به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ali saket

  • محسن احتشامی معین آبادی*، شهرام نصیری، علی ساکت، فاطمه مرادی قهدریجانی

    تاکید غالب پژوهش های ارزیابی خطر زمین لرزه در کلان شهر تهران، بر داده های زمین لرزه ها، جنبه های فنی ساختگاه و سازه ها بوده است. در این میان اما، داده های گسل مسبب رویداد زمین لرزه و سامانه های مرتبط با آن، بروزرسانی قابل توجهی نداشته است. توجه به تغییراتی که در نتیجه رشد کلان شهر تهران طی دو دهه گذشته به ویژه در نیمه شمالی شهر رخ داده است، لزوم بروزرسانی نقشه گسل ها با تاکید بر خطر گسیختگی سطحی ناشی از گسلش زمین لرزه ای احساس می شود. در این پژوهش، نخست جایگاه مطالعات گسیختگی سطحی ناشی از زمین لرزه در جهان و مساله حریم گسل مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با بازبینی اطلاعات موجود و تلفیق آن با داده های جدید ماهواره ای، نقشه بروز شده ای از گسل های پهنه شمالی شهر تهران ارایه شده است. در این نقشه، ضمن معرفی روندهای جدید، ادامه برخی از گسل ها ترسیم و به ویژه شبکه متراکمی از گسل های مرتبط با سامانه شمال تهران در اطراف آن شناسایی شده است. نتیجه همپوشانی گسل ها با سازه های شهری، نشان می دهد عدم رعایت حریم گسل هنوز در ساخت و سازهای جدید کلان شهر تهران ادامه دارد. تخمین زده می شود، بیش از بیست بیمارستان که بسیاری از آنها تازه بنا شده اند، به همراه سازه های راهبردی و حساس دیگر در خطر گسیختگی سطحی قرار دارند و ضروری است چاره ای برای آنها اندیشیده شود. در پایان، این پژوهش، به بررسی جنبایی راندگی هایی که در ارتفاعات شمال تهران بین گسل شمال تهران و گسل مشا قرار دارند، به خصوص گسل های امامزاده داوود، کیگاه و پورکان، تاکید می کند.

    کلید واژگان: تهران, حریم گسل, خطر لرزه ای, زمین لرزه, گسیختگی سطحی گسل, گسل شمال تهران
    Mohsen Ehteshami-Moinabadi *, Shahram Nasiri, Ali Saket, Fatemeh Moradi Ghahdarijani
    Introduction

    The megacity of Tehran, Iran's capital, is positioned on the southern slope of the central part of the Alborz Mountain range. This range displays active tectonics, resulting in a history of destructive earthquakes, quaternary deformation, massive ancient landslides, and geodetic phenomena. Earthquake movement and deformation can lead to the emergence of numerous secondary geological and non-geological hazards. This article presents a revised map showcasing the fault distribution in the northern region of the Tehran megacity, based on a synthesis of both current and novel information.

    Materials and methods

    This study entails the formulation of a fault map encompassing the northern sector of Tehran city, employing a cartographic scale exceeding 1:20000. This endeavor capitalizes on geological maps, historical as well as instrumental seismic records, and both extant and novel fault-related insights extrapolated from satellite image scrutiny, aerial photography archives dating back to 1955, and comprehensive field investigations. Subsequently, instances of quaternary faulting have been delineated for salient fault lines. Through a comprehensive examination of strategies aimed at mitigating the risk posed by surface rupture events, heightened attention has been accorded to, and an evaluation has been undertaken of this peril within the delineated study expanse. Elaborated information is expounded upon within the corresponding Persian manuscript.

    Results and discussion

    Figure 1 illustrates the revised cartographic representation delineating the geographic positioning of pivotal faults situated within the northern precinct of Tehran. Of paramount significance within this cartographic presentation is the discernment of fault line continuities previously introduced but whose terminal extents remained obscure. Moreover, an expansive network of fractures or subsidiary faults aligned with the North Tehran fault system has been meticulously charted, particularly in the hangingwall segment thereof, hitherto unreported in extant literature.The North Tehran fault, alongside the Pardisan, Niavaran, Mahmoudieh, Davoodieh, and Kan faults, the latter boasting the most extensive reach, collectively constitute the foremost fault trends imparting significant geological risk within the confines of Tehran city. Creating comprehensive geoscience data systems tailored to urban scales emerges as a viable solution to address myriad requisites, encompassing the effective management of contemporary urban risks.Preliminary inquiries substantiate the assertion that a minimum of twenty prominent public and private hospitals within Tehran directly confront the hazard of surface rupture events.Fig. 1. The updated map of the faults in the northern zone of Tehran city is placed on the digital elevation model. The fault information is from Berberian et al. (2014), Abbasi and Farbad (2009), Talebian et al. (2017) and other sources, along with observations made and the analysis of satellite images and aerial photographs in this research. At the base of the map, the built areas of Tehran are based on 1:25,000 topographic maps of the country's mapping organization, which do not show the full extent of the current city of Tehran.

