به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

bahareh karimi

  • Bahareh Karimi, Sedigheh Hosseini, Zahra Shams Mofarahe, Marefat Ghaffari Novin, Mahsa Kazemi, Mohsen Norouzian, Nazanin Hajizadeh, Latif Gachkar, Bita Pourkaveh, Tahereh Gheliji, Hamid Nazarian *
    Background

    Diminished ovarian reserve (DOR) is a clinical syndrome with reproductive and endocrine disorders. This study aimed to examine the effect of crocin on oxidative stress, gene expression, oocyte maturation, and embryo quality in DOR patients who underwent a controlled ovarian hyperstimulation (COH) cycle.

    Methods

    As a clinical trial, this study involved 34 DOR patients trying to conceive by assisted reproductive technique who were divided into two groups (17 each): An intervention group receiving crocin (15 mg, once daily, for 12 weeks) and a control group receiving a placebo (tablets with the same form of the drug). Pre- and post-intervention, demographic information was gathered, and hormonal levels (follicle-stimulating hormone (FSH), luteinizing hormone (LH), and estradiol (E2)) were measured. In the subsequent COH cycle, oocyte maturation, embryo quality, level of both superoxide dismutase (SOD) and reactive oxygen species (ROS) in follicular fluid, expression of GDF9, BMP15, and Nrf2 genes in granulosa cells were measured.

    Results

    The collected data as a comparison between groups showed alteration of criteria in the intervention group as follows: Significant reduction of FSH (P<0.01), increased level of SOD in the follicular fluid (P<0.0001), decreased level of oxidative stress in the granulosa cells (P<0.0001), increased expression of Nrf2 gene (P<0.08), and of GDF9, BMP15 genes (P<0.0001) in the granulosa cells. The rate of oocyte maturation and embryo quality were significantly higher in the intervention group compared to the control group (P<0.05 and P<0.005, respectively).

    Conclusion

    Our study discussed how the Krocina supplement can slow down the progression of the disease by reducing the level of FSH, and oxidative stress, increasing the maturation rate of oocytes, and increasing the quality of embryos in women with DOR. Further research is needed to investigate the effect of crocin in improving fecundity for women with DOR.

    Keywords: Crocin, Diminished Ovarian Reserve (DOR), Oxidative Stress, Oocyte Maturation, Embryo Qualitycitation
  • مقدمه

    پاسخ ضعیف تخمدان و کاهش ذخایر تخمدانی (DOR) به طور قابل توجهی در ناباروری زنان نقش دارد. راه های درمانی مختلفی برای افزایش رشد فولیکولی و بهبود نتایج بارداری در این بیماران انجام شده است.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی روش فعال سازی بدون دارو در شرایط آزمایشگاهی رزرو تخمدان و نتایج چرخه تحریک لقاح آزمایشگاهی در بیماران DOR مراجعه کننده به مرکز ناباروری طالقانی انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مرحله مقدماتی از یک مطالعه پایلوت تجربی به بررسی تاثیر فعال سازی آزمایشگاهی (IVA) بر رزرو تخمدان و پیامدهای لقاح آزمایشگاهی در 10 زن نابارور با DOR در مرکز ناباروری طالقانی تهران از اردیبهشت تا شهریور ماه سال 1402 پرداخت. شرکت کنندگان تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار گرفتند که شامل برداشتن بخشی از یک تخمدان، انتقال فوری به آزمایشگاه، تشریح به مکعب های کوچک و سپس کاشت مجدد در تخمدان بیمار بود. پیامدهای اولیه شامل تعداد تخمک های بازیابی شده، تعداد تخمک هایی که به متافاز می رسند، و پیامدهای ثانویه تعداد و کیفیت جنین های منتقل شده، میزان لانه گزینی و وقوع حاملگی بالینی بود.

    نتایج

    این مطالعه افزایش معنی داری را در تعداد فولیکول آنترال قبل و بعد از IVA نشان داد (033/0 =p). قبل از IVA، سطح متوسط استرادیول (0/57) 5/93 بود که پس از IVA به (0/35) 0/79 کاهش یافت که نشان دهنده تفاوت آماری معنی دار است. به طور متوسط (8/0) 3/2 تخمک بازیابی شد که از میان آن ها (7/0) 5/1 تخمک متافاز II بود. میزان بارداری مشاهده شده در بین دو بیمار 2/22% بود.

    نتیجه گیری

    مطالعه حاضر نشان می دهد که IVA ممکن است اثرات مطلوبی بر رشد فولیکولی و پیامدهای بارداری در زنان مبتلا به DOR داشته باشد.

    کلید واژگان: لقاح آزمایشگاهی, پیوند اتولوگ, ناباروری, ذخیره تخمدان
    Saghar Salehpour, Mahsa Kazemi, Sedigheh Hosseini, Nazanin Hajizadeh*, Bahareh Karimi, Hajar Abbasi, Mitra Nemati, Samaneh Esmaeili, Hasti Ziaee
    Background

    Poor ovarian response and diminished ovarian reserves (DOR) significantly contribute to female infertility. Previous attempts have been made to enhance follicular growth and improve pregnancy outcomes in these participants.

