به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ali doostmohammadi

  • شیرین لباف، علی دوست محمدی
    مقدمه
    با توجه به اهمیت سیمان های گلاس آینومر در دندان پزشکی و خواص مکانیکی ضعیف آنها، هدف از اجرای این پژوهش، ارتقای خواص مکانیکی سیمان گلاس آینومر، به وسیله ی ساخت نانوکامپوزیت گلاس آینومر- نانولوله ی کربنی- بغدادیت با استفاده از افزودنی های نانولوله ی کربنی و نانوذرات بغدادیت بود.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، برای تهیه ی کامپوزیت گلاس آینومر- نانولوله ی کربنی- بغدادیت، نانولوله ی کربنی با درصد وزنی 5/0 و نانوذرات بغدادیت در مقادیر یک، سه و پنج درصد وزنی به جزء سیمانی گلاس آینومر تجاری (Fuji ІІ GC) افزوده شدند. سپس نمونه ها توسط آزمون های استحکام فشاری، استحکام خمشی به روش سه نقطه ای و استحکام کششی قطری مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین سطح شکست نمونه ها پس از آزمون استحکام فشاری، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM (scanning electron microscopy) بررسی شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس یک سویه ((ANOVA انجام شد و تفاوت ها بین مقادیر نتایج، در صورتی که (05/0 p value) بود، معنی دار در نظر گرفته شد (3 = n).
    یافته ها
    بر اساس نتایج حاصل از آزمون های مکانیکی، کامپوزیت حاوی 5/0 درصد وزنی نانولوله ی کربنی و یک درصد وزنی بغدادیت، دارای بیشترین استحکام فشاری، خمشی و کششی بود. همچنین تصاویر SEM کاهش حفرات در ساختار کامپوزیت و به دنبال آن، کاهش تمرکز تنش و انتشار ترک را تایید نمود که این امر استحکام مکانیکی بالاتر ماده را فراهم می سازد.
    نتیجه گیری
    بنابر نتایج به دست آمده، مناسب ترین نمونه برای کاربرد در مصارف دندان پزشکی و ارتوپدی تحت بار، سیمان گلاس با 5/0 درصد وزنی نانولوله ی کربنی و یک درصد وزنی نانوذرات بغدادیت می باشد.
    کلید واژگان: سیمان گلاس آینومر, نانولوله ی کربنی, بغدادیت, استحکام فشاری, استحکام کششی, استحکام خمشی
    Shirin Labbaf, Ali Doostmohammadi
    Introduction
    Considering the importance of glass-ionomer cements (GICs) in dentistry and their poor mechanical properties, the aim of this study was to improve their mechanical properties by manufacturing a glass-ionomer‒carbon nanotube‒baghdadite nanocomposite by adding carbon nanotubes and baghdadite nanoparticles.
    Materials and Methods
    In the present experimental study, carbon nanotubes with 0.5 wt% and baghdadite nanoparticles in 1, 3 and 5 wt% were added to the cement component of a commercial glass-ionomer cement (Fuji ІІ GC) for preparing glass-ionomer‒carbon nanotube‒baghdadite nanocomposite. Then the mechanical properties of the samples were evaluated by the cold compressive strength (CCS), three-point flexural strength (FS) and diametral tensile strength (DTS) tests. In addition, the fractured sample surfaces were evaluated after the compressive strength test under a scanning electron microscope. Data were analyzed with one-way ANOVA at a significance level of p value
    Results
    Based on the results of mechanical tests, the composite containing 0.5 wt% of carbon nanotubes and 1 wt% of baghdadite nanoparticles exhibited the highest compressive strength, diametral tensile strength and flexural strength. In addition, SEM micrographs indicated a decrease in pores in the composite structure and a decrease in stress concentration and propagation of cracks, resulting in an increase in the mechanical strength of samples.
    Conclusion
    According to the results, the most appropriate sample for dental and orthopedic applications in load-bearing areas is glass-ionomer cement containing 0.5 wt% carbon nanotubes and 1 wt% baghdadite.
    Keywords: Baghdadite, Carbon nanotube, Compressive strength, Flexural strength, Glass-ionomer cement, Tensile strength
  • Faezeh Abbasi Balochkhaneh, Saeed Baesmat *, Ali Doost Mohammadi, Zahra Hasan Pour Sodrejani, Azam Abas Abadi
    Introduction
    Musculoskeletal disorders depend on a variety of factors such as inappropriate body posture; heavy lifting; repetitive actions; and mental, physical, and organizational risk factors. The component manufacturing industry is one of the industries in which direct involvement of the worker in the production process is unavoidable. The present study was carried out with the aim of surveying the prevalence rate of musculoskeletal disorders and assessing the upper limb conditions in employees of a component manufacturing company affiliated to Iran Khodro.
    Methods and Materials: This descriptive-analytical study was performed on 50 employees selected from 5 sections in 2016. In this study, Nordic questionnaire was used to determine the prevalence rate of musculoskeletal disorders and then to evaluate the incidence of musculoskeletal disorders.
    Results
    The results of this study showed that the highest prevalence rates of musculoskeletal disorders in employees of component manufacturing industry during the last 12 months were 58.69, 52.17, and 41.28% in waistline, neck, and wrists, respectively.
    Conclusion
    Considering the high prevalence rate of musculoskeletal disorders in some of the employees in this industry, it is necessary to consider ergonomic issues, optimize workstations, use the mechanical methods for lifting and moving loads, design the standing-sitting work stations, contract with sports halls, gives overtime work, and design and construct ergonomic chairs.
    Keywords: Musculoskeletal disorders, Nordic questionnaire, Component manufacturing industry
  • مسعود ارسطویی، علی دوست محمدی*
    هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه یابی داربست تیتانیومی پوشش داده شده با آکرمانیت برای استفاده در مهندسی بافت استخوان می باشد؛ به منظور ساخت داربست تیتانیومی، پودر تیتانیوم اولیه را با ذرات عوامل فضاساز (کلرید سدیم) تهیه و همچنین پوشش آکرمانیت به روش سل- ژل تهیه و بر روی داربست اعمال شد؛ سپس پوشش سنتز شده به روش سل- ژل بر روی سطح داربست تیتانیومی قرار گرفت؛ داربست‏های پوشش داده شده بعد از عملیات حرارتی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) بررسی شدند؛ برای ارزیابی زیست فعالی از مایع شبیه‏سازی شده بدن (SBF) استفاده شد و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح داربست تیتانیومی بدون پوشش و داربست تیتانیومی پوشش داده شده با آکرمانیت را پس از 21 و14-7-3 روز غوطه وری در محلول شبیه ‏سازی شده بدن (SBF) تهیه شد؛ آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD) وجود پیک های فاز آکرمانیت را در پوشش تایید کرد؛ طبق نتایج به دست آمده، ایجاد یک پوشش آکرمانیت می تواند زیست فعالی سطح داربست تیتانیومی را افزایش دهد و نتیجه گیری نهایی این پژوهش نشان می دهد داربست تیتانیومی پوشش داده شده با آکرمانیت گزینه مناسبی برای استفاده در مهندسی بافت استخوان خواهد بود.
    کلید واژگان: مهندسی بافت, داربست تیتانیومی, آکرمانیت, زیست فعالی, زیست سازگاری
    Masoud Arastooei, Ali Doostmohammadi *
    This work aimed at manufacturing and characterizing of titanium scaffolds which is coated with Akermanite for using in bone tissue engineering. In order to creating titanium scaffolds, the primary titanium powder was prepared with spacer particle elements (sodium chloride). Akermanite coating was prepared through sol-gel method and applied on the scaffold. The prepared structure was evaluated using scanning electron microscopy (SEM). Coated scaffolds were evaluated after heat treatment by scanning electron microscopy (SEM) and energy dispersive X-ray spectroscopy (EDX). In terms of assessing the bioactivity of titanium scaffolds, the samples were immersed in simulated body fluid (SBF). Scanning electron microscopy images of the uncoated and coated titanium scaffolds was prepared after 3,7,14 and 21 days immersing in simulated body fluid (SBF); X-Ray Diffraction analysis (XRD) confirmed the peaks of Akermanite phase in coated samples. According to the results, our study showed that coating of Akermanite on Ti scaffold can increase the bioactivity of titanium scaffolds. The final conclusion of this study confirmed that titanium scaffolds coating with Akermanite will be a suitable and useful choice in bone tissue engineering.
    Keywords: Ti Scaffold, Akermanite, Bioactivity, Tissue Engineering
  • Saeed Baesmat *, Mohammad Reza Ghotbi Ravandi, Faezeh Abbasi Balochkhaneh, Fateme Golkhani, Ali Doost Mohammadi, Maryam Saadati, Somaye Dashti Rahmat Abadi
    Aim: Every year, a huge number of incidents of irreparable damage to personnel and industries occur, most of which are predictable with identifying hazards as well as risk assessment and control. Therefore, in order to prevent occupational accidents, the automotive industry is one of the top priorities for evaluating and identifying the hazards.
    Methods
    The purpose of this study is to identify, control and rank the hazards of actions and processes in the hazardous automotive industry. This descriptive-analytical study was carried out in 2017 in one unit of Iran Khodro Company by using FMEA method. Also to accurately assess the health risks and make decisions for corrective actions to prioritize hazard risks, Wiliam Fine and AHP (Analytical Hierarchy Process) methods were used, respectively.
    Findings: In this research, a list of 301 risks in 7 units including cutting line, assembly line, prototyping and modification, manufacturing, packaging, quality control, laboratory, and repair and maintenance were provided. The results of FMEA method indicated that the highest risk priority number (RPN) is related to the risks of particle swirling in grinding operations (336). Moreover, based on the results of William Fine method, the exposure to noise in the Kissing & Wessich Sersim Strandbauft operation was rated at 540 and 500, respectively, with the highest risk of evaluation. The risk of exposure to noise (Kicking operation) with a relative weight of 0/1904 was ranked the first.
    Conclusion
    The results of the hazard analysis showed that the effect of noise pollution that leads to hearing impairment in the staff is very high.
    Keywords: Automotive industry, William Fine method, Noise exposure
  • Mina Bahrami, Abadi, Masoumeh Khaghani, Ahmad Monshi, Ali Doostmohammadi, Sara Alizadeh
    The aim of this study was to synthesis of glass ionomer-silk fiber composite and to evaluate the effect of adding natural degummed silk fiber on the mechanical properties of glass ionomer cement (GIC). For this purpose, natural degummed silk fibers with 1 mm in length and 13-16 µm in diameter were added to the ceramic component of a commercial glass ionomer cement in 1, 3 and 5 wt. %. Compressive strength (CS), three-point flexural strength (FS) and diametral tensile strength (DTS) of the prepared glass ionomer-silk fiber were measured. Analysis of variance (ANOVA) was used to compare the obtained results. Moreover, SEM technique was used for investigation of the surface morphology of as-prepared composite and fractured area. The results showed that the highest compressive strength, flexural strength and diametral tensile strength were obtained using 3, 3 and 5 wt. % of silk fiber, respectively. However, at 3 wt. % silk fiber, all three measures of strength exhibited a significant increase compared to the commercial GIC. Therefore, it can be suggested that the addition of 3 wt. % silk fiber to the ceramic component of GIC is desired for dental restorations and orthopedic implant applications, where the maximum strength in all three modes of loading would be beneficial.
    Keywords: Silk fiber, Glass ionomer cement, Mechanical properties, Composite
  • Masoumeh Khaghani, Sara Alizadeh, Ali Doostmohammadi
    Statement of Problem: In order to increase the performance of glass ionomer cement, it is reinforced with metal powders, short fibers, bioceramics and other materials. Fluoroapatite (Ca10 (PO4 )6 F2 ) is found in dental enamel and is usually used in dental materials due to its good chemical and physical properties.
    Objectives
    In this study, the effects of the addition of synthesized fluoroapatite nanoceramic on the compressive strength and bioactivity of glass ionomer cement were investigated.
    Materials And Methods
    The synthesized fluoroapatite nanoceramic particles (~ 70 nm) were incorporated into as-prepared glass ionomer powder and were characterized using X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) and scanning electron microscopy (SEM). Moreover, the compressive strength values of the modified glass ionomer cements with 0, 1, 3 and 5 wt% of fluoroapatite were evaluated.
    Results
    Results showed that glass ionomer cement containing 3 wt% fluoroapatite nanoparticles exhibited the highest compressive strength (102.6± 4) compared to the other groups, including control group. Furthermore, FTIR and SEM investigations indicated that after soaking the glass ionomer cement- 3 wt% fluoroapatite composite in the simulated body fluid solution, the intensity of O-H, P-O and C-O absorption bands increased as a result of the formation of apatite layer on the surface of the sample, and the rather flat and homogeneous surface of the cement became more porous and inhomogeneous.
    Conclusions
    Addition of synthesized nano-fluoroapatite to as-prepared glass ionomer cement enhanced the compressive strength as well as nucleation of the calcium phosphate layer on the surface of the composite. This makes it a good candidate for dentistry and orthopedic applications.
    Keywords: Fluoroapatite, Nanoparticle, Glass Ionomer Cement, Simulated Body Fluid
  • Z. Ghaffarian, A. Faqihimani, Ali Doostmohammadi *, M. Saeri
    Over the past decades, bioactive glass (BG) has been of a great interest in the bone regeneration field, due to its excellent biocompatibility, bioactivity and osteoconductivity. Herein, fabrication of bioactive glass as one-dimensional fibers by employing an Electrospinning process is reported. The Sol-Gel method was chosen considering the final fibers smoothness and homogeneity. Starting sol was prepared by mixing Tetraethyl orthosilicate (TEOS), Triethyl phosphate (TEP) and Calcium Nitrate Tetrahydrate as precursors in an adequate solvent. Fibers were obtained via electrospinning the mixture of different ratios of BG and polymer solutions. Biocompatible Poly(vinyl alcohol) (PVA) was used in order to investigate the polymer effect. Furthermore, electrospinning parameters such as voltage and working distance were examined. Following the heat treatment and depolymerization, X-ray diffractometery (XRD) was done. Besides, fibers morphology before and after calcination was observed in detail employing Optical Microscopy (OM) and Field Emission Scanning Electron Microscopy (FE-SEM). XRD patterns revealed the presence of bioactive glass. Results indicated that the fibers diameter and homogeneity were reduced after calcination showing an intensification as polymer increased.
