alireza samodi

مداخله های ایالات متحده آمریکا در تغییر نظام های سایر کشورها، شامل تلاش های علنی و مخفیانه با هدف تغییر، جایگزینی یا حفظ دولت های خارجی می شود. این تلاش ها، طیف گسترده و متنوعی از اقدامات، شامل حمایت از گروه های مخالف دولت مرکزی، تحریم های اقتصادی، اقدام در چارچوب شورای امنیت، حمایت از کودتاها، جاسوسی، و در نهایت مداخله مستقیم نظامی و... بوده است. فرآیند این مداخلات پس از جنگ دوم جهانی و قرار گرفتن ایالات متحده به عنوان یکی از قطب های جهان در رقابت با شوروی به اوج رسید و پس از فروپاشی شوروی، در سطوح جدیدی در راستای تثبیت هژمونی آمریکا نمایان شد. این مقاله در تلاش است تا با فرض اینکه اقدامات ایالات متحده در کوبا، شوروی، شیلی، کوبا و کره شمالی طی پنج دهه گذشته، از طریق جاسوسی، حمایت از کودتاچیان، تحریم، حمایت از اپوزیسیون، اعطای تابعیت و پشتیبانی مالی و تسلیحاتی از آن ها، اقدامات در چارچوب شورای امنیت و مداخله مستقیم نظامی، تابع الگویی در سیاست خارجی واشنگتن با محوریت مداخله بوده است، به این سوال پاسخ دهد که سیر مداخلات ایالات متحده در طول یک قرن اخیر چگونه بوده است؟ در این بخش تلاش شده است با روندپژوهی مداخلات آمریکا در برخی کشورهای جهان شامل شوروی، شیلی، کره و کوبا طی بازه زمانی یک قرن گذشته که مقارن با ریاست جمهوری 16 نفر از دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نیز هست، به بررسی چگونگی این مداخلات برای رسیدن به یک متد واحد مداخلات رسید.