    Conclusion

    Contemporary perspectives pertaining to the computation and observation of fault setbacks underscore the imperative of meticulous fault location mapping prior to urban development. While subsurface methodologies hold promise for generating these highly accurate maps within regions characterized by youthful sedimentary deposits, historical data gleaned from fault observations provide valuable context. Given sufficient financial resources, such historical data can corroborate or negate the veracity of known fault lines. Absent such resources, judicious evaluation compels the prioritization of fault line delineation and the concomitant alignment of construction codes therewith.Of paramount import within the context of the presented map is the recognition of fault trend continuities previously introduced, the onward trajectory of which remained enigmatic. Additionally, an extensive matrix of fractures or attendant subsidiary faults inherent to the North Tehran fault system has been methodically charted, with a notable focus on its hanging wall portion hitherto unpublished.The Northern Tehran fault, in conjunction with the Pardisan, Niavaran, Mahmoudieh, Davoodieh, and Kan faults, the latter exhibiting the most expansive extent, collectively constitute the preeminent fault trends engendering pronounced geological risk within the confines of Tehran city. It is noteworthy that although faults such as the Mosha fault, situated at a minimum distance of 30 km from Tehran city, are acknowledged as influential seismic sources for the city, the paramount concern lies in the evaluation of surface rupture hazard, wherein those faults positioned within the urban area assume a markedly more critical role.

    Keywords: Tehran, fault setback, seismic hazard, Earthquake, fault surface rupture, North Tehran Fault
  • علی ساکت*، سید محمود فاطمی عقدا، حسین صادقی، احمد فهیمی فر

    تحلیل پارامترهای مبنایی پیش لرزه ها یکی از کاربردی ترین پژوهش های صورت گرفته در خصوص کاهش خطرات ناشی از زمین لرزه است. چراکه شناسایی الگوی رفتاری پیش لرزه ها می تواند، محققان را با شرایط حاکم بر گسل های فعال در هر منطقه آشنا کند؛ ضمن این که تحلیل پارامترهای مربوطه، مطالعات در خصوص پیش بینی زمین لرزه را به شکل هدفمندتری به نتیجه مورد نظر نزدیک خواهد کرد. در پژوهش حاضر شناسایی الگوی رفتاری پیش لرزه ها در پهنه های مختلف زمین ساختی در ایران، با هدف پیش بینی زمین لرزه های بزرگ تر از 5، به عنوان هدف اصلی درنظر گرفته شد. بر این اساس با استفاده از تحلیل پارامترهای مبنایی پیش لرزه ها از جمله رابطه بین بزرگی و عمق آنها به بررسی احتمال رخداد زمین لرزه های بزرگ تر از 5 در ایران برای یک دوره 10 ساله (از 1386 تا 1396) پرداخته شده است. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از شباهت مشخص مدل های بزرگی عمق پیش لرزه ها در یک پهنه زمین ساختی خاص و تفاوت این مدل ها در پهنه های مختلف با یکدیگر است که می تواند به عنوان یک پیش نشانگر مناسب در پیش بینی زمین لرزه های بزرگ تر از 5 در ایران مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: پیش بینی زمین لرزه, الگوی رفتاری, پیش لرزه ها, پارامترهای مبنایی, ایران, زمین لرزه های بزرگ تر از 5
    Ali Saket *, Seyed Mahmoud Fatemi Aghda, Hossein Sadeghi, Ahmad Fahimifar

