به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ali dadashpoor

  • امیر داداش پور*، رسول محمدی، مهسا خلج، علی داداش پور
    زمینه و اهداف
    در زنجیره بسته حرکتی، هایپرپرونیشن پا سبب راستای نامناسب و تضعیف اندام تحتانی در کل زنجیره حرکتی می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرینات زنجیره بسته حرکتی عضلات ران بر اصلاح ناهنجاری هایپرپرونیشن پا بود.
    مواد و روش ها
    30 نفر شرکت کننده مرد به صورت هدفمند که هایپرپرونیشن پا داشته انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابتدا هایپرپرونیشن پای شرکت کنندگان با گونیامتر و قدرت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران با دیناموتر دستی اندازه گیری شد. سپس گروه مداخله به مدت شش هفته، و با تواتر سه جلسه در هفته تمرینات چرخشی زنجیره بسته حرکتی عضلات ران را اجرا نمودند. گروه شاهد فعالیت معمول خود را سپری نمود. پس از شش هفته میزان قدرت عضلات و هایپرپرونیشن پا مجددا اندازه گیری شد. تغییرات درون و بین گروهی با استفاده از آزمون های Independent t و Paired t در سطح معنی داری (p≤ 0/05) تحلیل گردیدند.
    یافته ها
    نتایج آزمون Paired t مشخص ساخت که اختلاف معنی داری در قدرت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی و همچنین هایپرپرونیشن پا بین پیش و پس آزمون گروه مداخله وجود دارد اما این تغییرات در گروه شاهد معنی داری مشاهده نشد. نتایج آزمون Independent t بیانگر بود که بین دو گروه مداخله و شاهد در پیش آزمون قدرت عضلات ابداکتور، چرخاننده خارجی و هایپرپرونیشن پا تفاوت معنی داری وجود ندارد اما در پس آزمون تفاوت معنی داری مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    اجزای بدن مانند حلقه های به هم پیوسته یک زنجیرند که هر جزء روی دیگری تاثیر می گذارد پس با اجرای تمرینات زنجیره بسته حرکتی در حالت متحمل وزن و افزایش قدرت عضلات نزدیک به تنه (Proximal) اندام تحتانی می توان هایپرپرونیشن پا ناحیه دور از تنه (Distal) اندام تحتانی را اصلاح نمود.
    کلید واژگان: هایپرپرونیشن پا, تمرینات زنجیره بسته حرکتی, عضلات ابداکتور ران, عضلات چرخاننده خارجی ران
    Amir Dadashpoor*, Rasoul Mohammadi, Mahsa Khalaj, Ali Dadashpoor
    Background And Objectives
    In Closed Chain kinetic problem, Foot Hyperpronation leads to lower extremity weakness. The purpose of this study was to examine the effect of closed chain hip exercise in correcting foot hyperpronation.
    Materials And Methods
    Thirty male subjects with foot hyperpronation participated in this study and were divided into case and control groups. First foot hyperpronation was measured by goniometer and the strength of hip abductor and lateral rotator muscles assessed using hand-held dynamometer, then the interventional group participated in closed-chain hip rotation strengthening exercises three days a week for six weeks. The control group asked to continue their daily activity. After a 6 weeks, Foot hyperpronation and muscles strength were measured again. Data analysis with paired and independent samples t test was performed (p≤ 0/05).
    Results
    There was significant increase between pre¬ and post-tests in the strength of hip abductor and external rotator muscles and foot hyperpronation in the case group while no differences was found in the control group. Also, both groups at pre-test, had no significant differences in the strength of hip abductor and external rotator muscles and foot hyperpronation however, significant differences were observed in the post test.
    Conclusion
    Body components such as rings are linked together like a chain that each them affects others, thus after performing weight-bearing closed chain hip rotation exercise and increasing muscles strength of proximal lower extremity it can be correct foot hyperpronation in distal lower extremity.
    Keywords: Foot Hyperpronation, Closed chain exercises, Hip Abductor Muscle, Hip External Rotator Muscle
  • امیر داداش پور، علی داداش پور، محمدرضا محمودخانی، رسول محمدی
    مقدمه
    افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی و معضلات دوره سالمندی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین درمانی در آب بر میزان افسردگی مردان سالمند بود.
    مواد و روش ها
    30 مرد سالمند (سن 19/5 ± 46/68 سال، وزن 72/4 ± 66/64 کیلوگرم، قد 25/4 ± 6/167 سانتی متر) به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه مورد به مدت 6 هفته (سه جلسه در هفته) تمرین درمانی در آب را اجرا کرده و گروه شاهد فعالیت معمول روزانه خود را اجرا نمودند. میزان افسردگی آزمودنی های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای دوره تمرین درمانی در آب با کمک پرسش نامه افسردگی Beck تحت بررسی قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های Independent t و Paired t در سطح معنی داری (05/0 £ P) اجرا گردید.
    یافته ها
    بین دو گروه مورد و شاهد در پیش آزمون در میزان نمرات افسردگی تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما در پس آزمون تفاوت معنی داری دیده شد. نتایج آزمون Paired t نیز اختلاف معنی دار نمرات افسردگی بین پیش و پس آزمون را در گروه مورد نشان داد؛ در حالی که بین پیش و پس آزمون گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرین درمانی در آب بر کاهش شدت افسردگی مردان سالمند موثر است و می تواند به عنوان یک روش مداخله ای تاثیرگذار مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: تمرین درمانی در آب, افسردگی, سالمندان
    Amir Dadashpoor, Ali Dadashpoor, Mohammadreza Mahmoudkhani, Rasoul Mohammadi
    Introduction
    Depression is one of the most common mental disorders of old age. The purpose of this study was to examine the effects of an aquatic exercise program on the depression levels of the elderly male people.
    Materials And Methods
    Thirty elderly male subjects (mean age: 68. 46 ± 5. 19 y، mean weight: 64. 66 ±4. 72 kg، mean height: 167 ± 4. 25 m) were randomly assigned to either a control or experimental group. The experimental group participated in aquatic exercises three days a week for six weeks. The control group asked to continue their routine activities. Depression levels were evaluated using Beck test in two groups before and after the aquatic exercises. Descriptive statistics، independent and paired samples t test applied for statistical analysis (P ≤ 0. 05).
    Results
    Paired sample t test showed that depression status significantly differed between pre- and post-treatments for the experimental group while no differences observed in the control group. Also significant differences were seen between two groups.
    Conclusion
    Aquatic exercise was successful in significantly decreasing older men’s depression and can be considered as an effective intervention.
    Keywords: Aquatic exercise, Depression, Elderly
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال