abbasali matlabi

اسفنج ها ساده ترین و قدیمی ترین جانداران پرسلولی می باشند. این موجودات فاقد هر گونه ساختار دفاعی مکانیکی هستند بنابراین برای حفظ بقا، در طی سالیان متمادی توانایی تولید متابولیت های ثانویه ی خود را به عنوان عامل دفاعی شیمیایی تکامل بخشیده اند. یکی از مهمترین کاربردهای متابولیت های ثانویه ی اسفنج ها، استفاده از ترکیبات شیمیایی با خواص بیولوژیک به عنوان دارو می باشد که از جمله ی این خواص، خاصیت ضد باکتریایی است. در این تحقیق برای نخستین بار به بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره های اسفنج Axinella sinoxea پرداخته شده است. نمونه های اسفنج از جزیره ی لارک خلیج فارس تهیه شده و با استفاده از روش بلایت و دایر عصاره گیری انجام شد. بررسی اثر ضد باکتریایی با استفاده از روش براث روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که عصاره های در اتیل اتری و آبی در هیچ کدام از غلظت های بررسی شده روی باکتری های اشرشیاکلای و سودوموناس آرئوجنسیس اثر ضد باکتریایی از خود نشان نمی دهند، اما عصاره ی دی اتیل اتری روی باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس آرئوس، اثر باکتریوسیدی دارند، بنابراین متابولیت های ثانویه ی محلول در دی اتیل اتر با ساختار شیمیایی غیر قطبی- نیمه قطبی دارای اثر ضد باکتریایی بوده و می تواند به عنوان یکی از عصاره هایی که در راستای تولید داروهای آنتی بیوتیک مورد مصرف قرار می گیرد، کاربرد داشته باشد.