    The analysis of the basic parameters of the foreshocks is one of the most applied researches for risk reduction of earthquakes. Because identification of behavioral pattern of foreshocks can help researchers in detection of the active fault conditions in different areas. Also accurate analysis of these parameters help to study of earthquake prediction as more effective. In this study, we study about behavioral pattern of foreshocks in different tectonic zons in Iran. This research was conducted for prediction of probability the earthquakes with M>5 in Iran. According to this research, accurate analysis of the basic seismic parameters of foreshocks (including: relationship between depth and magnitude of foreshocks) is studied with target for the prediction of big earthquake in various zons for a ten-year period (from 2007 until 2017). The results of this research suggest that there are certain similarities in the magnitude-depth models for the one zone and also different for various zones. Therefore, this can be used as a precursor in earthquake prediction with Magnitude>5 for different zones in Iran. The important results presented in this article can be presented in the following cases:- Investigation of the information of seismicity parameters of foreshocks regarding the relationship between the focal depth of the main earthquake and the frequency of the foreshocks that used in some parts of the world as a precursor of earthquake suggested that main shocks with M>5 and shallow depth have more foreshocks abundances (Fig 2). - Due to the relationship between the type of fault with the occurrence and non-occurrence of aftershocks in different parts of the world, in the case of earthquakes greater than 5 in Iran, in earthquakes with reverse faults have relatively more aftershocks recorded compared to strike-slip faults.- The results of the statistical study conducted in this study show that for earthquakes with reverse fault, the frequency of foreshocks increases with magnitude. However, we do not see such conditions for earthquakes with faults of strike-slip.- The result of this study shows that more earthquake especially in Zagros zone and near salt domes happened without foreshocks. The reason for this is related to effect of salt dome on movement fault from slide to creep. The creep is a gradual movement and it is not usually accompanied by rapid movement such as slides that lead to large and recordable earthquakes.- Based on the present study on earthquakes, for the Zagros (especially in the northern and central part) and Central Iran and Sanandaj-Sirjan, can be used more confidently as a precursor of earthquake because in this zones earthquakes happened with more foreshocks.- In Zagros and Iran Markazi zone the relationship between variations of the depth and magnitude of foreshocks is fruitful for predicting of the main shocks.- For other zones we need to have more complete data bank that has earthquakes with higher frequency of foreshocks. Based on this data bank we can present suitable relations and models for the study of foreshock with the aim of predicting the big earthquakes.

    Keywords: earthquake prediction, Treatment pattern, foreshock, Basic parameters, Iran, Magnitude>5
  • سید محمود فاطمی عقدا، علی ساکت*، حسین صادقی، احمد فهیمی فر
    سابقه و هدف

     بررسی تجارب مرتبط با زمین‌لرزه‌های گذشته بویژه در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه مانند ایران حاکی از این نکته است که علاوه بر تلفات و مصدومیت‌های ناشی از رخداد زمین‌لرزه اصلی، پس‌لرزه‌های بزرگ این زمین‌لرزه‌ها نیز معمولا در افزایش پیامدهای یاد شده موثرند. در این پژوهش با هدف کاهش تلفات و مصدومیت‌های ناشی از رخداد پس‌لرزه‌های بزرگ به ارایه روشی کاربردی در زمینه پیش‌بینی این پس‌لرزه‌ها پرداخته شد.

    روش بررسی

     روش بررسی بکار گرفته شده در این پژوهش بر مبنای تحلیل آماری داده‌های مربوط به پارامترهای مبنایی پس‌لرزه‌های اولیه از جمله زمان رخداد، عمق‌کانونی و بزرگی آن‌ها با هدف شناسایی زمان رخداد پس‌لرزه‌های بزرگتر برای اطلاع رسانی و تخلیه به موقع افراد بازمانده در سازه‌های نامقاوم است. در این پژوهش از تیوری سکون‌لرزه‌ای(فاصله زمانی بین رخداد پس‌لرزه‌ها) و تحلیل داده‌های نرمال شده عمق و بزرگی پس‌لرزه‌های اولیه برای شناسایی زمان و میزان آسیب‌پذیری ناشی از رخداد پس‌لرزه‌های بزرگ برای زمین‌لرزه فروردین ماه 1396 سفید سنگ در شمال شرق ایران استفاده شد.

    نتایج

     تحلیل داده‌ها در این پژوهش حاکی از این نکته است که رابطه مشخصی بین فاصله زمان بین بزرگی و سکون‌لرزه‌ای پس‌لرزه‌های اولیه وجود دارد که این رابطه می‌تواند مبنای تحلیل مورد نظر درخصوص پیش‌بینی زمان رخداد پس‌لرزه بزرگ قرار گیرد.

    نتیجه‌‌گیری: 

    نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که با تحلیل همزمان داده‌های نرمال شده عمق و بزرگی برمبنای سکون‌لرزه‌ای بین پس‌لرزه‌ها می‌توان به پیش بینی دقیقی از زمان و آسیب‌پذیری ناشی از پس‌لرزه‌های بزرگ دست یافت.

    کلید واژگان: زمین لرزه سفیدسنگ, بزرگترین پس لرزه, سکون لرزه ای, پیش بینی, تلفات و مصدومین
    Seyed Mahmod Fatemiaghda, Ali Saket*, Hossein Sadeghi, Ahmad Fahimifar
    Background and Objectives

    Examining experiences related to past earthquakes, especially in developing countries suggest that in addition to fatalities and injuries caused by the main earthquake the large aftershocks also have effect to increasing the mentioned consequences. In this Research has presented a practical method in predicting the large aftershocks with the aim of reducing fatalities and injuries caused by their occurrence.

    Materials and Methods

    The survey method used in this study is based on statistical analysis related to basic parameters of the primary aftershocks such as: time occurrence, magnitude with aim of prediction of time the large aftershock for alarm and evacuation to people from non-resistant buildings. In this research has used seismic quiescence theory (time distance between aftershocks event) and analysis of the normalized data of depth and magnitude of primary aftershocks for the prediction of time and vulnerability level caused of the large aftershocks in Sefidsang earthquake in northeast of Iran.

    Result

    Data analysis suggests that there is the definite relationship between magnitude and seismic quiescence of primary aftershocks that this relationship can be base of analysis for prediction of the time of the large aftershocks.

    Conclusion

    The results of this study indicate that predicting the time and the rate of vulnerability of the large aftershocks can be obtained by combining the outputs of the two aforementioned analyzes.

    Keywords: Sefidsang earthquake, largest aftershock, Seismic quiescence, prediction, fatalities, injuries
  • علی ساکت، سید محمود فاطمی عقدا*، احمد فهیمی فر، حسین صادقی

    تحلیل زمان، مکان و بزرگی پیش لرزه ها و پس لرزه ها از جمله مواردی است که در دهه های اخیر مورد توجه متخصصان رشته های مرتبط از جمله زمین لرزه شناسان، مهندسان سازه، مدیران بحران و دیگر علوم مرتبط قرار گرفته است. زیرا این تحلیل ها در کنار شناسایی شرایط لرزه زمین ساختی منطقه و رفتار گسل مسبب زمین لرزه، کمک زیادی به روندیابی پیش لرزه ها و پس لرزه ها با هدف کاهش تلفات و حتی کاستن تنش های روانی جامعه آسیب دیده و بازمانده در منطقه زلزله زده و مدیریت کارآمد بحران در آن شرایط می کند. در این مقاله به بررسی و ارزیابی داده های مربوط به یک زمین لرزه واقعی و تجربه مشابه به دست آمده از دیگر زمین لرزه ها و ارایه الگویی کاربردی در زمینه پیش بینی پارامترهای زمین لرزه اصلی و هم چنین مکان یابی و تعیین بزرگی و زمان پس لرزه ها با هدف کاهش اثرات ناشی از آنها در مناطق زلزله زده می پردازیم. بر این اساس، در پژوهش حاضر، نتایج بررسی های مربوط به تحلیل مبنایی پارامترهای پیش لرزه ها و پس لرزه های زمین لرزه آذرماه 1391 زهان در استان خراسان جنوبی بررسی شد. اهمیت بررسی و پژوهش های کاربردی در این بخش از ایران به دلیل این است که این بخش از ایران با این که در دهه های گذشته شاهد زمین لرزه های مخرب و بزرگی بوده است، در بیش از دو دهه اخیر، با یک نبود لرزه ای مشخص مواجه شده است. چنین شرایطی، بررسی متمرکزتر در باره تغییرات لرزه خیزی در این محدوده، به دلیل قریب الوقوع بودن یک زمین لرزه بزرگ را ضرورت می بخشد. نتایج به دست آمده از این پژوهش روی تحلیل روند تغییرات پیش لرزه ها نشان داد که با بررسی تغییرات مکانی، بزرگی و عمق پیش لرزه ها می توان تا حدود زیادی به روند یابی پارامترهای زمین لرزه اصلی رسید. ضمن این که فراوانی پس لرزه ها و فواصل زمانی(سکون لرزه ای) مشخص بین آنها می تواند به عنوان نشان گرهایی برای شناسایی زمان پس لرزه های بزرگ تر استفاده شود و تحلیل های انجام شده در این پژوهش نشان داد روش هایی از جمله مدل های ارایه شده در باره سری زمانی در کنار تحلیل سکون لرزه ای به تدقیق زمان پیش بینی پس لرزه های بزرگ می انجامد.

    کلید واژگان: زمین لرزه زهان, روندیابی پس لرزه, پیش لرزه, سکون لرزه ای, گسل مسبب, تنش اصلی حداکثر, مدیریت ریسک
    Ali Saket, Seyed Mahmud Fatemi Aghda*, Ahmad Fahimifar, Hossein Sadeghi
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال