فهرست مطالب نویسنده:
abass motarjem
-
منطقه الیمایی شامل جلگه های مرتفع و دره های کوه های بختیاری در شرق رود کارون و در حقیقت همان شمال شرقی خوزستان است. هرچند تعیین حدود دقیق این منطقه بسیار دشوار است ولی وسعت این منطقه در طول حیات آن بر حسب کشور گشایی های جدید اشکانیان، کاملا تغییر می یافته و یا دولت های کوچک همسایه، بخش های کم بیش مهمی از الیمایی را تسخیر می کردند. در عصر سلوکیان و به ویژه در دوره اشکانی، بخش هایی که اکنون در ایذه مالمیر، شوشتر، دزفول و اهواز واقع است و حتی در دورانی معین، شوش نیز متعلق به الیمایی بود. در این منطقه تا کنون تعدادی نقش برجسته کشف و معرفی شده است و هر چند سال یک یا چند اثر به این مجموعه اضافه می شود. نقش برجسته سنگ ماهی در منطقه اندیکا از جمله این آثار است. موضوع این اثر نیز همانند چند نقش برجسته دیگر این دوران نمایانگر صحنه بزم است. تا کنون به طور اخص به صحنه های بزمی پرداخته نشده است در حالیکه تاثیر و جایگاه این موضوع در نقوش برجسته الیمایی و پس از آن در دوره ساسانی کاملا مشهود است. در ادبیات و خصوصا در اشعار و داستانها نیز به این موضوع اشارات فراوانی گردیده است. در این مقاله ضمن معرفی نقش برجسته نویافته سنگ ماهی، سایر نقوش برجسته با صحنه بزمی درالیمایی مورد بررسی قرار می گیرد و به ارتباط هنری الیمایی با هنر ساسانی نیز اشاره خواهد شد.
کلید واژگان: نقوش برجسته الیمایی, مسجدسلیمان, نقش برجسته سنگ ماهیElymais regions include the elevated plains and valleys of Bakhtiary Mountains in east of Karun River and in fact it is the northeast of Khozestan province. Although the exact determining of the region extend is difficult but during its life the extend has changed in terms of the new conquests of parthians and some more or less important parts of Elymais were dominated by small neighboring states. In the Seleucids era and especially during the parthians era the regions which are now located in Ize, Shoshtar, Dezful, Ahvaz and even Susa were completely under influences of Elymaises. So far in the Elymais region some reliefs are discovered and introduced and every few years one or more samples are added to this category such as Sang-e Mahi relief in Andika region. The subject of this sample displays the war scene like other reliefs. So far the war scenes are not specially addressed, while the effect of this issue is absolutely obvious in the Elymais reliefs and Sasanian period. This issue is pointed in literature, poetries and stories. Besides introducing the new relief of Sang-e Mahi, some other reliefs displaying the war scenes of Elymais part are examined and the Elymais artistic relationship with Sasanian art will be discussed in this paper.Keywords: Elymais reliefs, Masjed, soleyman, Sang, e Mahi relief -
تاکنون منطقه زاگرس مرکزی و به طور اخص استان های ایلام و لرستان از منظرگاه مطالعات باستان شناسی در دوران تاریخی مورد مطالعه جدی قرار نگرفته است. در جریان بررسی باستان شناسانه شهرستان آبدانان از مناطق جنوب استان ایلام و در حاشیه جنوبی کبیر کوه، تعداد51 محوطه و اثر باستانی از دوره های مختلف تاریخی توسط نگارندگان این مقاله شناسایی شد. یکی از مهم ترین این کشفیات، محوطه ای وسیع به نام «جولیان» است. که در طی بررسی های باستان شناسی، بقایای یک شهر با آثار دوره ساسانی و صدر اسلام که در این محل شناسایی و مستند سازی شد. در مرکز این محوطه عظیم تاریخی و مخروبه، بقایای یک چهارطاقی دیده می شود که به صورت ویژه ای قابل بحث است. بنای این آتشکده از گونه آتشکده هایی با دالان طواف در اطراف است که پیرامون آن، راهروهایی وجود دارد. پیشتر نمونه هایی از این آتشکده در غرب ایران از جمله در شیان و میل میلگه در اسلام آباد غرب و همچنین در دیگر مناطق ایران از جمله آتشکده نگار کرمان و فراشبند فارس دیده می شود. علاوه بر این ها، تخت سلیمان آتشکده دیگری با این سبک معماری است که از جمله مهم ترین آتشکده های شناخته شده در جهان به شمار می آید. در این مقاله آتشکده نویافته جولیان برای نخستین بار، معرفی و با دیگر نمونه های مشابه سنجیده و تحلیل شده است. اهمیت موضوع در این است که پلان این آتشکده، موضوع پر چالش نحوه عملکرد این آتشکده ها را مجددا در معرض نقد صاحب نظران خواهد گذاشت.
کلید واژگان: ساسانیان, آتشکده, چهار طاقی, آبدانان, جولیانThe highland county of Abdanan, located in south of Ilam province, Kabir-Kuh, covers north of this region like a wall. In 2001, a team from the Archaeological Expedition Department of Bu-Ali Sina University conducted a regional survey at this area. Totally, 51 sites were discovered during this survey, through which Julian is one of the most remarkable ones. The newly-found Julian Chahar-Taqi is a fire temple belonging to the Sassanid era. Like many other fire temples of that time, Julian was built with pieces of stone and plaster. This Chahar-Taqi, as the remaining part of the heart of a larger structure, consists of four stone walls of different sizes surrounded by a round passageway. This article seeks to describe this Chahar-Taqi as a fire temple and show its similarities with other similar structures (fire-temples) in Iran. Considering its vast area and specific architectural characteristics, the discovered fire temple of Julian could be studied and discussed from different points of view. However, it is important to note that the study of Julian is in its preliminary basis, and the above subjects are particularly the results of the writer’s field research. More details about the structure and the city of Julian can only be obtained by future surveys and excavations.It is worth mentioning that the fire of Adoran was praised in Julian fire temple. Preliminary studies enabled us to classify this structure along with some other discovered and excavated fire temples in Iran such as Mil-Milgah, Shian, Negar, Farashband, etc. Also, it may be worth to look at the significant influence of the construction plans for fire temples of this period, especially the ones that were built in the last years of the Sassanids. Examples of such fire temples include Takht-e Soleyman fire temple, which is one of the most important official temples of the Sassanid era.By Zoroaster’s teachings, the only people allowed to enter the sacred fire temples were high-ranking Moubads (The Magi or the Zoroastrian priests). Beh-Dins, Moubads, and common worshippers would gather in passageways and in front of entrances, watching the ceremony held by the Moubad from apart. Our knowledge about the details of this ritual and the involved processes are based on common Zoroastrian ritual traditions. Even though such ceremonies of today have lost the magnificence of the Sassanid era but there might not be any major difference because of the fact that Zoroastrians always try to preserve the original tenets of their rituals.Another point about Julian is that it was occupied during the first centuries after the advent of Islam. This is mostly evident through discovered archeological signs specially clay pot pieces. However, it is not clearly understood whether the fire temple were still used, abandoned, or changed during the Islamic era. In addition, the discovery of significant archeological structures belonging to the Sassanid and the early Islamic eras in Pishkouh and Posht-e Kouh regions shows that Lorestan and Ilam provinces may include important clues to describe and analyze this fire temple and most others discovered in Western Iran.Keywords: Sassanid Era, Fire Temple, Abdanan, Julian
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.