    Keywords: Fibers, Bioactive Glass, Scaffold, Electrospinning, Bone Tissue Engineering
  • Masumeh Khaghani, Zahra Golniya, Ahmad Monshi, Masood Kasiri, Ali Doostmohammadi
    This study aimed at preparing and characterizing fluor-hydroxyapatite (FHA) nanocrystals using the sol-gel process. Phosphorus pentoxide، calcium nitrate، and hexafluoro acid were used as the sources of phosphorus، calcium، and fluorine to achieve the stochiometric ratio of 5 for calcium to fluorine، and 1. 67 for calcium to phosphorus، respectively. In order to characterize and evaluate the properties of the particles، methods of elemental analysis (XRF)، phase analysis (XRD)، fourier transform infrared spectroscopy (FTIR)، scanning electron microscope (SEM)، and transmission electron microscope (TEM) were applied. The elemental analysis showed that the required oxides and elements deos exist in the compound in desired amounts. The results of XRD confirmed the structure of fluorapatite. The sizes of the crystallites estimated from XRD patterns using the Scherrer equation was about 40 nm. FTIR analysis proved the partial substitution of ion F with OH and the formation of fluorapatite. SEM and TEM images showed that the fluorapatite nanoparticles less than 50 nm were formed having spherical shapes. The results indicated that it is possible to prepare fluor-hydroxy apatite nanocrystals with desired composition and structure through sol-gel method.
    Keywords: Fluor, Hydroxy Apatite, Nanocrystal, Sol, Gel, Bioactivity
  • Fatemeh Sadat Sayyedan, Mohammadhossein Fathi, Hossein Edris, Ali Doostmohammadi, Vajihesadat Mortazavi, Farzaneh Shirani
    Background
    The most important limitation of glass ionomer cements (GICs) is the weak mechanical properties. Our previous research showed that higher mechanical properties could be achieved by addition of forsterite (Mg2SiO4) nanoparticles to ceramic part of GIC. The objective of the present study was to fabricate a glass ionomer- Mg2SiO4 nanocomposite and to evaluate the effect of addition of Mg2SiO4 nanoparticles on bioactivity and fluoride release behavior of prepared nanocomposite.
    Materials And Methods
    Forsterite nanoparticles were made by sol-gel process. X-ray diffraction (XRD) technique was used in order to phase structure characterization and determination of grain size of Mg2SiO4 nanopowder. Nanocomposite was fabricated via adding 3wt.% of Mg2SiO4 nanoparticles to ceramic part of commercial GIC (Fuji II GC). Fluoride ion release and bioactivity of nanocomposite were measured using the artificial saliva and simulated body fluid (SBF), respectively. Bioactivity of specimens was investigated by Fourier transitioned-infrared spectroscopy (FTIR), scanning electronmicroscopy (SEM), Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectroscopy (ICP-OES) and registration of the changes in pH of soaking solution at the soaking period. Statistical analysis was carried out by one Way analysis of variance and differences were considered significant if P < 0.05.
    Results
    The results of XRD analysis confirmed that nanocrystalline and pure Mg2SiO4 powder was obtained. Fluoride ion release evaluation showed that the values of released fluoride ions from nanocomposite are somewhat less than Fuji II GC. SEM images, pH changes of the SBF and results of the ICP-OES and FTIR tests confirmed the bioactivity of the nanocomposite. Statistical analysis showed that the differences between the results of all groups were significant (P < 0.05).
    Conclusion
    Glass ionomer- Mg2SiO4 nanocomposite could be a good candidate for dentistry and orthopedic applications, through of desirable fluoride ion release and bioactivity.
    Keywords: Bioactivity, fluoride release, forsterite nanoparticles, glass ionomer cement, sol, gel
  • معصومه خاقانی، علی دوست محمدی، احمد منشی، زهرا گلنیا
    مقدمه
    سیمان گلاس آینومر از مهمترین مواد ترمیمی مورد استفاده در دندانپزشکی است. هیدروکسی آپاتیت نیز از جمله شناخته شده ترین بیوسرامیک های زیست فعال به شمار می رود. هدف اصلی از این پژوهش، ساخت سیمان گلاس آینومر حاوی ذرات هیدروکسی آپاتیت به منظور ارتقای زیست فعالی و استحکام فشاری سیمان گلاس بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی ذرات هیدروکسی آپاتیت طبیعی از استخوان حیوان استحصال شد. جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر هم به روش ذوبی تهیه و مشخصه یابی گردید. ذرات هیدروکسی آپاتیت در مقادیر1، 3، 5 و 7 درصد وزنی به جزء سیمانی گلاس افزوده شد. زیست فعالی و استحکام فشاری سیمان گلاس آینومر حاوی هیدروکسی آپاتیت در محلول شبیه سازی شده بدن ارزیابی شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد (3=n).
    یافته ها
    نتایج آزمون های مشخصه یابی ساخت جزء سرامیکی سیمان گلاس به روش ذوبی را تایید کرد. ساختار کاملا آمورف و شیشه ای گلاس و ترکیب شیمیایی مناسب آن توسط آزمون های مشخصه یابی به اثبات رسید. نتایج حاصل از آزمون غوطه وری در محلول شبیه سازی شده بدن نشان داد که وجود بیوسرامیک هیدروکسی آپاتیت در گلاس آینومر باعث افزایش زیست فعالی سیمان گلاس آینومر در محلول شبیه سازی شده بدن می شود. نتایج آزمون سنجش استحکام فشاری هم نشان داد که افزودن هیدروکسی آپاتیت تا 5 درصد وزنی، باعث افت استحکام فشاری نمونه های گلاس نخواهد شد.
    نتیجه گیری
    برپایه نتایج این پژوهش مناسب ترین نمونه از لحاظ استحکام فشاری برای کاربرد در مصارف دندانپزشکی، مخلوط گلاس آینومر با 5 درصد وزنی هیدروکسی آپاتیت بود که زیست فعالی آن نیز در محلول شبیه سازی شده بدن به اثبات رسید. معرفی این ترکیب نوین می تواند گام مهمی در توسعه سیمان های گلاس آینومر باشد.
    کلید واژگان: سیمان گلاس آینومر, هیدروکسی آپاتیت, استحکام فشاری
    Masoomeh Khaghani, Ali Doostmohammadi, Ahmad Monshi, Zahra Golnia
    Introduction
    Glass-ionomer cements (GICs) are one of the most important restorative materials in dentistry. Similarly, hydroxyapatite (HA) is of the most well known bioceramics. The aim of this study was to prepare a type of glass-ionomer cement with nano-particles of hydroxyapatite to improve GIC bioactivity and compressive strength.
    Materials And Methods
    Natural HA particles were extracted from animal bone. The ceramic component of GIC was produced by melting and characterized. HA particles were incorporated into the cement component of GI at 1, 3, 5 and 7 weight percentages. Bioactivity and compressive strength of GIC\HA composite were evaluated in a simulated body fluid (SBF). One-way ANOVA was used for data analysis (n = 3).
    Results
    The results of characterization tests confirmed the production of GIC using the melting technique. Amorphous and glassy structure of GIC powder and its proper chemical composition were verified by characterization tests. The results of soaking test in SBF showed increased bioactivity of GIC/HA composite. Finally, the results of compressive tests showed that incorporating HA up to 5 wt% would not decrease the compressive strength of GIC.
    Conclusion
    GIC/HA nano-composite with 5 wt% of HA was the most appropriate sample regarding its bioactivity and mechanical properties for dental applications. Introducing this novel nano-composite can play an important role in improving the properties of glass-ionomer cements.
    Keywords: Compressive strength, Glass, ionomer cements, Hydroxyapatite
  • Mohammad Tavakoli, Ensiyeh Bateni, Mansour Rismanchian, Mohammadhossein Fathi, Ali Doostmohammadi, Azim Rabiei, Hojat Sadeghi, Mahmood Etebari, Mina Mirian
    Background
    Reduced time and appropriate bond strength of brackets is one of the most important aspects of orthodontic treatments. Prolonged halogen light curing for bonding of brackets is undesirable, so the purpose of this study was to compare the shear bond strength of brackets bonded with halogen light and plasma arc system.Materials and Mehods: This was an experimental in vitro study. A total of 60 intact premolar teeth were collected and divided into four groups. Stainless steel orthodontic brackets were bonded to them. In groups 1 and 2, curing was done using halogen light given for 20 seconds from two and four angles. In groups 3 and 4, curing was carried out using the plasma arc system for 6 seconds from two and four angles. The shear bond strength was recorded by Instron. The statistics of ANOVA, Tukey’s test, and T-test were used in data analysis.
    Results
    There was a statistically significant difference in shear bond strength among the four groups (P = 0.043) and between group 1 with group 2 (P = 0.035). Yet, there was no statistically significant difference between brackets bonded with plasma arc and those bonded with halogen light or between the two groups of plasma arc.
    Conclusion
    Using the plasma arc system is superior to other methods due to reduced curing time. Also, since in using the halogen light system, an increase in curing periods from different angles resulted in a significant increase in shear bond strength; it is advisable to apply the halogen light from different angles.
    Keywords: Halogen light, plasma arc, shear bond strength
  • معصومه خاقانی، زهرا گل نیا، علی دوست محمدی*
    این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نانو ذرات زیرکونیا بر خواص فیزیکی و مکانیکی سیمان گلاس آینومر دندانی انجام شد. جزء سرامیکی سیمان گلاس به روش ذوبی ساخته شد و نانوذرات زیرکونیا در مقادیر 1، 3 و 5 درصد وزنی به آن افزوده شد. آزمون های مشخصه یابی و اندازه گیری استحکام فشاری کامپوزیت گلاس آینومر/زیرکونیا انجام شد. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس نشان داد که جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر تولید شده ساختاری کاملا آمورف دارد کهمی تواند به عنوان ماده زمینه کامپوزیت، بدون هیچگونه ناخالصی استفاده شود. نتیجه تحلیل عنصری نیزمشخص کرد که ترکیب شیمیایی جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر، با تقریب بسیار خوبی مشابه درصدهای وزنی مورد انتظار بود. نتایج آزمون سنجش استحکام فشاری نشان داد  افزودن نانوذرات زیرکونیا به سیمان گلاس آینومر باعث افزایش استحکام فشاری می شود و بیشینه این استحکام در حضور 1 درصد وزنی نانوذرات زیرکونیا مشاهده شد. با افزایش مقدار زیرکونیا، میزان استحکام کاهش یافت؛ هرچند این مقدار  همچنان از استحکام نمونه سیمان بدون نانوذرات زیرکونیا (نمونه کنترل) بیشتر بود. برپایه نتایج این پژوهش به نظر می رسد مناسب ترین کامپوزیت از لحاظ استحکام فشاری، کامپوزیت سیمان گلاس آینومر با 1 درصد وزنی نانوذرات زیرکونیا است. نتیجه نهایی این پژوهش، دستیابی به کامپوزیت گلاس آینومر/زیرکونیا است، به طوری که ضمن حفظ خواص فیزیکی، استحکام فشاری آن نیز افزایش یافته است.
    کلید واژگان: استحکام فشاری, سیمان گلاس آینومر, نانو ذرات زیرکونیا
    Masume Khaghani, Zahra Golniya, Ali Doostmohammadi *
    The aim of this work was evaluating of zirconia nanoparticles’ effect on physical and mechanical properties of dental glass ionomer cements (GICs). Ceramic part of GIC was prepared using melting method and zirconia nanoparticles were added to GIC in 1, 3 and 5 weight percent. Characterization tests and compressive strength evaluation of nanocomposite samples were carried out. The XRD results showed that the prepared ceramic part of GIC was completely amorphous and can be used as the matrix of composite. The result of XRF showed that the chemical composition of ceramic part of GIC was similar to expected composition. Also the results of mechanical properties determination analysis showed that the addition of zirconia nanoparticles to GIC could improve the compressive strength. The maximum of this strength obtained using 1% wt of GIC in zirconia composite. Increasing the nanoparticles content resulted in decrease of compressive strength but the strength of composite with any composition was more than the strength of control sample. According to the results of this study, the most proper composite was the one containing1%wt zirconia nanoparticles.
    Keywords: Compressive strength, Glass ionomer cement, Zirconia nanoparticles
  • علی دوست محمدی، محمدحسین فتحی، امین بیغم صادق، امیرحسین توکلی زاده، حامد اکبریان
    پیش
    زمینه
    در سال های اخیر بیوسرامیک های زیست فعال مورد توجه ویژه پژوهشگران قرار گرفته اند. شیشه زیست فعال (بیوگلاس) و هیدروکسی آپاتیت از جمله این بیوسرامیک ها هستند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه یابی نانو ذرات بیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت برای جایگزینی یا ترمیم استخوان بود.
    مواد و روش ها
    نانوبیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت مطابق روش های مستند موجود ساخته شد. تحلیل عنصری بیوسرامیک های ساخته شده به کمک پرتو ایکس انجام گردید و شکل و اندازه ذرات به کمک میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. درنهایت، ذرات بیوسرامیک و ترکیب ساخته شده از آنها در استخوان خرگوش کاشته شد و فعالیت زیستی آنها از طریق هیستولوژی و پرتونگاری بررسی و مقایسه گردید.
    یافته ها
    آزمون های مشخصه یابی، تولید نانو ذرات بیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت طبیعی را با ترکیب مورد نظر تایید کرد. نتایج آزمون های هیستوپاتولوژی و پرتونگاری نشان داد که نانوذرات بیوگلاس، هیدروکسی آپاتیت و کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت، فعالیت زیستی قابل توجهی داشته و پس از گذشت 4 تا 6 هفته باعث ترمیم نواقص استخوانی می شوند. همچنین مشاهده شد عملکرد زیستی کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت نسبت به هر کدام از اجزای آن، به تنهایی بالاتر است.
    نتیجه گیری
    تلفیق خاصیت هدایت استخوانی هیدروکسی آپاتیت و القای استخوانی بیوگلاس در کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت، منجر به زیست فعالی بسیار خوب این ترکیب و پاسخ زیستی مناسب بافت سخت استخوان به این بیوسرامیک ترکیبی می گردد.
    کلید واژگان: نانوکامپوزیت, بازسازی استخوان, بیوگلاس, هیدروکسی آپاتیت
    Ali Doostmohammadi, Mohammad Hossein Fathi, Amin Bigham Sadegh, Amir Hossein Tavakolizadeh, Hamed Akbarian
    Background
    Bioactive bioceramics have been regarded by researchers in recent years. Bioglass and Hydroxyapatite (HA) are the examples of these bioactive bioceramics. Production and characterization of nano bioglass and HA for bone repair applications were the purpose of this study.
    Methods
    Nano bioglass and HA were produced and the particles shape and size were characterized by X-ray flurescence (XRF). The bioactivity of the particles of HA and nano bioglass and combination of the two were tested، by introducing them into the cavities formed in rabbit''s Tibia. The incorporation and bone induction of these 3 different paricles in bone were evaluated by radiography and also histopathology of the resected specimens.
    Results
    The characterized tests confirmed that nano bioglass and natural HA were produced with desired composition. The radiographic and histopathologic evaluation illustrated good bioactivity of nano-size bioglass، HA and HA-bioglass composite، leading to restoration of bone defects after 4 to 6 weeks. It was also observed that bioactivity of HA-bioglass composite was superior to bioglass and HA used singularly.
    Conclusions
    The osteoconductivty of HA and osteoinductivity of bioglass combined as a composite lead to excellent bioactivity and good response in the hard bony tissue.
    Keywords: Nanocomposites, Bone regeneration, Bioglass, Hydroxyapatite
  • علی دوست محمدی، محمدحسین فتحی
    شیشه زیست فعال (بایواکتیوگلاس) به دلیل توانایی در پیوند و همبندی با بافت نرم و سخت در ترمیم، درمان و شکسته بندی استخوان و پوشش کاشتنی بدن مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، تهیه، پوشش دهی و مشخصه یابی شیشه زیست فعال به روش سل- ژل بر روی فولاد زنگ نزن 316 ال بود. پودر شیشه زیست فعال به روش سل- ژل تهیه شد و سپس به کمک آنالیز حرارتی افتراقی (DTA) ارزیابی گردید. پودر شیشه زیست فعال در محلول شبیه سازی شده بدن (SBF)، به مدت سی روز غوطه ور گردید و از روش طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) برای تشخیص و تایید تشکیل لایه آپاتیت بر روی آن استفاده شد. پوشش شیشه زیست فعال به روش سل- ژل بر روی زیر لایه فولاد زنگ نزن 316 ال اعمال گردید. مورفولوژی و ریز ساختار سطح پوشش به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. از روش پراش پرتو ایکس (XRD) و آنالیز توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) نیز برای مشخص نمودن ترکیب فازها و عناصر در پوشش استفاده شد. آزمون های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی در دو محلول فیزیولوژیکی مختلف و به منظور مقایسه رفتار خوردگی نمونه های فولادی پوشش داده شده و بدون پوشش انجام گرفت. نتایج حاکی از تشکیل پوشش شیشه بدون ترک و یکنواخت به وسیله روش سل- ژل بر روی زیر لایه فولادی بود. آزمون FTIR تشکیل لایه آپاتیت را بر روی پودر شیشه زیست فعال تایید کرد که این خود نشانی از زیست فعالی شیشه ساخته شده بود. همچنین ملاحظه شد که در شیشه هایی که بالاتر از دمای 900 درجه سانتی گراد عملیات حرارتی شده بودند، فاز لارنیت (Ca2SiO4) تشکیل شده بود. پوشش، مقاومت خوردگی زیر لایه را بهبود داد و چگالی جریان خوردگی در نمونه های پوشش دار کمتر از نمونه های بدون پوشش بود. پوشش شیشه زیست فعال اعمال شده به روش سل- ژل می تواند از یکسو با کاهش آزاد شدن یون های فلزی، زیست سازگاری کاشتنی فلزی مصرفی در بدن را بهبود دهد و از طرف دیگر با توانمندی بالقوه خود منجر به ترویج رشد استخوان و هم بندی با آن گردد.
    کلید واژگان: شیشه زیست فعال, سازگاری زیستی, سل, ژل, مقاومت به خوردگی
    Ali Doostmohammadi, Mohammad Hossein Fathi
    The aim of this work was preparation, development and characterization of bioactive glass coating by sol–gel technique for improvement of biocompatibility of 316L stainless steel implant used in dentistry and orthopaedic surgery. Bioglass powder was made by sol–gel technique and thermal properties of the prepared powder were studied using differential thermal analysis (DTA). The prepared bioglass powder was immersed in the simulated body fluid (SBF) solution. Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) was utilized to recognize and confirm of the formation of apatite layer on prepared bioglass powder. Bioactive bioglass coating was performed on 316L stainless steel (SS) substrate by the sol–gel technique. Structural characterization techniques including XRD, SEM and EDX were used to investigate the microstructure and morphology of the coating. Electrochemical potentiodynamic polarization tests were performed in two different types of physiological solutions at 37 ◦C in order to determine and compare the corrosion behavior of the bioglass coated SS and uncoated specimens as an indication of biocompatibility. The formation of apatite layer confirmed the bioactivity of the bioglass powder and tests revealed that all the films signs of bioactivity. It was also found that at sintering temperatures above 900 ◦C, crystalline phase Ca2SiO4 was formed. Crack-free and homogeneous bioglass coatings were obtained with no observable defects. The bioglass coating also improved corrosion resistance of the 316L SS substrates such as the corrosion current density of coated samples in comparison with pristine samples was decreased.It was concluded that the sol–gel bioglass coating can improve the corrosion behavior of dental and orthopedic metallic implants and two goals including improvement of biocompatibility and bone osteointegration can be obtained simultaneously.
    Keywords: Bioactive glass, Biocompatibility, Sol, gel, Corrosion resistance
  • علی دوست محمدی، محمدحسین فتحی
    زمینه و هدف
    شیشه زیست فعال به دلیل توانایی در پیوند با بافت نرم و سخت در ترمیم، درمان و شکسته بندی استخوان و نیز به عنوان جایگزینی مناسب برای استخوانچه های گوش میانی، مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، تهیه و مشخصه یابی نانو پودر شیشه زیست فعال به روش سل- ژل بود.
    روش بررسی
    پودر شیشه زیست فعال به روش سل- ژل تهیه شد و آنالیز عنصری پرتو ایکس به منظور تایید حضور اجزاء مطلوب در ترکیب روی نمونه پودری انجام گردید. برای بررسی شکل و اندازه ذرات پودر شیشه، از میکروسکپ الکترونی عبوری بهره گرفته شد. پودر شیشه زیست فعال در محلول شبیه سازی شده بدن، به مدت سی روز غوطه ور گردید و از روش طیف سنجی مادون قرمز برای تشخیص و تایید تشکیل لایه آپاتیت بر روی آن و از روش پراش پرتو ایکس برای مشخص نمودن ترکیب فازی پودر بهره گرفته شد.
    یافته ها
    تصاویر گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی عبوری، حصول پودر در اندازه های زیر 100 نانومتر را تایید کرد. آزمون طیف سنجی مادون قرمز نیز تشکیل لایه آپاتیت را روی پودر شیشه زیست فعال تایید کرد که این خود نشانی از زیست فعالی شیشه زیستی ساخته شده بود. همچنین ملاحظه شد که در شیشه هایی که بالاتر از دمای 900 درجه سانتی گراد عملیات حرارتی شده بودند، فاز لارنیت (Ca2SiO4) تشکیل شده بود.
    نتیجه گیری
    نانو پودر شیشه زیست فعال با ترکیب P2O515/7%SiO2-42/35%CaO-44/57% (درصد مولی) به روش سل- ژل قابل تولید است. نانو پودر شیشه زیستی تولید شده به روش سل- ژل می تواند در کاربردهایی مانند ترمیم استخوان های بزرگ و جایگزینی استخوان های کوچک مانند استخوانچه گوش میانی بکار رود و با توانمندی بالقوه خود منجر به ترویج رشد استخوان یا بافت اطراف آن گردد.
    کلید واژگان: نانو پودر شیشه زیست فعال, زیست سازگاری, سل, ژل
    Ali Doostmohammadi, Mohammad Hossein Fathi
    Background And Aim
    Due to its ability in bonding with hard and soft tissue, healing and repairing of the bone, and proper replacing of the ossicles in middle ear, bioactive glass has come into considera­tion. The aim of this work was preparation, development and characterization of nanopowder bioactive glass obtained by the sol-gel technique.
    Materials And Methods
    Bioglass powder was made by sol-gel technique and the presence of desired ele­ments is tested by X-ray fluorescence analysis. Trans Electronic Microscopic (TEM) technique was used to evaluate the powders shape and size. The prepared bioglass powder was immersed in the simu­lated body fluid solution for 30 days. Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy was util­ized to recognize and to confirm the formation of apatite layer on prepared bioglass powder. (XRD) as a structural characterization technique was used to investigate the microstructure.
    Results
    The glass powder size was less than 100 nanometers. The formation of apatite layer con­firmed the bioactivity of the bioglass powder and tests revealed that all the films had the signs of bioactiv­ity. It was also found that at sintering temperatures above 900 ºC, crystalline phase Ca2SiO4 was formed.
    Conclusion
    The sol-gel nanopowder bioglass can be used as a replacement for small bones such as ossi­cles in middle ear, and it leads to bone osteointegration and growth of the surrounding tissue.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال