مقالات رزومه سید رفیع موسوی

برنامه ریزی و توسعه گردشگری از جمله مقوله هایی است که با توجه به ماهیت چندبعدی آن، نیازمند بهره گیری از توان تمامی عناصر بالقوه موجود است. یکی از عناصری که در توسعه و برنامه ریزی گردشگری نقش موثری دارد و بهره گیری از ظرفیت آن در جهت توسعه گردشگری پایدار شهری مغفول مانده است، نهادها و تشکل های مردم نهاد هستند. نهادهای محلی و یا تشکل های مردم نهاد به دلیل ماهیت داوطلبانه، مستقل، غیرانتفاعی و غیرسیاسی بودن فعالیت های شان، از اقبال گسترده ای در جلب مشارکت مردم برخوردارند.
با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوطه به بررسی، شناسایی و تحلیل ظرفیت نهادهای محلی بر توسعه گردشگری پایدار شهری می پردازد.
نتایج پژوهش نشان می دهد که ارتباط مستقیمی بین ظرفیت نهادی و سطح توسعه پایدار وجود دارد. نهادها و تشکل های مردم نهاد، به عنوان بازوان قدرتمند ارگان های دولتی و خصوصی از ظرفیت بالایی به خصوص در حوزه سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرای پروژه های گردشگری برخوردار می باشند. نهادهای مردمی به عنوان جایگزینی مناسب برای دولت می توانند نقش حفاظتی از میراث فرهنگی و جاذبه های گردشگری را بر عهده بگیرند. آنها می توانند از ظرفیت اعتمادسازی، مشارکتی و تعاملی خود استفاده نمایند و سرمایه گذاری کلانی را در راستای توسعه پایدار گردشگری به سمت عناصر و جاذبه های گردشگری شهری سوق دهند.

هدف از این پژوهش، بررسی میزان پایبندی به مناسک و رفتارهای دینی در دانش-آموزان و بررسی عوامل موثر بر آن می باشد. برای تبیین مساله و تعیین چارچوب نظری از نظریه های کارکردی دین و نظریات دورکیم درباره مناسک دینی استفاده شده است. روش تحقیق این پژوهش، روش کتابخانه ای و پیمایشی است و برای گردآوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های آماری شاخص های پراکندگی مرکزی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان زنجان در سال تحصیلی91-90 است که تعداد376 نفر از طریق فرمول تعیین حجم نمونه کوکران به دست آمده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که متغیر وابسته یعنی مناسک و رفتارهای دینی با متغیرهای جامعه پذیری دینی، نظارت و کنترل اجتماعی، انسجام اجتماعی و تجدید حیات اجتماعی رابطه معنی داری دارد و کسانی که نمره این متغیرها در بین آنها بالا بود، نسبت به بقیه پای بندی بیشتری بر مناسک و رفتارهای دینی دارند. تحلیل ضرایب همبستگی چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای نظارت و کنترل اجتماعی، جامعه پذیری دینی، انسجام اجتماعی و تجدید حیات اجتماعی(دینی) به ترتیب بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته دارند. همچنین تحلیل یافته ها به تفکیک جنسیت حاکی از آن است که میزان پای بندی دانش آموزان دختر به مناسک و رفتارهای دینی بیشتر از دانش آموزان پسر می باشد.