به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

amineh sadat tajani

  • مهران قانعی، راضیه قدسی، امینه سادات طاجانی، بی بی صدیقه فضلی بزاز*، وحید سهیلی
    سابقه و هدف

    درمان عفونت های باکتریایی با کمک آنتی بیوتیک ها صورت می پذیرد، اما ظهور سویه های مقاوم به چند دارو که با سرعت فزاینده ای در حال رشد است، پدیده ای است که جوامع انسانی را تهدید می کند. بنابراین، برای مبارزه با بیماری های عفونی به استراتژی های جایگزین نیاز است. امروزه، ترکیباتی که بیماری زایی باکتری ها را کاهش می دهند و در عین حال هیچ گونه تداخلی با زنده ماندن یا رشد آن ها ندارند، به عنوان نسل بعدی آنتی بیوتیک ها معرفی می شوند. سودوموناس آیروژینوزا، یکی از پاتوژن های مهم و خطرناک است که از شبکه کویروم سنسینگ خود برای تنظیم بیماری زایی و تولید عوامل بیماری زا استفاده می کند. در این مطالعه، به بررسی اثر ترکیب نفتوکینونی طبیعی لاوسون (جدا شده از گیاه حنا) و چندین مشتق صناعی آن بر سیستم کویروم سنسینگ باکتری سودوموناس آیروژینوزا PAO1 می پردازیم.

    مواد و روش ها

    ابتدا MIC هر ترکیب اندازه گیری شد. سپس تاثیر ترکیبات منتخب بر تشکیل بیوفیلم و میزان زنده مانی سلول های باکتری موجود در داخل بیوفیلم، با روش رنگ سنجی بررسی گردید. در نهایت میزان ترشح فاکتورهای بیماری زای تحت کنترل سیستم کویروم سنسینگ سودوموناس آیروژینوزا شامل پیوسیانین، پیووردین و پروتیاز در حضور ترکیبات منتخب مورد مطالعه قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که ترکیبات لاوسون و NO2-481 تولید بیوفیلم سودوموناس آیروژینوزا را به ترتیب به میزان حدود 79% و 92% کاهش می دهند. همچنین لاوسون و ترکیب NO2-481 (در هر دو غلظت µg/mL 250 و 125)، میزان زنده مانی سلول های بیوفیلم را در حدود 70٪ کاهش دادند. در ادامه مشتق NO2-481 مقدار تولید فاکتورهای بیماری زای پیوسیانین و پیووردین را در بهترین حالت، به ترتیب حدود 55٪ و 81٪ کاهش داد اما بر میزان تولید پروتیاز تاثیری نداشت.

    استنتاج

    مشتق NO2-481 توانایی کاهش بیماری زایی باکتری سودوموناس آیروژینوزا را دارد و در صورت اثبات عدم سمیت سلولی، می تواند وارد فاز مطالعات حیوانی و بالینی گردد تا به عنوان یک ترکیب کمکی در کنار آنتی بیوتیک ها یا ضد عفونی کننده ها مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: سودوموناس آئروژینوزا, بیوفیلم, کوئروم سنسینگ, نفتوکینون, لاوسون, NO2-481
    Mehran Ghanei, Razieh Ghodsi, Amineh Sadat Tajani, Bibi Sedigheh Fazly Bazzaz*, Vahid Soheili
    Background and purpose

    Bacterial infections are treated with antibiotics, but the development of multi-drug resistant strains, which are growing at an increasing rate, is a phenomenon that threatens human societies. Therefore, alternative strategies are needed to combat infectious diseases. Today, compounds that reduce the pathogenicity of bacteria and do not interfere with their survival or growth are introduced as the next generation of antibiotics. Pseudomonas aeruginosa is one of the important and hazardous pathogens that employs its quorum-sensing network to regulate pathogenicity and virulence factors production. Here, we investigated the effect of a natural naphthoquinone compound, Lawsone (isolated from Henna), and its synthetic derivatives on the quorum-sensing system of P. aeruginosa PAO1.

    Materials and methods

    First, the MIC of each compound was evaluated. Then, the effect of the selected compounds on biofilm formation and survival rate of biofilm sessile cells was investigated by colorimetric method. Finally, the virulence factors secretion of P. aeruginosa, including pyocyanin, pyoverdine, and protease was studied in the presence of the selected compounds.

    Results

    The results indicated that Lawsone and NO2-481 reduced the production of P. aeruginosa biofilm by about 79% and 92%, respectively. Moreover, Lawsone and NO2-481 (at both concentrations, 250 and 125 µg/mL) decreased the viability of biofilm cells by about 70%. Furthermore, NO2-481 reduced the production of virulence factors including pyocyanin and pyoverdine by about 55% and 81%, respectively; however, it did not affect the protease production.

    Conclusion

    NO2-481 derivative has the ability to reduce the pathogenicity of P. aeruginosa, and if it is proven to be non-cytotoxic, it can be assessed through animal and clinical studies, to be applied as an alternative compound along with antibiotics or disinfectants

    Keywords: Pseudomonas aeruginosa, biofilm, quorum-sensing, naphthoquinone, lawsone, NO2-481
  • Majid Abrishami, Mehrdad Motamed Shariati, Bizhan Malaekeh Nikouei, Amineh Sadat Tajani, Asma Mahmoudi, Mojtaba Abrishami, Bahman Khameneh *
    Objective(s)

    The in vivo efficacy of nanoliposomal formulation of vancomycin against methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) assessed.

    Materials and Methods

    Nanoliposomal formulations were prepared and characterized. The in vivo study was carried out on rabbits which received liquid culture medium containing MRSA under anesthesia. After 48 hr, the eyes treated with the liposomal and free form of vancomycin. The rabbits were euthanized at predesignate intervals at 12, 24, 48, 96, 144 hr intervals injection. The antibacterial activity of different vancomycin formulations was assayed by the time killing method.

    Results

    The zeta potential, mean sizes and encapsulation efficacy of liposomal vancomycin were 29.7 mV, 381.93±30.13 nm and 47%, respectively. The results of time–killing studies indicated that the liposomal formula was more effective than the free form of vancomycin.

    Conclusion

    The results of this study revealed that liposomal vancomycin formulation is a powerful nano-antibacterial agent to combat infectious endophthalmitis.

    Keywords: Nanopliposomes, Vancomycin, Endophthalmitis, MRSA, Drug Delivery
  • Roghayeh Teimourpour, Amineh Sadat Tajani, Vahid Reza Askari, Sina Rostami, Zahra Meshkat*
    Background
    Hepatitis C virus (HCV) infection is one of the most prevalent infectious diseases responsible for high morbidity and mortality worldwide. Therefore, designing new and effective therapeutics is of great importance. The aim of the current study was to construct a DNA vaccine containing structural proteins of HCV and evaluation of its expression in a eukaryotic system.
    Methods
    Structural proteins of HCV (core, E1, and E2) were isolated and amplified from JFH strain of HCV genotype 2a using PCR method. The PCR products were cloned into pCDNA3.1 () vector and finally were confirmed by restriction enzyme analysis and sequencing. The eukaryotic expression of the vector was confirmed by RT-PCR.
    Results
    Recombinant vector containing 2241bp fragment of HCV structural genes was constructed.The desired plasmid was sequenced and corresponded to 100% identity with the submitted sequences in GenBank. RT-PCR results indicated that the recombinant plasmid could be expressed efficiently in the eukaryotic expression system.
    Conclusion
    Successful cloning of structural viral genes in pCDNA3.1 () vector and their expression in a eukaryotic expression system facilitates the development of new DNA vaccines against HCV. A DNA vaccine encoding core-E1-E2 antigens was designed. The desired expression vector can be used for further attempts in the development of vaccines.
    Keywords: HCV, Structural proteins, DNA Vaccine
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال