مقالات رزومه حسن حیدری
-
اگر بخواهیم انواع استفادههایی را که گویندگان و نویسندگان مسلمان –و بویژه ایرانی- از قرآن مجید و احادیث معصومان بیان کردهاند ذکر کنیم، باید یک دوره بدیع و معانی و بیان تالیف کنیم، زیراکه تقریبا هیچیک از مباحث معانی و بیان و صنایع لفظی و معنوی بدیع را نمیتوان یاد کرد که علمای ادب تازی و پارسی برای آن مبحث، مثالی از قرآن مجید و حدیث رسول اکرم (ص) و سخنان امامان معصوم ذکر نکرده باشند. شاعران و نویسندگان صاحبنام ادب فارسی، توفیق داشتهاند که پارهای از تراوشات ذهنی و فکری خود را بهصورت تلمیح، اشاره، اقتباس و... به کلام وحی آراسته و تبرک نموده و بااینشیوه آن آثار را ماندگار کنند. بیشک راز جاودانگی زبان و ادب فارسی هم در پیوند با معانی ازلی و نغز قرآن است. قرآن، این کتاب آسمانی، بر آراستگی سخن شاعران افزوده و آن را زیبا و پرمعناتر کردهاست. امیرخسرو دهلوی (651-725ه.ق) پرآوازهترین شاعر پارسیگوی هند است که بازتاب قرآن در دیوانش بسیار چشمگیر است. او مناصب مهم حکومتی نیز در دربار شاعران و امیران هند داشتهاست و از جمله کسانی بود که به سلسله چشتیه وابستهبود و از جوانی به خدمت نظامالدین اولیاء که درآن زمان از مشایخ نامدار دهلی بود پیوست. او آثار منظوم و منثور فراوانی به زبان فارسی، در سرزمین هند، از خود به یادگار نهادهاست، که دراین آثار علاوهبر نمایش زیباییهای زبان فارسی، به آیات و اشارات قرآنی و احادیث نبوی نیز پرداختهاست. دراین پژوهش سعی برآن است که بازتاب آیات قرآن در دیوان امیرخسرو دهلوی نشان داده شود.
کلید واژگان: امیرخسرو دهلوی, آیات قرآن, بدیع, اقتباس, تلمیح, نظام الدین اولیاء, چشتیه, هند}Language Art, Volume:5 Issue: 3, 2020, PP 27 -54If we want to mention the various uses that Muslim speakers and writers - especially Iranians - have made of the Qur'an and the hadithes of the infallible, we must write a novel period of meaning and expression, because almost none of the discussions of meanings and expressions and verbal industries. And the original spirituality cannot be mentioned that the scholars of Tazi and Persian literature have not mentioned an example of the Holy Quran and the hadith of the Holy Prophet and the words of the infallible Imams. Well-known poets and writers of Persian literature have succeeded in embellishing and blessing some of their mental and intellectual leaks in the form of allusions, intimation, pastiche, and thus perpetuate those works. Undoubtedly, the secret of the immortality of the Persian language and literature is also in connection with the eternal meanings of the Qur'an. The Qur'an, this heavenly book, has added to the beauty of the poets' words and made it more beautiful and meaningful. Amir Khosrow Dehlavi (651-725 AH) is the most famous Persian poet of India, and the reflection of the Qur'an in his divan is very impressive. He also held important government positions in the court of Indian poets and emirs, and was one of those who belonged to the Chishtiyya dynasty and He served him for Nizamuddin Awliya from a young age, who was one of the famous elders of Delhi at that time. He has left many poetic and prose works in Persian in the land of India, in which in addition to showing the beauties of the Persian language, he has also addressed Quranic verses and allusions and prophetic hadithes. In this research, an attempt is made to show the reflection of Quranic verses in the poems of Amir Khosrow Dehlavi.
Keywords: Amir Khosrow Dehlavi, Quranic Verses, Allusions, Intimation, Pastiche, Nizamuddin Awliya, Chishtiyeh, India}
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.