فهرست مطالب نویسنده:

fateme farazi

انتخاب همه

Management of a Congenitally Missing Lateral Incisor with Orthodontics, Bone Grafting and Single-Tooth Implant:A Case Report

Hamid Reza Arab, Majid Reza Mokhtari, Amir Moeintaghavi, Ali Forouzanfar, Fateme Farazi, Amirtaher Mirmortazavi

Journal of Advanced Periodontology and Implant Dentistry, Volume:5 Issue: 2, Jun 2013, PP 75 -78

Careful treatment planning, space management, augmentation of bone and attention to the details of implant surgical and prosthetic techniques are important factors when treating anterior maxilla specially replacement of missing teeth. This case report, addresses the fundamental considerations related to replacement of a congenitally missing lateral incisor by a team approach.

Abstract View Paper Original: English
بررسی رابطه بین میزان سیستاتین C موجود در بزاق تام و پریودنتیت مزمن

محمدحسن نجفی، مرتضی طاهری، هوشنگ رفعت پناه، امیر معین تقوی، مجیدرضا مختاری، مریم محمدزاده رضایی، فاطمه فرازی

مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، سال سی و هفتم شماره 3 (پیاپی 86، پاییز 1392)، ص 249

مقدمه
پریودنتیت مزمن یک بیماری عفونی است که منجر به آماس در بافت های حمایت کننده دندان، از دست رفتن اتصالات به صورت پیشرونده و تحلیل استخوان می گردد. روند تخریبی در نتیجه عدم تعادل بین آنزیم های تجزیه کننده مثل MMP ها (Matrix metalloproteinase) و مهارکننده های آنها می باشد. این عدم تعادل همچنین می تواند با آنزیم های تجزیه کننده دیگر مثل سیستئین پروتئیناز لیزوزومال، کاتپسین ها و مهارکننده های آنها (سیستاتین ها) اتفاق بیفتد. سیستاتین C پروتئینی است که فعالیت سیستئین پروتئیناز خارج سلولی را در شرایط التهابی کنترل می کند. از آنجا که سیستاتین C یک مهارکننده سیستئین پروتئیناز است و در پریودنشیوم ملتهب می تواند نقش پیشگیری و محافظتی داشته باشد، در این مطالعه به بررسی میزان سیستاتین C موجود در بزاق تام در افراد سالم و افراد دارای بیماری پریودنتیت مزمن پرداخته شد.

مواد و روش ها
در این مطالعه Case-Control، تعداد 26 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن انتخاب شدند. تمامی بیماران دارای پاکت با عمق حداقل 6 میلیمتر، در حداقل 8 محل خونریزی حین پروبینگ (BOP)، از دست رفتن چسبندگی لثه ((AL و اندکس پلاک بالا بودند. گروه کنترل شامل 26 نفر در همان رده سنی با پریودنشیوم سالم بودند. در تمام افراد، نمونه بزاق تام غیرتحریکی جمع آوری شد. میزان سیستاتین C بزاقی به روش الیزا (ELISA) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t-test و آزمون مدل خطی عمومی (General linear model) استفاده شد.

یافته ها
میزان سیستاتین C بزاقی در گروه بیماران، بیشتر از گروه سالم بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (24/0=P). آنالیز آماری نشان داد که علاوه بر این که سن و جنس بر میزان سیستاتین C بزاقی موثر بوده است، اثر متقابل نیز وجود داشت. در جنس مونث با کنترل متغیر سن، میزان سیستاتین C بزاقی در گروه بیمار به طور معنی داری بیشتر از گروه سالم بود. (036/0=P) در حالی که در جنس مذکر این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.

نتیجه گیری
اندازه گیری سطوح سیستاتین C بزاقی می تواند بعنوان مارکری در پریودنتیت مزمن در افراد مونث در نظر گرفته شود.

کلید واژگان: اتین C, بزاق, پریودنتیت مزمن

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Evaluation of the Relationship between Cystatin C Level in Whole Saliva and Chronic Periodontitis

Mohammad Hassan Najafi Neshli, Morteza Taheri, Hooshang Rafatpanah, Amir Moeintaghavi, Majid Reza Mokhtari, Maryam Mohammadzade Rezae, Fateme Farazi

Journal of Mashhad Dental School, Volume:37 Issue: 3, 2013, P 249

Introduction
Chronic periodontitis is an infectious disease resulting in inflammation in tooth supporting tissues, advanced attachment loss and boneloss. Destructive process is a result of imbalance between analyzing enzymes suchas MMPs and their inhibitors. This imbalance can also occur with other enzymessuch as lysosomal cysteine proteinase, Katpsyn and their inhibitor such ascystatin. Cystatin C is a protein which controls activity of extracellular cysteineproteinase in inflammatory conditions. The aim of this study was to evaluatethe protective role of salivary cystatin C in periodental disease.
Materials and Methods
Twenty six patients with chronic periodontitis examined by a periodontist andalso with a minimum pocket depth of six mm and more in at least eight locations inthe mouth were selected. To collect Totalnon-irritating saliva samples, the spitmethod was used. Salivary levels of cystatin C was evaluated by ELISA method. Data were analysed by SPSS version 11.5 software.
Results
The level of cystatin C in periodontally diseased subjects was higherthan that of the control group, but the difference was not statistically significant(P=0.24). In the female group with control of age variant, thelevel of cystatin C was significantly higher in patients with periodontitis (P=0.036), whereas in male group, the difference was not significant(P=0.086). It seems that the lower periodontal destruction in female group is as aresult of higher level of cystatin C.
Conclusion
The level of cystatin C in whole saliva could be used as a marker in chronic periodontitis.

Keywords: Cystatin C, saliva, chronic periodontitis

Abstract View Paper Original: Persian
Comparative study of 0.2% and 0.12% digluconate chlorhexidine mouth rinses on the level of dental staining and gingival indices

Mohammad Hassan Najafi, Morteza Taheri, Majid Reza Mokhtari, Ali Forouzanfar, Fateme Farazi, Mona Mirzaee, Zahra Ebrahiminik, Reza Mehrara

Dental Research Journal, Volume:9 Issue: 3, May 2012, P 305

Background
Chlorhexidine (CHX) as a gold standard chemical agent appears to be the most effective antimicrobial agent for reduction of both plaque and gingivitis. The aim of this study was to compare the efficacy of two concentrations of digluconate chlorhexidine (CHX) solutions (0.12% and 0.20%) on gingival indices and the level of dental staining during 14 days.
Materials And Methods
in this double-blind controlled clinical trial study 60 patients with moderate to severe gingivitis aged 17–56 years were randomly selected and divided to three groups: Group I (placebo) Group II (0.12% CHX), and Group III (0.2% CHX). Patients rinsed their mouthwashes twice a day after brushing. Before the examination and after 14 days plaque index, gingival index, bleeding index, and stain index were evaluated. The data were analyzed by “Mann–Whitney” test and P value was 0.05.
Results
the results showed that plaque index and gingival index significantly reduced in Groups II and III in comparison with the placebo group (P < 0.0001). However, the two concentrations did not differ significantly from each other (P = 0.552). Same results were observed in term of gingival bleeding index with this different that 0.2% CHX was significantly more efficient than 0.12% CHX (P < 0.0001). CHX mouthrinse, both concentrations, significantly increased the dental staining level (intensity and area) in comparison with the placebo group. Remarkable difference also was seen between 2 CHX concentrations so that the 0.2% CHX caused much more staining on the teeth than 0.12% CHX.
Conclusion
based on the results of this study we can conclude that the lower concentrations of CHX should be prescribed, decreasing side effects, since higher concentrations do not seem to be more effective in controlling dental plaque and gingivitis.

Keywords: chlorhexidine, periodontal index, staining

Abstract View Paper Original: English

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

fateme farazi