به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه بهجت مرزبانی

  • آمنه اسدی، مهدی مرادی نظر*، بهجت مرزبانی، علی محمدی، رکن الدین مهدی زاد، ابراهیم شکیبا، زهرا عطافر
    سابقه و هدف

    لیشمانیوزیس (سالک جلدی) یکی از شش بیماری مهم نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری است که سازمان جهانی بهداشت تحقیق در مورد آن را توصیه و مورد حمایت قرار داده است. با توجه به این که ایران یکی از کشورهای دارای آلودگی نسبتا بالا به لیشمانیوز جلدی می باشد، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک لیشمانیوزیس جلدی در استان کرمانشاه بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی اطلاعات تمام افراد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری/روستایی، مطب های خصوصی،آزمایشگاه های دولتی و خصوصی و غیره در سطح استان کرمانشاه طی سال های 1390 تا 1398 که آلودگی آن ها به لیشمانیوز قطعی شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. سپس براساس اطلاعات سرشماری کشوری و اطلاعات به روز شده مرکز آمار ایران، شیوع بیماری برای هر سال محاسبه شد.

    یافته ها

    دراین مطالعه 1946 نفر مبتلا به لیشمانیوز جلدی بودند، که 1477 نفر (75/9درصد) آن ها مرد بودند. شیوع لیشمانیوز در استان کرمانشاه 15/4 درصد هزار نفر است. این شیوع در مردان 23/4 و در زنان 7/42 درصد هزار نفر است. الگوی ابتلای سالیانه نشان داد که ابتلا در مردان دارای نظم خاصی بود و بیش ترین تعداد مبتلایان از ماه آبان تا دی و کم ترین آن در خرداد بوده است، درحالی که در زنان این الگو نظم خاصی نداشت. بیش ترین ضایعه لیشمانیوز جلدی در قسمت دست و بعد از آن، پاها بود که تعداد موارد آن در طی سال های اخیر روند صعودی داشته است(0/001>P)، ولی روند تعداد موارد ضایعه در سر و بدن بدون تغییر بود (0/7=P).

    استنتاج

    باتوجه به الگوی فصلی بیماری لیشمانیوز جلدی به خصوص در مردان و ارتباط آن با گروه های شغلی توصیه می شود برنامه های مدون آموزشی جهت پیشگیری از گزش پشه خاکی داده شود.

    کلید واژگان: لیشمانیوزیس, سالک جلدی, استان کرمانشاه}
    Ameneh Asadi, Mehdi, Moradinazar*, Behjat Marzbani, Ali Mohammadi, Roknodin Mehdizad, Ebrahim Shakiba, Zahra Atafar
    Background and purpose

    World Health Organization recommends and supports studies about leishmaniasis as one of the six major tropical and subtropical diseases. Iran is one of countries with relatively high infection rate of cutaneous leishmaniasis, so, the purpose of this study was to investigate the epidemiological status of cutaneous leishmaniasis in Kermanshah province, western Iran.

    Materials and methods

    In a cross-sectional study, we investigated the records of all patients with leishmaniasis positive smears between 2011 and 2019 in Kermanshah province. Annual rate of the disease was calculated according to the data obtained from Statistical Center of Iran.

    Results

    There were 1946 patients with leishmaniasis, including 1477(75.9%) men. The prevalence of leishmaniasis in Kermanshah province was 15.4 in 100,000 people. The prevalence of the disease in men and women was 23.4 and 7.42, respectively. Annual pattern of infection showed that in men the incidence rate was higher between November and January and lower in June, but no specific seasonal pattern was seen in women. The most common lesions were observed in hands and then the foot with an upward trend in recent years (P<0.001). But the trends for number of lesions in the head and body remained unchanged (P=0.7).

    Conclusion

    According to the seasonal pattern of cutaneous leishmaniasis especially in men and its relationship with their career, educational programs and trainings are recommended to prevent sandfly bites.

    Keywords: leishmaniasis, cutaneous leishmaniasis, Kermanshah province}
  • ابراهیم شکیبا، سارا شاه آبادی*، بهجت مرزبانی، نسرین برخوردار پورعیوضی
    زمینه و اهداف
    هدف از این مطالعه بررسی میزان تاثیر آموزش خودمراقبتی به سفیران سلامت خانوار در میزان مراجعه به پزشک جهت درمان ناخوشی های جزیی بود.

    مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای در سال 97-96 انجام شد و 400 خانوار مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمون خانوارهای دارای سفیر سلامت بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سنجش آگاهی طراحی شده توسط دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود. اطلاعات دموگرافیک و بار مراجعه به پزشک نیز پرسیده شد. جهت اعضای گروه آزمون با توجه به کتاب آموزشی و گروه های سنی خانوارهای مربوطه 2 هفته یک بار به مدت یک سال درمجموع 24 جلسه آموزشی توسط مراقبین سلامت پایگاه های سلامت منتخب برگزار شد. یک سال پس از آغاز مداخله مجددا پرسشنامه تکمیل شد.

    یافته ها
      میانگین و انحراف معیار نمرات آگاهی گروه آزمون قبل و بعد از مداخله در زمینه مباحث مادران و نوزادان از (2/9±)5 به (7/1±)22، کودکان از (4/1±)5/7 به (6/7±)19/6، بزرگسالان و سالمندان از (1±)2 به (2/9±)9/4 و نوجوانان از (1/8±)2/1 به (5±)4/9 ارتقا یافت (0/05>p). بار مراجعه به پزشک به علت ابتلا به ناخوشی های جزیی در گروه آزمون به طور چشمگیری در طول یک سال کاهش یافت به طوری که از 888 بار مراجعه به پزشک توسط اعضای خانواده های سفیران سلامت آموزش دیده قبل از آزمون به 379 بار بعد از آزمون کاهش یافت.

    نتیجه گیری
    آموزش خودمراقبتی به صورت مستمر و همراه با پیگیری و تربیت سفیران سلامت خانوار نقش به سزایی در افزایش آگاهی مردم و کاهش میزان مراجعات غیرضروری به پزشک دارد.
    کلید واژگان: سفیران سلامت, خود مراقبتی, ناخوشی های جزئی, آموزش, کاهش مراجعه به پزشک}
    Ebrahim Shakiba, Sara Shahabadi*, Behjat Marzbani, Nasrin Barkhordar Poor Eayvazi
    Background and Objective
    The aim of this study was to investigate the effect of self-care training for family health ambassadors on the number of doctor appointment for the treatment of minor ailments.

    Materials and Methods
    In this interventional study were surveyed 400 families. This study was performed in 2018-2019.The intervention group included families that had a health ambassador and the intervention was performed for health ambassadors. Data collection tool was a questionnaire designed by the Office of Education and Health Promotion of the Ministry of Health. Demographic information and the number of appointment to the doctor were also asked.According to the titles of the educational text and the family age groups, trainings were provided to health ambassadors once every 2 weeks for a year. Total of 24 training sessions were held by the health care providers of the selected health centers. The questionnaires were completed, one year after the intervention again.

    Results
    Mean and standard deviation of test scores in the experimental group were upgraded before and after the intervention in the field of mothers and infants from 5 (± 2.9) to 22 (± 7.1), children from 5.7 (±1 4.1) to 19.6 (±6.6), adults and the elderly were from 2 (±1) to 9.4 (± 2.9) and adolescents from 2.1 (±1.80).Also, the number of appointments to the doctor due to minor illnesses decreased significantly in the intervention group during the year, so that from 888 appointments to the doctor by family members of trained health ambassadors before the intervention was reduced to 379 times after the intervention.(p<0.05).

    Conclusion
    Continuous self-care training along with following up and training family health ambassadors play an important role in increasing public awareness and reducing the number of unnecessary appointments to the doctor.
    Keywords: Health ambassadors, Self-care, Minor ailments, Education, Reduce appointment to the doctor.
    Keywords: Health ambassadors, Self-care, Minor ailments, Education, Reduce appointment to the doctor}
فهرست مطالب این نویسنده: 2 عنوان
  • بهجت مرزبانی
    مرزبانی، بهجت
    دانش آموخته ارشد مرکز تحقیقات بیماریهای رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
  • نویسندگان همکار
  • سارا شاه آبادی
    : 1
    شاه آبادی، سارا
    مدیر گروه پیشگیری و مراقبت از بیماری های غیر واگیر
  • دکتر زهرا عطافر
    : 1
    عطافر، زهرا
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال