فهرست مطالب bonakdar
-
مقدمهبا توجه به اهمیت و شیوع بالای درگیری کلیوی در بیماران دچار Systemic lupus erythematosus (SLE) و امکان سنجش پیش گویی هماچوری در رخداد Lupus nephritis، هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی Lupus nephritis در بیماران SLE دچار هماچوری بود.روش هااین مطالعه، یک پژوهش مقطعی بود که به بررسی 500 بیمار دچار SLE در شهر اصفهان در بین سال های 94-1380 پرداخت. مستندات پزشکی، اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران شامل سطوح C3 و C4، Anti-dsDNA antibody، وجود Lupus nephritis، پروتئینوری، کست سلولی (Cellular casts)، پیوری، عفونت مجاری ادراری، سنگ مجاری ادرار، نقص های مادرزادی کلیوی و سابقه ی هر گونه بیماری کلیوی در انتهای مطالعه با مراجعه به دفتر بایگانی بیمارستان از پرونده ی بیماران اخذ و با استفاده از نرم افزار SPSS واکاوی گردید.یافته هافراوانی هماچوری در بیماران دچار Lupus nephritis 11/36 درصد بود و ارتباط معنی داری بین وجود هماچوری و Lupus nephritis در بیماران SLE مشاهده نگردید (520/0 = P، 648/1-376/0 = فاصله ی اطمینان 95 درصد، 727/0 = Odd ratio یا OD). افرادی که Lupus nephritis داشتند، پراکندگی سنی کمتری را در مقایسه با افراد بدون Lupus nephritis نشان دادند (005/0 = P). بیشتر افرادی که در گروه Lupus nephritis بودند، میزان C3 و C4 پایین داشتند، اما بیشتر بیمارانی که در گروه بدون Lupus nephritis بودند، سطوح C3 و C4 طبیعی داشتند (050/0 > P).نتیجه گیریفراوانی نسبی Lupus nephritis در بیماران SLE دچار هماچوری، حدود 36 درصد بود. بنابراین، مشاهده ی هماچوری در بیماران دچار SLE ممکن است در یک سوم موارد، بروز Lupus nephritis را پیش بینی نماید.کلید واژگان: Lupus nephritis, Systemic lupus erythematosus, هماچوری, نشانگرهای زیستی}BackgroundConcerning the importance and the high frequency of renal involvement in patients with systemic lupus erythematosus (SLE), and the ability to measure the value of hematuria on predicting the incidence of lupus nephritis, this study aimed to determine the frequency of lupus nephritis in SLE patients with hematuria.MethodsThis cross-sectional study investigated 500 patients with SLE in Isfahan City, Iran, between the years 2001 and 2015. Medical history, as well as demographic and clinical data of patients including the levels of C3, C4, and anti-dsDNA antibody, presence of lupus nephritis, proteinuria, cellular cast, pyuria, urinary tract infection, urinary tract stones, congenital renal defects, and history of any kidney disease were obtained from the patients' files at the end of the study period, and analyzed using SPSS software.FindingsThe frequency of hematuria in patients with lupus nephritis was 36.1%, and there was no significant relationship between the presence of hematuria and the existence of lupus nephritis in patients with SLE [odds ratio (OR) = 0.727, confidence interval of 95% = 0.376-1.648, P = 0.520]. The individuals with lupus nephritis had a lower age distribution compared to the cases without it (P = 0.005). Most of the cases in the lupus nephritis group had low C3 and C4, but most patients in non-lupus nephritis group had normal levels of C3 and C4 (P < 0.05).ConclusionThe relative frequency of lupus nephritis in SLE patients with hematuria was approximately 36%. Therefore, the presence of hematuria in patients with SLE may account for incidence of lupus nephritis one-third of the cases.Keywords: Lupus nephritis, Systemic lupus erythematosus, Hematuria, Biomarkers}
-
مقدمهغضروف، بافتی بدون رگ و لنف در بدن است و اگر آسیب گسترده ای داشته باشد، توانایی ترمیم و بازسازی خود را ندارد. در جامعه امروز، بیماری های غضروف از جمله ورم مفاصل و آسیب های غضروف افزایش یافته است. آسیب های آن می تواند عملکرد روزانه بیمار را مختل کرده و به واسطه سایش استخوان ها روی هم با درد همراه باشد. روش های رایج مورد استفاده در درمان آسیب های غضروف تهاجمی با بازده کم تلقی می شوند که شامل ایمپلنت کردن کندروسیت های خود فرد، ریزشکست، تحریک مغز استخوان و حذف بخش آسیب دیده است. درمان های رایج موجود روش های قطعی نیستند، به همین دلیل به استفاده از سلول های بنیادی و مهندسی بافت غضروف روی آورده شده است. در پژوهش مروری حاضر، انواع سلول های بنیادی به کاررفته در سلول درمانی غضروف و مهندسی بافت غضروف بررسی شدند. در ادامه فاکتورهای پیام رسان سلولی مانند فاکتورهای رشد، عوامل مکانیکی و محیطی مطرح و به داربست هایی بر پایه زیست موادهایی که برای مهندسی سلول های بنیادی با بازده بالا به منظور بازسازی بافت غضروفی مورد استفاده قرار می گیرند، اشاره شد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، مروری بر کاربرد سلول های بنیادی در ترمیم و مهندسی بافت غضروف بود.نتیجه گیری. نقش سلول های بنیادی در ترمیم غضروف به درستی اثبات شده است، ولی مکانیزم و روش ایجاد این ترمیم تاکنون مشخص نشده است. سلول های مزانشیمی بالاترین امنیت در استفاده از سلول درمانی در غضروف را دارند و بیشترین استفاده بالینی از این نوع سلول ها است. در ایران، سلول درمانی برای بیماران به صورت بالینی صورت می پذیرد، ولی مهندسی بافت غضروف راه زیادی برای رسیدن به مرحله بالینی دارد.کلید واژگان: سلول های بنیادی, آسیب غضروفی, مهندسی بافت غضروف, غضروف زایی}IntroductionCartilage is a tissue without vessel and lymph in body. If it has a massive defect, it cannot regenerate and reconstruct itself. In this society, cartilage diseases such as osteoarthritis and cartilage defects have increased. Its defects can disrupt the daily function of the patient and can be accompanied by pain due to bone wear. Common methods used to treat cartilage defects, which are considered invasive with low efficacy, include autologous chondrocytes, microfracture, bone marrow stimulation, and debridement. Current treatments are not definitive methods, which is why the use of stem cells and cartilage tissue engineering has been turned on. In the current review, the types of stem cells used in cartilage therapy and cartilage tissue engineering were investigated. Then, cellular signaling factors such as growth factors, mechanical and environmental factors were mentioned and referred to scaffolds based on the biomaterials used to engineer high-efficiency stem cells for the reconstruction of cartilage tissue. Therefore, the aim of this study was to review the use of stem cells in cartilage tissue regeneration and engineering.ConclusionThe role of stem cells in regeneration of cartilage has been properly proven, but the mechanism and method of creating this regeneration has not yet been determined. Mesenchymal cells have the highest safety in cell therapy in cartilage, and these types of cells have the most clinical usage. In Iran, cell therapy is performed clinically for patients, but cartilage tissue engineering has not yet reached the clinical stage.Keywords: Stem Cells, Cartilage Defect, Cartilage Tissue Engineering, Chondrogenesis}
-
Suppose T T and S S are Moore-Penrose invertible operators between Hilbert C*-module. Some necessary and sufficient conditions are given for the reverse order law (TS) dag =S dag T dag (TS)dag=SdagTdag to hold. In particular, we show that the equality holds if and only if Ran(T ∗ TS)subseteqRan(S) Ran(T∗TS)subseteqRan(S) and Ran(SS ∗ T ∗ )subseteqRan(T ∗ ), Ran(SS∗T∗)subseteqRan(T∗), which was studied first by Greville [{it SIAM Rev. 8 (1966) 518--521}] for matrices.Keywords: Bounded adjointable operator, Hilbert C*, module, generalized inverse, reverse order law}
-
مقدمهآموزش به بیمار یک راهکار اساسی در کنترل فرایند بیماری و کاهش هرچه بیشتر عوارض در افراد مبتلا به بیماری های مزمن می باشد. امروزه بیشتر آموزش ها و اطلاعات در سیستم بهداشتی با روش های نامتناسب و در سطح بالاتری از آنچه که برای افراد قابل فهم باشد، ارایه می شود. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی دو مورد از رایج ترین روش های آموزشی در سیستم درمانی یعنی آموزش چهره به چهره و استفاده از یک کتابچه آموزشی در بازتوانی تنفسی افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه می باشد.روشپژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی می باشد که در سال 1391 برروی 75 فرد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، مراجعه کننده به بیمارستان های مسیح دانشوری و امام حسین (ع) شهر تهران انجام شده است. نمونه های پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه (آموزش با کتابچه، آموزش چهره به چهره و گروه کنترل) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خودکارآمدی تنفسی جمع آوری شد. به افراد 2 گروه آزمون مطالبی با محتوی یکسان اما روش آموزش متفاوت ارایه شد. گروه کنترل آموزش های روتین در بخش را دریافت نمودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید.یافته هانتایج مطالعه حاضر نشان دهنده همگن بودن سه گروه مطالعه در زمینه ویژگی های جمعیت شناختی می باشد. همچنین آزمون آماری آنالیز واریانس تفاوت معناداری در میانگین نمره خودکارآمدی تنفسی سه گروه قبل از مداخله نشان نداد (169/ 0=p) در حالی که میانگین نمره خودکارآمدی تنفسی در گروه آموزش چهره به چهره بعد از مداخله تفاوت معناداری با دو گروه دیگر داشت (P<0.001). از سوی دیگر بین دو گروه آموزش با استفاده از کتابچه آموزشی و گروه کنترل در این زمینه بعد از مداخله تفاوت معناداری دیده نشد (998/ 0=p).نتیجه گیرییافته های مطالعه نشان دهنده اثربخشی بیشتر روش آموزشی چهره به چهره نسبت به روش آموزش با استفاده از کتابچه راهنما در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه می باشد. لذا پرستاران به عنوان مراقبین مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه با ارایه آموزش های چهره به چهره می توانند نقش ارزشمندی را در ارتقای خودکارآمدی تنفسی مبتلایان به این بیماری و در نهایت بهبود هرچه بیشتر کیفیت زندگی آنان داشته باشند.
کلید واژگان: بیماری مزمن انسدادی ریه, خودکارآمدی, آموزش چهره به چهره, کتابچه آموزشی}IntroductionPatient education is an essential strategy in disease control that reduces complications in patient with chronic diseases. Today، most of the education and information presented in health care systems are at a higher level and are not an appropriate method for people to understand. This study aimed to examine the impact of two of the above methods on respiratory self-efficacy among people with COPD.MethodThis study is a quasi-experimental clinical trial that performed in 2012 on 75 patients with chronic obstructive pulmonary disease attending Masihe - Daneshvary and Emam Hosien hospitals in Tehran، Iran. We used purposive sampling method and the participants in the study were divided into three random categories (face to face، educational booklet، and control groups). The two groups of subjects were presented with identical content but different training methods. The control group received the routine instruction in the ward. Data analysis was performed using descriptive and inferential statistics.ResultsThe results showed homogeneity at demographic data in three groups of study. Comparison of demographic and mean respiratory self-efficacy in the baseline between three study groups showed no significant difference. But the mean of respiratory self-efficacy in the past revealed a significant difference between face to face educational group and control groups (P<0. 001). The test showed no significant difference between educational booklet group and control group (P>0. 05).ConclusionAmong people with COPD، face to face educational strategies increased respiratory self-efficacy more than booklet educational method. Consequently، nurses as care providers in patients with COPD can have a valuable role in patient education using face to face education method.Keywords: COPD, self efficacy, face to face education, educational booklet} -
مقدمهعوارض جراحی از علل مهم مرگ و ناتوانی در سراسر جهان هست. ازآنجاکه حسابرسی، ابزاری برای ارزیابی وضعیت موجود تلقی می شود، به واسطه آن می توان فاصله میان وضعیت موجود را با وضعیت مطلوب، برآورد کرده و در راستای رفع نواقص موجود گام برداشت. این مطالعه باهدف حسابرسی موازین جراحی ایمن در اتاق عمل های بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی، محیط پژوهش، اتاق عمل های عمومی و قلب-پلاستیک بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود. نمونه های پژوهش شامل 100 مورد جراحی بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به موازین جراحی ایمن در اتاق عمل با استفاده از چک لیست «جراحی ایمن»(Surgery Safety Checklist) گردآوری شد. روایی ابزار به روش تعیین روایی محتوا و صوری و پایایی به روش توافق بین مشاهده گرها به دست آمد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزارSPSS نسخه 16 مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.یافته هایافته های پژوهش نشان داد 73/6 درصد از موازین جراحی ایمن در اتاق عمل های بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی رعایت می شود. 74/72 درصد موازین جراحی ایمن در مرحله زمانی قبل از بیهوشی بیمار، 64/81درصد در مرحله زمانی بعد از بیهوشی بیمار و قبل از انجام برش جراحی و 73/6 درصد در مرحله زمانی پس از بستن زخم بیمار تا خروج بیمار از اتاق عمل رعایت می شود.نتیجه گیریبا توجه به اینکه میزان رعایت موازین جراحی ایمن کمتر از استانداردهای اعلام شده توسط سازمان جهانی بهداشت است، لازم است موضوع ایمنی بیمار در اتاق های عمل برای مدیران بیمارستان بسیار جدی تلقی شده تمهیدات لازم جهت ارتقای آن اتخاذ گردد.
کلید واژگان: حسابرسی بالینی, جراحی, اتاق عمل, ایمنی, بیمارستان}IntroductionSurgical complications are leading cause of death and disability in the worldwide. Considering the importance of patient safety and related audit criteria, this study aimed to audit standards of surgery in the operating room of selected hospital of Shahid Beheshti University of Medical Sciences in 2014.MethodsIn this descriptive study, research environment was public and heart-plastic surgery room in selected hospital of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. The study samples consisted of 100 randomly selected surgical. Data was collected with WHO surgical safety checklist in the operating room. Validity and reliability of study tool determined with content and face validity and Inter- rater coefficient respectively. Data analyzed with SPSS/16.Result73.6% of the standards of safe surgical will be respected in the operating room of selected hospital of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. 74.72% of surgical safety standards in before anesthesia, 64.81% after unconscious and before the incision and 73.6% after the wound closure until the patient out of the operating room will be respected.ConclusionSince the criteria of safe surgery is below the standards suggested by World Health Organization, hospital managers, supervisors, and operation room heads are supposed to patient safety as a serious issue that must be improved.Keywords: Clinical audit, Surgery, Operating rooms, Safety, Hospital} -
BackgroundThe aim of the present study was to determine the prevalence and prognosis of cerebrovascular accident(CVA) and its subtypes among Iranian patients with systemic lupus erythematosus (SLE).MethodsIn a cross-sectional study, medical records of 575 SLE patients were reviewed. The patients developing CVA in their course of disease were extracted. In these patients, data about demographic features, lupus anti bodies, duration of the disease until CVA, CVA manifestation(s) and follow-up duration were gathered. In the next step, patients with any kinds of CVA were summoned to Neurology clinic to identify the grade of disability in each patient with CVA.ResultsWe identified 38 patients with CVA of which 6 (15.8%) were men and 32 (84.2%) were women. The most common subtype of CVA was small vessels thrombosis (21.05%)among the study patients and hemi paresis was the most prevalent initial presentation (39.47%). In 11 (28.9%) patients, SLE was initiated with CVA and in 3 (7.9%) patients CVA had happened in the 1st year of SLE. Anti-phospholipid antibodies (APLA) were positive in 29 (76.3%) patients. Mean modified Rankin Scale in patient with positive and negative serology for APLA was 0.93 ± 1.11 and 0.22 ± 0.66 respectively (P= 0.006).ConclusionsOur study shows that 6.6% of Iranian SLE patients have CVA during their course of the disease. Small vessels thrombosis is the most common CVA subtype and hemi paresis is the most prevalent initial presentation. Moreover, we showed that the prognosis of CVA in Iranian SLE patients is not unfavorable.Keywords: Cerebrovascular accident, stroke, systemic lupus erythamatosus}
-
چکیدهمقدمهناهم زمانی انقباض بطن چپ در نارسایی قلبی، بویژه در آنهایی که کمپلکس QRS پهن دارند، بسیار شایع است. درمان هم زمان سازی قلبی (CRT)در نارسایی قلبی پیشرفته، نتایج امیدوارکننده ای داشته است.هدفمقایسه عملکرد بطن چپ پیش و پس از درمان هم زمان سازی قلبی در نارسایی قلبیمواد و روش هادر یک مطالعه مقطعی، 65 مورد پی درپی نارسایی قلبی که برای CRT برنامه ریزی شده بودند وارد مطالعه شده و اکوکاردیوگرافی آنها از نظر حجم های پایان سیستول (LVESV) و پایان دیاستول بطن چپ (LVEDV) و کسر خروجی بطن چپ (LVEF) بررسی واکوکاردیوگرافی3-6 ماه پس از تعبیه CRT تکرار شد. پاسخ به CRT به صورت کاهش دست کم 15% درLVESV تعریف شد.نتایجگروه مطالعه شامل 27 زن (5/41%) و 38 مرد (5/58%) با میانگین± انحراف معیار سنی 12±62 سالگی بود. در مجموع 46 (8/70%) بیمار نارسایی قلبی به CRT پاسخ مثبت دادند و 19 (2/29%) نفر پاسخ ندادند. متوسط LVEF پس از CRT در پاسخ دهندگان به طور چشمگیر افزایش و LVESV و LVEDV به صورت چشمگیر کاهش یافت. (به ترتیب 0001/0=p، 001/0= pو 0001/0=p)نتیجه گیریدر مطالعه ما نشان داده شد که پس از تعبیه CRT یافته ها کوکاردیوگرافی در نارسایی قلبی با QRS پهن نسبت به پیش از آن بهتر می شوند.
کلید واژگان: الکتروکاردیوگرافی, نارسائی قلبی, هم زمان سازی قلبی}AbstractIntroductionVentricular dyssynchrony is frequently encountered in heart failure patients، especially in those with wide QRS intervals. Some surveys have shown thatCardiac Resynchronization Therapy (CRT) could be a promising technique with benefits.ObjectiveComparison of left ventricular function before and after CRT implantation inheart failure patients.Materials And MethodsIn a cross-sectional survey، 65consecutive heart failure patients، who were candidates for cardiac resynchronization were enrolled and evaluated for Left Ventricular End Systolic Volume (LVESV)، Left Ventricular End Diastolic Volume (LVEDV) and Left Ventricular Ejection Fraction (LVEF) before CRT. Echocardiographic evaluations were done3-6 months after CRT. The response to CRT was defined as the decrease of LVESV ≥ 15%.ResultsThe study group included 27 women (41. 5%) and 38 men (58. 5%)، with a mean (± SD) age of 62 ±12 years. Totally، 46 (70. 8%) responded to CRT and 19 (29. 2%) were nonresponsive، so that the mean LVEF (%) significantly increased and LVESV and LVEDV decreased significantly after CRT in responsive ones (P=0. 0001، P=0. 001 and p=0. 0001، respectively).ConclusionThe present survey showed the improvement of echocardiographic findingin heart failurepatients with wide QRS after CRT. Conflict of interest: non declaredKeywords: Cardiac Resynchronization Therapy, Electrocardiography, Heart Failure} -
سابقه و هدفتعیین سطح بلوک در بیماران مبتلا به بلوک قلبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدین منظور در مراکز تشخیصی درمانی بطور متداول از روش تهاجمی الکتروفیزیولوژی استفاده میگردد. در این مطالعه صحت تشخیصی الکتروکاردیوگرافی، در تعیین غیرتهاجمی سطح بلوک قلبی، در بیماران نیازمند به ضربان ساز موقت مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی 60 بیمار مبتلا به بلوک قلبی که بر اساس یافته های الکتروکاردیوگرافی (Electrocardiography، ECG) کاندید تعبیه ضربان ساز موقت بودند، تحت مطالعه الکتروفیزیولوژی (Electrophysiology، EPS) نیز قرار گرفتند. سطح بلوک قلبی بطور مجزا توسط EPS و ECG بدست آمده و میزان رابطه و توافق آنها مورد بررسی قرار گرفت.یافته هااز 60 بیمار مورد بررسی، 31 بیمار زن (7/51%) بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 1/9?7/69 سال بود. بر اساس یافته های ECG، 13 بیمار (7/21%) بلوک 2:1، 12 بیمار (20%) بلوک درجه 2 و 35 بیمار (3/58%) بلوک درجه 3 داشتند. بر اساس یافته های ECG، سطح بلوک دهلیزی- بطنی در 10 بیمار (7/16%) AV Nodal و در 50 بیمار (3/83%)، Infra Nodal و نیز بر اساس یافته های EPS، سطح بلوک دهلیزی-بطنی در 11 بیمار (3/18%)، AV Nodal و در 49 بیمار (7/81%)، Infra Nodal بود. تخمین سطح بلوک قلبی توسط یافته های ECG در مقایسه با یافته های EPS از حساسیت 9/93%، ویژگی 6/63%، ارزش اخباری مثبت 0/92%، ارزش اخباری منفی 0/70% و صحت 3/88% برخوردار بود.نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه، تخمین غیرتهاجمی سطح بلوک قلبی با استفاده از یافته های الکتروکاردیوگرافی از صحت بالایی برخوردار است بنابراین ممکن است در مواقعی که روش های تهاجمی با محدودیت مواجه اند، سودمند باشد.
کلید واژگان: الکتروکاردیوگرافی, الکتروفیزیولوژی, بلوک قلبی}Background And ObjectiveDetermination of block level in patients with heart block is particularly importance and traditionally in the treatment and diagnostic centers, invasive electrophysiology is used. In this study, we aimed to study accuracy of electrocardiography for non-invasive determination of atrio-ventricular block levels in patients need to temporary pacemaker.MethodsIn this cross-sectional study, 60 patients with heart block were candidate for temporary pacemaker in according to ECG findings, EPS study was also done. Level of the block was estimated with ECG and compared with EPS findings, and relation and agreement were analyzed.FindingsFrom 60 patients, 31 patients (51.7%) were women. Mean age of patients was 69.7±9.1 years old. In ECG findings, 13 patients (21.7%) had 2:1 AV block, 12 patients (20%) had second degree AV block, 35 patients (58.3%) had third degree AV block. In ECG findings, level of AV block in 10 patients (16.7%) was AV nodal and in 50 patients (83.3%) was infra nodal. In EPS findings level of AV block in 11 patients (18.3%) was AV nodal and in 49 patients (81.7%) was infra nodal. Estimation of AV block level in ECG findings in comparison with EPS findings had 93.9% sensitivity, 63.6% specificity, 92% positive predictive value,70% negative predictive value and 88.3% accuracy.ConclusionElectrocardiographic findings have high accuracy in noninvasive estimation of heart block levels. So, when invasive procedures faced with the constraints, may be beneficial.Keywords: Electrocardiography, Electrophysiology, Block level} -
در تحقیق حاضر غشاهای پلیمری ساخته شده از نانوکامپوزیت پلی هدرال الیگومریک سیلسسکویی اکسان(POSS) و پلی کربنات یورتان (PCU) به منظور بررسی کاربرد احتمالی به عنوان جایگزین موقت پوست با استفاده از رده سلولی 929 L مورد بررسی های زیست سازگاری شامل آزمون سمیت سلولی، آزمون تکثیر سلولی و مشاهدات میکروسکوپ الکترونی(SEM) قرار گرفتند. منحنی FTIR فیلم پلیمری کلیه قله های مورد انتظار در نانوکامپوزیت یاد شده را نشان داد. در آزمونMTT درصد بقای سلولهای 929 L در مواجه با عصاره های حاصل از فیلم پلیمری پس از 7،3 و 14 روز عصاره گیری بررسی و مشخص شد که عصاره ها فاقد هر گونه سمیت سلولی اند، ضمن اینکه حضور نانوذراتPOSS در عصاره باعث افزایش میزان بقای سلولی می شود.در آزمون تکثیر سلولی، سلولها در دوره های 3، 7 و 14 روزه بر سطح نانوکامپوزیت کشت داده شدند. مشاهده شد که سلولهای L929 به خوبی قادر به رشد و تکثیر بر سطح غشا بوده، به طوری که تعداد سلول های شمارش شده بر آن در روزهای 7 و 14 نزدیک به نمونه کنترل ثبت شد. مشاهداتSEM نشان داد که سلول ها پس از گذشت 3 روز چسبندگی خوبی با سطح پلیمر پیدا کردند. همچنین مشاهده شد که دانسیته سلولی پس از 7 روز به شدت افزایش یافت به گونه ای که منجر به تشکیل یک لایه سلولی بر سطح پلیمر شد.
This study aims to characterize and evaluate the applicability of Polyhedral Oligomeric Silsesquioxane (POSS)/ Poly (carbonate-urea) Urethane (PCU) nanocomposite films as a temporary skin substitute by means of FTIR, MTT assay, cell proliferation assay and SEM studies. FTIR spectra showed all the characteristic peaks of POSS/PCU nanocomposite. The indirect cytotoxicity of membranes was investigated by MTT assay. In MTT test, L929 mouse fibroblasts were exposed to the extract of the films for 24 h. MTT results showed no sign of cell cytotoxicity for the extracts at the extraction times up to14 days.Menwhile, it was found that POSS nanocages have a stimulating effect on L929s. In cell proliferation assay, L929s were cultured on the films for 3, 7 and 14 days. The cells showed a high rate of proliferation in direct contact with the biomaterial after 7 and 14 days. Morphology and density of the cells on the nancomposite surface was investigated through SEM observations. SEM micrographs showed that the cells adhered well on the surface after 3 days of culture. Moreover, after 7 days, cell density increased so substantially that a cell layer was formed on the membranes.Keywords: Biocompatibility, Cell proliferation, MTT assay, Nanocomposite, POSS} -
فصلنامه نانو مواد، پیاپی 6 (زمستان 1389)، صص 105 -112استفاده از بیومتریال های مصنوعی در ترمیم ضایعات بافت های سخت استخوانی و دندانی مورد توجه عده زیادی قرار دارد. از جمله این بیومتریال ها باید به هیدروکسی آپاتیت و سایر ترکیبات مشتق شده از آن نظیر فلوروهیدروکسی آپاتیت اشاره نمود. در این تحقیق هیدروکسی آپاتیت و فلوروهیدروکسی آپاتیت به روش هیدروترمال سنتز شدند و مورفولوژی آنها به کمک میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شد. سپس پاسخ بیولوژیکی سلول های استئوبلاست و بنیادی مزانشیمال جداسازی شده انسانی در تماس با این مواد ارزیابی گردید. میزان تکثیر سلولی (MTT)، مقدار ترشح آنزیم آلکالین فسفاتاز و بیان ژنی کلاژن نوع I و آلکالین فسفاتاز به عنوان معیار سنجش فعالیت زیستی این مواد در نظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که حضور فلوراید باعث افزایش تکثیر سلول های استئوبلاست و افزایش بیان ژنی در این سلول ها گردید. در حالیکه تفاوت معنی داری بین تکثیر و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمالی در دو نوع نمونه هیدروکسی آپاتیت و فلوروهیدروکسی آپاتیت مشاهده نشد. علاوه براین میزان ترشح آلکالین فسفاتاز و بیان ژنی در سلول های استئوبلاست بیش از سلول های مزانشیمالی دیده شد.کلید واژگان: هیدروکسی آپاتیت, فلوروهیدروکسی آپاتیت, سلول بنیادی مزانشیمال, سلول استئوبلاست}There is much more attention to the synthetic biomaterials for bone and teeth reconstruction in the recent years. Hydroxyapatite and its derivatives like fluorohydroxyapatite are categorized in this group. In this research, hydroxyapatite and fluorohydroxyapatite powder were synthesized by hydrothermal method. The biological response of the human osteoblast and mesenchymal stem cells in contact with these materials were evaluated. Cell proliferation assay (MTT), alkaline phosphatase secretion and the also expression of collagen type I and alkaline phosphatase as the biological activity criterion of these materials were assessed. The results showed that fluoride can increase the rate of osteoblast proliferation and gene expression. However there was no significant observation in the cell proliferation rate and gene expression between two differentsamples of hydroxyapatite and fluorohydroxyapatite. In addition, it has been shown that the amount of alkaline phosphatase and gene expression in osteoblast cells were higher than mesenchymal stem cells.Keywords: Hydroxyapatite, Fluorohydroxyapatite, Mesenchymal stem cell, Osteoblast cell}
-
فصلنامه نانو مواد، پیاپی 1 (بهار 1388)، صص 27 -31مهندسی بافت در زمینه استخوان و غضروف این امکان را فراهم می آورد که بتوان ناهنجاری های مختلف بافتی را به روش پیوند Autologous درمان نمود. در تحقیق حاضر، برای ساخت نانو داربست ß -TCP/PE از پودر مخصوص ß -TCP استفاده شد که بعد از حرارت دادن آن اقدام به خنک نمودن تدریجی نموده و در نهایت با پلی اتیلن ترکیب کرده تا نانو داربست فوق تهیه گردد. بعد از تهیه نانو داربست، سلول های استئوبلاست جدا شده از استخوان فک انسان را در مجاورت عصاره تهیه شده نانو داربست قرار داده و بعد از آن با استفاده از آزمون MTT اقدام به بررسی زیست سازگاری نانو داربست فوق پرداخته شد. یافته های این مطالعه نشان داد نانو داربست مورد نظر باعث افزایش زیست سازگاری سلول های استئوبلاست شده است. با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان بعد از تایید آزمون های In vivo، اقدام به ترمیم بافت های آسیب دیده با استفاده از نانو داربست ذکر شده نمود.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.