فهرست مطالب نویسنده:
atefeh shahsavand
-
از آن جا که زبان عرفان، زبانی تمثیلی و رمزگونه است، گفتار عرفا در بیان مشاهدات و مکاشفات خود در حالات خاص روحانی، شطح آمیز جلوه می کند؛ از این رو شطحیات، ارتباط تنگاتنگی با اسرار الهی دارد؛ چنان که می تواند منعکس کننده بنیان تفکرات شخصی یک عارف در مراتب بالای عرفانی باشد. در این عرصه، عطار نیشابوری، شاعر عارفی است که در مکتب وی، بخش ویژه ای از این شطحیات در غزلیات او راه یافته است؛ به طوری که می توان بنیاد اندیشه های عرفانی وی را در واکاوی شطحیات غزلیات وی باز یافت. موضوع بررسی این مقاله، شطحیات در دیوان غزلیات عطار نیشابوری است، که در آن سعی شده به روش استقرایی- تحلیلی، شواهد برجسته ای از دیوان این شاعر که مفهوم "شطح" در آن ها مستتر است، مورد بررسی قرار گیرد، تا از این طریق، فلسفه تحلیلی نگاه عطار درباره شطح بر پایه بن مایه های سازنده آن و اهمیت نظر وی در این باره تبیین گردد و روشن شود که "شطحیات" تا چه اندازه و به چه شیوه ای در "دیوان غزلیات و قصاید عطار نیشابوری" راه یافته است.کلید واژگان: عطار نیشابوری, دیوان غزلیات, شطحیات, وحدت وجود, زبان عرفانSince the language of mysticism is mysterious and Cryptic, the mystical speech in specific spiritual cases is, manifested as Shitahit in expressing its observations and findings. Therefore, paradoxes have a close relationship with the divine mysteries in a way that it can reflect private thoughts of a Sufi mystic in higher mystical stags. In this arena, Attar Neyshaboori is a mystical poet whose school has devoted a special section of his Ghazals to these Shitahit in such a way that we can find the foundation of his mystical thoughts in the analysis of his Ghazals Shitahit. This article aims at analyzing the Shitahit in Attar Neyshaboori’s Divan of Ghazals. It also tries to analyze the main verses of Attar's Divan in which the concept of “Shitahit” is hidden by inductive-analytic method. So, in this way, the analytical philosophy of Attar’s views on Shitahit based on its construing motif and the importance of his views in this regard can be explained and clarified to see to what extent and in what way the “Shitahit” have infiltrated into Attar Neyshaboori’s Divan of Ghazals and odes.Keywords: Attar Neishaboori, Divan of Ghazals, Shitahit, pantheism, language of mysticism
-
در دیوان غزلیات عطار نیشابوری، شاعر عارف سده های ششم و هفتم ق، تجلی دو گونه ی شعری مشهود است: یکی شعر شخصی(فردی) و دیگری شعر اجتماعی. در میان غزلیات عرفانی او نیز، نوعی «قلندریات» وجود دارد که ابعاد هنری شاعر را در هر دو نوع شعری به نمایش می-گذارد؛ به عبارت دیگر، عطار در قلندریات خود به هر دو جنبه ی شعر نظر داشته است؛ یعنی هم از دیدگاه شخصی به آن پرداخته و هم در قالب نقد و اصلاح گری، بعد اجتماعی به آن بخشیده است.
این مقاله در پی آن است، که شعر قلندری عطار را با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و با نگاهی تحلیلی و از دو دیدگاه شخصی و اجتماعی در زمینه ی ادبیات انتقادی بررسی کرده، بازتاب تجربه ی شخصی عرفانی از یک سو و سیمای اجتماعی عصر عطار را از سوی دیگر، در قالب نوعی از غزل عرفانی (قلندریات) ارائه دهد؛ به گونه ای که در نهایت می توان گفت، این نوع غزل در ارتباط با شطحیات عرفانی، منجر به بروز هر دو نوع شطح آگاهانه یا عمدی(سخنان انتقادی بازگو کننده ی دردهای جامعه ی سیاسی و دینی در قالب نفی ریا، تعصب و خشکی عقیده) و شطح ناآگاهانه (سخنان متناقض نمایی که در اثر استغراق در عوالم فنا، ترجمه ی تجربه ی عرفانی شخص است) می گردد. آن بخش از قلندریات که تحول عظیم روحی در خلال تجربه ای ماورایی تصویر می گردد، جلوه گر جنبه ی فردی و ناآگاهانه ی شطح است و نوع دیگر قلندریات، بیانگر نگاه انتقادی عطار در جهت آسیب شناسی اجتماعی وی و جنبه ی اجتماعی و شطح آگاهانه یا عمدی او است.
کلید واژگان: شطحیات, عرفان, عطار نیشابوری, غزل, قلندریاتTwo poetic kinds can be pointed out in Attar Nishapuri’s, sixth and seventh century poet, divan of sonnets: individual and social. Among his mystic poetry, a kind of Ghalanderies can be identified, which shows his skill in the above mentioned kinds of poetry. In other words, Attar paid attention to both forms; not only has he viewed them from an individual perspective, but also, he has considered them socially, as a critic. Based on library research and inductive method, this study aims to examine Attar’s Ghalanderi poetry from an analytical, individual and social point of view. Thus we present a reflection of personal mystic experience on the one hand and a social image of Attar’s times, in a form of mystic sonnet (Ghalanderies), on the other hand. Finally, we show how this kind of sonnet, in relation to Mystic Shathiat, leads to the rise of both conscious or intentional and unconscious Shath(critical remarks reflect political and religious community in the form of negating of hypocrisy, prejudice and dogma) and unconscious Shath (paradoxical remarks are translation of individual experience because o f going down in perdition worlds) that part of Ghalandaries which images great spiritual evolution during a supernatural experience in mysteries of Ghalandar and Moghan portray an individual and unconscious aspect of shath and other types of Ghalandaries expresses Attars critical opinions to his social pathology that show his social aspect and conscious or intentional Shath.Keywords: Attar Nishapuri, Ghalanderies, Mysticism, Shath, Sonnet
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.