به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب ali asghar sultani

  • تینا چهارسوقی امین، سیدعلی اصغر سلطانی*، محمد جواد حجازی
    نطق نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران، یکی از امور موثر در اقناع نمایندگان به منظور دستیابی به نظرات همسو در موافقت یا مخالفت با موارد مطرح شده در صحن است. یکی از روش های متقاعد ساختن مخاطبان در یک فرایند گفتمانی، توسل جستن به استدلال است. چنانچه در فرآینداستدلال سازی، که یکی از نکات کلیدی در رتوریک است، به منظور دستیابی به بیشینه اقناع، انحرافی در یکی از ارکان استدلال صورت گیرد، آنچه موجب اقناع می‏شود سفسطه خواهد بود. در این پژوهش به منظور واکاوی ساخت‏های اقناعی در نطق‏های مخالف و موافق در طرح بررسی برنامه و رای اعتماد به کابینه پیشنهادی دولت دوازدهم، مغلطه‏هایی که جایگزین استدلال‏های رسمی شده‏اند از نطق‏های نمایندگان تقطیع شده، از طریق روش تحلیل رتوریکی مغالطات، مواضع اقناعی در بستر گفتمان مجلس شورای اسلامی بررسی شده است. باتوجه به آنچه از نتایج بررسی ها برمی‏آید، بزرگ‏نمایی، کوچک‏نمایی، برجسته‏سازی و حاشیه‏رانی‏هایی که در نتیجه کاربرد مغالطات صورت می‏گیرد، شاید منجر به اقناع لحظه‏ای و اولیه مخاطبان شوند؛ اما این اقناع تضمین کننده کارایی و کفایت افرادی که از گذرگاه رای اعتماد عبور می‏کنند نخواهد بود.
    کلید واژگان: زبان شناسی اجتماعی, استدلال‏سازی, سفسطه, مواضع اقناعی, رتوریک پارلمانی ایران}
    Tina Chaharsoughi Amin, Ali Asghar Sultani *, Mohammadjavad Hejazi
    The speech delivered by Iran Islamic Consultative Assembly Members is one of the most effective means they employ to get the MP’s to approve or reject the proposals made in the parliament. One way to convince the audience in a discursive process is to resort to argumentation. If argumentation, as a key point in the rhetoric to achieve the highest degree of persuasion, deviates from the path of reasoning, recourse will be made to fallacy. This study examined persuasive topoi in the for and against speeches delivered during parliamentary proposal review and vote of confidence sessions for the proposed cabinet of Iran twelfth government. To this end, instances of robust arguments replaced by fallacies were identified by means of rhetorical sophistications. The findings show that although the use of such devices as magnifying, minimizing, highlighting, and marginalizing may lead to the initial and immediate persuasion of the audience, this would not guarantee the eligibility of the ministers who win parliament's approval during the vote of confidence process.
    Keywords: sociolinguistics, argumentation, fallacy, persuasive topoi, Iran parliamentary rhetoric}
  • مهدی مقدسی نیا، سیدعلی اصغر سلطانی*
    کتاب صبح الاعشی، نوشته قلقشندی (9 ه.ق) که اصول نامه نگاری رسمی در عصر مملوکی را شرح می دهد منبعی غنی برای مطالعات ادب ورزی تاریخی است. این مقاله با تکیه بر اصول ادب ورزی لیچ و الگوی ادب ورزی بیمن، پرده از شیوه های رعایت ادب که تابعی از روابط قدرت هستند در نامه نگاری عصر مملوکی برمی دارد. نتایج نشان می دهد الگوهای ادب ورزی استفاده شده در این نامه ها با الگوی «تحقیر خویش و تعظیم مخاطب» که بیمن از آن یادکرده است، همخوانی دارد. همسویی این نامه ها با اصل شماره 3 و 4 از اصول شش گانه ادب ورزی لیچ مشهود است که بر اساس آن، فرد تمام توان خود را برای ستودن طرف مقابل و تواضع هنگام ارتباط نشان می دهد. سازوکار حذف، «تعظیم مخاطب» و «ستودن» او از سازوکارهایی است که در این نامه ها مشهود است. همچنین، در این نامه ها، توجه به گفتمان دینی نیز برای حفظ احترام ضروری تلقی شده، خالی بودن نامه از وجود این عناصر نشانگر بی احترامی به مخاطب است. نهایتا، توجه به گفتمان اجتماعی نیز از دیگر مواردی است که تجلی آن را می توان در موضوع هویت مستقل و هویت وابسته دید.
    کلید واژگان: صبح الاعشی, قلقشندی, ادب ورزی, نامه نگاری, بیمن, لیچ}
    Mahdi Moghaddasi, Nia, Ali Asghar Sultani *
    Subh al-Asha, written by Ahmad al-Qalqashandi 9 century (H.), elaborating official letter writing styles in Mamluk period is a valuable source for historical politeness studies. Based on Leech's politeness maxims and Beeman's approach to politeness, this paper tries to unravel the politeness strategies in official letters of the Mamluks, which depend heavily on power relations. The results show that strategies adopted in these letters are in line with Beeman's "self-lowering" and "other-raising" elements. They also confirm Leech's maxim 3 and 4, out of his six maxims, whereby individuals do their best to praise the other party during the communication. Thus, strategies applied in these letters include "exclusion," "raising the addressee," and "praising the addressee." Using a religious discourse, whose lack would be offensive, is another feature of Mamluk official letters. Finally, social discourse was also adopted in these letters through which the writer acquired his dependent / independent identity.
    Keywords: Subh al Asha, al, Qalqashandi, Politeness, Beeman, Leech}
  • عباس علی آهنگر، علی اصغر سلطانی، علی ضامن خوشخونژاد
    گفتمان اصول گرا در انتخابات مجلس شورای اسلامی 1390 خرده گفتمان های متعددی را در خود جای داد. جبهه متحد اصول گرایی و جبهه پایداری از مهم ترین و تاثیرگذارترین خرده گفتمان های اصول گرا در انتخابات 1390 بوده اند. این تحقیق بر آن است تا بر اساس تلفیقی از نظریه گفتمان لاکلا و موف (2001) و تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف به بررسی منازعات معنایی این دو خرده گفتمان در انتخابات مجلس شورای اسلامی 1390 بپردازد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که گفتمان جبهه متحد اصول گرایی دال های شناور خود یعنی «عدالت»، «معنویت»، «پیشرفت»،«خدمت رسانی»، «ارزش ها»، «توسعه ی اقتصادی»، «اسلام» و «مقاومت» را حول دال مرکزی «ولایت» شکل داده است. در مقابل، گفتمان جبهه پایداری انقلاب اسلامی دال های شناور «معنویت»، «عدالت»، «ارزش ها»، «خدمت رسانی»، «مقاومت» و «عقلانیت» را حول دال مرکزی «ولایت» مفصل بندی کرده است.
    کلید واژگان: تحلیل گفتمان انتقادی, جبهه متحد اصول گرایی, جبهه پایداری, منازعات معنایی}
    Author(S): Abbas Ali Ahangar, Ali Asghar Sultani, Alizamen Khoshkhoonejad
    Fundamentalist discourse was divided into various sub-discourses in parliamentary elections in 1390. United Front of Fundamentalism and the Stability Front of the Islamic Revolution were the most important sub-discourses of the 1390 elections. The purpose of the present research is to study and analyze the sub-discourse of Fundamentalist base on Laclau and Mouffe’s (1985) Discourse Theory and Fairclough’s (1995) Critical Discourse Analysis. The results showed that the United Front of Fundamentalism emphasizing on central signifier “velayt-e-faghih” and the floating signifiers such as “justice”، “spirituality”، “service”، “islam”، “economic development”، “stability” “spiritual and material development” made an attempt to hegemonize their own discourse through the deconstruction and redefinition of the opponent signifiers. In contrast، the Stability Front of the Islamic Revolution representing their articulation around central signifier “velayt” and different floating signifiers like “spirituality”، justice، “values”، “service”، “stability “.
    Keywords: critical discourse analysis, . United Front of Fundamentalism. the Stability Front of the Islamic Revolution, semantic conflicts}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال