به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب afsaneh safaei koochaksaraei

  • افسانه صفایی کوچکسرایی، معصومه ایمانی پور*، مهرناز گرانمایه، شیما حقانی
    زمینه و هدف
    هدف اصلی هر سیستم آموزشی، انجام موفق فرآیند یادگیری است و یکی از ابزار های دستیابی به این هدف، ارائه ی بازخورد موثر به دانشجویان درطول دوره ی یادگیری می باشد. از آنجا که آموزش بالینی بخش اعظمی از آموزش رشته های علوم پزشکی از جمله پرستاری و مامایی را تشکیل می دهد ارائه ی بازخورد به دانشجویان درحین آموزش بالینی اهمیت بسیار می یابد. لذا هدف مطالعه ی حاضر بررسی وضعیت ارائه ی بازخورد در آموزش بالینی پرستاری و مامایی و تعیین برخی عوامل مرتبط با آن از دیدگاه اساتید و دانشجویان است.
    روش بررسی
    دراین مطالعه توصیفی تحلیلی که در نیم سال دوم 96 -95 انجام شد، تمام دانشجویان کارشناسی پرستاری و مامایی ترم 3 به بالا و کلیه ی اساتید بالینی به عنوان نمونه وارد مطالعه شدند. در مجموع 198 دانشجو و 50 استاد بالینی در مطالعه شرکت کردند. جمع آوری داده در مورد وضعیت بازخورد به کمک پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. روایی پرسشنامه به روش محتوایی و صوری و پایایی آن به روش آزمون مجدد تایید شد. در نهایت، داده ها با نرم افزار SPSS و به کمک شاخص های آمار توصیفی و آزمون آماری تی مستقل تحلیل شدند.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد 2/73% دانشجویان و 74% اساتید وضعیت ارائه ی بازخورد در آموزش بالینی را در حد متوسط ارزیابی کردند و اختلاف معناداری بین دیدگاه آنان وجود نداشت (38/0p=). بیشترین نوع بازخورد مورد استفاده، بازخورد شفاهی و فردی بود. مهم ترین عوامل مرتبط با عدم ارائه ی بازخورد موثر از دید اساتید و دانشجویان عبارت بودند از تسلط علمی ناکافی استاد، عدم آگاهی و نداشتن مهارت ارائه ی بازخورد توسط استاد، تعداد زیاد دانشجو و طول مدت کوتاه کارآموزی با یک استاد.
    نتیجه گیری
    باوجود نقش بازخورد در اثربخشی آموزش و بهبود فرایند یاددهی-یادگیری، این مطالعه نشان دادکه وضعیت ارائه ی بازخورد درآموزش بالینی ایده آل نبوده و درسطح متوسط است و عوامل مختلفی با این مسئله مرتبط هستند. لذا لازم است راهکارهایی نظیر توانمندسازی اساتید در زمینه ی اصول ارائه ی بازخورد و تلاش برای بهبود شرایط آموزش بالینی مدنظر مسئولین آموزشی قرار گیرد.
    کلید واژگان: بازخورد, آموزش بالینی, پرستاری, مامایی}
    Afsaneh Safaei Koochaksaraei, Masoomeh Imanipour*, Mehrnaz Geranmayeh, Shima Haghani
    Background & Aim
    The main goal of each educational system is successful implementation of the learning process. One of the tools used to achieve this goal is providing effective feedback to students during the learning process. Since clinical education forms majority of medical sciences education (e.g., nursing and midwifery), providing feedback to students during clinical education is of paramount importance. Therefore, this study aimed to evaluate the status of feedback provision in clinical education from the viewpoint of nursing and midwifery professors and students and to determine its relevant factors.
    Materials and Methods
    This descriptive and analytical research was performed on all BSc nursing and midwifery students (third-semester upward) and all clinical professors in 2016-2017. In total, 198 students and 50 professors were enrolled in the study. Data were collected using a researcher-made questionnaire, validity, and reliability of which were confirmed using content and face validity and test-retest, respectively. In addition, data analysis was performed in SPSS using descriptive statistics and independent t-test.
    Results
    In this study, 73.2% of students and 74% of professors considered the status of feedback provision in clinical education as moderate, and no significant difference was in the viewpoint of them in this regard (P=0.38). According to the results, the most used type of feedback was oral and individual feedback, and the most important cause of lack of provision of effective feedback included inadequate scientific mastery in the relevant subject, lack of knowledge and skill of professors regarding feedback provision principles, high number of students, and short duration of internship.
    Conclusion
    Despite the impact of feedback on the effectiveness of education and improvement of the teaching-learning process, the present study demonstrated the status of feedback provision in clinical education is not desirable and different factors are related to this issue. Therefore, it is necessary to design some solutions to improve the abilities of professors in the areas of providing feedback and helping the improvement of clinical education.
    Keywords: Feedback, Clinical Education, Nursing, Midwifery}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال