فهرست مطالب fariba gharaii
-
فصلنامه آمایش محیط، پیاپی 54 (پاییز 1400)، صص 167 -194
در سالهای اخیر نقدهای بسیاری در مورد میزان عمومیت فضاهای جدید شهری و از میان رفتن و یا کاهش شایان توجه عمومیت این فضاها در مقایسه با فضاهای شهرهای سنتی، مطرح گردیده است. به نظر میرسد بیشتر تحلیلهای اخیر از هنجارهای گفتمان جامعه مدنی متاثر شده اند. اما با وجود نظریه پردازیهای موجود در گفتمان جامعه مدنی تحت عنوان ایده عرصه عمومی، هیچ یک از آثار موجود تا مرحله ارایه عاملهای سازنده عمومیت فضاهای شهری پیش نرفته اند و اجماعی بر سر معیارهای داوری درباره عمومیت این فضاها وجود ندارد. با توجه به این شکاف نظری، طرح ریزی پژوهشی با هدف مقایسه میزان عمومیت فضاهای جدید و فضاهای سنتی شهری با رهیافت دستیابی به معیارهای ارزیابی عمومیت فضاها در گفتمان جامعه مدنی و بررسی قابلیت کاربست آنها برای فضاهای شهری بایسته است. مقاله پیش رو با این هدف ابتدا با شیوه تحلیلی و توصیفی به مرور ساختارمند انگارههای اندیشمندان و تجربههای پژوهشی مرتبط پرداخته است و در گام بعدی قابلیت کاربست عاملهای به دست آمده را به عنوان معیارهایی برای داوری عمومیت فضاهای شهری، از طریق روش دلفی بررسی نموده است. مشخص گردید که چهار عامل دسترسی همگانی، انطباق پذیری، تعامل و گفتگو و مصونیت، برای قضاوت درباره عمومیت فضاهای شهری مناسب هستند. بر این پایه، با هدف پاسخ به پرسش اصلی پژوهش، میزان عمومیت فضای جدید ارگ تجریش و فضای سنتی بازار تجریش مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که موفقیت این دو فضا در دو عامل مصونیت و تعامل و گفتگو تفاوت معنی داری دارند. اما میزان عمومیت دو فضا تفاوت معنی داری را نشان نمیدهد.
کلید واژگان: عمومیت فضاها, فضاهای عمومی شهری, عرصه عمومی, جامعه مدنی, عمومیت}Amayesh Journal, Volume:14 Issue: 54, 2021, PP 167 -194Urban space's publicness and decline in new urban space's publicness have been addressed by many researchers and commentators in recent years. Although their attitudes towards publicness have been mainly influenced by civil society discourse, and despite existing theories about publicness in the civil society discourse, none of them has introduced constructive factors for the publicness of urban spaces. Also, there is no consensus on the criteria for evaluating the publicness of these spaces. Considering this theoretical gap, the first step of this research is through a systematic review of scholars' opinions and research experiences to identify the component factors of the publicness of spaces in the civil society discourse. In the next step, the Delphi technique is used to evaluate the usability of these factors in assessing the publicness of urban spaces. The results show that only four factors, namely, public access, adaptability, interaction and discussion, and immunity can be used to assess the publicness of urban spaces.
Keywords: space’s publicness, urban public spaces, Public Sphere, Civil Society, publicness} -
جانمایه این مقاله دو مساله بنیادین در تمدن اسلامی است: نخست اینکه ما در توصیف انگاره های بنیادین حوزه شهرسازی کمتر به ویژگی های سنتی خود پرداخته ایم و شناخت این انگاره ها را با توجه به این قبیل مباحث در غرب آغاز کرده ایم و دیگر اینکه، اساسا مقوله «عمومیت فضاهای شهری» در سال های اخیر به صورت روز افزون مورد توجه و محل مناقشه بوده است. بر این پایه، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی و مقایسه ای و با این پرسش اصلی انجام شده است که عامل های اصلی سازنده عمومیت فضاها در شهرهای ایرانی اسلامی و شهرهای غربی کدامند و چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟ یافته های این پژوهش نشان می دهد که مهم ترین عامل های سازنده عمومیت فضاهای شهری، گرچه در چند دهه اخیر مبتنی بر ویژگی های جوامع غربی و در فرهنگ غربی شکل گرفته، از سده ها پیش در شهرهای سنتی ایرانی اسلامی با جزئیات بیشتری بر آن تاکید و اجرا می شده است.کلید واژگان: عمومیت, عمومیت فضاهای شهری, فضای عمومی, شهر ایرانی اسلامی, فضاهای شهری ایران}The main subject of this article is about two basic issues. Firstly, in finding the basic concepts of urban spaces planning and design, we have rarely been focusing on the characteristics of our traditional cities, and we began to recognize these concepts from Western literature. Secondly, the publicness of urban spaces has been increasingly noticed and challenged by scholars in recent years. Accordingly, and considering the necessity of providing an understanding of the status of the publicness of urban spaces in Iranian cities based on recent discussions, this research is carried out in a descriptive-analytical and comparative method. The main question of this research is that what are the main components of the publicness of urban spaces in Iranian-Islamic cities and western cities, and what are the differences? The findings of this research show that the most basic components of the publicness of urban spaces that have been mentioned in the western literature over the past few decades have existed centuries ago in traditional Iranian-Islamic cities and have been emphasized and implemented even in more detail.Keywords: publicness, urban space, public space, Islamic city, Iranian urban space}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.