    Objective

    This study aimed to assess the efficacy of the in vitro drug-free activation technique of the ovarian reservation and in vitro fertilization stimulation cycle outcomes in DOR participants.

    Materials and Methods

    This pilot phase study investigated the impact of in vitro activation (IVA) on ovarian reservation and in vitro fertilization outcome in 10 infertile women with DOR from May to December 2023 at Taleghani Infertility Center, Tehran, Iran. Participants underwent general surgery and laparoscopy, involving the removal of a portion of one ovary, immediate transfer to the laboratory, dissection into small cubes, and subsequent re-implantation into the cases’s ovary. The primary outcomes, include the count of retrieved oocytes, the number of oocytes reaching metaphase, and the secondary outcomes were the quantity and the number of embryos transferred, implantation rate, and occurrence of clinical pregnancy.

    Results

    The study revealed a significant increase in the antral follicle count before and after IVA (p = 0.033). Before IVA, the median estradiol level was 93.5 (57.0), which reduced to 79.0 (35.0) after IVA, indicating a statistically significant difference. On average, 2.3 (0.8) oocytes were retrieved, among which 1.5 (0.7) were metaphase II oocytes. The observed pregnancy rate among the 2 cases was 22.2%.

    Conclusion

    The current study suggests that IVA may positively impact follicular growth and pregnancy outcomes among women with DOR.

    Keywords: In Vitro Fertilization, Autologous Transplantation, Infertility, Ovarian Reserve
  • بهاره کریمی، سحر خانکی، لیلا مامنی، سید مصطفی خضری *، اصغر کرمی
    زمینه و هدف
    سموم کشاورزی از جمله مهمترین آلاینده های موجود در صنایع کشاورزی میباشندکه باعث آلودگی محیط زیست می شوند .بنابراین هدف اصلی این پژوهش حذف سم ایمیداکلوپراید از آب آلوده با استفاده از نانوذرات مغناطیسی سیلیکا اصلاح شده می باشد.
    روش کار
    آزمایشات در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام شد. مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب سنتز شده با تکنیک SEM مورد آنالیز قرار گرفت. برای تعیین ایزوترمهای تعادلی و سینتیک های فرایند جذب، تاثیر پارامترهایی نظیر pH ، غلظت اولیه سم ایمیداکلوپراید، دوز جاذب و زمان تماس مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین بازیافت نانو جاذب نیز تا 4 مرتبه انجام شد.
    نتایج
    در این تحقیق بهترین راندمان 97/85% در زمان 67 دقیقه، مقدار جاذب 0/06 گرم بر لیتر، مقدار سم 15/6 میلی گرم بر لیتر و در pH=6/5 اتفاق می افتد.ضریب همبستگی مدل ایزوترم لانگمویر (R2=09843) بیشتر از مدل فروندلیچ (R2=0/8) است. بنابراین مدل ایزوترم لانگمویر برای پیشبینی رفتار جذب سم ایمیدوکلوپراید توسط نانوجاذب از محیط آبی معرفی میگردد و هم چنین سینتیک واکنش تطابق خوبی با معادلات شبه درجه دوم از خود نشانداد.
    نتیجه گیری
    حذف سم ایمیداکلوپراید از آب آلوده با استفاده از نانوذرات مغناطیسی سیلیکا اصلاح شده کارآمد و قابل بازیافت میباشد.
    کلید واژگان: ایمیداکلوپراید, نانوذرات مغناطیسی سیلیکایی اصلاح شده, جذب, تصفیه آب
    Bahareh Karimi, Sahar Khanaki, Leyla Mamani, Seyed Mostafa Khezri *, Asghar Karami
    Background And Aim
    Agricultural poisons are one of the most important groups of pollutants in agricultural industries that cause environmental pollution. The main objective of this research was to remove imidacloprid from contaminated water by using modified magnetic-silica core-shell nanoparticles.
    Materials And Methods
    This study was conducted at the laboratory scale and batch system. The physical and structural characteristics of the synthesized adsorbent were determined by scanning electron microscopy (SEM). In addition, the effects of various parameters such as pH, initial concentration of imidacloprid, adsorbent dose, and contact time were investigated in order to determine the equilibrium isotherms and adsorption kinetics. The potential of the adsorbent for removal of imidacloprid showed no significant change after four runs of the reaction.
    Results
    The highest efficiency was found to be 97.85 %, achieved at the following conditions: a contact time of 67 minutes, an adsorbent dose of 0.06 g/l, an initial concentration of 15.6 mg/l and a pH of 6.5. The correlation coefficient of Langmuir isotherm (R2=0.9843) was higher than that of Freundlich (R2=0.8). Therefore, the Langmuir isotherm model is hereby introduced to be used for predicting the adsorption behavior of imidacloprid onto the nano-adsorbent from an aqueous medium. The reaction kinetics fitted well with the pseudo-second-order model.
    Conclusion
    A modified magnetic-silica core-shell nanoparticle is a cost-effective and recoverable adsorbent for efficient removal of imidacloprid from contaminated water.
    Keywords: Adsorption, Imidacloprid, Modified Magnetic-Silica Core-Shell Nanoparticles, Water Treatment
  • بهاره کریمی
    انواع گوناگونی از آفت کش ها به منظور مبارزه با آفات گیاهی در کشور مورد استفاده قرار می گیرند و سایپرمترین یکی از رایج ترین آفت کش های مورد استفاده در نوع خود است. ورود این آلاینده مقاوم به منابع تامین آب شرب می تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. امروزه کنترل سموم در آب های زیرزمینی، آشامیدنی و سطحی یک ضرورت جدی است. این مطالعه به‏روش مروری - توصیفی بر روی مطالعات انجام شده در مورد روش های موجود برای حذف سم سایپرمترین بر مبنای مرور مقالات جمع آوری شده است. در طی سال های اخیر دانشمندان درصدد طراحی و توسعه فناوری های نوین مانند فناوری نانو برآمده اند. حذف موثر آلاینده ها و کاهش انرژی و هزینه های تمام شده تولید آب سالم و با کیفیت، استفاده از فناوری نانو را نسبت به روش های قدیمی بیشتر مورد توجه و استقبال قرار داده است. با توجه به مقالات ارائه شده، فناوری نانو راندمان بالایی در حذف سایپرمترین از آب داشته است، به طوری که دانه های کلاژن اصلاح شده با نانوذرات CuO که جاذبی کارآمد و موثر است توانسته در مدت زمان کوتاه بالای 90% از سایپرمترین را حذف کند. در مقاله حاضر مقایسه ای بین فناوری نانو با روش های دیگر حذف سم سایپرمترین از آب آلوده انجام خواهد شد.
    کلید واژگان: آفت کش, سایپرمترین, آب, فناوری نانو
    Bahareh Karimi
    A large variety ofpesticides are used for killing plant pests in the country and cypermethrin is the most common insecticide in the synthetic pyrethroid family. The entrance into drinking water resources by resistant pollutants can have negative impacts on human health and the environment. Currently, the control of pesticides in groundwater, drinking water and surface water is a serious subject. This paper reviews the previous studies concerning removal methods for cypermethrin pesticides. In recent years, scientists have been tried to design and develop new technologies for removing such pesticides. These include nanotechnology, which has many advantages in comparison to previous methods. The advantages of nanotechnology include effective removal of contaminants, lowering of energy, eco-friendliness and cost-effectiveness in the production of healthy and high-quality water. It is found that nanotechnology is highly efficient in eliminating cypermethrin from water as collagen-CuO nanoparticles can eliminate over 90% of cypermethrin in a short period. The study also provides a comparison between nanotechnology and other methods of removing cypermethrin from contaminated water.
    Keywords: Cypermethrin, Nanotechnology, Pesticides, Water
  • Siamak Beheshti, Bahareh Karimi
    Introduction
    Frankincense has been shown to possess anti-inf lammatory activity. In this studythe effect of pretreatment with the hydro-alcoholic extract of frankincense on memory retrievalwas assessed in lipopolysaccharide (LPS) treated rats.
    Methods
    Forty-two adult male Wistar rats were distributed into 7 groups of 6 each. One groupreceived LPS (1 mg/kg; i.p) pre-test. The control group received saline (1 ml/kg; i.p). 2 groups ofanimals received frankincense (50 mg/kg; P.O) or DMSO 5% (1 ml/kg; P.O) and 30 minutes laterLPS (1 mg/kg; i.p). Two other groups of animals received frankincense (50 mg/kg; P.O) or DMSO5% (1 ml/kg; P.O) and 30 minutes later saline (1 ml/kg; i.p). Another group of rats received LPS(1 mg/kg; i.p) and 30 minutes later Ibuprofen (100 mg/kg; P.O). In all the experimental groups,memory retrieval was assessed 4 hours following the last injection, using a passive avoidancetask (PAT). Hippocampal TNF-α levels were measured by ELISA as an index of LPS-inducedneuroinf lammation.
    Results
    LPS impaired memory retrieval by decreasing step-through latency (STL), significantly.LPS also increased levels of TNF-α in the hippocampus as compared to the control group.Administration of frankincense (50 mg/kg; P.O) before LPS (1 mg/kg; i.p) improved memoryretrieval as compared to the control group. Frankincense reduced hippocampal TNF-α level in theLPS treated rats, significantly, compared to the control group.
    Conclusion
    The results indicate that the hydro-alcoholic extract of frankincense has the potentialto improve memory retrieval in LPS treated rats, possibly via an anti-neuroinf lammatory activity.
    Keywords: Lipopolysaccharide, Memory, Frankincense, Neuroinflammation
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال