فهرست مطالب نویسنده:
dariush zeynalzadeh
-
سابقه و هدفبسیاری از روش های گندزدایی متداول پساب دارای مشکلات راندمان پایین، مسایل فنی و هزینه های بالا می باشند. لذا این تحقیق به منظور افزایش کارایی فرایند گندزدایی پساب واقعی با استفاده از ازن زنی کاتالیزوری انجام شده است و از لحاظ اقتصادی با فرایند کلرزنی مورد مقایسه قرار گرفته است.مواد و روش هادر این فرایند، کربن فعال مغناطیسی به عنوان کاتالیست در راکتور نیمه پیوسته برای گندزدایی پساب شهری تصفیه خانه فاضلاب بندرگز در سال 1394 استفاده شد. راندمان گندزدایی با استفاده از شاخص کلیفرم های گرماپای صورت گرفت و تاثیر پارامترهای غلظت کاتالیست (صفر، 5/0، 1، 2 و 5 گرم در لیتر)، زمان تماس (1، 2، 5، 10، 20 و 40 دقیقه) و دانسیته میکروبی و بازیابی مجدد کاتالیست بر فرایند گندزدایی به روش شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفت و در پایان، هزینه های اقتصادی آن با روش مرسوم کلرزنی مقایسه گردید.یافته هاراندمان گندزدایی با افزایش غلظت نانوکامپوزیت کربنی و زمان تماس افزایش می یابد؛ به طوری که در غلظت g/L1 از کاتالیست، با 99/1 لگاریتم حذف پس از 2 دقیقه زمان تماس، استاندارد تخلیه پساب حاصل شد. این در حالی بود که کاهش میکروارگانیسم ها برای ازناسیون منفرد، 91/1 لگاریتم سنجش شد. ثابت سینتیک درجه اول فرایند در ازن زنی منفرد، min-142/0 بود که با افزودن کاتالیست (g/L2) افزایش 9 برابری یافت. هم چنین نانوکامپوزیت کربنی، بدون کاهش محسوس در راندمان (5/1 درصد)، تا 7 مرتبه مورد استفاده مجدد قرار گرفت و در بررسی اقتصادی، کاهش بیش از 57 درصد هزینه های گندزدایی در یک دوره 5 ساله، نسبت به کلریناسیون محاسبه گردید.
استنتاج: روش ازن زنی کاتالیزوری با کاتالیست جدید به دلیل زمان اندک فرایند و راندمان بالا در گندزدایی پساب و نیز مقرون به صرفه بودن نسبت به روش های متداول می تواند به عنوان روشی موثر و مقرون به صرفه در تصفیه خانه های فاضلاب های شهری به کار رود.کلید واژگان: ازناسیون کاتالیزوری, پساب, گندزدایی, کلیفرم گرماپای, نانوکامپوزیت کربنیBackground andPurposeMany conventional disinfection methods of effluents raise some health, efficiency and economic concerns. In order to increase the efficiency of disinfection of real effluent, in this study, the catalytic ozonation process was performed and economically compared with chlorination.Materials And MethodsMagnetic activated carbon was used as acatalyst in a semi-continuous reactor for disinfection of effluent of municipal wastewater treatment plant in Bandargaz, Iran in 2015. The efficiency of disinfection was determined by thermo-tolerant coliform as indication, and the effect of parameters such as catalyst concentration (0, 0.5, 1, 2, and 5 g/L), initial number of coliforms, contact time (1, 2, 5, 10, 20 and 40 min) and catalyst reuse on disinfection process was evaluated. Finally economic comparison was done with the chlorination.ResultsThe results showed that the efficiency of disinfection was increased by increase in the concentration of carbon nano-composite and contact time; at 1 g/L concentration of Catalyst about 1.99 log reduction was observed after 2 min exposure time in which the effluent standards were obtained; while 1.91 log reduction of micro-organisms was measured for single ozonation. The first-order kinetics constant of single ozonation (0.42 min-1) showed an approximately 9-fold increase when the catalyst (2 g/L) was added to the solution. After 7 times reuse of nano-composite, the diminution of efficiency was negligible (1.5%); and more than 57% fall of the cost was observed in a 5-year operational period compared with chlorination.ConclusionThe catalytic ozonation with the new catalyst of effluent could effectively disinfect the effluent in a short-contact-time, and due to economic considerations it can be used as an effective and economical method in wastewater treatment plants.Keywords: catalytic ozonation, effluent, disinfection, thermo, tolerant coliform, nano carbon composite -
سابقه و هدفآنتی بیوتیک ها از نظر مصرف وسعت جهانی داشته و پس از استفاده به طروق مختلفی به منابع آبی راه یافته و به دلیل اثرات سوء مختلف به یکی از نگرانی های مهم بشری تبدیل شده اند که از آن جمله می توان به مترونیدازول (MTN) اشاره نمود. از این رو هدف این پژوهش، بررسی راندمان حذف MTN از محلول آبی با استفاده از فرایند ازن زنی (SOP) تعیین گردید.مواد و روش هاتاثیر متغیرهای pH محلول(3- 12)، زمان واکنش و غلظت اولیه مترونیدازول (mg/L40-1) بر روی راندمان فرایند مورد بررسی قرار گرفت. سنجش میزان مترونیدازول با استفاده از دستگاه HPLC، بررسی قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیکی با انجام آزمایش های BOD5 و COD و میزان معدنی سازی نیز با انجام آزمایش TOC تعیین گردید.یافته هاطبق نتایج حاصله pH بهینه برای فرایند برابر با10 بوده و سینتیک تجزیه مترونیدازول از مدل درجه دوم کاذب (فرم خطی نوع دوم) پیروی می کند. نسبت BOD5/COD در ورودی راکتور برابر با 09/ 0 بود که در خروجی به 33/ 0 رسیده و میزان معدنی سازی در حدود 68 درصد حاصل شد.استنتاجدر pH قلیایی ازن بیش تر تجزیه شده و تولید رادیکال را افزایش می دهد که باعث بهبود راندمان حذف می گردد. معدنی سازی بالا نیز خطر تخلیه پساب به محیط را کاهش می دهد.
کلید واژگان: ازن زنی, تجزیه پذیری بیولوژیکی, مترونیدازول, معدنی سازیBackground andPurposeAntibiotics have worldwide uses and they can enter water sources through different ways. Due to their different inappropriate effects, they have created a major concern in environmental control practices. Metronidazole (MTN) is an example of these antibiotics. This study was performed to investigate the efficiency of ozonation process (SOP) in MTN removal from aqueous solutions.Materials And MethodsThe solution pH (3-12), reaction time and initial MTN concentration (1-40 mg/L) were investigated for their effects on efficiency of the removal process. The MTN concentration was analyzed by HPLC. Biodegradability improvement and mineralization rate were studied by BOD5/COD and TOC tests, respectively.ResultsThe optimum pH for SOP was 10. The best compatibility for drug degradation kinetic was found with pseudo-second order (liner type II) model. The BOD5/COD increased from 0.09 in SOP influent to 0.33 in SOP effluent and the MTN mineralization rate was about 68%.ConclusionHigher ozone decomposition in alkaline pH increased the radical production and improved removal efficiency. Moreover, higher mineralization rate reduced the environmental risks of effluent discharges.Keywords: Biodegradability, metronidazole (MTN), mineralization, ozonation -
زمینه و هدفمواد رنگزا به طورگسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرارگرفته و توسط فاضلابهای فرایندهای مختلف به محیط دفع و باعث بروز اثرات مزمن و یا حادی بر روی میکروارگانیسمها می شوند. این مواد رنگزا نور ورودی به آب را جذب و منعکس کرده و باعث کاهش فتوسنتز جلبکها و اثر سوء بر زنجیره غذایی می شوند. از اینرو هدف از این مطالعه استفاده از نانوذرات اکسید منیزیم سنتزشده، در فرایند ازن زنی کاتالیزوری غیرهمگن جهت حذف رنگزای راکتیو قرمز 120 از فاضلاب سنتتیک تعیین شد.مواد و روش هانانوذرات اکسید منیزیم به روش سل-ژل سنتز شده وتاثیر فاکتورهایی مانند pH محلول، زمان واکنش، دوز کاتالیست و غلظت اولیه رنگزا بر روی راندمان حذف مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته هاطبق نتایج حاصله مقدار pH بهینه برای فرایند 10 و دوز بهینه کاتالیست برابر با 3 گرم در لیتر بدست آمد. تحت شرایط بهینه بالا، راندمان حذف 100 درصد برای 500 میلی گرم در لیتر رنگزا بعد از 12 دقیقه حاصل شد و نانوذرات اکسید منیزیم راندمان حذف را در مقایسه با ازن زنی تنها (بدون حضور کاتالیست) 49 درصد افزایش دادند.نتیجه گیریدر pH قلیایی و حضور مقدار اندکی کاتالیست تجزیه ازن و تولید رادیکال افزایش یافته و راندمان حذف افزایش می یابد. افزایش غلظت اولیه رنگزا باعث کاهش راندمان حذف می گردد که در صورت نیاز می توان این کاهش راندمان را با استفاده از افزایش دوز ازن زنی و یا زمان ازن زنی افزایش داد.
کلید واژگان: ازن زنی کاتالیزوری, نانوذرات اکسید منیزیم, رنگزای راکتیو قرمز 120Background And AimsDyes are widely used in different industries and consequently are disposed through different industrial effluents into the environment. Chronic and/or acute effects of the chemicals on microorganisms have been documented. Dyes may absorb and reflect the entering sun lights into the water and thereby decrease the algal photosynthesis. The later in turn can affect the food chain seriously. The aim of this study was، therefore، to use MgO nanoparticles as catalyst in heterogenic catalytic ozonation process (COP) for reactive red 120 dye removal (decolorization) from synthetic wastewater.Materials And MethodsMgO nanoparticles were produced by sol-gel method. The influences of several operational parameters including solution pH، reaction time، MgO dosage and initial dye concentration on removal (decolorization) efficiency were evaluated.ResultsThe optimum pH and MgO dosage for COP were determined as 10 and 3 g/L، respectively. Decolorization of 500 mg/L of dye was almost complete after 12 min under achieved optimum conditions. MgO nanocrystals markedly affected the COP and enhanced the dye removal efficiency by approximately 49% compared with the sole ozonation process.ConclusionHigher O3 decomposition in presence a small amounts of catalyst and alkaline pH increases the radical production which in turn improves the decolorization efficiency. Increasing the initial concentration of dye deteriorated the removal efficiency; however، this can be compensated by increasing the ozonation rate.Keywords: Catalytic Ozonation, MgO Nanoparticles, Reactive Red 120 dye (RR120)
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.