals were included in this survey. Isokinetic parameters of ankle and knee joints evaluated by using the Biodex isokinetic-dynamometer. Shapiro-Wilk and independent t-test were applied for statistical analysis at the significant level of ≤0.05. Independent sample t-test results showed a significant difference in isokinetic parameters such as the power of knee extensor muscle, power and deceleration time in inversion and eversion between amateur and professionals. It seems that the significant difference between professional and amateur speed skaters in isokinetic parameters is related to neuromuscular ability (power and deceleration time of invertor and evertor muscles groups). It is suggested that these parameters be considered in the training of this group of athletes.

    Keywords: Isokinetic, Knee, Ankle, Skate
  • حمیدرضا ناصرپور*، حیدر صادقی

    هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین آماده سازی اختصاصی پرفشار بر متغیرهای منتخب فیزیولوژیکی کشتی گیران نخبه ی جوان بود. شانزده کشتی گیر فرنگی کار جوان با میانگین سن 1±1/19 سال و وزن 3/17±9/74 کیلوگرم شرکت کننده در اردوهای آماده سازی تیم ملی در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای فیزیولوژیکی شامل وزن، درصد چربی بدن، استقامت قلبی عروقی، توان بی هوازی اندام فوقانی و تحتانی، استقامت عضلانی، چابکی و انعطاف پذیری بود. آزمون قبل و بعد از هشت هفته دوره تمرینی (شامل 24 جلسه مرور فن، 16 جلسه تمرین اختصاصی کشتی، 8 جلسه تمرینات کار با وزنه، 8 جلسه دوی اینتروال، 4 جلسه تمرینات ایستگاهی، 4 جلسه تمرینات اختصاصی با کش و 4 جلسه تمرینات پلایومتریک) مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تعیین طبیعی بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرونوف و تحلیل آماری با استفاده از آزمون t همبسته انجام گرفت. نتایج تفاوت معناداری در متغیرهای وزن، درصد چربی، حداکثر اکسیژن مصرفی، حداکثر توان بی هوازی اندام فوقانی و تحتانی، استقامت عضلانی اندام فوقانی و قدرت پنجه دست رانشان داد. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد برنامه تمرینی اعمال شده روی کشتی گیران نخبه در متغیرهای فیزیولوژیکی وزن، درصد چربی، حداکثر اکسیژن مصرفی، توان بی هوازی، استقامت عضلانی و قدرت تاثیرگذار می باشد و باعث افزایش کیفی عملکرد ورزشکاران خواهد شد.

    کلید واژگان: تمرین پرفشار, فیزیولوژیک, کشتی گیر, نخبه
    Naserpour. H. R*

    The purpose of this study was to investigate the effect of an 8 week highintensity exercise on selected physiological variables of elite wrestlers. 16 young wrestlers (age 19.1±1 year and weight 74.9±17.3 kg) attending the national Greco-Roman camps participated in this study. Physiological variables included in this study were weight, body fat percentage, maximal oxygen consumption, upper and lower extremities anaerobic power, muscular endurance, agility, and handgrip strength. These variables were measured before and after 8 weeks (24 sessions reviewing and practicing techniques,16 sessions of combat (live) wrestling,8 sessions strength training, 8 sessions interval running, 4 sessions of circuit training, 4 sessions of elastic band training and 4 sessions of plyometric training) specific exercise training. The normality of data was checked by Kolmogorov - Smirnov normality measure samples, and data were analyzed with pair sample t-test to compare variables before and after the training program. Results showed that there were significant differences between weight, body fat percentage, maximal oxygen consumption, the Maximum anaerobic power of upper and lower extremities, upper extremities muscular endurance, and handgrip strength of pre and posttest. According to the results of this study, it seems that the applied training program had the main effect on physiological variables such as weight, body fat percentage, maximal oxygen consumption, anaerobic power, muscular endurance, and muscular strength of elite wrestlers that will increase the qualitative athletic performance.

    Keywords: Elite, High Intensive Exercise, Physiologic, Wrestler
  • حمیدرضا ناصرپور*، مونا میرجانی
    هدف

    هدف از این مطالعه، شیوع و بررسی انواع مکانیزم آسیب مچ پای کاراته کاران حرفه ای ایران بود.

    روش ها 

    390کاراته کا با میانگین سنی 8/2±5/24 سال و وزن 8/11±5/63 کیلوگرم سبک مبارزه (کومیته) شرکت کننده در انتخابی تیم ملی در این تحقیق شرکت کردند. از پرسشنامه (Foot and Ankle Ability Measure) FAAM جهت ثبت اطلاعات مربوط به آسیب مچ پا ازجمله سابقه، مکانیزم، نوع درمان و نحوه تاثیرگذاری این آسیب ها بر توانایی و محدودیت اجرای فعالیت های روزانه و ورزشی آزمودنی ها استفاده شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) برای توصیف داده ها و از آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین ارتباط بین خرده مقیاس های روزمره و ورزشی FAAM و سطح خود اظهاری فرد در سطح معناداری 05/0 درصد استفاده شد.

    یافته ها

     86 درصد کاراته کاران تجربه پیچ خوردگی و آسیب مچ پا را داشتند و بیشترین میزان آسیب دیدگی در حین مسابقه رخ داده است. مهمترین مکانیزم آسیب مچ پا چرخش ناگهانی روی پا و لگد زدن به حریف بود و در بیشتر موارد فرد خود درمانی انجام داده و به پزشک مراجعه نکرده بود. ضریب همبستگی امتیاز مقیاس فعالیت های روزمره و ورزشی نیز با نمرات خود اظهاری ورزشکاران نیز به ترتیب (*000/0P=،588/0r=) و (*000/0P=،742/0r=) بود.

     نتیجه گیری

     با توجه شیوع آسیب دیدگی ورزشکاران، توصیه می شود برنامه های حس عمقی و تقویتی ویژه ای در جهت کاهش ریسک فاکتورهای آسیب در دستور کار مربیان قرار گیرد. با توجه به عدم پیگیری ورزشکاران در بیشتر آسیب دیدگی ها در امر درمان و بازتوانی امکان بروز آسیب مجدد در مچ پا، پیشنهاد می گردد فرایند ریکاوری پس از آسیب تحت نظر پزشک و برگشت به تمرین با توجه به آن انجام گیرد.

    کلید واژگان: شیوع آسیب, مکانیسم, آسیب مچ پا, پرسشنامه FAAM, کاراته
    Hamidreza Naserpour*, Mona Mirjani
    Objective

    The aim of the current study was to investigate the ankle injury mechanism and its prevalence among the Iranian Iranian Professional Karateka.

    Methods

    390 Kumite karateka (age 24/5±2/8 years and weight 63/5±11/8 kg) attendant in the national team qualifiers participated in this study. The information of ankle injuries such as history, injury mechanism, and effects of ankle symptoms on ability to perform daily and sports activities was obtained through FAAM (Foot and Ankle Ability Measure) questionnaire. Descriptive statistics (mean and standard deviation) were used to describe the data, and Pearson's correlation test was used to determine the relationship between daily and sport FAAM subscales and self-reported scores with a significance level of (P≤0/05).

    Results

    86 percent of the karateka’s in the present study had ankle sprains and injuries, and the most injuries occurred during the competition. The most important mechanism of ankle injuries was abrupt rotation of the foot and kicking the opponent, and in most cases subjects did self-treatment and did not see a physician. Correlation coefficients of the scale of daily and sports activities with athletes' self-reported scores were (r=0/588, P=0/000*) and (r= 0/742, P=0/000*), respectively.

    Conclusion

    Regarding the prevalence of ankle injuries among athletes, it recommended that special proprioception sense and strengthen protocol in other to reduce the injury’s risk factor. According to the lack of follow-up of athletes in most cases in the treatment and rehabilitation of ankle injuries, it is highly recommended that the post-injury recovery process be monitored by a physician and back to sport with this regard.

    Keywords: Prevalence of Injury, Mechanism, Ankle Injury, FAAM Questionnaire, Karate
فهرست مطالب این نویسنده: 9 عنوان
  • دکتر حمیدرضا ناصرپور
    دکتر حمیدرضا ناصرپور
    دانش آموخته دکتری تربیت بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر امیر لطافت کار
    : 5
    دکتر امیر لطافت کار
    استادیار حرکات اصلاحی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
  • حیدر صادقی
    : 1
    حیدر صادقی
    استاد تمام تربیت بدنی و علوم ورزشی، بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی،، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
  • محمدرضا امیرسیف الدینی
    : 1
    محمدرضا امیرسیف الدینی
    دانشیار گروه بیومکانیک ورزشی،دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال