به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

farhad golshan

  • فرهاد گلشن ایرانپور، فهیمه زمانی رارانی، غلام رضا دشتی*
    زمینه و هدف
    ذخیره ی انجماد سریع(Cryopreservation)  اسپرم تکنیکی رایج برای افرادی که در رابطه با مسئله ی ناباروری رنج می برند را برطرف نموده است. ولی این روش می تواند اثرات مخرب بر کیفیت دئوکسی ریبونوکلئیک اسید،)  (DNA و کروماتین که معادل مرگ هسته و سلولی اسپرم دارد می باشد. ارزیابی مارکرهای مختلف سلامت ماده ی ژنتیکی اسپرم عوامل موثر در جهت تشخیص قدرت باروری اسپرم، در درمان بیماران ناباروری است. در این مطالعه، ارزش تشخیصی و بررسی احتمالی تاثیر تراکم کروماتین بر تمامیت DNA در ارزیابی اسپرم انجماد و ذوب شده در مردان نورموزواسپرم قرار گرفته است.
    روش بررسی
    در این مطالعه ی تجربی، 30 نمونه مایع منی مردان نورموزواسپرم به مدت دو هفته با تکنیک رایج در اکثر مراکز باروری ناباروری در دمای 196- درجه ی سانتی گراد انجماد سریع و سپس ذوب شدند. نمونه ها قبل و بعد از انجماد سریع از لحاظ تراکم غیر طبیعی کروماتین، دناتوراسیون DNA و فراگمانتااسیون DNA به ترتیب با رنگ آمیزی Toluidine blue (TB)، رنگ آمیزی Acridine Orange (AO) و تستSperm Chromatin Dispersion (SCD)  ارزیابی شدند.
    یافته ها
    قبل از انجماد سریع تنها بین تراکم غیر طبیعی کروماتین ارزیابی شده توسط TB و دناتوراسیون DNA بررسی شده توسطAO ارتباط وجود داشت (0.05> p). در حالی که بعد از انجماد سریع بین تراکم غیر طبیعی کروماتین، دناتوراسیون DNA و فرگمانتاسیون DNA همبستگی دیده شد (0.05> p).
    نتیجه گیری
    تراکم غیر طبیعی کروماتین می تواند DNA را مستعد دناتوراسیون و فراگمانتاسیون کند.
    کلید واژگان: اسپرم, دئوکسی ریبونوکلئیک اسید, کروماتین, نورموزواسپرم
    Farhad Golshan, Iranpour, Fahimeh Zamani Rarani, Gholam Reza Dashti*
    Background and Aim
    Sperm cryopreservation is a common technique used for management of male infertility. But this method has detrimental effects on sperm DNA and chromatin quality. Evaluation of different markers associated with the health of genetic material of sperm is beneficial for determination of the fertility of sperm. The aim of this study was to assess the effect of sperm chromatin condensation on frozen-thawed sperm DNA integrity in normozoospermic men.
    Material and Methods
    In this experimental study, 30 semen samples from normozospermia men were cryopreserved for two weeks with a common technique used in most infertility centers, at -196 ° C and then thawed. Samples before and after freezing were evaluated for abnormal chromatin condensation, DNA denaturation and DNA fragmentation by toluidine blue (TB) staining, acridine orange (AO) staining and sperm chromatin dispersion (SCD) test respectively.
    Results
    Before freezing, we found a significant correlation only between abnormal chromatin condensation (evaluated by TB) and DNA denaturation (assessed by AO) (p < 0.05). While after cryopreservation correlation was found between abnormal chromatin condensation and DNA denaturation and fragmentation (p < 0.05).
    Conclusion
    Abnormal chromatin condensation can make DNA susceptible to denaturation and fragmentation.
    Keywords: sperm, DNA, chromatin, normozoospermic
  • زهره ناطقیان، غلامرضا دشتی، شکوفه بقا زاده، فرهاد گلشن ایرانپور
    مقدمه
    DNA اسپرم پستانداران، متراکم ترین DNA یوکاریوتیک است و این DNA متراکم می تواند در مقابل عوامل مختلف شیمیایی و محیطی مقاومت کند. از آن جایی که به طور معمول، مرگ سلولی معادل مرگ هسته و دناتوره شدن DNA اسپرم تلقی می شود، هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نگهداری نمونه ی شسته شده ی مایع منی در یخچال (6-4 درجه ی سانتی گراد) بر درصد بقا، حرکت کل و تمامیت DNA اسپرم مردان نورموزواسپرم و بررسی هم زمانی مرگ سلولی با دناتوره شدن DNA آن بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی تجربی، 13 نمونه ی مایع منی مردان نورموزواسپرم دو بار در محیط کشت Ham’s F10 شسته شد. این نمونه ها به مدت 12 روز در حرارت 6-4 درجه ی سانتی گراد نگهداری شدند. در روزهای صفر (بلافاصله پس از نمونه گیری)، 1، 2، 5، 7 و 12، درصد اسپرم های زنده، متحرک و دارای DNA دو رشته ای اندازه گیری گردید. بقا و تمامیت DNA اسپرم ها به ترتیب با استفاده از رنگ آمیزی Eosin‐Nigrosin و رنگ آمیزی Acridine orange اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    میزان بقا و حرکت کل اسپرم ها به طور معنی داری در طی 12 روز نگهداری نمونه ها در یخچال کاهش یافت (05/0 > P). بر خلاف بقا و حرکت اسپرم ها، تمامیت DNA تا پایان 12 روز نگهداری، تغییر معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    این مطالعه پیشنهاد می کند که تمامیت DNA اسپرم حتی پس از 12 روز نگهداری نمونه ی مایع منی در یخچال حفظ می گردد
    کلید واژگان: دناتوره شدن DNA, نگهداری اسپرم, اسپرم
    Zohreh Nateghian, Gholam Reza Ödashti, Õshekofeh Baghazadeh, Farhad Golshan, Iranpour
    Background
    Mammalian sperm DNA is the most compacted eukaryotic DNA and this compacted DNA can resist against different environmental and chemical factors. The aim of this study was to assess the effects of keeping washed semen sample in refrigerator (4-6 ˚C) on sperm viability, total motility and DNA integrity in normozoospermic men.
    Methods
    In this experimental study, 13 semen samples of normozoospermic men were washed twice in modified Ham's F10 medium. These samples were kept in refrigerator (4-6 ˚C) up to 12 days. On the 0 (immediately after sampling), 1st, 2nd, 5th, 7th and 12th days, the proportion of viable, motile, double stranded DNA spermatozoa were examined. Viability and DNA integrity of sperm cells were examined consecutively using eosin-nigrosin and acridine orange staining.
    Findings: The viability and total motility of sperm cells significantly decreased (P
    Conclusion
    This study suggests that sperm DNA integrity is preserved even after 12 days of keeping semen sample in refrigerator.
    Keywords: DNA denaturation, Sperm preservation, Spermatozoa
  • ناهید صادق نژاد، غلامرضا دشتی، بهزاد ذوالفقاری، شکوفه بقازاده، فرهاد گلشن ایرانپور
    مقدمه
    مطالعات گذشته، حاکی از آن هستند که دزهای بالای تیموکینون، قادر به متوقف نمودن حرکت اسپرم ها در محیط کشت است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره ی سیاه دانه و تیموکینون بر روی حرکت و آپوپتوز اسپرم در مردان نورموزواسپرم بود.
    روش ها
    برای هر کدام از غلظت های سیاه دانه )5 و 10 میلی گرم بر میلی لیتر) 10 نمونه ی شسته شده ی مایع منی مورد استفاده قرار گرفت. دو حجم 5/0 میلی لیتری از هر نمونه با یا بدون دز مورد نظر به عنوان نمونه ی مورد و شاهد انکوبه شدند. حرکت کلی اسپرم ها، بعد از یک ساعت تعیین گردید. به علاوه، آپوپتوز اسپرم ها به دنبال دریافت دز 10 میلی گرم بر میلی لیتر با روش رنگ آمیزی Annexin-Propidium iodide و به دنبال آن بررسی با روش فلوسایتومتری انجام پذیرفت.
    یافته ها
    هر دو دز عصاره ی سیاه دانه، به طور قابل توجهی سبب کاهش درصد کل حرکت، درصد اسپرم ها با حرکت پیش رونده ی سریع و کند و حرکت غیر پیش رونده می گردند. بعد از استفاده از عصاره ی سیاه دانه، درصد اسپرم های زنده، آپوپتوتیک و نکروتیک تغییر قابل ملاحظه ای نشان ندادند.
    نتیجه گیری
    دزهای 5 و 10 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره ی سیاه دانه، به طور قابل ملاحظه ای درصد اسپرم های متحرک را در محیط کشت کاهش می دهند. به همین ترتیب، عصاره ی سیاه دانه با دز 10 میلی گرم بر میلی لیتر، درصد اسپرم های زنده را در محیط کشت تغییر نمی دهد.
    کلید واژگان: آپوپتوز, سیاه دانه, حرکت اسپرم
    Nahid Sadeghnejad, Gholam Reza Dashti, Behzad Zolfaghari, Shekofeh Baghazadeh, Farhad Golshan, Iranpour
    Background
    Previous studies have revealed that high doses of Thymoquinone (TQ) is able to cease the movement of sperms in culture medium.The aim of this study was to investigate and evaluate whether Nigella sativa (NS) extract has similar effect on spermatozoa with TQ or not.
    Methods
    Ten washed semen samples were used for each concentration of NS (5 and 10 mg/ml). Two 0.5 mlaliquots of each sample were incubated with or without the considered dose as case and control samples. Total sperm motility was assessed after one hour. In addition, apoptosis of sperms receiving dose of 10 mg/ml were measured by Annexin-PI staining method followed by flow cytometry detection.
    Findings: Both doses of NS extract substantially reduce the percentage of total motility, fast and slow progressive and non-progressive sperms. After administration of NS extract, the percentages of alive, apoptotic and necrotic sperms did not show significant change.
    Conclusion
    5 and 10 mg/ml doses of NS extract considerably diminish the percentage of motile spermatozoa in culture medium. Similarly, NS extract with dose of 10 mg/ml does not change the percentage of viable spermatozoa in culture medium.
    Keywords: Apoptosis, Nigella Sativa, Sperm motility
  • هادی دیده ور، فرهاد گلشن ایران پور، علی والیانی، بتول هاشمی بنی، مجتبی اسماعیلی
    مقدمه
    آسیب های بافت غضروف در کشورهای پیشرفته، مهم ترین علت ناتوانی در سالمندان است. علاوه بر آن، غضروف مفصلی توانایی محدودی در ترمیم دارد. روش های درمانی رایج قادر به ترمیم این آسیب ها نمی باشد؛ چرا که منجر به ایجاد بافت فیبروزی در غضروف می شوند. سلول درمانی، یکی از روش های درمان است که در آن، سلول های بنیادی با کمک مهندسی بافت می توانند به کندروسیت تمایز یابند و جهت دستیابی به این هدف، از عوامل رشد و داربست ها استفاده می شود. به دلیل هایپرتروفه شدن بافت غضروف و عدم پایداری داربست ها، ضرورت دستیابی به عوامل القا کننده و داربست مناسب احساس می گردد. بر اساس مطالعات، فیبرین آلژینات از لحاظ پایداری و کشسانی (Elasticity) مناسب است و پیاسکلیدین، باعث افزایش بیان ژن های مخصوص غضروف می گردد. از این رو، در تحقیق حاضر، تاثیر پیاسکلیدین و Transforming growth factor beta1 (TGF-β1) بر القای کندروژنز سلول های بنیادی در داربست فیبرین آلژینات مورد مقایسه قرار گرفت.
    روش ها
    Adipose derived stem cells (ADSCs) از بافت چربی سه بیمار استخراج و تکثیر داده شد. سپس به مدت 21 روز در داربست فیبرین آلژینات تحت تاثیر مدیوم کندروژنیک کشت داده شدند. میزان تکثیر و بقای سلول ها به روش MTT [3 (4،5-dimethylthiazol-2-yl)-2،5-diphenyltetrazolium-bromide] و میزان بیان ژن های اگریکان، کلاژن II و X با استفاده از تکنیک Real-time polymerase chain reaction (Real-time PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    میزان تکثیر و بقا در داربست فیبرین آلژینات، در گروه حاوی پیاسکلیدین نسبت به سایر گروه ها، افزایش داشت؛ اما این افزایش به صورت معنی دار نبود (050/0 < P). همچنین، پیاسکلیدین باعث افزایش میزان بیان ژن کلاژن II (001/0 > P) و کاهش میزان بیان ژن کلاژن X در مقایسه با TGF-β1 گردید.
    نتیجه گیری
    احتمال می رود پیاسکلیدین در روند القای کندروژنز ADSCs در داربست فیبرین آلژینات موثر بوده و بر افزایش بیان ژن های ویژه ی غضروف تاثیر داشته باشد
    کلید واژگان: سلول بنیادی, پیاسکلیدین, کندروژنز, Transforming growth factor beta1
    Hadi Didehvar, Farhad Golshan, Iranpoor, Ali Valiani, Batool Hashemibeni, Mojtaba Esmaeeli
    Background
    Cartilage injuries are the leading cause of disability in the elderly in developed countries. In addition, articular cartilage has a limited ability to repair. Current treatment methods for cartilage tissue injuries lead to fibrous tissue formation. Cell therapy is a treatment in which stem cells using tissue engineering can be differentiated into chondrocytes by using growth factors and scaffolds. Since growth factors such as transforming growth factor beta1 (TGF-β) leads to hypertrophy of cartilage chondrocytes tissue and many scaffolds are weak in terms of mechanics and stability, it is essential to achieve the appropriate scaffolds and inducing factors. Studies have shown that fibrin alginate scaffold is appropriate in terms of mechanical and stability and piascledine increases the cartilage-specific genes expression. Therefore, in this study the chondrogenic effect of TGF-β1 and piascledine on adipose derived stem cells in fibrin alginate scaffold was compared and evaluated.
    Methods
    Fat samples were obtained from three persons. Adipose derived stem cells (ADSCs) was extracted from adipose tissue and proliferated. Then the cells were transferred to the fibrin alginate scaffold and the cells were cultured for 21 days under the influence of the induction medium. The rate of proliferation and survival of cells was evaluated by [3 (4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium-bromide] MTT method and the rate of gene expression of Aggrecan and Collagen II and X was evaluated with Real-time polymerase chain reaction (Real-Time PCR) method.
    Findings: The results showed that proliferation rate and survival of cells in a fibrin alginate scaffold in the group containing Piascledine increased compared to the other groups, but this increase is not significant (P> 0.050). Also, Piascledine increased collagen II gene expression (P
    Conclusion
    Piascledine was found as a proper effective inducer in chondrogenic differentiation of human adipose derived stem cells cultured in fibrin alginate scaffold.
    Keywords: Adipose derived stem cell, Piascledine, Chondrogenesis, Transforming growth factor beta1
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال